အရင်းနှီးဆုံးပန်းတစ်ပွင့် ^ အရင္းႏွီးဆုံးပန္းတစ္ပြင့္

 အရင်းနှီးဆုံးပန်းတစ်ပွင့်

(အင်းစက်) (Zawgyi - Uni) 

စုမွန်တစ်ယောက်မှန်ထဲမှာ ကိုယ့်ကိုကိုယ်ပြန်ကြည့်ပြီး တော်တော်စိတ်ပျက်သွားသည် ။ ဒီနေ့ ရေကူးကန်မှာ ရေသွားကူးမလို့ ဒီ၀တ်စုံနဲ့ဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိုင်မှန်းသိနေသည် ။
သူမရဲ့အဖုတ်မွေးတွေက ရေကူး၀တ်စုံအပေါ်ကပင်ကြည့်မြင်နေရသည် ။ ဒါတောင်ရေမစိုသေး...ရေစိုသွားလျှင် ပကတိအတိုင်း လှစ်ပြသလိုဖြစ်နေမည် ။ ရေကူး၀တ်စုံအရောင်ကိုက
နုလွန်းနေ၍ဖြစ်သည်။ အဖုတ်အမွေးကိုရိတ်လိုက်လျှင်တော့ အဆင်ပြေသွားလိမ့်မည် ။ ခက်နေတာက သူမအဖုတ်မွေးကိုရိတ်မို့ သူ့မှာဘာ ကိရိယာမှရှိမနေခြင်းပါ ။
ရုတ်တရက် သူမရဲ့အစ်ကိုကျော်ခိုင် ရိတ်ရိတ်နေတဲ့ မုတ်ဆိတ်ရိတ်ဓါးကို သတိရမိသည် ။ သူမရဲ့အစ်ကိုကျော်ခိုင်က သူမထက်နှစ်နှစ်ကြီးသည် ။ စုမွန်က အခု ၁၅နှစ်ဆိုတော့
အစ်ကိုကျော်ခိုင်က ၁၇နှစ်ပေါ့ ။ စုမွန်နှင့်ကျော်ခိုင်တို့အခန်းနှစ်ခုကြားမှာ သူတို့နှစ်ဦးဘုံသုံးနေရတဲ့ ရေချိုးခန်းရှိပါတယ် ။ သူတို့နှစ်ဦးအခန်းကနေ ရေချိုးခန်း၀င်ဖို့ တံခါးတစ်ချပ်ဆီ
ရှိပါတယ် ။ စုခိုင်အပြင်ထွက်ပြီး သူမအစ်ကိုရှိမရှိသေချာ ကြည့်လိုက်သည် ။ သေချာပြီ ဒီအချိန်ဆို အစ်ကိုကျော်ခိုင်က ဂိမ်းဆိုင်မှာ ဂိမ်းကစားနေကျဆိုတော့ ဂိမ်းဆိုင်သွားနေမှာပေါ့ ။
           စုမွန်တစ်ယောက် ရေချိုးခန်းထဲ၀င်လိုက်ပြီး သူမအစ်ကိုအခန်းထဲသို့ ၀င်လိုက်သည် ။ ကျော်ခိုင့်ရဲ့ ဂယ်လက်တီ မုတ်ဆိတ်ရိတ်ဓါးနှင့်အမွေးရိတ်ဆပ်ပြာကိုယူပြီး အ၀တ်အစားတွေချွတ်လိုက်သည် ။
အဖုတ်မွေးတွေကို သေချာကြည့်ရှုနေမိသည် ။ အမဲရောင်အမွေးပါးပါးလေးတွေက အပျိုစင်အဖုတ်လေးကို လွမ်းခြုံထားလေ၏ ။ စုမွန်က မိန်းမချောလေးတစ်ဦးဖြစ်ပြီး ရင်သားဆိုဒ်က ၃၄ ဖြစ်ပြီး
သွယ်လျသောခါးနှင့် လုံး၀န်းသောတင်သားလေးတွေက စွဲမက်ဖွယ်ကောင်းလေသည် ။ အမွေးရိတ်ဆပ်ပြာကို သူမရဲ့အဖုတ်ပေါ်အနှံ့ ညင်သာစွာပွတ်လိုက်သည် ။ သူမရဲ့အဖုတ်ကိုတစ်ခါမှ ဒီလိုမလုပ်ခဲ့ဖူးပါ ။
ပန်းရောင်အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေ ပွတ်နေရင်း အဖုတ်လေးပေါ်မှအစိလေးကို ထိမိတော့ ထူးဆန်းသောခံစားမှုကို တစ်ပြိုင်နှံ့ခံစားလိုက်မိသည် ။ ဓါးကိုယူပြီး ဖြည်းညင်းစွာ ပြောင်စင်သည်အထိ
စိတ်ရှည်လက်ရှည် ရိတ်နေမိသည် ။ အာရုံခံစားမှုကအသစ်အဆန်းဖြစ်နေသောကြောင့် သူမအစ်ကို ရုတ်တရက်အခန်းထဲ၀င်လာသည်ကိုပင် သတိမထားမိတော့ပေ ။

" အမွန်..ငါ့မုတ်ဆိတ်ရိတ်ဓါးယူပြီး ဘာလုပ်နေတာလဲ..နင်ရူးနေလား "

" မလုပ်ပါဘူး " စုမွန်ခမျာ ဒီလောက်ပဲပြောနိုင်ပြီး ကြောင်အမ်းအမ်းဖြစ်သွားသည် ။

ကျော်ခိုင်က စုမွန်ရဲ့လှပသောနို့ကလေးတွေ ၊ ခြေထောက်ကိုဖြဲပြီးရိတ်နေသောကြောင့် ပွင့်အာနေတဲ့နှင်းဆီပမာ အဖုတ်ကလေးကိုမြင်တော့ ထွက်နေတဲ့ဒေါသတွေ ပျောက်သွားသည် ။
စုမွန်လည်း အစ်ကိုကျော်ခိုင်၏ အာသာငမ်းငမ်းမျက်လုံးတွေမြင်တော့မှ သူမ၏၀တ်လစ်စလစ် အနေအထားကိုသတိရပြီး ကိုယ်သုတ်ပုဝါကိုယူပြီး ကမန်းကတမ်းဖုံးကွယ်လိုက်သည် ။

“ မဖုံးနဲ့...ငါကြည့်ချင်သေးတယ် "

“ ထွက်သွားတော့ ကိုကျော် အမေ့ကိုတိုင်ပြောလိုက်မှာနော် "

“ ဘာပြောမှာလဲ ငါ့မုတ်ဆိတ်ရိတ်ဓါးနဲ့ နင့်အဖုတ်မွေးရိတ်တာကို ပြောမလို့လား အမွန်.. "

“ မသင့်တော်ပါဘူး..ကိုကျော်..အမွန်ကကိုကျော့်ညီမလေ ... ဘာလိုိ့ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ကိုကြည့်ချင်တာလဲ "

“ ဟုတ်ပြီ..ဒါဆို အပေးအယူပေါ့ "

“ ဘာ အပေးအယူလဲ "

“ နင့်အကြောင်းတွေအားလုံးငါ့ကိုပြောပြ ... ငါ့အကြောင်းတွေလဲပြောပြမယ် အရင်းနှီးဆုံးသူငယ်ချင်းလိုပေါ့ "

“ထားပါတော့ ... ခုတော့ထွက်သွားသင့်ပြီကိုကျော် ... တစ်ယောက်ယောက်မြင်သွားရင် မသင့်တော်ဘူး "

“ ညနေကျမှတွေ့တော့မယ် အမွန် " ဟုပြောရင်း ကျော်ခိုင်တစ်ယောက် လိင်တံကြီးမှာဘောင်းဘီအောက်မှ ဖောက်ထွက်မည့်အလား တထောင်ထောင်ဖြင့်အခန်းပြင်သို့ ထွက်သွားလေသည် ။

.....................................................................................
       စုမွန်တစ်ယောက် ရေကူးကန်သို့ရောက်သွားသောအခါ သူငယ်ချင်းများနှင့်အတူ မပျော်ရွှင်နိုင်ပဲ စိတ်တွေနောက်နေလေသည် ။  ခေါင်းထဲမှာ နံနက်ကအဖြစ်ပျက်ကိုပဲ စဉ်းစားနေမိသည် ။ခုလိုအ၀တ်စားမဲ့ ကိုယ်လုံးတီးအဖြစ်နဲ့ ဘယ်သူ့အရှေ့မှာမှ မနေခဲ့ဖူးပေ ။ သူမရဲ့အစ်ကိုရှေ့မှာမှ ဖြစ်ရတာမို့ ပြန်စဉ်းစားရင်း စိတ်လှုပ်ရှားသလိုလို စိတ်ပျက်သလိုလိုဖြစ်နေသည် ။အစ်ကိုကျော်ခိုင်က ညနေကျရင်ဘာလုပ်မှာလဲ သူမသိ ။ သူမကိုကိုယ်လုံးတီးကြည့်ဖို့တောင်းဆိုလျှင် သူမလဲအစ်ကိုကျော်ခိုင်ပါ ချွတ်ပြဖို့ပြန်တောင်းဆိုရမည့် အခွင့်အရေးရှိသည် ။ သို့သော်...တစ်စုံတစ်ခုကို စိုးရွံ့သလို စိတ်ထဲခံစားနေရသည် ။
        ညနေခင်း ညစာစားချိန်ရောက်တော့ စားပွဲသို့ရောက်သောအခါ အစ်ကိုကျော်ခိုင်ကို မလုံမလဲကြည့်သောအခါ စုမွန်ကိုဘာမှမပြောပဲ ခပ်တည်တည်ပင် ခုပေါ်မှာထိုင်နေသည် ။
သူတို့နှစ်ဦးခါတိုင်းလိုမဟုတ်ပဲ တိတ်ဆိတ်နေသဖြင့် ဖခင်ဖြစ်သူက

“ ဖိုးကျော် ၊ သားနဲ့မိမွန်တို့နှစ်ယောက် ရန်ဖြစ်ထားတာလား "

“ မဟုတ်ပါဘူး ...ဘာလို့လဲ "

“ ဘာလို့သားတို့နှစ်ယောက် ခါတိုင်းလို...စကားမပြောကြတာလဲ.."   ဖခင်ဖြစ်သူက စုမွန်ဘက်ကိုပါ လှည့်ကြည့်ပြီးမေးလိုက်သည် ။

“ အို..အဖေကလဲ သမီးနေ့ခင်းက ရေကူးပြီးပြန်လာတာ မောနေလို့ပါ...ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး "

“ အင်း..ဒါဆို မနက်ဖြန်တနင်္ဂနွေနေ့ပဲ...စာအကြောင်းလဲစဉ်းစားစရာမလိုဘူး သက်တောင့်သက်တာနေပါကွာ "

စားသောက်ပြီးတော့ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်နှုတ်ဆက်ပြီး အိပ်ခန်းထဲသို့ အသီးသီး၀င်ကြလေ၏။

           စုမွန်တစ်ယောက်အခန်းထဲရောက်ပြီး တစ်နာရီလောက်အကြာမှာ သူမရဲ့ ရေချိုးခန်းတံခါးဘက်ဆီမှ တံခါးခေါက်သံကြားရလေသည် ။ တုန်လှုပ်ချောက်ခြားစွာ တံခါးကိုဖွင့်လိုက်တော့ ....

“ အမွန်...ငါအခန်းထဲ ၀င်ခဲ့မယ်နော် "

“ အင်း "

ကျော်ခိုင်က အခန်းမီးကိုပိတ်လိုက်ပြီး ညအိပ်မီးသာထွန်းလိုက်သည် ။

“ ကိုကျော်...ဘာလုပ်တာလဲ "

“ အမွန်...ငါကနင့်အစ်ကိုပါ နင်မကြိုက်တာ ဘာမှမလုပ်ဘူး ၊ အေးဆေးနေပါ ဘာမှပူမနေနဲ့ "

ဒီတော့မှ စုမွန်ခမျာ သက်ပြင်းချရင်း ယဲ့ယဲ့လေးပြုံးလိုက်တာ ကျော်ခိုင်မြင်လိုက်သည် ။

“ ကိုကျော်က ညအိပ်၀တ်စုံနဲ့တော်တော်ကြည့်ကောင်းတာပဲ "  အိမွန်က စိတ်လှုပ်ရှားမှုကိုတည်ငြိမ်စေရန် စကားရှာပြောလိုက်သည် ။

“ ဟားဟား..ဟုတ်လား အမွန်..နင်လဲကြည့်ကောင်းပါတယ် အထူးသဖြင့် အ၀တ်အစားမရှိတဲ့အခါပေါ့..."

“ အာ....အဲအကြောင်းမပြောနဲ့တော့ကွာ " ဟု..စုမွန်ကရှက်ရွံ့စွာ ပြန်အော်လိုက်သည် ။

“ ဟုတ်ပြီ ဒါဆို မေးခွန်းတစ်ချို့မေးမယ်လေ "

စုမွန်က ခေါင်းငြိမ့်လိုက်သည် ။

“ နင်၀တ်နေတဲ့ ဘောလီက ဘယ်လောက်ဆိုဒ်လဲ "

“ ၃၄ " ... စုမွန်ကတိုတိုတုတ်တုတ် ပြန်ဖြေလိုက်သည်

“ နို့သီးခေါင်းက ဘာအရောင်လဲဟင် ”

“ ကိုကျော် ဒီနေ့မြင်ပြီးပြီပဲ...ဘာလို့မေးတာလဲ ”  စုမွန်တစ်ယောက်နည်းနည်းရဲတင်းလာကာ မျက်နှာပြောင်တိုက်ပြီးပြန်မေးလိုက်သည် ။

“ အာ..နင်က ချက်ချင်းဖုံးလိုက်တော့ ဝိုးတိုးဝါးတားပဲ မြင်လိုက်လို့ပါဟ ”

“ နီညိုရောင် ”  စုမွန်ကပြုံးပြီးပြန်ဖြေလိုက်သည် ။

“ အခု ဘရာဇီယာဝတ်ထားလား ”

“ ဟင့်အင်း... အိပ်ရာဝင်ရင် တစ်ခါမှမဝတ်ဘူး ”

“ ကြည့်လို့ရမလား ”

“ ဘာဆိုင်လို့လဲ...မေးခွန်းပဲမေးမယ်ဆို ”

ပြောသာပြောနေရသည် စုမွန်ရဲ့စိတ်တွေ အတော်လေးကိုစိတ်လှုပ်ရှားနေသည် ။ သူမရဲ့အဖုတ်ကလဲ အရည်တွေစိမ့်ထွက်နေသလို
ညအိပ်အကီင်္ျပါးပါးလေးအောက်မှ နို့သီးတွေလဲထောင်ထလာနေသည် ။ ဒါတွေကို ကိုကျော်ခိုင်တစ်ယောက် မမြင်ပါစေနဲ့လို့ စုမွန်တစ်ယောက်ဆုတောင်းနေမိသည် ။

“ ကြည့်ချင်လို့ပါဆိုမှ ” ဟု..ကိုကျော်မင်းက မသဲမကွဲပြောလိုက်သည် ။

“အင်း..ဒါဆိုလဲ အမွန့်ဒီဘက်နို့ကို ပြပေးမယ်လေ...အမွန်မေးတာကိုရော ကိုကျော်ပြန်ဖြေရမှာနော်...အသာစီးယူလို့တော့မရဘူး ...ကတိပေး ”

“ ပေးပါတယ် အမွန်ရယ် ”

စုမွန်ကအကျီင်္ကို ညင်သာစွာ မ,တင်ပြီး သူမရဲ့ဘက်ဘက်နို့ကိုထုတ်ပြလိုက်သည်။ ကျော်ခိုင်တစ်ယောက် အသက်ရှုဖို့မေ့နေလောက်အောင် ငေးကြည့်နေမိသည် ။

“ လှရဲ့လား ” အမွန်ကသူမအစ်ကိုကျော်ခိုင်ဖြစ်ပျက်နေပုံကိုကြည့်ပြီ စပ်ဖြီးဖြီးဖြင့် မေးလိုက်သည် ။

“ အရမ်းလှတာပဲကွာ....” ဟု.. ကျော်ခိုင် စိတ်လှုပ်ရှားသံဖြင့် ပြောပြီး

“ ကိုင်ကြည့်ချင်တယ် ...အမွန်ရယ် ”

“ အင်းလေ..ဒီနေရာပဲကိုင်နော် ”

ကျော်ခိုင်တစ်ယောက် လက်ကိုဆန့်လိုက်ပြီး လှမ်းကိုင်လိုက်၏ ။ စုမွန်ရဲ့စိတ်လှုပ်ရှားပြီး ထောင်နေသောနို့သီးခေါင်းကို လက်ညိုးနဲ့လက်မလေးဖြင့်ပွတ်ပေးလိုက်၏ ။
စုမွန်ထံမှ ညီးသံသဲ့သဲ့ထွက်လာသည် ။

“ နာလို့လား ”

“ ဟင့်အင်း...ဆက်လုပ်လေ...အမွန်ခံစားရတာ တစ်မျိုးပဲ ”

ကျော်ခိုင်ကအိမွန်ရဲ့အကျီင်္ကိုဆွဲမတင်ပြီး ခေါင်းကနေကျော်ပြီး ချွတ်လိုက်သည် ။ အပေါ်ပိုင်းဗလာဖြင့် တောက်ပနေသောနတ်သမီးတစ်ပါးရောက်နေသလို ကျော်ခိုင်ငေးကြည့်နေမိသည် ။

“ ကိုကျော်...ဘာမှမလုပ်ပါဘူးလို့ ဂတိပေးထားတယ်လေ ”

“ ခွင့်လွတ်ပါဟာ...ငါနှစ်ဖက်စလုံးကိုကြည့်ချင်လို့ဖြစ်သွားတာ ”

“ ထားလိုက်ပါတော့...ကိုကျော်ကြည့်ချင်တယ်ဆို သဘောပဲ ”

ကျော်ခိုင်ခမျာ စိတ်ညို့ခံထားရသူတစ်ဦးပမာ စုမွန်အနားကပ်လာပြီ ရုတ်တရက် ဘယ်ဘက်နို့ကို ပါးစပ်ဖြင့်ဖမ်းစို့လိုက်သည် ။ စုမွန်ကိုယ်လုံးလေး ရုက်တရက်တွန့်သွားပြီး မျက်တောင်တွေမှေးစင်းကုန်၏ ။

“ အိုး...ကောင်းလိုက်တာ...နောက်တစ်ဖက်ပါစို့ပေးနော် ကိုကျော် ”

ကျော်ခိုင်တစ်ယောက် စိတ်ပါလက်ပါဖြင့် လျှာဖြင့်သိမ်းကျုံးပြီ စိတ်ကြိုက်လျှက်နေတော့သည် ။ ဘက်ဘက်နို့ပြီးတော့ ညာဘက်နို့ကို အသက်ရှုချိန်မရလောက်အောင် စို့ပေးနေမိသည် ။ စုမွန်ရဲ့ညည်းသံမှာလဲ ပိုပိုကျယ်လာသလို နို့တွေကိုလဲ ကော့ကော့ထိုးပေးနေမိသည် ။ စုမွန်အတွက်နို့စိုခံရခြင်းမှာ ပထမဆုံးအကြိမ်ဖြစ်သလို
သူမ၏အဖုတ်မှလဲ အရည်တွေ တစ်စိမ့်စိမ်ထွက်လာတာ သိနေရသည် ။ ဆတ်ခနဲ...တစ်ကိုယ်လုံးတွန့်တက်သွားပြီး..အင်းးးးခနဲအော်သည်းလိုက်မိသည် ။ရှက်ရွံ့သလိုလဲခံစားနေမိသည် ။ တစ်ကိုယ်လုံးမှာ အတွင်းခံဘောင်းဘီတစ်ထည်သာ ကျန်တော့၍ ဘောင်းဘီပေါ်တွင်ပင် တော်တော်ရွဲနေလေ၏ ။ ကိုကျော်ခိုင်မှာ နို့စို့ရင်း လက်တွေက အငြိမ်မနေလိုက်ပွတ်ပေးနေ၏ ။ ရုတ်တရက် ပေါင်ခြားထဲရောက်လာပြီး ဘောင်းဘီအပေါ်ကစမ်းလိုက်ရာ..အရည်တော်တော်များမျာရွဲနေ၍

“ နင်ပြီးသွားပြီလား ”

“ အဲဒါဘာလဲဟင် ” စုမွန်ကအသံတိုးတိုးလေးဖြင့်ပြန်မေးလိုက်၏ ။

“ စိတ်ခံစားမှု အထွတ်ထိတ်ရောက်သွားတာပေါ့ အမွန်ရယ် ”

ခုမှသူမရဲ့ဘောင်းဘီကိုသူမ သေချာပြန်ကြည့်မိသည် ။ တော်တော်လေးကို ရွဲနေတာပဲ ။

“ အမွန်ကသေးပေါက်လိုက်တာထင်တာ...ဟိဟိ ”

“ မဟုတ်ပါဘူး ... ခံစားမှုပြီးမြောက်ပါတယ်ဆိုမှ ...ဘယ်လိုနေလဲ ကောင်းလား ”

“ အင်း....” ဟု စုမွန်ကရှက်ရွံ့စွာခေါင်းညိတ်လိုက်သည် ။

“ ငါနင့် ပိပိလေးကို ကြည့်ချင်တယ်ဟာ ” လို့ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ကျော်ခိုင်တစ်ယောက်စုမွန်ရဲ့အတွင်းခံဘောင်းဘီကိုဆွဲချွတ်ချလိုက်သည် ။

အမွေးမျှင်ကင်းမဲ့နေသော စုမွန်ရဲ့အဖုတ်လေးမှာ အရည်တလက်လက်ဖြင့် ကျော်ခိုင်တစ်ယောက်ကြည့်ရင်း မနေနိုင်တော့ပဲ စုမွန်ရဲ့အဖုတ်လေးဆီသို့လက်ဖြင့်လှမ်းကိုင်လိုက်သည် ။

“ အာ...မကိုင်နဲ့လေ...”  စုမွန်တစ်ယောက် ရှက်ရွံ့စွာပြောရင်း ကျော်ခိုင့်လက်ကိုအတင်းလှမ်းဖယ်လိုက်သည် ။

“ အင်း..ဒါဆိုလဲ ငါ့ကိုကြည့်ခွင့်တော့ပေးဟာ ”

“ ကြည့်ချင်လဲကြည့်တော့ဟာ ”  ပြောရင်း စုမွန်သူ၏အကျီ င်္ကိုလှမ်းယူရင်း ၀တ်ဖို့လုပ်လိုက်သည် ။

“ အကျီ င်္တော့မ၀တ်နဲ့ဟာ...ဒီတိုင်းလေးပဲကြည့်ချင်လို့...အရမ်းလှတယ်သိလား ”

“ အင်း...ဒါဆို အမွန်မေးတာ...ကိုကျော်ဖြေရမယ်နော် ”

“ ကြိုက်တာမေးပါကွာ...ကဲမေး ဖြေဖို့အသင့်ပဲ ”

“ ကိုကျော့်ဟာကြီးက ထိပ်မှာအရည်ပြားလန်နေပြီလား ”

“ လန်တာပေါ့...အရွယ်ရောက်တာနဲ့ဒီလိုဖြစ်လာတာပဲ ”

“ တော်တော်ကြီးနေပြီလား ”

“ ဘာကိုမေးတာလဲ ”

“ အမွန်မေးတာ ကိုကျော်သိမှာပါနော်...ဟွန်း ” စုမွန်ကရှက်စနိုးလေးနဲ့ပြန်ပြောလိုက်၏ ။ ကျော်ခိုင်ကရယ်လိုက်ရင်း

“ ၇-လက်မနီးပါးရှိတော့မယ်ဟ...ကြည့်ချင်လို့လား ”

“ အင်း ” ဟုအမွန်တစ်ယောက် ရှက်ရွံံစွာ ခေါင်းညိတ်ပြရှာသည် ။

ကျော်ခိုင်တစ်ယောက်သူ့ရဲ့ပုဆိုးကိုချွတ်ချလိုက်ပြီ အတွင်းခံဘောင်းဘီထဲမှ သူရဲ့တောင်နေသာလီးကိုထုတ်ပြလိုက်သည် ။ စုမွန်တစ်ယောက် မယုံနိုင်အောင်ကြီးမားသော အစ်ကိုကျော်ခိုင်လီးကို ကြည့်ရင်း မူးမေ့သွားလောက်အောင်ဖြစ်သွားသည် ။ စုမွန်သူငယ်ချင်းတွေပြောနေလို့ လီးအကြောင်းကို ကြားဖူးပေမယ့် တစ်ခါမှမတွေ့ဖူးပေ ။ အခုကြည့်နေရသည်မှာ ဆွဲဆောင်မှုတစ်ခုရှိသလို ခံစားရပြီး ကိုင်ကြည့်ချင်စိတ်ဖြစ်သောလဲ ပြောမထွက်ပေ ။

“ အမွန်..သဘောကျရဲ့လား ”

“ မပြောတတ်ဘူး ”

“ အရင်တုန်းက တစ်ခြားလီးတွေလဲတွေ့ဖူးလား ”

“ အော်..အမွန်ကို ခပ်နန့်နန့်ကောင်မလေးလို့ထင်တယ်ပေါ့လေ ”

“ ဟာ...မဟုတ်ပါဘူး မေးကြည့်တာပါ ...ထားလိုက်တော့..အခုကိုင်ကြည့်ချင်လား ”

အမွန်ခမျာ ခဏကတည်းက ကိုင်ကြည့်ချင်နေသည်ဖြစ်ရာ ကျော်ခိုင်ကမေးလိုက်တော့ အိနြေ္ဒပင်မဆည်နိုင်တော့ပဲ သူမ၏လက်ဖြင့် ညင်သာစွာဆုပ်ကိုင်လိုက်သည် ။ ဆုပ်ကိုင်မိသည်နှင့် တပြိုင်နက်
နူးညံ့သောအထိတွေ့နှင့်အတူ ပူနွေးမူတို့ကို ခံစားလိုက်ရသည် ။ လီးတံကြီးကိုကိုင်ကြည့်ရင်း စုမွန်ရဲ့လက်တွေမှာ တဆတ်ဆတ်တုန်ရီနေသည် ။ ကျော်ခိုင်တစ်ယောက်လည်း နတ်ပြည်ရောက်သလို ခံစားနေရသည် ။ သူ့လီးကို အခြားတစ်ယောက်အကိုင်ခံရတာ ပထမဆုံးအကြိမ်ပင်  ။

ကျော်ခိုင်တစ်ယောက် သူ၏ညီမကသူ့ရဲ့လီးကို ဆုပ်ကိုင်ပေးနေတယ်ဆိုတဲ့အသိကြောင့် ရမ္မက်တွေနိုးကြွလာပြီး လီးထိပ်တွင်အရည်ကြည်လေးတွေ စို့လာ၏ ။ စုမွန်မှာလည်း သူ၏လီးကိုကိုင်ကြည့်ကာသေချာစူးစမ်းနေမိသည် ။ ကျော်ခိုင်က သူ့ညီမစုမွန်ကို ဂွင်းတိုက်ခိုင်းရန်စဉ်းစားမိသောကြောင့် စုမွန်လက်ကိုအပေါ်ကကိုင်ပြီး
အထက်အောက်ဆွဲခိုင်းလိုက်သည် ။

“ ဒီလို အထက်အောက်ဆွဲပြီးလုပ်ကြည့်ပါလား အမွန် ”

“ အဲလိုလုပ်တော့ ဘာဖြစ်မှာလဲဟင် ”

“ နင်လုပ်ပေးတာ...ငါခံစားကြည့်ချင်လို့ဟာ..လုပ်လေ ” လို့ပြောပြီ ကျော်ခိုင်လက်ကိုလွတ်လိုက်သည် ။ စုမွန်တစ်ယောက် တသွေမတိမ်း ဆက်လုပ်ပေးနေမိ၏ ။
 ကျော်ခိုင်မှာလည်း ကောင်းလွန်း၍မျက်စိမှိတ်ကာ ခံစားနေသည် ။ စုမွန်တစ်ယောက် ဂွင်းထုပေးနေရင်း လီးကိုသေချာ စိုက်ကြည့်နေပြီး အောက်မှတရမ်းရမ်းဖြစ်နေသော
 ကျော်ခိုင်၏ဂွေးဥကို ဘယ်လက်ဖြင့်ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး

“ ဒါက ဂွေးဥလေးတွေလား ဟိဟိ ...ကိုင်လို့ကောင်းလိုက်တာ ဘောလုံးလေးတွေလိုပဲ”

“ အင်း...ဟုတ်တယ် ...အ..အ...ကောင်းလိုက်တာဟာ... အမွန် ခပ်မြန်မြန်လေး ဆက်လုပ်ပေး ငါပြီးတော့မယ် ”

စုမွန်လည်း လက်ကိုခပ်သွပ်သွပ်လုပ်လိုက်သည် ။ ကျော်ခိုင်တစ်ကိုယ်လုံး ဆပ်ကနဲ...ဆပ်ကနဲ တွန့်တက်သွားပြီ လီးထပ်မှအရည်များ စုမွန်၏ရင်ဘတ်ဆီသို့ ပန်းထွက်လာခဲ့သည် ။ ရုတ်တရက် စုမွန်မှာ လန့်သွားပြီး လီးကိုလွှတ်လိုက်မိပြီ သူ့အစ်ကိုကျော်ခိုင်ရဲ့မျက်နှာကိုမော့ကြည့်လိုက်မိ၏ ။ ကျော်ခိုင်က အား...အား...အော်သံအဆုံးမှာ ထွက်နေသော သုတ်ရည်များရပ်တန့်သွားသည် ။ ဒီတော့မှ စုမွန်တစ်ယောက် သူ့ရင်ဘတ်ပေါ်သို့ပြန်ကြည့်မိသည် ။ သူ့အစ်ကို ကျော်ခိုင်ရဲအရည်တွေ တော်တော်များတာပဲ....
ရင်ဘတ်တစ်ခုလုံးရွဲစိုနေသည် ။ ကျော်ခိုင်မှာ မျက်လုံးများပွင့်လာပြီး

“ကျေးဇူးပဲ..အမွန်ရယ်...ဒီလိုကောင်းတာ ငါတစ်ခါမှမခံစားဖူးဘူး ” ဟုပြောရင်း စုမွန်ရဲ့ပါးပြင်ပေါ်သို့အနမ်းချွေလိုက်သည် ။

“ ကိုကျော်ရယ်...အမွန့်ရင်ဘတ်တစ်ခုလုံး ပေပွသွားတာပဲ ..ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ ”

ကျော်ခိုင်က အမွန့်ရင်ဘတ်ကိုငုံကြည့်လိုက်ရာ သူ့သုတ်ရည်များနှင့်လှပနေသော အမွန့်နို့တွေကိုတွေ့လိုက်ရပြီး အတွေးတစ်ခု၀င်လာခဲ့သည် ။ သူ့ခေါင်းကိုနိမ့်ချလိုက်ရင်း သုတ်ရည်များပေပွနေသောနို့တွေကိုလျှာဖြင့် သန့်ရှင်းရေးလုပ်သလို သိမ်းကျုံးယက်လိုက်တော့သည် ။ ငန်ကျိကျိအရသာတွေခံစားလိုက်ရသော်လည်း ပြောင်စင်သည်အထိ စိမ်ပြေနပြေယက်ပေးနေမိသည် ။ ပြောင်စင်သွားသောအခါနို့သီးလေးကို ငုံပြီးစို့ပေးနေလိုက်သည် ။ အမွန့်ထံမှတဖန် သည်းညူသံကြားရသောအခါ

“ အမွန်...ထပ်လုပ်ကြည့်ချင်လား... ”

“ ဘာကိုပြောတာလဲ ကိုကျော် ”

“ အော်...ကိုကို့လီးကို အရသာခံကြည့်ချင်လားလို့ပါ ”

“ ဟမ်...ဘာလဲ ကိုကျော့်ဟာကြီးကို အမွန့်ပါးစပ်ထဲ ထည့်မလို့ပေါ့လေ...ညစ်ပတ်လိုက်တာ ”

“ ဒါညစ်ပတ်တာ မဟုတ်ပါဘူး အမွန်ရယ်...ချစ်ခြင်းရဲ့သင်္ကေတပါ လာ..စမ်းကြည့် ”

ကျော်ခိုင်ကစုမွန်ရဲ့ခေါင်းကိုကိုင်ပြီး သူ့ရဲ့အနည်းငယ် ပြန်တောင်နေသောလီးကြီဆီသို့ ခေါင်းကိုဆွဲချလိုက်သည် ။ စုမွန်မှာလည်းသုတ်ရည်များနှင့်ပေပွနေသော
 ကျော်ခိုင်းလီးကြီးကိုကြည့်ပြီး စိတ်မပါစွာ ပါးစပ်ကိုဟလိုက်သည် ။ ကျော်ခိုင်က လီးကြီးကိုကိုင်ပြီး စုမွန်၏ပါးစပ်ထဲသို့  ထိုးထည့်ပေးလိုက်သည် ။

“ သကြားလုံးစုပ်သလို စုပ်လေ အမွန် ”

စုမွန်မှာလည်း ကျော်ခိုင့်လီးပါးစပ်ထဲရောက်သည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် စိတ်တွေကနိုးကြားလာပြီး အစ်ကိုကျော်ခိုင်ပြောသလို စုပ်ပေးနေမိသည် ။ ပါးစပ်ထဲတွင် လီးကကြီးမားလာသလို ခံစားရသောကြောင့် စုမွန်အလန့်တကြား လီးကိုပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်သည် ။

“ ဘာဖြစ်တာလဲ အမွန် ..”

“ ကိုကျော့်ဟာကြီးက ပါးစပ်ထဲမှာကြီးလာတယ်လေ ”

“ နင်လုပ်ပေးတာကောင်းလို့ပေါ့ အမွန်ရယ်...အင်းလေ...ဒီနေ့တော့ဒီလောက်ပါပဲနော်...နောက်နေ့တွေလဲလုပ်ကြရအောင် ”

ကျော်ခိုင်မှာ အလောကြီး၍မရကြောင်းစဉ်းစားမိပြီး နောက်နေ့မှဆက်လုပ်ရန်တွေးမိ၏ ။ စုမွန်ကလည်း

“ ဟုတ်...ကိုကျော် အမွန်လဲ ဒီလိုလုပ်ရတာနှစ်သက်ပါတယ် ...ဒါပေမယ့် အမွန်ကကိုကျော်ညီမလေ ”

“ ဘယ်သူမှမသိစေရပါဘူး အမွန်ရယ် ငါကတိပေးပါတယ် ”

“ သိတာ၊မသိတာကိုပြောတာ မဟုတ်ဘူးကိုကျော်...အမွန်တို့ကမောင်နှမတွေဆိုတာ သတိထားဦးလို့ပြောတာ ”

“ အဲဒါတွေဖယ်ထားကွာ လောလောဆယ်ကိုကျော် အမွန့်နဲ့ချစ်ချင်တာပဲသိတယ် သိလား ”

“ ကိုကျော် အခန်းပြန်အိပ်တော့ဟာ...”

ကျော်ခိုင်တစ်ယောက် သူ့ညီမစုမွန်က အခန်းပြန်ဖို့နှင်ထုတ်နေသောကြောင့် မျက်နှာအိုမင်းသွားကာ ခေါင်းငိုက်စိုက်ကျသွားသည် ။ စုမွန်ကသူ့အစ်ကိုကျော်ခိုင်မျက်နှာပျက်သွားတာမြင်တော့

“ ကိုကျော်...ဘာဖြစ်သွားတာလဲ..ပြန်တော့ပါနော်..စိတ်မကောင်းမဖြစ်ပါနဲ့နော်...ညီမလေးအိပ်ချင်ပြီ ”

“ ငါနင့်ကိုချစ်နေမိပြီ...အမွန် သိလား ”

“ အမွန်လဲ...ကိုကို့ကိုချစ်ပါတယ် ကိုကိုရယ် ”

ကျော်ခိုင်တစ်ယောက် စုမွန်ကိုကိုလို့ခေါ်လိုက်သောကြောင့် နားကိုမယုံနိုင်အောင်ဖြစ်ပြီး

“ ဘာလဲ..အမွန်..ကိုကိုတဲ့လား ....ကိုကို့ကိုတစ်ကယ်ချစ်ပါတယ်နော် ..”

“ အင်းပေါ့ ... ကိုကို...နောက်နေ့မှတွေ့ရအောင်နော် ”

“ ဟား.....ပျော်လိုက်တာ ကလေးရယ် ” လို့ဆိုပြီး ကျော်ခိုင်တစ်ယောက်စုမွန်အနားကပ်လာပြီး ပွေ့ချီကာ စုမွန်နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းစုပ်လိုက်ပြီး ပွေ့ချီလျှက်ရေချိုးခန်းထဲသို့လှမ်းလျှောက်သွားတော့သည် ။ ရေချိုးခန်းထဲရောက်တော့ စုမွန်ကိုညင်သာစွာချပြီး ရေလောင်းပေးကာ တစ်ကိုယ်လုံးသေချာစွာ ပွတ်ဆေးပေးနေတော့သည် ။ စုမွန်က ကျော်ခိုင်ပြုသမျှကလေးငယ်တစ်ဦးကဲသို့ ချစ်ရည်လဲ့သော မျက်ဝန်းဖြင့်ပြန်ကြည့်နေမိသည် ။ စုမွန်တစ်ကိုယ်လုံးသန့်စင်ပြီးတော့ကျော်ခိုင်က

“ ကလေး...အိပ်ချင်ပြီဆိုသွားအိပ်တော့လေ ”

“ ဟင့်အင်း...ကိုကို့ကို အမွန်ပြန်ဆေးပေးမယ်လေ ”

“ ကလေး အအေးပတ်နေဦးမယ်ဟာ..သွားတော့...good night နော် ” ဟုဆိုပြီးစုမွန်ပါးပြင်ပေါ်သော အနမ်းလေးပေးလိုက်သည် ။ စုမွန်လဲပြုံးပြရင်း

“ ဟုတ်...good night နော်ကိုကို ....” ပြောပြီးတံခါးဖွင့်ကာ သူ့အခန်းထဲသို့ဝင်သွားသည် ။ ကျော်ခိုင်လဲ စိတ်ရှိလက်ရှိရေလောင်းချိုးပြီ အခန်းထဲသို့ဝင်ပြီး ကိုယ်သုတ်ပဝါဖြင့်ခြောက်သွေ့အောင်သုတ်ကာ အ၀တ်အစားပင် မဝတ်တော့ပဲ ဒီအတိုင်းအိပ်စက်လိုက်သည် ။

.......................................

ကျော်ခိုင်နံနက်အိပ်ရာကနိုးတော့ အောက်ကညီလေးက ထောင်မတ်နေတာကြည့်ပြီး ညကအဖြစ်ပျက်တွေပြန်တွေးမိပြီး တစ်ယောက်ထဲကြိတ်ပြုံးနေမိသည် ။ မျက်နှာသစ်ဆေး၊သွားပွတ်တံကိုယူပြီး အဝတ်အစားပင် မဝတ်တော့ပဲ ဒီအတိုင်းမျက်နှာသစ်ရန် ရေချိုးခန်းထဲသို့ဝင်ရန် တံခါးဖွင့်လိုက်သည်။ စုမွန်တစ်ယောက် သွားတိုက်နေရာမှ တံခါးဖွင့်သံကြား၍ လှည့်ကြည့်လိုက်ရာ သူ့အစ်ကိုကျော်ခိုင်တစ်ယောက် အဝတ်စားမရှိပဲ အောက်မှလီးကလဲတထောင်ထောင်နဲ့ ရေချိုးခန်းထဲဝင်လာသည်ကိုတွေ့ရာ

“ အာ...ကိုကို ညစ်ပုတ်...ဘာမှလဲမဝတ်ထားဘူး ...ဟွန်းကြည့်ပါလား အစောကြီးအောက်ကဟာကြီးလဲ ထောင်နေပြီ ”

“ ဟာဟ...ဒါက...ကလေးကိုလွမ်းလို့ထောင်နေတာပေါ့...ညကမှ ချစ်လို့မဝတာကိုး ” ဆိုပြီးစုမွန်အနားကိုလျှောက်လာခဲ့သည် ။

“ ဟိုး...ဟိုး..ဆရာ...ဟွန်းတော်တော်ဆိုး မျက်နှာတောင်မသစ်ရသေးပဲ ”

“ ကလေးကိုစတာပါကွာ ” လို့ဆိုပြီး ကျော်ခိုင်တစ်ယောက်သွားတိုက်ဆေးကိုယူပြီး သွားပွတ်တံထဲထည့်ကာ သွားတိုက်လိုက်သည် ။ စုမွန်မျက်နှာသစ်ရင်း သူ့အစ်ကိုကျော်ခိုင်သွားတိုက်တာကိုကြည့်နေရာအောက်က ကျော်ခိုင်လီးကြီး တရမ်းရမ်းဖြစ်နေတာကိုကြည့်နေရင်း ပြုံးနေမိသည် ။ စုမွန်မျက်နှာသစ်ပြီးတော့အပြင်ပြန်ထွက်ခါနီး ကျော်ခိုင်၏လီးကို ဖြတ်ကနဲတစ်ချက်ပုတ်လိုက်ရင်း
“ တော်တော်ဆိုးတဲ့ဟာကြီး...အစောကြီးနိုးနေတယ် ” ဟုဆိုရင်းအခန်းထဲသို့ဝင်သွားတော့သည် ။ ကျော်ခိုင်တစ်ယောက်လဲ သဘောအကျကြီးကျရင်း မျက်နှာသစ်နေမိသည် ။
မျက်နှာသစ်ပြီး လန်းသွားအောင်ကျော်ခိုင်ရေချိုးလိုက်သည် ။ ထို့နောက်အဝတ်အစားဝတ်ရန် ခါတိုင်းလိုမဟုတ်ပဲ...စိတ်ကြိုက်အဝတ်အစားတွေရွေးဝတ်ပြီး နံနက်စားစာရန်အောက်ထပ်သို့ဆင်းလာခဲ့သည် ။

ဒီနေ့မှတောက်တောက်ပြောင်အဝတ်အစားဖြင့် ကျော်ခိုင်ကိုတွေ့လိုက်၍ တစ်အိမ်သားလုံးအံအားသင့်စွာ ငေးကြည့်နေရင်း ဖေဖေက

“ ဟာ..သားဖိုးကျော်...လန်းလှချည်လား....ဘယ်သွားမလို့တုန်း ”
အဖေဖြစ်သူမေးတော့မှကျော်ခိုင်တစ်ယောက် ရှက်ကိုးရှက်ကန်းဖြစ်သွားရင်း
“ဟုတ်...အဖေ ဟိုဘက်လမ်းက စိန်တိုးကို အတန်းမှာသင်တဲ့မရှင်းတဲ့စာတွေ သွားပြခိုင်းမလို့ပါ ”

“အေးကွာ...ဒါနဲ့ဒီနေ့အဖေတို့နယ်ကအသိတစ်ယောက် နာမကျန်းဖြစ်နေတယ်ဆိုလို့ ခဏနေသွားမယ် ညနေလောက်မှပြန်လာမယ်...ဒါဆို သမီးအမွန်အိမ်စောင့်နော် ”

“ ဟုတ်ကဲ့ဖေဖေ...သမီးစောင့်နေပါ့မယ် ”

ကျော်ခိုင်တစ်ယောက်ကြိတ်ပြုံးလိုက်မိသည် ။ တကယ်တော့ သူကဘယ်မှသွားစရာမှမရှိပါ သူ့ညီမစုမွန်တစ်ယောက် သဘောကျအောင် ဘာမှန်းမသိ ဒီနေ့မှ အဝတ်အစားတွေရွေးချယ်ပြီး ဝတ်မိရာ အဖေဖြစ်သူက မေးတော့ ရှက်ကိုးရှက်ကန်းဖြစ်ပြီ အဖေဖြစ်သူကိုလိမ်ပြောလိုက်မိသည် ။ အားလုံးစားသောက်ပြီးတော့ ကျော်ခိုင်က အလျှင်အမြန်ထွက်ရင်း လမ်းထိပ်လက်ဖက်ရည်ဆိုင် ချောင်ကျကျဝိုင်းတွင်ရွေးထိုင်လိုက်သည် ။ သူ့အဖေနဲ့အမေကားနဲ့ထွက်သွားပြီး ခဏအကြာတွင်အိမ်သို့ပြန်ခဲ့လေတော့သည် ။ အိမ်ရောက်တော့ သော့ဖွင့်ပြီး အိမ်ထဲသို့ဝင်လိုက်ရာ စုမွန်တစ်ယောက် ဧည့်ခန်းထဲတွင် ဗီဒီယိုထိုင်ကြည့်နေတာတွေ့လိုက်သည် ။ စုမွန်တစ်ယောက် လှည့်ကြည့်ကာ ပြုံးပြလိုက်ရင်း

“ ဟင်...စာသွားမေးမယ်ဆို ကိုကျော် ”

“ ဘာကိုကျော်လဲ...ကိုကိုလို့ခေါ်ပါကလေးရယ်...လွပ်လွပ်လပ်လပ်ချစ်ဖို့ပြန်ခဲ့တာ သိလား ”

“ ဟာ..အပြောအဆို ဆင်ချင်ရမယ်လေ...ဒီလိုအပြင်မှာ ကိုကိုလို့ဘယ်ခေါ်လို့ရမလဲ မဟုတ်ဘူးလား ကိုကျော် ”

ကျော်ခိုင်ကစုမွန်အနားဝင်ထိုင်လိုက်ရင်း စုမွန်ကိုလှမ်းဖက်လိုက်သည် ။

“ မလုပ်နဲ့လေ...ကိုကျော် ဧည့်ခန်းထဲမှာကွာ ”

“ အင်း...ဒါဆိုလာခဲ့တော့ ” ဟုဆိုရင်း စုမွန်ကိုပွေ့ချီကာ သူ၏အခန်းထဲသို့ခေါ်ဆောင်ခဲ့တော့သည် ။

.........................................
အခန်းထဲရောက်သည်နှင့် ကျော်ခိုင်တစ်ယောက်စုမွန်ကိုပွေ့ချီလျှက် မွှေ့ယာပေါ်သို့ နှစ်ဦးစလုံးပစ်လှဲချလိုက်သည် ။ ထို့နောက်စုမွန်နှုတ်ခမ်းကိုစုပ်ယူပြီး စုမွန်ရဲ့အကျီ င်္ကြယ်သီးတွေကို တစ်လုံးချင်းဆွဲဖြုတ်နေလိုက်သည် ။နှုတ်ခမ်းက အနမ်းတွေချွေနေရင်း အကျီ င်္ကျွတ်သွားသောအခါ စုမွန်ဗိုက်သားလေးတွေကို
လက်နှင့်ပွတ်ပေးနေ၏ ။ နို့အုံကိုလည်း ဘော်လီပေါ်မှပင် ခပ်တင်းတင်းဆုပ်နယ်ပေးလိုက်သည် ။ စုမွန်တစ်ယောက်မျက်၀န်းလေးမှေးစင်းနေပြီ တဟင်းဟင်းနဲ
့ညည်းနေရှာသည် ။ ကျော်ခိုင်က စုမွန်ကျောအောက်ထဲကိုလက်လျှိုပြီး ဘောလီချွတ်ကိုလှမ်းဖြုတ်လိုက်သည်။ ပေါ်လာသော နို့သီးလေးတွေမှာအတော်လေးထောင်နေပြီ
 ဖြစ်သောကြောင့်ကျော်ခိုင်တစ်ယောက် နို့သီးလေးကို သွားနဲ့မနာမကျင် ကိုက်လိုက်သည် ။ ထို့နောက် ကျော်ခိုငက်နို့ကိုအငမ်းမရေစို့နေရင်းလက်တွေကအဖုတ်ကို ထမိန်ပေါ်မှပင်ပွတ်ပေးလိုက်သည် ။

“ ပြွတ်..အွန်း..ပြွတ်..ဟင်း..ကောင်းလိုက်တာ ကိုကိုရယ်...အာ့..အ ”

ကျော်ခိုင်နို့စို့နေရင်း စုမိန်၏ထမိန်ကိုဖြည်းဖြည်းချင်း ဆွဲချွတ်လိုက်သည် ။ ပေါင်တံတစ်လျှောက်စိတ်ကြိုက်ပွတ်ပေးနေလိုက်သည် ။ လက်တွေက ပေါင်ရင်းသို့ရောက်သောအခါ အတွင်းခံဘောင်းဘီပေါ်မှပင်  မထိတထိဖွဖွလေး ပွတ်ပေးပြီးပေါင်သို့ပြန်ဆင်းက ပွတ်ပေးလိုက်၏ ။ စုမွန်တစ်ယောက် မရိုးမရွဖြစ်လာပြီး ဖင်ကြီးကိုကော့ကော့ပေးနေတော့သည်။ ဘောင်းဘီပေါ်မှာလည်း အဖုတ်ကကျလာတဲ့အရည်တွေအတော်လေးရွဲနေပြီဖြစ်သည် ။
ကျော်ခိုင်မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီး လုံချည်ကိုချွတ်လိုက်သည် ။ စုမွန်တစ်ယောက် ရမ္မက်ခိုးဝေနေသောမျက်လုံးဖြင့် ကျော်ခိုင့်လီးကိုစိုက်ကြည့်နေ၏။
 ကျော်ခိုင်ကစုမွန်ပေါင်နှစ်ချောင်းကြားထဲတွင် ဒူးထောက်နေရာယူလိုက်ကာ ကုန်းပြီး စုမွန်ဝမ်းဗိုက်သားတွေကို ယက်လိုက်သည် ..ထို့နောက် ချက်ကိုလျှာနဲ့မွေကာ ယက်တော့ စုမွန်ခမျာ တလူးလူးတလိမ့်လိမ့် ဖြစ်နေတော့သည် ။ ကျော်ခိုင်လျှာကို အောက်ဘက်ဆင်းလာပြီ အတွင်းခံဘောင်းဘီပေါ်မှပင် လျှာဖြင့်ယက်ပေးလိုက်သည် ။
စုမွန်တစ်ယောက် ဖင်ကြီးကျွတက်လာပြီး

“ အာ့...အ...ကိုကို...အဲလိုမလုပ်နဲ့လေ...အမွန်ငရဲကြီးကုန်မှာပေါ့ ...အာ့..”

ကျော်ခိုင်တစ်ယောက်ဘာမှပြန်မပြောပဲ တွင်တွင်ယက်နေပြီးအတွင်းခံဘောင်းဘီးကို ဆွဲချွတ်ချလိုက်ကာ အစိလေးကိုလျှာနဲ့ထိထိမိမိ ယက်ပေးလိုက်သည် ။

“ အာ့..အမေ့....ရှီးးးး..”

အဖုတ်ကိုတစ်ခါမျှ အယက်မခံဖူးတဲ့စုမွန်တစ်ယောက်ဖင်ကြိးတစ်ယမ်းယမ်းနဲ့ သူ့အစ်ကိုကျော်ခိုင်ဆံပင်ကိုဆွဲကိုင်ကာ မွေ့ယာပေါ်မှလူးလိမ့်နေသည် ။ ကျော်ခိုင်မှာလည်း
 စောက်ခေါင်းထဲသို့လျှာထိုးသွင်းလိုက်ပြီးအစေ့လေးကို လက်မနဲ့မနားတမ်းပွတ်ပေးနေတော့သည် ။ မိနစ်အနည်းငယ် ယက်ပေးပြီးတော့ စုမွန်တစ်ယောက် တစ်ကိုယ်လုံးတွန့်လိမ်ပြီး ငြိမ်ကျသွားသည် ။ ကျော်ခိုင်မျက်နှာမှာလဲ စုမွန်စောက်ရည်တွေပေပွနေချေ၏ ။

“ ကောင်းလား..ကလေး ”

“ပြောမပြတတ်အောင်ပဲ..ကိုကိုရယ် ”

“အင်း...ကိုကို့ကိုလဲကောင်းအောင်ပြန်လုပ်ပေးလေကွာ ” ဟုဆိုပြီလီးကို စုမွန်မျက်နှာရှေ့သို့ကပ်ထားလိုက်သည် ။ စုမွန်နှုတ်ခမ်းလေး ဟပေးသည်နှင့်ကျော်ခိုင်ဖင်ကို ကော့ရင်းထိုးထည့်လိုက်ရာ နွေးထွေးနူးညံ့သော ပါးစပ်လေးထဲကျော်ခိုင်တစ်ယောက် သုတ်လွတ်ချင်စိတ်ပေါက်သွား၏ ။ စုမွန်မှာလည်း မစုတ်တတ်စုပ်တတ်နဲ့စုပ်ပေးနေရှာသည် ။ ကျော်ခိုင်ကစုမွန်ခေါင်းလေးကိုင်ပြီး ရှေ့တိုးနောက်ငင်လုပ်ပေးလိုက်သည် ။စုမွန်လဲလျှာဖြင့်ဒစ်ကိုကစားပေးနေသဖြင့်
 ကြာကြာမထိန်းထားနိုင်တော့ပဲ တစ်ဖျစ်ဖျစ်နဲ့စုမွန်ပါစပ်းထဲသို့ သုတ်ရည်များပန်းထည့်လိုက်သည် ။

“အွန်း...အွန်း..” ဟုအော်ရင်း စုမွန်မှာအတင်းရုန်းနေသဖြင့် ကျော်ခိုင်ကစုမွန်ခေါင်းကိုကိုင်ထားကာ သုတ်ရည်ကုန်သည်အထိ ပန်းချပြီးမှ ပြန်လွတ်ပေးလိုက်သည် ။

“ ဟွန်း..ကိုကိုညစ်ပတ်...ဘာလို့အမွန့်ပါးစပ်ထဲမှာ ပန်းထုတ်ရသလဲ ”

“ အဲဒါအချစ်ရည်တွေလေကွာ ကလေးကိုသောက်စေချင်လို့ ..ဟာဟ” ဟုဆိုပြီးစုမွန်ဘေးနားမှာ ဝင်အိပ်လိုက်သည် ။ ကျော်ခိုင်အနားယူနေတုန်း စုမွန်ကပျော့တွဲနေသော လီးကြီးကိုကိုင်ကာ

“ ခုတော့လဲ...သူမဟုတ်သလိုပဲနော် ” ဆိုပြီးလီးကြီးကို ကိုင်ကစားနေသည် ။ စုမွန်လက်ထဲမှာပင် ခဏလေးအတွင်းကျော်ခိုင့်လီးကြိးက ပြန်တောင်လာတော့သည် ။

“ ခိ..ခိ..ကိုကို့ဟာကြီး...ရန်ရှာနေပြန်ပြီဟေ့...လုပ်ပေးရဦးမလား ”

“ ရတယ် ... ဒီတစ်ခါကိုကိုကိုယ်တိုင်လုပ်မယ် ”

“ ဟုတ်လား ...ဘယ်လိုလုပ်မလို့လဲ...”

“ ကြည့်နေလေ ” ဟုဆိုပြီကျော်ခိုင်တစ်ယောက်စုမွန်ပေါင်ကြားထဲဝင်ပြီး ဒူးထောက်ထိုင်ကစုမွန်နှုတ်ခမ်းကိုစုပ်ယူလိုက်သည် ။ အောက်ကလဲ လီးထိပ်ကိုကိုင်ပြီး စုမွန်အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေကို အထက်အောက်ပွတ်ဆွဲပေးလိုက်သည်။

“ ဟင်း....ဟင့်..ဟင်း...” စုမွန်မှာခါးလေးကော့တက်လာပြီး ညည်းသံထွက်လာခဲ့သည် ။ အထက်အောက်ပွတ်ဆွဲရင်း စုမွန်ရဲ့အဖုတ်ထဲသို့ ဒစ်လေးမြုပ်ယုံထည့်လိုက်သည် ။

“ အာ့...အ...ကိုကို ..အဲလိုတော့မလုပ်နဲ့လေ....အမွန်တို့ကမောင်နှမတွေလေ ”

ကျော်ခိုင်ကဘာမှပြန်မပြောပဲ ဒစ်ကိုထုတ်လိုက်သွင်းလိုက်ဖြင့် ဆယ်ချက်ခန့်လုပ်ပေးလိုက်ရာ...စုမွန်ရဲ့အမွေးမျှင်ကင်းမဲ့နေသောအဖုတ်ထဲမှ
အရည်တွေတော်တော်ထွက်လာသောအခါ လီးကိုနည်းနည်းပိုသွင်းလိုက်သည်။ တစ်ခုခုကာဆီးထားသလိုခံစားရသည်နှင့် ကျော်ခိုင်တစ်ယောက်အပျိုမှေးဆိုတာသိလိုက်သည် ။ စုမွန်ရဲ့ ပါးစပ်ကိုပိတ်လိုက်ပြီး အားနဲ့ဆောင့်သွင်းလိုက်သည် ။

“ ဝူး....ဝူး ...” စုမွန်မှာပါးစပ်ပိတ်ခံထားရသောကြောင့်ပြန်မအော်နိုင်ပဲ မျက်ဝန်းမှမျက်ရည်တွေကျလာသည် ။ ကျော်ခိုင်ကလီးကို တစ်ဆုံးထည့်ထားလိုက်သည် ။ ခဏအကြာမှ ဖြည်းဖြည်းချင် အထုတ်အသွင်းလုပ်ပေးရင်း အောက်ကိုငုံ့ကြည့်လိုက်ရာစုမွန်အဖုတ်မှ သွေးအနည်းငယ်ထွက်နေသည်ကိုတွေ့လိုက်ရသည် ။ အထုတ်အသွင်းကို စည်းချက်မှန်မှန်လုပ်ပေးနေရင်း စုမွန်တစ်ယောက်နာကျင်မှုတွေပျောက်ပြီး ဖင်ကိုပြန်ကော့ကော့ပြီးခံလာသောကြောင့် ဆောင့်ချက်ကိုတင်ပေးလိုက်သည် ။“

“ အား..ရှီး..ကိုကို....”

“ ကောင်းလား ကလေး နာနေတုန်းပဲလား ”

“ အင်း...သိပ်မနာတော့ဘူး ...ဆောင့်ဆောင့်ကိုကို အမွန်ခံနိုင်လာပြီ ”

“ခံလို့ကောင်းနေပြီလား ကလေး ”

“ အာ့...အ..ဆောင့်ပါကိုကိုရယ် ဘာတွေမေးနေမှန်းမသိဘူး ”

ကျော်ခိုင်တစ်ယောက်ဘာမှမပြောတော့ပဲ ဆောင့်ချက်ကိုမြှင့်တင်လိုက်သည် ။  စောက်ခေါင်းအတွင်းရွဲအိုင်ထွက်နေသော စောက်ရည်ကြည်များကြောင့် လီးကြီးဝင်ထွက်တိုင်း တပြွတ်ပြွတ်ဖြင့်အသံများ အခန်းထဲတွင်ဆူညံနေသည် ။

“ ဖွတ်...ပြွတ်...ပြွတ်...”

“ အာ့...အာ့...ကောင်းလိုက်တာကိုကိုရယ် ဆောင့်...ဆောင့်...ခပ်နာနာလေးဆောင့်စမ်းပါ...အဟင့်ရှီးးးး”

ကျော်ခိုင် စိတ်ရှိလက်ရှိဆောင့်လိုးသောကြောင့် တစ်ချက်ချက် ၊ ဒစ်ကြီးက သားအိမ်ဝကိုနစ်နစ်သွားသဖြင့် စုမွန်ခမျာ ရင်ခေါင်းထဲမှအောင့်၍သွားသောလည်း

“ လုပ်စမ်းပါကိုကိုရယ် ...အင့်....အင့်...အမွန့်ခံနိုင်လာပြီ...လုပ်...ခပ်ပြင်းပြင်းလေးဆောင့်လေ အီး....အ”

စုမွန်တစ်ယောက် အော်ရင်း ကျော်ခိုင်ဆောင့်ချက်နှင့်အညီ အောက်မှသူမ၏ဖင်ကြိးကို ပြန်လည်ကော့ပေးနေရာ ၊ ကျော်ခိုင်ကအဆောင့် စုမွန်ကအပင့် ဆီးစပ်ချင်းပင်
တဖတ်ဖတ် ရိုက်သွားသည်အထိ စည်းချက်ညီညီလိုးနေသောကြောင့် ကျော်ခိုင့်လဥကြီးက စုမွန်ဖင်နှစ်ခြမ်းကြားကို တဆတ်ဆတ်ရိုက်ခတ်နေတော့သည် ။

“ ဖွတ်...ဘွတ်...ဖတ်...အင့်....ဖတ်...ဘွတ်..”

“ ဆောင့်...ဆောင့်..ကိုကို အရမ်းခံလို့ကောင်းလာပြီး...အီး..ရှီးးးးအားးးးးးးးး”

စုမွန်တစ်ကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ်တုန်ခါပြီး ၊ စောက်ရေများက စောက်ဖုတ်အပြင်ဘက်ကို စီးကျလာသည်အထိ ပွက်ကနဲ ပွက်ကနဲထွက်ကျလာတော့သည် ။ ကျော်ခိုင်လည်း စုမွန်ပြီးသွားပြီဆိုတာသိလို့အားစိုက်ပြီစိတ်သွင်းကာ ဆောင့်လိုက်ပြီး တစ်ဖျစ်ဖျစ်နဲ့သုတ်ရည်တွေ စုမွန်အဖုတ်လေးထဲသို့ပန်းထည့်လိုက်သည် ။ ထို့နောက်စုမွန်ကိုယ်ပေါ်သို့ ထပ်ရပ်အိပ်လိုက်တော့သည် ။

“ အရမ်းကောင်းတာပဲကိုကိုရယ်...နောက်နေ့တွေလဲအမြဲတမ်း ဒီလိုလုပ်ကြမယ်နော်..ကိုကို ”

“ ကလေးသဘောပါပဲကွာ...ခုတောင်ကိုကို့ဟာကြီးကို ကလေးအဖုတ်ထဲက မထုတ်ချင်တော့ဘူး တစ်သက်လုံးထည့်ထားချင်တယ် သိလား ”

ပြီးပါပြီ ။

+++

အရင္းႏွီးဆုံးပန္းတစ္ပြင့္
(အင္းစက္)
 စုမြန္တစ္ေယာက္မွန္ထဲမွာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ျပန္ၾကည့္ၿပီး ေတာ္ေတာ္စိတ္ပ်က္သြားသည္ ။ ဒီေန႔ ေရကူးကန္မွာ ေရသြားကူးမလို႔ ဒီ၀တ္စုံနဲ႔ဘယ္လိုမွ မျဖစ္နိုင္မွန္းသိေနသည္ ။
သူမရဲ့အဖုတ္ေမြးေတြက ေရကူး၀တ္စုံအေပၚကပင္ၾကည့္ျမင္ေနရသည္ ။ ဒါေတာင္ေရမစိုေသး...ေရစိုသြားလၽွင္ ပကတိအတိုင္း လွစ္ျပသလိုျဖစ္ေနမည္ ။ ေရကူး၀တ္စုံအေရာင္ကိုက
ႏုလြန္းေန၍ျဖစ္သည္။ အဖုတ္အေမြးကိုရိတ္လိုက္လၽွင္ေတာ့ အဆင္ေျပသြားလိမ့္မည္ ။ ခက္ေနတာက သူမအဖုတ္ေမြးကိုရိတ္မို႔ သူ႔မွာဘာ ကိရိယာမွရွိမေနျခင္းပါ ။
႐ုတ္တရက္ သူမရဲ့အစ္ကိုေက်ာ္ခိုင္ ရိတ္ရိတ္ေနတဲ့ မုတ္ဆိတ္ရိတ္ဓါးကို သတိရမိသည္ ။ သူမရဲ့အစ္ကိုေက်ာ္ခိုင္က သူမထက္ႏွစ္ႏွစ္ႀကီးသည္ ။ စုမြန္က အခု ၁၅ႏွစ္ဆိုေတာ့
အစ္ကိုေက်ာ္ခိုင္က ၁၇ႏွစ္ေပါ့ ။ စုမြန္ႏွင့္ေက်ာ္ခိုင္တို႔အခန္းႏွစ္ခုၾကားမွာ သူတို႔ႏွစ္ဦးဘုံသုံးေနရတဲ့ ေရခ်ိဳးခန္းရွိပါတယ္ ။ သူတို႔ႏွစ္ဦးအခန္းကေန ေရခ်ိဳးခန္း၀င္ဖို႔ တံခါးတစ္ခ်ပ္ဆီ
ရွိပါတယ္ ။ စုခိုင္အျပင္ထြက္ၿပီး သူမအစ္ကိုရွိမရွိေသခ်ာ ၾကည့္လိုက္သည္ ။ ေသခ်ာၿပီ ဒီအခ်ိန္ဆို အစ္ကိုေက်ာ္ခိုင္က ဂိမ္းဆိုင္မွာ ဂိမ္းကစားေနက်ဆိုေတာ့ ဂိမ္းဆိုင္သြားေနမွာေပါ့ ။
           စုမြန္တစ္ေယာက္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ၀င္လိုက္ၿပီး သူမအစ္ကိုအခန္းထဲသို႔ ၀င္လိုက္သည္ ။ ေက်ာ္ခိုင့္ရဲ့ ဂယ္လက္တီ မုတ္ဆိတ္ရိတ္ဓါးႏွင့္အေမြးရိတ္ဆပ္ျပာကိုယူၿပီး အ၀တ္အစားေတြခၽြတ္လိုက္သည္ ။
အဖုတ္ေမြးေတြကို ေသခ်ာၾကည့္ရႈေနမိသည္ ။ အမဲေရာင္အေမြးပါးပါးေလးေတြက အပ်ိဳစင္အဖုတ္ေလးကို လြမ္းျခဳံထားေလ၏ ။ စုမြန္က မိန္းမေခ်ာေလးတစ္ဦးျဖစ္ၿပီး ရင္သားဆိုဒ္က ၃၄ ျဖစ္ၿပီး
သြယ္လ်ေသာခါးႏွင့္ လုံး၀န္းေသာတင္သားေလးေတြက စြဲမက္ဖြယ္ေကာင္းေလသည္ ။ အေမြးရိတ္ဆပ္ျပာကို သူမရဲ့အဖုတ္ေပၚအႏွံ့ ညင္သာစြာပြတ္လိုက္သည္ ။ သူမရဲ့အဖုတ္ကိုတစ္ခါမွ ဒီလိုမလုပ္ခဲ့ဖူးပါ ။
ပန္းေရာင္အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေတြ ပြတ္ေနရင္း အဖုတ္ေလးေပၚမွအစိေလးကို ထိမိေတာ့ ထူးဆန္းေသာခံစားမႈကို တစ္ၿပိဳင္ႏွံ့ခံစားလိုက္မိသည္ ။ ဓါးကိုယူၿပီး ျဖည္းညင္းစြာ ေျပာင္စင္သည္အထိ
စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ရိတ္ေနမိသည္ ။ အာ႐ုံခံစားမႈကအသစ္အဆန္းျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ သူမအစ္ကို ႐ုတ္တရက္အခန္းထဲ၀င္လာသည္ကိုပင္ သတိမထားမိေတာ့ေပ ။

" အမြန္..ငါ့မုတ္ဆိတ္ရိတ္ဓါးယူၿပီး ဘာလုပ္ေနတာလဲ..နင္႐ူးေနလား "

" မလုပ္ပါဘူး " စုမြန္ခမ်ာ ဒီေလာက္ပဲေျပာနိုင္ၿပီး ေၾကာင္အမ္းအမ္းျဖစ္သြားသည္ ။

ေက်ာ္ခိုင္က စုမြန္ရဲ့လွပေသာနို႔ကေလးေတြ ၊ ေျခေထာက္ကိုျဖဲၿပီးရိတ္ေနေသာေၾကာင့္ ပြင့္အာေနတဲ့ႏွင္းဆီပမာ အဖုတ္ကေလးကိုျမင္ေတာ့ ထြက္ေနတဲ့ေဒါသေတြ ေပ်ာက္သြားသည္ ။
စုမြန္လည္း အစ္ကိုေက်ာ္ခိုင္၏ အာသာငမ္းငမ္းမ်က္လုံးေတြျမင္ေတာ့မွ သူမ၏၀တ္လစ္စလစ္ အေနအထားကိုသတိရၿပီး ကိုယ္သုတ္ပုဝါကိုယူၿပီး ကမန္းကတမ္းဖုံးကြယ္လိုက္သည္ ။

“ မဖုံးနဲ႔...ငါၾကည့္ခ်င္ေသးတယ္ "

“ ထြက္သြားေတာ့ ကိုေက်ာ္ အေမ့ကိုတိုင္ေျပာလိုက္မွာေနာ္ "

“ ဘာေျပာမွာလဲ ငါ့မုတ္ဆိတ္ရိတ္ဓါးနဲ႔ နင့္အဖုတ္ေမြးရိတ္တာကို ေျပာမလို႔လား အမြန္.. "

“ မသင့္ေတာ္ပါဘူး..ကိုေက်ာ္..အမြန္ကကိုေက်ာ့္ညီမေလ ... ဘာလိုိ့ကိုယ္လုံးတီးနဲ႔ကိုၾကည့္ခ်င္တာလဲ "

“ ဟုတ္ၿပီ..ဒါဆို အေပးအယူေပါ့ "

“ ဘာ အေပးအယူလဲ "

“ နင့္အေၾကာင္းေတြအားလုံးငါ့ကိုေျပာၿပ ... ငါ့အေၾကာင္းေတြလဲေျပာျပမယ္ အရင္းႏွီးဆုံးသူငယ္ခ်င္းလိုေပါ့ "

“ထားပါေတာ့ ... ခုေတာ့ထြက္သြားသင့္ၿပီကိုေက်ာ္ ... တစ္ေယာက္ေယာက္ျမင္သြားရင္ မသင့္ေတာ္ဘူး "

“ ညေနက်မွေတြ႕ေတာ့မယ္ အမြန္ " ဟုေျပာရင္း ေက်ာ္ခိုင္တစ္ေယာက္ လိင္တံႀကီးမွာေဘာင္းဘီေအာက္မွ ေဖာက္ထြက္မည့္အလား တေထာင္ေထာင္ျဖင့္အခန္းျပင္သို႔ ထြက္သြားေလသည္ ။

.....................................................................................
       စုမြန္တစ္ေယာက္ ေရကူးကန္သို႔ေရာက္သြားေသာအခါ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္အတူ မေပ်ာ္ရႊင္နိုင္ပဲ စိတ္ေတြေနာက္ေနေလသည္ ။  ေခါင္းထဲမွာ နံနက္ကအျဖစ္ပ်က္ကိုပဲ စဥ္းစားေနမိသည္ ။ခုလိုအ၀တ္စားမဲ့ ကိုယ္လုံးတီးအျဖစ္နဲ႔ ဘယ္သူ႔အေရွ႕မွာမွ မေနခဲ့ဖူးေပ ။ သူမရဲ့အစ္ကိုေရွ႕မွာမွ ျဖစ္ရတာမို႔ ျပန္စဥ္းစားရင္း စိတ္လႈပ္ရွားသလိုလို စိတ္ပ်က္သလိုလိုျဖစ္ေနသည္ ။အစ္ကိုေက်ာ္ခိုင္က ညေနက်ရင္ဘာလုပ္မွာလဲ သူမသိ ။ သူမကိုကိုယ္လုံးတီးၾကည့္ဖို႔ေတာင္းဆိုလၽွင္ သူမလဲအစ္ကိုေက်ာ္ခိုင္ပါ ခၽြတ္ျပဖို႔ျပန္ေတာင္းဆိုရမည့္ အခြင့္အေရးရွိသည္ ။ သို႔ေသာ္...တစ္စုံတစ္ခုကို စိုးရြံ့သလို စိတ္ထဲခံစားေနရသည္ ။
        ညေနခင္း ညစာစားခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ စားပြဲသို႔ေရာက္ေသာအခါ အစ္ကိုေက်ာ္ခိုင္ကို မလုံမလဲၾကည့္ေသာအခါ စုမြန္ကိုဘာမွမေျပာပဲ ခပ္တည္တည္ပင္ ခုေပၚမွာထိုင္ေနသည္ ။
သူတို႔ႏွစ္ဦးခါတိုင္းလိုမဟုတ္ပဲ တိတ္ဆိတ္ေနသျဖင့္ ဖခင္ျဖစ္သူက

“ ဖိုးေက်ာ္ ၊ သားနဲ႔မိမြန္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ရန္ျဖစ္ထားတာလား "

“ မဟုတ္ပါဘူး ...ဘာလို႔လဲ "

“ ဘာလို႔သားတို႔ႏွစ္ေယာက္ ခါတိုင္းလို...စကားမေျပာၾကတာလဲ.."   ဖခင္ျဖစ္သူက စုမြန္ဘက္ကိုပါ လွည့္ၾကည့္ၿပီးေမးလိုက္သည္ ။

“ အို..အေဖကလဲ သမီးေန႔ခင္းက ေရကူးၿပီးျပန္လာတာ ေမာေနလို႔ပါ...ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး "

“ အင္း..ဒါဆို မနက္ျဖန္တနဂၤေႏြေန႔ပဲ...စာအေၾကာင္းလဲစဥ္းစားစရာမလိုဘူး သက္ေတာင့္သက္တာေနပါကြာ "

စားေသာက္ၿပီးေတာ့ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ႏႈတ္ဆက္ၿပီး အိပ္ခန္းထဲသို႔ အသီးသီး၀င္ၾကေလ၏။

           စုမြန္တစ္ေယာက္အခန္းထဲေရာက္ၿပီး တစ္နာရီေလာက္အၾကာမွာ သူမရဲ့ ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးဘက္ဆီမွ တံခါးေခါက္သံၾကားရေလသည္ ။ တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ျခားစြာ တံခါးကိုဖြင့္လိုက္ေတာ့ ....

“ အမြန္...ငါအခန္းထဲ ၀င္ခဲ့မယ္ေနာ္ "

“ အင္း "

ေက်ာ္ခိုင္က အခန္းမီးကိုပိတ္လိုက္ၿပီး ညအိပ္မီးသာထြန္းလိုက္သည္ ။

“ ကိုေက်ာ္...ဘာလုပ္တာလဲ "

“ အမြန္...ငါကနင့္အစ္ကိုပါ နင္မႀကိဳက္တာ ဘာမွမလုပ္ဘူး ၊ ေအးေဆးေနပါ ဘာမွပူမေနနဲ႔ "

ဒီေတာ့မွ စုမြန္ခမ်ာ သက္ျပင္းခ်ရင္း ယဲ့ယဲ့ေလးျပဳံးလိုက္တာ ေက်ာ္ခိုင္ျမင္လိုက္သည္ ။

“ ကိုေက်ာ္က ညအိပ္၀တ္စုံနဲ႔ေတာ္ေတာ္ၾကည့္ေကာင္းတာပဲ "  အိမြန္က စိတ္လႈပ္ရွားမႈကိုတည္ၿငိမ္ေစရန္ စကားရွာေျပာလိုက္သည္ ။

“ ဟားဟား..ဟုတ္လား အမြန္..နင္လဲၾကည့္ေကာင္းပါတယ္ အထူးသျဖင့္ အ၀တ္အစားမရွိတဲ့အခါေပါ့..."

“ အာ....အဲအေၾကာင္းမေျပာနဲ႔ေတာ့ကြာ " ဟု..စုမြန္ကရွက္ရြံ့စြာ ျပန္ေအာ္လိုက္သည္ ။

“ ဟုတ္ၿပီ ဒါဆို ေမးခြန္းတစ္ခ်ိဳ႕ေမးမယ္ေလ "

စုမြန္က ေခါင္းၿငိမ့္လိုက္သည္ ။

“ နင္၀တ္ေနတဲ့ ေဘာလီက ဘယ္ေလာက္ဆိုဒ္လဲ "

“ ၃၄ " ... စုမြန္ကတိုတိုတုတ္တုတ္ ျပန္ေျဖလိုက္သည္

“ နို႔သီးေခါင္းက ဘာအေရာင္လဲဟင္ ”

“ ကိုေက်ာ္ ဒီေန႔ျမင္ၿပီးၿပီပဲ...ဘာလို႔ေမးတာလဲ ”  စုမြန္တစ္ေယာက္နည္းနည္းရဲတင္းလာကာ မ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္ၿပီးျပန္ေမးလိုက္သည္ ။

“ အာ..နင္က ခ်က္ခ်င္းဖုံးလိုက္ေတာ့ ဝိုးတိုးဝါးတားပဲ ျမင္လိုက္လို႔ပါဟ ”

“ နီညိဳေရာင္ ”  စုမြန္ကျပဳံးၿပီးျပန္ေျဖလိုက္သည္ ။

“ အခု ဘရာဇီယာဝတ္ထားလား ”

“ ဟင့္အင္း... အိပ္ရာဝင္ရင္ တစ္ခါမွမဝတ္ဘူး ”

“ ၾကည့္လို႔ရမလား ”

“ ဘာဆိုင္လို႔လဲ...ေမးခြန္းပဲေမးမယ္ဆို ”

ေျပာသာေျပာေနရသည္ စုမြန္ရဲ့စိတ္ေတြ အေတာ္ေလးကိုစိတ္လႈပ္ရွားေနသည္ ။ သူမရဲ့အဖုတ္ကလဲ အရည္ေတြစိမ့္ထြက္ေနသလို
ညအိပ္အကီၤ်ပါးပါးေလးေအာက္မွ နို႔သီးေတြလဲေထာင္ထလာေနသည္ ။ ဒါေတြကို ကိုေက်ာ္ခိုင္တစ္ေယာက္ မျမင္ပါေစနဲ႔လို႔ စုမြန္တစ္ေယာက္ဆုေတာင္းေနမိသည္ ။

“ ၾကည့္ခ်င္လို႔ပါဆိုမွ ” ဟု..ကိုေက်ာ္မင္းက မသဲမကြဲေျပာလိုက္သည္ ။

“အင္း..ဒါဆိုလဲ အမြန္႔ဒီဘက္နို႔ကို ျပေပးမယ္ေလ...အမြန္ေမးတာကိုေရာ ကိုေက်ာ္ျပန္ေျဖရမွာေနာ္...အသာစီးယူလို႔ေတာ့မရဘူး ...ကတိေပး ”

“ ေပးပါတယ္ အမြန္ရယ္ ”

စုမြန္ကအက်ီကႋဳ ညင္သာစြာ မ,တင္ၿပီး သူမရဲ့ဘက္ဘက္နို႔ကိုထုတ္ျပလိုက္သည္။ ေက်ာ္ခိုင္တစ္ေယာက္ အသက္ရႈဖို႔ေမ့ေနေလာက္ေအာင္ ေငးၾကည့္ေနမိသည္ ။

“ လွရဲ့လား ” အမြန္ကသူမအစ္ကိုေက်ာ္ခိုင္ျဖစ္ပ်က္ေနပုံကိုၾကည့္ၿပီ စပ္ၿဖီးၿဖီးျဖင့္ ေမးလိုက္သည္ ။

“ အရမ္းလွတာပဲကြာ....” ဟု.. ေက်ာ္ခိုင္ စိတ္လႈပ္ရွားသံျဖင့္ ေျပာၿပီး

“ ကိုင္ၾကည့္ခ်င္တယ္ ...အမြန္ရယ္ ”

“ အင္းေလ..ဒီေနရာပဲကိုင္ေနာ္ ”

ေက်ာ္ခိုင္တစ္ေယာက္ လက္ကိုဆန္႔လိုက္ၿပီး လွမ္းကိုင္လိုက္၏ ။ စုမြန္ရဲ့စိတ္လႈပ္ရွားၿပီး ေထာင္ေနေသာနို႔သီးေခါင္းကို လက္ညိဳးနဲ႔လက္မေလးျဖင့္ပြတ္ေပးလိုက္၏ ။
စုမြန္ထံမွ ညီးသံသဲ့သဲ့ထြက္လာသည္ ။

“ နာလို႔လား ”

“ ဟင့္အင္း...ဆက္လုပ္ေလ...အမြန္ခံစားရတာ တစ္မ်ိဳးပဲ ”

ေက်ာ္ခိုင္ကအိမြန္ရဲ့အက်ီကႋဳဆြဲမတင္ၿပီး ေခါင္းကေနေက်ာ္ၿပီး ခၽြတ္လိုက္သည္ ။ အေပၚပိုင္းဗလာျဖင့္ ေတာက္ပေနေသာနတ္သမီးတစ္ပါးေရာက္ေနသလို ေက်ာ္ခိုင္ေငးၾကည့္ေနမိသည္ ။

“ ကိုေက်ာ္...ဘာမွမလုပ္ပါဘူးလို႔ ဂတိေပးထားတယ္ေလ ”

“ ခြင့္လြတ္ပါဟာ...ငါႏွစ္ဖက္စလုံးကိုၾကည့္ခ်င္လို႔ျဖစ္သြားတာ ”

“ ထားလိုက္ပါေတာ့...ကိုေက်ာ္ၾကည့္ခ်င္တယ္ဆို သေဘာပဲ ”

ေက်ာ္ခိုင္ခမ်ာ စိတ္ညိဳ႕ခံထားရသူတစ္ဦးပမာ စုမြန္အနားကပ္လာၿပီ ႐ုတ္တရက္ ဘယ္ဘက္နို႔ကို ပါးစပ္ျဖင့္ဖမ္းစို႔လိုက္သည္ ။ စုမြန္ကိုယ္လုံးေလး ႐ုက္တရက္တြန္႔သြားၿပီး မ်က္ေတာင္ေတြေမွးစင္းကုန္၏ ။

“ အိုး...ေကာင္းလိုက္တာ...ေနာက္တစ္ဖက္ပါစို႔ေပးေနာ္ ကိုေက်ာ္ ”

ေက်ာ္ခိုင္တစ္ေယာက္ စိတ္ပါလက္ပါျဖင့္ လၽွာျဖင့္သိမ္းက်ဳံးၿပီ စိတ္ႀကိဳက္လၽွက္ေနေတာ့သည္ ။ ဘက္ဘက္နို႔ၿပီးေတာ့ ညာဘက္နို႔ကို အသက္ရႈခ်ိန္မရေလာက္ေအာင္ စို႔ေပးေနမိသည္ ။ စုမြန္ရဲ့ညည္းသံမွာလဲ ပိုပိုက်ယ္လာသလို နို႔ေတြကိုလဲ ေကာ့ေကာ့ထိုးေပးေနမိသည္ ။ စုမြန္အတြက္နို႔စိုခံရျခင္းမွာ ပထမဆုံးအႀကိမ္ျဖစ္သလို
သူမ၏အဖုတ္မွလဲ အရည္ေတြ တစ္စိမ့္စိမ္ထြက္လာတာ သိေနရသည္ ။ ဆတ္ခနဲ...တစ္ကိုယ္လုံးတြန္႔တက္သြားၿပီး..အင္းးးးခနဲေအာ္သည္းလိုက္မိသည္ ။ရွက္ရြံ့သလိုလဲခံစားေနမိသည္ ။ တစ္ကိုယ္လုံးမွာ အတြင္းခံေဘာင္းဘီတစ္ထည္သာ က်န္ေတာ့၍ ေဘာင္းဘီေပၚတြင္ပင္ ေတာ္ေတာ္ရြဲေနေလ၏ ။ ကိုေက်ာ္ခိုင္မွာ နို႔စို႔ရင္း လက္ေတြက အၿငိမ္မေနလိုက္ပြတ္ေပးေန၏ ။ ႐ုတ္တရက္ ေပါင္ျခားထဲေရာက္လာၿပီး ေဘာင္းဘီအေပၚကစမ္းလိုက္ရာ..အရည္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ာရြဲေန၍

“ နင္ၿပီးသြားၿပီလား ”

“ အဲဒါဘာလဲဟင္ ” စုမြန္ကအသံတိုးတိုးေလးျဖင့္ျပန္ေမးလိုက္၏ ။

“ စိတ္ခံစားမႈ အထြတ္ထိတ္ေရာက္သြားတာေပါ့ အမြန္ရယ္ ”

ခုမွသူမရဲ့ေဘာင္းဘီကိုသူမ ေသခ်ာျပန္ၾကည့္မိသည္ ။ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ရြဲေနတာပဲ ။

“ အမြန္ကေသးေပါက္လိုက္တာထင္တာ...ဟိဟိ ”

“ မဟုတ္ပါဘူး ... ခံစားမႈၿပီးေျမာက္ပါတယ္ဆိုမွ ...ဘယ္လိုေနလဲ ေကာင္းလား ”

“ အင္း....” ဟု စုမြန္ကရွက္ရြံ့စြာေခါင္းညိတ္လိုက္သည္ ။

“ ငါနင့္ ပိပိေလးကို ၾကည့္ခ်င္တယ္ဟာ ” လို႔ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ ေက်ာ္ခိုင္တစ္ေယာက္စုမြန္ရဲ့အတြင္းခံေဘာင္းဘီကိုဆြဲခၽြတ္ခ်လိုက္သည္ ။

အေမြးမၽွင္ကင္းမဲ့ေနေသာ စုမြန္ရဲ့အဖုတ္ေလးမွာ အရည္တလက္လက္ျဖင့္ ေက်ာ္ခိုင္တစ္ေယာက္ၾကည့္ရင္း မေနနိုင္ေတာ့ပဲ စုမြန္ရဲ့အဖုတ္ေလးဆီသို႔လက္ျဖင့္လွမ္းကိုင္လိုက္သည္ ။

“ အာ...မကိုင္နဲ႔ေလ...”  စုမြန္တစ္ေယာက္ ရွက္ရြံ့စြာေျပာရင္း ေက်ာ္ခိုင့္လက္ကိုအတင္းလွမ္းဖယ္လိုက္သည္ ။

“ အင္း..ဒါဆိုလဲ ငါ့ကိုၾကည့္ခြင့္ေတာ့ေပးဟာ ”

“ ၾကည့္ခ်င္လဲၾကည့္ေတာ့ဟာ ”  ေျပာရင္း စုမြန္သူ၏အက်ီ ကႋဳလွမ္းယူရင္း ၀တ္ဖို႔လုပ္လိုက္သည္ ။

“ အက်ီ ေတၤာ့မ၀တ္နဲ႔ဟာ...ဒီတိုင္းေလးပဲၾကည့္ခ်င္လို႔...အရမ္းလွတယ္သိလား ”

“ အင္း...ဒါဆို အမြန္ေမးတာ...ကိုေက်ာ္ေျဖရမယ္ေနာ္ ”

“ ႀကိဳက္တာေမးပါကြာ...ကဲေမး ေျဖဖို႔အသင့္ပဲ ”

“ ကိုေက်ာ့္ဟာႀကီးက ထိပ္မွာအရည္ျပားလန္ေနၿပီလား ”

“ လန္တာေပါ့...အရြယ္ေရာက္တာနဲ႔ဒီလိုျဖစ္လာတာပဲ ”

“ ေတာ္ေတာ္ႀကီးေနၿပီလား ”

“ ဘာကိုေမးတာလဲ ”

“ အမြန္ေမးတာ ကိုေက်ာ္သိမွာပါေနာ္...ဟြန္း ” စုမြန္ကရွက္စနိုးေလးနဲ႔ျပန္ေျပာလိုက္၏ ။ ေက်ာ္ခိုင္ကရယ္လိုက္ရင္း

“ ၇-လက္မနီးပါးရွိေတာ့မယ္ဟ...ၾကည့္ခ်င္လို႔လား ”

“ အင္း ” ဟုအမြန္တစ္ေယာက္ ရွက္ရြံံစြာ ေခါင္းညိတ္ျပရွာသည္ ။

ေက်ာ္ခိုင္တစ္ေယာက္သူ႔ရဲ့ပုဆိုးကိုခၽြတ္ခ်လိုက္ၿပီ အတြင္းခံေဘာင္းဘီထဲမွ သူရဲ့ေတာင္ေနသာလီးကိုထုတ္ျပလိုက္သည္ ။ စုမြန္တစ္ေယာက္ မယုံနိုင္ေအာင္ႀကီးမားေသာ အစ္ကိုေက်ာ္ခိုင္လီးကို ၾကည့္ရင္း မူးေမ့သြားေလာက္ေအာင္ျဖစ္သြားသည္ ။ စုမြန္သူငယ္ခ်င္းေတြေျပာေနလို႔ လီးအေၾကာင္းကို ၾကားဖူးေပမယ့္ တစ္ခါမွမေတြ႕ဖူးေပ ။ အခုၾကည့္ေနရသည္မွာ ဆြဲေဆာင္မႈတစ္ခုရွိသလို ခံစားရၿပီး ကိုင္ၾကည့္ခ်င္စိတ္ျဖစ္ေသာလဲ ေျပာမထြက္ေပ ။

“ အမြန္..သေဘာက်ရဲ့လား ”

“ မေျပာတတ္ဘူး ”

“ အရင္တုန္းက တစ္ျခားလီးေတြလဲေတြ႕ဖူးလား ”

“ ေအာ္..အမြန္ကို ခပ္နန္႔နန္႔ေကာင္မေလးလို႔ထင္တယ္ေပါ့ေလ ”

“ ဟာ...မဟုတ္ပါဘူး ေမးၾကည့္တာပါ ...ထားလိုက္ေတာ့..အခုကိုင္ၾကည့္ခ်င္လား ”

အမြန္ခမ်ာ ခဏကတည္းက ကိုင္ၾကည့္ခ်င္ေနသည္ျဖစ္ရာ ေက်ာ္ခိုင္ကေမးလိုက္ေတာ့ အိေျႏၵပင္မဆည္နိုင္ေတာ့ပဲ သူမ၏လက္ျဖင့္ ညင္သာစြာဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္ ။ ဆုပ္ကိုင္မိသည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္
ႏူးညံ့ေသာအထိေတြ႕ႏွင့္အတူ ပူေႏြးမူတို႔ကို ခံစားလိုက္ရသည္ ။ လီးတံႀကီးကိုကိုင္ၾကည့္ရင္း စုမြန္ရဲ့လက္ေတြမွာ တဆတ္ဆတ္တုန္ရီေနသည္ ။ ေက်ာ္ခိုင္တစ္ေယာက္လည္း နတ္ျပည္ေရာက္သလို ခံစားေနရသည္ ။ သူ႔လီးကို အျခားတစ္ေယာက္အကိုင္ခံရတာ ပထမဆုံးအႀကိမ္ပင္  ။

ေက်ာ္ခိုင္တစ္ေယာက္ သူ၏ညီမကသူ႔ရဲ့လီးကို ဆုပ္ကိုင္ေပးေနတယ္ဆိုတဲ့အသိေၾကာင့္ ရမၼက္ေတြနိုးႂကြလာၿပီး လီးထိပ္တြင္အရည္ၾကည္ေလးေတြ စို႔လာ၏ ။ စုမြန္မွာလည္း သူ၏လီးကိုကိုင္ၾကည့္ကာေသခ်ာစူးစမ္းေနမိသည္ ။ ေက်ာ္ခိုင္က သူ႔ညီမစုမြန္ကို ဂြင္းတိုက္ခိုင္းရန္စဥ္းစားမိေသာေၾကာင့္ စုမြန္လက္ကိုအေပၚကကိုင္ၿပီး
အထက္ေအာက္ဆြဲခိုင္းလိုက္သည္ ။

“ ဒီလို အထက္ေအာက္ဆြဲၿပီးလုပ္ၾကည့္ပါလား အမြန္ ”

“ အဲလိုလုပ္ေတာ့ ဘာျဖစ္မွာလဲဟင္ ”

“ နင္လုပ္ေပးတာ...ငါခံစားၾကည့္ခ်င္လို႔ဟာ..လုပ္ေလ ” လို႔ေျပာၿပီ ေက်ာ္ခိုင္လက္ကိုလြတ္လိုက္သည္ ။ စုမြန္တစ္ေယာက္ တေသြမတိမ္း ဆက္လုပ္ေပးေနမိ၏ ။
 ေက်ာ္ခိုင္မွာလည္း ေကာင္းလြန္း၍မ်က္စိမွိတ္ကာ ခံစားေနသည္ ။ စုမြန္တစ္ေယာက္ ဂြင္းထုေပးေနရင္း လီးကိုေသခ်ာ စိုက္ၾကည့္ေနၿပီး ေအာက္မွတရမ္းရမ္းျဖစ္ေနေသာ
 ေက်ာ္ခိုင္၏ေဂြးဥကို ဘယ္လက္ျဖင့္ဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး

“ ဒါက ေဂြးဥေလးေတြလား ဟိဟိ ...ကိုင္လို႔ေကာင္းလိုက္တာ ေဘာလုံးေလးေတြလိုပဲ”

“ အင္း...ဟုတ္တယ္ ...အ..အ...ေကာင္းလိုက္တာဟာ... အမြန္ ခပ္ျမန္ျမန္ေလး ဆက္လုပ္ေပး ငါၿပီးေတာ့မယ္ ”

စုမြန္လည္း လက္ကိုခပ္သြပ္သြပ္လုပ္လိုက္သည္ ။ ေက်ာ္ခိုင္တစ္ကိုယ္လုံး ဆပ္ကနဲ...ဆပ္ကနဲ တြန္႔တက္သြားၿပီ လီးထပ္မွအရည္မ်ား စုမြန္၏ရင္ဘတ္ဆီသို႔ ပန္းထြက္လာခဲ့သည္ ။ ႐ုတ္တရက္ စုမြန္မွာ လန္႔သြားၿပီး လီးကိုလႊတ္လိုက္မိၿပီ သူ႔အစ္ကိုေက်ာ္ခိုင္ရဲ့မ်က္ႏွာကိုေမာ့ၾကည့္လိုက္မိ၏ ။ ေက်ာ္ခိုင္က အား...အား...ေအာ္သံအဆုံးမွာ ထြက္ေနေသာ သုတ္ရည္မ်ားရပ္တန္႔သြားသည္ ။ ဒီေတာ့မွ စုမြန္တစ္ေယာက္ သူ႔ရင္ဘတ္ေပၚသို႔ျပန္ၾကည့္မိသည္ ။ သူ႔အစ္ကို ေက်ာ္ခိုင္ရဲအရည္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားတာပဲ....
ရင္ဘတ္တစ္ခုလုံးရြဲစိုေနသည္ ။ ေက်ာ္ခိုင္မွာ မ်က္လုံးမ်ားပြင့္လာၿပီး

“ေက်းဇူးပဲ..အမြန္ရယ္...ဒီလိုေကာင္းတာ ငါတစ္ခါမွမခံစားဖူးဘူး ” ဟုေျပာရင္း စုမြန္ရဲ့ပါးျပင္ေပၚသို႔အနမ္းေခၽြလိုက္သည္ ။

“ ကိုေက်ာ္ရယ္...အမြန္႔ရင္ဘတ္တစ္ခုလုံး ေပပြသြားတာပဲ ..ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ ”

ေက်ာ္ခိုင္က အမြန္႔ရင္ဘတ္ကိုငုံၾကည့္လိုက္ရာ သူ႔သုတ္ရည္မ်ားႏွင့္လွပေနေသာ အမြန္႔နို႔ေတြကိုေတြ႕လိုက္ရၿပီး အေတြးတစ္ခု၀င္လာခဲ့သည္ ။ သူ႔ေခါင္းကိုနိမ့္ခ်လိုက္ရင္း သုတ္ရည္မ်ားေပပြေနေသာနို႔ေတြကိုလၽွာျဖင့္ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္သလို သိမ္းက်ဳံးယက္လိုက္ေတာ့သည္ ။ ငန္က်ိက်ိအရသာေတြခံစားလိုက္ရေသာ္လည္း ေျပာင္စင္သည္အထိ စိမ္ေျပနေျပယက္ေပးေနမိသည္ ။ ေျပာင္စင္သြားေသာအခါနို႔သီးေလးကို ငုံၿပီးစို႔ေပးေနလိုက္သည္ ။ အမြန္႔ထံမွတဖန္ သည္းညဴသံၾကားရေသာအခါ

“ အမြန္...ထပ္လုပ္ၾကည့္ခ်င္လား... ”

“ ဘာကိုေျပာတာလဲ ကိုေက်ာ္ ”

“ ေအာ္...ကိုကို႔လီးကို အရသာခံၾကည့္ခ်င္လားလို႔ပါ ”

“ ဟမ္...ဘာလဲ ကိုေက်ာ့္ဟာႀကီးကို အမြန္႔ပါးစပ္ထဲ ထည့္မလို႔ေပါ့ေလ...ညစ္ပတ္လိုက္တာ ”

“ ဒါညစ္ပတ္တာ မဟုတ္ပါဘူး အမြန္ရယ္...ခ်စ္ျခင္းရဲ့သေကၤတပါ လာ..စမ္းၾကည့္ ”

ေက်ာ္ခိုင္ကစုမြန္ရဲ့ေခါင္းကိုကိုင္ၿပီး သူ႔ရဲ့အနည္းငယ္ ျပန္ေတာင္ေနေသာလီးႀကီဆီသို႔ ေခါင္းကိုဆြဲခ်လိုက္သည္ ။ စုမြန္မွာလည္းသုတ္ရည္မ်ားႏွင့္ေပပြေနေသာ
 ေက်ာ္ခိုင္းလီးႀကီးကိုၾကည့္ၿပီး စိတ္မပါစြာ ပါးစပ္ကိုဟလိုက္သည္ ။ ေက်ာ္ခိုင္က လီးႀကီးကိုကိုင္ၿပီး စုမြန္၏ပါးစပ္ထဲသို႔  ထိုးထည့္ေပးလိုက္သည္ ။

“ သၾကားလုံးစုပ္သလို စုပ္ေလ အမြန္ ”

စုမြန္မွာလည္း ေက်ာ္ခိုင့္လီးပါးစပ္ထဲေရာက္သည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္ စိတ္ေတြကနိုးၾကားလာၿပီး အစ္ကိုေက်ာ္ခိုင္ေျပာသလို စုပ္ေပးေနမိသည္ ။ ပါးစပ္ထဲတြင္ လီးကႀကီးမားလာသလို ခံစားရေသာေၾကာင့္ စုမြန္အလန္႔တၾကား လီးကိုျပန္ဆြဲထုတ္လိုက္သည္ ။

“ ဘာျဖစ္တာလဲ အမြန္ ..”

“ ကိုေက်ာ့္ဟာႀကီးက ပါးစပ္ထဲမွာႀကီးလာတယ္ေလ ”

“ နင္လုပ္ေပးတာေကာင္းလို႔ေပါ့ အမြန္ရယ္...အင္းေလ...ဒီေန႔ေတာ့ဒီေလာက္ပါပဲေနာ္...ေနာက္ေန႔ေတြလဲလုပ္ၾကရေအာင္ ”

ေက်ာ္ခိုင္မွာ အေလာႀကီး၍မရေၾကာင္းစဥ္းစားမိၿပီး ေနာက္ေန႔မွဆက္လုပ္ရန္ေတြးမိ၏ ။ စုမြန္ကလည္း

“ ဟုတ္...ကိုေက်ာ္ အမြန္လဲ ဒီလိုလုပ္ရတာႏွစ္သက္ပါတယ္ ...ဒါေပမယ့္ အမြန္ကကိုေက်ာ္ညီမေလ ”

“ ဘယ္သူမွမသိေစရပါဘူး အမြန္ရယ္ ငါကတိေပးပါတယ္ ”

“ သိတာ၊မသိတာကိုေျပာတာ မဟုတ္ဘူးကိုေက်ာ္...အမြန္တို႔ကေမာင္ႏွမေတြဆိုတာ သတိထားဦးလို႔ေျပာတာ ”

“ အဲဒါေတြဖယ္ထားကြာ ေလာေလာဆယ္ကိုေက်ာ္ အမြန္႔နဲ႔ခ်စ္ခ်င္တာပဲသိတယ္ သိလား ”

“ ကိုေက်ာ္ အခန္းျပန္အိပ္ေတာ့ဟာ...”

ေက်ာ္ခိုင္တစ္ေယာက္ သူ႔ညီမစုမြန္က အခန္းျပန္ဖို႔ႏွင္ထုတ္ေနေသာေၾကာင့္ မ်က္ႏွာအိုမင္းသြားကာ ေခါင္းငိုက္စိုက္က်သြားသည္ ။ စုမြန္ကသူ႔အစ္ကိုေက်ာ္ခိုင္မ်က္ႏွာပ်က္သြားတာျမင္ေတာ့

“ ကိုေက်ာ္...ဘာျဖစ္သြားတာလဲ..ျပန္ေတာ့ပါေနာ္..စိတ္မေကာင္းမျဖစ္ပါနဲ႔ေနာ္...ညီမေလးအိပ္ခ်င္ၿပီ ”

“ ငါနင့္ကိုခ်စ္ေနမိၿပီ...အမြန္ သိလား ”

“ အမြန္လဲ...ကိုကို႔ကိုခ်စ္ပါတယ္ ကိုကိုရယ္ ”

ေက်ာ္ခိုင္တစ္ေယာက္ စုမြန္ကိုကိုလို႔ေခၚလိုက္ေသာေၾကာင့္ နားကိုမယုံနိုင္ေအာင္ျဖစ္ၿပီး

“ ဘာလဲ..အမြန္..ကိုကိုတဲ့လား ....ကိုကို႔ကိုတစ္ကယ္ခ်စ္ပါတယ္ေနာ္ ..”

“ အင္းေပါ့ ... ကိုကို...ေနာက္ေန႔မွေတြ႕ရေအာင္ေနာ္ ”

“ ဟား.....ေပ်ာ္လိုက္တာ ကေလးရယ္ ” လို႔ဆိုၿပီး ေက်ာ္ခိုင္တစ္ေယာက္စုမြန္အနားကပ္လာၿပီး ေပြ႕ခ်ီကာ စုမြန္ႏႈတ္ခမ္းေလးကို နမ္းစုပ္လိုက္ၿပီး ေပြ႕ခ်ီလၽွက္ေရခ်ိဳးခန္းထဲသို႔လွမ္းေလၽွာက္သြားေတာ့သည္ ။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲေရာက္ေတာ့ စုမြန္ကိုညင္သာစြာခ်ၿပီး ေရေလာင္းေပးကာ တစ္ကိုယ္လုံးေသခ်ာစြာ ပြတ္ေဆးေပးေနေတာ့သည္ ။ စုမြန္က ေက်ာ္ခိုင္ျပဳသမၽွကေလးငယ္တစ္ဦးကဲသို႔ ခ်စ္ရည္လဲ့ေသာ မ်က္ဝန္းျဖင့္ျပန္ၾကည့္ေနမိသည္ ။ စုမြန္တစ္ကိုယ္လုံးသန္႔စင္ၿပီးေတာ့ေက်ာ္ခိုင္က

“ ကေလး...အိပ္ခ်င္ၿပီဆိုသြားအိပ္ေတာ့ေလ ”

“ ဟင့္အင္း...ကိုကို႔ကို အမြန္ျပန္ေဆးေပးမယ္ေလ ”

“ ကေလး အေအးပတ္ေနဦးမယ္ဟာ..သြားေတာ့...good night ေနာ္ ” ဟုဆိုၿပီးစုမြန္ပါးျပင္ေပၚေသာ အနမ္းေလးေပးလိုက္သည္ ။ စုမြန္လဲျပဳံးျပရင္း

“ ဟုတ္...good night ေနာ္ကိုကို ....” ေျပာၿပီးတံခါးဖြင့္ကာ သူ႔အခန္းထဲသို႔ဝင္သြားသည္ ။ ေက်ာ္ခိုင္လဲ စိတ္ရွိလက္ရွိေရေလာင္းခ်ိဳးၿပီ အခန္းထဲသို႔ဝင္ၿပီး ကိုယ္သုတ္ပဝါျဖင့္ေျခာက္ေသြ႕ေအာင္သုတ္ကာ အ၀တ္အစားပင္ မဝတ္ေတာ့ပဲ ဒီအတိုင္းအိပ္စက္လိုက္သည္ ။

.......................................

ေက်ာ္ခိုင္နံနက္အိပ္ရာကနိုးေတာ့ ေအာက္ကညီေလးက ေထာင္မတ္ေနတာၾကည့္ၿပီး ညကအျဖစ္ပ်က္ေတြျပန္ေတြးမိၿပီး တစ္ေယာက္ထဲႀကိတ္ျပဳံးေနမိသည္ ။ မ်က္ႏွာသစ္ေဆး၊သြားပြတ္တံကိုယူၿပီး အဝတ္အစားပင္ မဝတ္ေတာ့ပဲ ဒီအတိုင္းမ်က္ႏွာသစ္ရန္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲသို႔ဝင္ရန္ တံခါးဖြင့္လိုက္သည္။ စုမြန္တစ္ေယာက္ သြားတိုက္ေနရာမွ တံခါးဖြင့္သံၾကား၍ လွည့္ၾကည့္လိုက္ရာ သူ႔အစ္ကိုေက်ာ္ခိုင္တစ္ေယာက္ အဝတ္စားမရွိပဲ ေအာက္မွလီးကလဲတေထာင္ေထာင္နဲ႔ ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္လာသည္ကိုေတြ႕ရာ

“ အာ...ကိုကို ညစ္ပုတ္...ဘာမွလဲမဝတ္ထားဘူး ...ဟြန္းၾကည့္ပါလား အေစာႀကီးေအာက္ကဟာႀကီးလဲ ေထာင္ေနၿပီ ”

“ ဟာဟ...ဒါက...ကေလးကိုလြမ္းလို႔ေထာင္ေနတာေပါ့...ညကမွ ခ်စ္လို႔မဝတာကိုး ” ဆိုၿပီးစုမြန္အနားကိုေလၽွာက္လာခဲ့သည္ ။

“ ဟိုး...ဟိုး..ဆရာ...ဟြန္းေတာ္ေတာ္ဆိုး မ်က္ႏွာေတာင္မသစ္ရေသးပဲ ”

“ ကေလးကိုစတာပါကြာ ” လို႔ဆိုၿပီး ေက်ာ္ခိုင္တစ္ေယာက္သြားတိုက္ေဆးကိုယူၿပီး သြားပြတ္တံထဲထည့္ကာ သြားတိုက္လိုက္သည္ ။ စုမြန္မ်က္ႏွာသစ္ရင္း သူ႔အစ္ကိုေက်ာ္ခိုင္သြားတိုက္တာကိုၾကည့္ေနရာေအာက္က ေက်ာ္ခိုင္လီးႀကီး တရမ္းရမ္းျဖစ္ေနတာကိုၾကည့္ေနရင္း ျပဳံးေနမိသည္ ။ စုမြန္မ်က္ႏွာသစ္ၿပီးေတာ့အျပင္ျပန္ထြက္ခါနီး ေက်ာ္ခိုင္၏လီးကို ျဖတ္ကနဲတစ္ခ်က္ပုတ္လိုက္ရင္း
“ ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ့ဟာႀကီး...အေစာႀကီးနိုးေနတယ္ ” ဟုဆိုရင္းအခန္းထဲသို႔ဝင္သြားေတာ့သည္ ။ ေက်ာ္ခိုင္တစ္ေယာက္လဲ သေဘာအက်ႀကီးက်ရင္း မ်က္ႏွာသစ္ေနမိသည္ ။
မ်က္ႏွာသစ္ၿပီး လန္းသြားေအာင္ေက်ာ္ခိုင္ေရခ်ိဳးလိုက္သည္ ။ ထို႔ေနာက္အဝတ္အစားဝတ္ရန္ ခါတိုင္းလိုမဟုတ္ပဲ...စိတ္ႀကိဳက္အဝတ္အစားေတြေရြးဝတ္ၿပီး နံနက္စားစာရန္ေအာက္ထပ္သို႔ဆင္းလာခဲ့သည္ ။

ဒီေန႔မွေတာက္ေတာက္ေျပာင္အဝတ္အစားျဖင့္ ေက်ာ္ခိုင္ကိုေတြ႕လိုက္၍ တစ္အိမ္သားလုံးအံအားသင့္စြာ ေငးၾကည့္ေနရင္း ေဖေဖက

“ ဟာ..သားဖိုးေက်ာ္...လန္းလွခ်ည္လား....ဘယ္သြားမလို႔တုန္း ”
အေဖျဖစ္သူေမးေတာ့မွေက်ာ္ခိုင္တစ္ေယာက္ ရွက္ကိုးရွက္ကန္းျဖစ္သြားရင္း
“ဟုတ္...အေဖ ဟိုဘက္လမ္းက စိန္တိုးကို အတန္းမွာသင္တဲ့မရွင္းတဲ့စာေတြ သြားျပခိုင္းမလို႔ပါ ”

“ေအးကြာ...ဒါနဲ႔ဒီေန႔အေဖတို႔နယ္ကအသိတစ္ေယာက္ နာမက်န္းျဖစ္ေနတယ္ဆိုလို႔ ခဏေနသြားမယ္ ညေနေလာက္မွျပန္လာမယ္...ဒါဆို သမီးအမြန္အိမ္ေစာင့္ေနာ္ ”

“ ဟုတ္ကဲ့ေဖေဖ...သမီးေစာင့္ေနပါ့မယ္ ”

ေက်ာ္ခိုင္တစ္ေယာက္ႀကိတ္ျပဳံးလိုက္မိသည္ ။ တကယ္ေတာ့ သူကဘယ္မွသြားစရာမွမရွိပါ သူ႔ညီမစုမြန္တစ္ေယာက္ သေဘာက်ေအာင္ ဘာမွန္းမသိ ဒီေန႔မွ အဝတ္အစားေတြေရြးခ်ယ္ၿပီး ဝတ္မိရာ အေဖျဖစ္သူက ေမးေတာ့ ရွက္ကိုးရွက္ကန္းျဖစ္ၿပီ အေဖျဖစ္သူကိုလိမ္ေျပာလိုက္မိသည္ ။ အားလုံးစားေသာက္ၿပီးေတာ့ ေက်ာ္ခိုင္က အလၽွင္အျမန္ထြက္ရင္း လမ္းထိပ္လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ ေခ်ာင္က်က်ဝိုင္းတြင္ေရြးထိုင္လိုက္သည္ ။ သူ႔အေဖနဲ႔အေမကားနဲ႔ထြက္သြားၿပီး ခဏအၾကာတြင္အိမ္သို႔ျပန္ခဲ့ေလေတာ့သည္ ။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ေသာ့ဖြင့္ၿပီး အိမ္ထဲသို႔ဝင္လိုက္ရာ စုမြန္တစ္ေယာက္ ဧည့္ခန္းထဲတြင္ ဗီဒီယိုထိုင္ၾကည့္ေနတာေတြ႕လိုက္သည္ ။ စုမြန္တစ္ေယာက္ လွည့္ၾကည့္ကာ ျပဳံးျပလိုက္ရင္း

“ ဟင္...စာသြားေမးမယ္ဆို ကိုေက်ာ္ ”

“ ဘာကိုေက်ာ္လဲ...ကိုကိုလို႔ေခၚပါကေလးရယ္...လြပ္လြပ္လပ္လပ္ခ်စ္ဖို႔ျပန္ခဲ့တာ သိလား ”

“ ဟာ..အေျပာအဆို ဆင္ခ်င္ရမယ္ေလ...ဒီလိုအျပင္မွာ ကိုကိုလို႔ဘယ္ေခၚလို႔ရမလဲ မဟုတ္ဘူးလား ကိုေက်ာ္ ”

ေက်ာ္ခိုင္ကစုမြန္အနားဝင္ထိုင္လိုက္ရင္း စုမြန္ကိုလွမ္းဖက္လိုက္သည္ ။

“ မလုပ္နဲ႔ေလ...ကိုေက်ာ္ ဧည့္ခန္းထဲမွာကြာ ”

“ အင္း...ဒါဆိုလာခဲ့ေတာ့ ” ဟုဆိုရင္း စုမြန္ကိုေပြ႕ခ်ီကာ သူ၏အခန္းထဲသို႔ေခၚေဆာင္ခဲ့ေတာ့သည္ ။

.........................................
အခန္းထဲေရာက္သည္ႏွင့္ ေက်ာ္ခိုင္တစ္ေယာက္စုမြန္ကိုေပြ႕ခ်ီလၽွက္ ေမႊ႕ယာေပၚသို႔ ႏွစ္ဦးစလုံးပစ္လွဲခ်လိုက္သည္ ။ ထို႔ေနာက္စုမြန္ႏႈတ္ခမ္းကိုစုပ္ယူၿပီး စုမြန္ရဲ့အက်ီ ၾကၤယ္သီးေတြကို တစ္လုံးခ်င္းဆြဲျဖဳတ္ေနလိုက္သည္ ။ႏႈတ္ခမ္းက အနမ္းေတြေခၽြေနရင္း အက်ီ ကၤၽြတ္သြားေသာအခါ စုမြန္ဗိုက္သားေလးေတြကို
လက္ႏွင့္ပြတ္ေပးေန၏ ။ နို႔အုံကိုလည္း ေဘာ္လီေပၚမွပင္ ခပ္တင္းတင္းဆုပ္နယ္ေပးလိုက္သည္ ။ စုမြန္တစ္ေယာက္မ်က္၀န္းေလးေမွးစင္းေနၿပီ တဟင္းဟင္းနဲ
့ညည္းေနရွာသည္ ။ ေက်ာ္ခိုင္က စုမြန္ေက်ာေအာက္ထဲကိုလက္လၽွိုၿပီး ေဘာလီခၽြတ္ကိုလွမ္းျဖဳတ္လိုက္သည္။ ေပၚလာေသာ နို႔သီးေလးေတြမွာအေတာ္ေလးေထာင္ေနၿပီ
 ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ေက်ာ္ခိုင္တစ္ေယာက္ နို႔သီးေလးကို သြားနဲ႔မနာမက်င္ ကိုက္လိုက္သည္ ။ ထို႔ေနာက္ ေက်ာ္ခိုငက္နို႔ကိုအငမ္းမေရစို႔ေနရင္းလက္ေတြကအဖုတ္ကို ထမိန္ေပၚမွပင္ပြတ္ေပးလိုက္သည္ ။

“ ႁပြတ္..အြန္း..ႁပြတ္..ဟင္း..ေကာင္းလိုက္တာ ကိုကိုရယ္...အာ့..အ ”

ေက်ာ္ခိုင္နို႔စို႔ေနရင္း စုမိန္၏ထမိန္ကိုျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဆြဲခၽြတ္လိုက္သည္ ။ ေပါင္တံတစ္ေလၽွာက္စိတ္ႀကိဳက္ပြတ္ေပးေနလိုက္သည္ ။ လက္ေတြက ေပါင္ရင္းသို႔ေရာက္ေသာအခါ အတြင္းခံေဘာင္းဘီေပၚမွပင္  မထိတထိဖြဖြေလး ပြတ္ေပးၿပီးေပါင္သို႔ျပန္ဆင္းက ပြတ္ေပးလိုက္၏ ။ စုမြန္တစ္ေယာက္ မရိုးမရြျဖစ္လာၿပီး ဖင္ႀကီးကိုေကာ့ေကာ့ေပးေနေတာ့သည္။ ေဘာင္းဘီေပၚမွာလည္း အဖုတ္ကက်လာတဲ့အရည္ေတြအေတာ္ေလးရြဲေနၿပီျဖစ္သည္ ။
ေက်ာ္ခိုင္မတ္တပ္ရပ္လိုက္ၿပီး လုံခ်ည္ကိုခၽြတ္လိုက္သည္ ။ စုမြန္တစ္ေယာက္ ရမၼက္ခိုးေဝေနေသာမ်က္လုံးျဖင့္ ေက်ာ္ခိုင့္လီးကိုစိုက္ၾကည့္ေန၏။
 ေက်ာ္ခိုင္ကစုမြန္ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းၾကားထဲတြင္ ဒူးေထာက္ေနရာယူလိုက္ကာ ကုန္းၿပီး စုမြန္ဝမ္းဗိုက္သားေတြကို ယက္လိုက္သည္ ..ထို႔ေနာက္ ခ်က္ကိုလၽွာနဲ႔ေမြကာ ယက္ေတာ့ စုမြန္ခမ်ာ တလူးလူးတလိမ့္လိမ့္ ျဖစ္ေနေတာ့သည္ ။ ေက်ာ္ခိုင္လၽွာကို ေအာက္ဘက္ဆင္းလာၿပီ အတြင္းခံေဘာင္းဘီေပၚမွပင္ လၽွာျဖင့္ယက္ေပးလိုက္သည္ ။
စုမြန္တစ္ေယာက္ ဖင္ႀကီးကၽြတက္လာၿပီး

“ အာ့...အ...ကိုကို...အဲလိုမလုပ္နဲ႔ေလ...အမြန္ငရဲႀကီးကုန္မွာေပါ့ ...အာ့..”

ေက်ာ္ခိုင္တစ္ေယာက္ဘာမွျပန္မေျပာပဲ တြင္တြင္ယက္ေနၿပီးအတြင္းခံေဘာင္းဘီးကို ဆြဲခၽြတ္ခ်လိုက္ကာ အစိေလးကိုလၽွာနဲ႔ထိထိမိမိ ယက္ေပးလိုက္သည္ ။

“ အာ့..အေမ့....ရွီးးးး..”

အဖုတ္ကိုတစ္ခါမၽွ အယက္မခံဖူးတဲ့စုမြန္တစ္ေယာက္ဖင္ႀကိးတစ္ယမ္းယမ္းနဲ႔ သူ႔အစ္ကိုေက်ာ္ခိုင္ဆံပင္ကိုဆြဲကိုင္ကာ ေမြ႕ယာေပၚမွလူးလိမ့္ေနသည္ ။ ေက်ာ္ခိုင္မွာလည္း
 ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔လၽွာထိုးသြင္းလိုက္ၿပီးအေစ့ေလးကို လက္မနဲ႔မနားတမ္းပြတ္ေပးေနေတာ့သည္ ။ မိနစ္အနည္းငယ္ ယက္ေပးၿပီးေတာ့ စုမြန္တစ္ေယာက္ တစ္ကိုယ္လုံးတြန္႔လိမ္ၿပီး ၿငိမ္က်သြားသည္ ။ ေက်ာ္ခိုင္မ်က္ႏွာမွာလဲ စုမြန္ေစာက္ရည္ေတြေပပြေနေခ်၏ ။

“ ေကာင္းလား..ကေလး ”

“ေျပာမျပတတ္ေအာင္ပဲ..ကိုကိုရယ္ ”

“အင္း...ကိုကို႔ကိုလဲေကာင္းေအာင္ျပန္လုပ္ေပးေလကြာ ” ဟုဆိုၿပီလီးကို စုမြန္မ်က္ႏွာေရွ႕သို႔ကပ္ထားလိုက္သည္ ။ စုမြန္ႏႈတ္ခမ္းေလး ဟေပးသည္ႏွင့္ေက်ာ္ခိုင္ဖင္ကို ေကာ့ရင္းထိုးထည့္လိုက္ရာ ေႏြးေထြးႏူးညံ့ေသာ ပါးစပ္ေလးထဲေက်ာ္ခိုင္တစ္ေယာက္ သုတ္လြတ္ခ်င္စိတ္ေပါက္သြား၏ ။ စုမြန္မွာလည္း မစုတ္တတ္စုပ္တတ္နဲ႔စုပ္ေပးေနရွာသည္ ။ ေက်ာ္ခိုင္ကစုမြန္ေခါင္းေလးကိုင္ၿပီး ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္လုပ္ေပးလိုက္သည္ ။စုမြန္လဲလၽွာျဖင့္ဒစ္ကိုကစားေပးေနသျဖင့္
 ၾကာၾကာမထိန္းထားနိုင္ေတာ့ပဲ တစ္ဖ်စ္ဖ်စ္နဲ႔စုမြန္ပါစပ္းထဲသို႔ သုတ္ရည္မ်ားပန္းထည့္လိုက္သည္ ။

“အြန္း...အြန္း..” ဟုေအာ္ရင္း စုမြန္မွာအတင္း႐ုန္းေနသျဖင့္ ေက်ာ္ခိုင္ကစုမြန္ေခါင္းကိုကိုင္ထားကာ သုတ္ရည္ကုန္သည္အထိ ပန္းခ်ၿပီးမွ ျပန္လြတ္ေပးလိုက္သည္ ။

“ ဟြန္း..ကိုကိုညစ္ပတ္...ဘာလို႔အမြန္႔ပါးစပ္ထဲမွာ ပန္းထုတ္ရသလဲ ”

“ အဲဒါအခ်စ္ရည္ေတြေလကြာ ကေလးကိုေသာက္ေစခ်င္လို႔ ..ဟာဟ” ဟုဆိုၿပီးစုမြန္ေဘးနားမွာ ဝင္အိပ္လိုက္သည္ ။ ေက်ာ္ခိုင္အနားယူေနတုန္း စုမြန္ကေပ်ာ့တြဲေနေသာ လီးႀကီးကိုကိုင္ကာ

“ ခုေတာ့လဲ...သူမဟုတ္သလိုပဲေနာ္ ” ဆိုၿပီးလီးႀကီးကို ကိုင္ကစားေနသည္ ။ စုမြန္လက္ထဲမွာပင္ ခဏေလးအတြင္းေက်ာ္ခိုင့္လီးႀကိးက ျပန္ေတာင္လာေတာ့သည္ ။

“ ခိ..ခိ..ကိုကို႔ဟာႀကီး...ရန္ရွာေနျပန္ၿပီေဟ့...လုပ္ေပးရဦးမလား ”

“ ရတယ္ ... ဒီတစ္ခါကိုကိုကိုယ္တိုင္လုပ္မယ္ ”

“ ဟုတ္လား ...ဘယ္လိုလုပ္မလို႔လဲ...”

“ ၾကည့္ေနေလ ” ဟုဆိုၿပီေက်ာ္ခိုင္တစ္ေယာက္စုမြန္ေပါင္ၾကားထဲဝင္ၿပီး ဒူးေထာက္ထိုင္ကစုမြန္ႏႈတ္ခမ္းကိုစုပ္ယူလိုက္သည္ ။ ေအာက္ကလဲ လီးထိပ္ကိုကိုင္ၿပီး စုမြန္အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြကို အထက္ေအာက္ပြတ္ဆြဲေပးလိုက္သည္။

“ ဟင္း....ဟင့္..ဟင္း...” စုမြန္မွာခါးေလးေကာ့တက္လာၿပီး ညည္းသံထြက္လာခဲ့သည္ ။ အထက္ေအာက္ပြတ္ဆြဲရင္း စုမြန္ရဲ့အဖုတ္ထဲသို႔ ဒစ္ေလးျမဳပ္ယုံထည့္လိုက္သည္ ။

“ အာ့...အ...ကိုကို ..အဲလိုေတာ့မလုပ္နဲ႔ေလ....အမြန္တို႔ကေမာင္ႏွမေတြေလ ”

ေက်ာ္ခိုင္ကဘာမွျပန္မေျပာပဲ ဒစ္ကိုထုတ္လိုက္သြင္းလိုက္ျဖင့္ ဆယ္ခ်က္ခန္႔လုပ္ေပးလိုက္ရာ...စုမြန္ရဲ့အေမြးမၽွင္ကင္းမဲ့ေနေသာအဖုတ္ထဲမွ
အရည္ေတြေတာ္ေတာ္ထြက္လာေသာအခါ လီးကိုနည္းနည္းပိုသြင္းလိုက္သည္။ တစ္ခုခုကာဆီးထားသလိုခံစားရသည္ႏွင့္ ေက်ာ္ခိုင္တစ္ေယာက္အပ်ိဳေမွးဆိုတာသိလိုက္သည္ ။ စုမြန္ရဲ့ ပါးစပ္ကိုပိတ္လိုက္ၿပီး အားနဲ႔ေဆာင့္သြင္းလိုက္သည္ ။

“ ဝူး....ဝူး ...” စုမြန္မွာပါးစပ္ပိတ္ခံထားရေသာေၾကာင့္ျပန္မေအာ္နိုင္ပဲ မ်က္ဝန္းမွမ်က္ရည္ေတြက်လာသည္ ။ ေက်ာ္ခိုင္ကလီးကို တစ္ဆုံးထည့္ထားလိုက္သည္ ။ ခဏအၾကာမွ ျဖည္းျဖည္းခ်င္ အထုတ္အသြင္းလုပ္ေပးရင္း ေအာက္ကိုငုံ႔ၾကည့္လိုက္ရာစုမြန္အဖုတ္မွ ေသြးအနည္းငယ္ထြက္ေနသည္ကိုေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ အထုတ္အသြင္းကို စည္းခ်က္မွန္မွန္လုပ္ေပးေနရင္း စုမြန္တစ္ေယာက္နာက်င္မႈေတြေပ်ာက္ၿပီး ဖင္ကိုျပန္ေကာ့ေကာ့ၿပီးခံလာေသာေၾကာင့္ ေဆာင့္ခ်က္ကိုတင္ေပးလိုက္သည္ ။“

“ အား..ရွီး..ကိုကို....”

“ ေကာင္းလား ကေလး နာေနတုန္းပဲလား ”

“ အင္း...သိပ္မနာေတာ့ဘူး ...ေဆာင့္ေဆာင့္ကိုကို အမြန္ခံနိုင္လာၿပီ ”

“ခံလို႔ေကာင္းေနၿပီလား ကေလး ”

“ အာ့...အ..ေဆာင့္ပါကိုကိုရယ္ ဘာေတြေမးေနမွန္းမသိဘူး ”

ေက်ာ္ခိုင္တစ္ေယာက္ဘာမွမေျပာေတာ့ပဲ ေဆာင့္ခ်က္ကိုျမႇင့္တင္လိုက္သည္ ။  ေစာက္ေခါင္းအတြင္းရြဲအိုင္ထြက္ေနေသာ ေစာက္ရည္ၾကည္မ်ားေၾကာင့္ လီးႀကီးဝင္ထြက္တိုင္း တႁပြတ္ႁပြတ္ျဖင့္အသံမ်ား အခန္းထဲတြင္ဆူညံေနသည္ ။

“ ဖြတ္...ႁပြတ္...ႁပြတ္...”

“ အာ့...အာ့...ေကာင္းလိုက္တာကိုကိုရယ္ ေဆာင့္...ေဆာင့္...ခပ္နာနာေလးေဆာင့္စမ္းပါ...အဟင့္ရွီးးးး”

ေက်ာ္ခိုင္ စိတ္ရွိလက္ရွိေဆာင့္လိုးေသာေၾကာင့္ တစ္ခ်က္ခ်က္ ၊ ဒစ္ႀကီးက သားအိမ္ဝကိုနစ္နစ္သြားသျဖင့္ စုမြန္ခမ်ာ ရင္ေခါင္းထဲမွေအာင့္၍သြားေသာလည္း

“ လုပ္စမ္းပါကိုကိုရယ္ ...အင့္....အင့္...အမြန္႔ခံနိုင္လာၿပီ...လုပ္...ခပ္ျပင္းျပင္းေလးေဆာင့္ေလ အီး....အ”

စုမြန္တစ္ေယာက္ ေအာ္ရင္း ေက်ာ္ခိုင္ေဆာင့္ခ်က္ႏွင့္အညီ ေအာက္မွသူမ၏ဖင္ႀကိးကို ျပန္လည္ေကာ့ေပးေနရာ ၊ ေက်ာ္ခိုင္ကအေဆာင့္ စုမြန္ကအပင့္ ဆီးစပ္ခ်င္းပင္
တဖတ္ဖတ္ ရိုက္သြားသည္အထိ စည္းခ်က္ညီညီလိုးေနေသာေၾကာင့္ ေက်ာ္ခိုင့္လဥႀကီးက စုမြန္ဖင္ႏွစ္ျခမ္းၾကားကို တဆတ္ဆတ္ရိုက္ခတ္ေနေတာ့သည္ ။

“ ဖြတ္...ဘြတ္...ဖတ္...အင့္....ဖတ္...ဘြတ္..”

“ ေဆာင့္...ေဆာင့္..ကိုကို အရမ္းခံလို႔ေကာင္းလာၿပီး...အီး..ရွီးးးးအားးးးးးးးး”

စုမြန္တစ္ကိုယ္လုံး တဆတ္ဆတ္တုန္ခါၿပီး ၊ ေစာက္ေရမ်ားက ေစာက္ဖုတ္အျပင္ဘက္ကို စီးက်လာသည္အထိ ပြက္ကနဲ ပြက္ကနဲထြက္က်လာေတာ့သည္ ။ ေက်ာ္ခိုင္လည္း စုမြန္ၿပီးသြားၿပီဆိုတာသိလို႔အားစိုက္ၿပီစိတ္သြင္းကာ ေဆာင့္လိုက္ၿပီး တစ္ဖ်စ္ဖ်စ္နဲ႔သုတ္ရည္ေတြ စုမြန္အဖုတ္ေလးထဲသို႔ပန္းထည့္လိုက္သည္ ။ ထို႔ေနာက္စုမြန္ကိုယ္ေပၚသို႔ ထပ္ရပ္အိပ္လိုက္ေတာ့သည္ ။

“ အရမ္းေကာင္းတာပဲကိုကိုရယ္...ေနာက္ေန႔ေတြလဲအျမဲတမ္း ဒီလိုလုပ္ၾကမယ္ေနာ္..ကိုကို ”

“ ကေလးသေဘာပါပဲကြာ...ခုေတာင္ကိုကို႔ဟာႀကီးကို ကေလးအဖုတ္ထဲက မထုတ္ခ်င္ေတာ့ဘူး တစ္သက္လုံးထည့္ထားခ်င္တယ္ သိလား ”

ၿပီးပါၿပီ ။
+++

No comments:

Post a Comment

ဆက္သြယ္ရန္ (အႀကံဥာဏ္မ်ား ေပးႏုိင္ပါသည္။) ဆက်သွယ်ရန် (အကြံဉာဏ်များ ပေးနိုင်ပါသည်။)