ပန်းနုသွေး ^ ပန္းႏုေသြး

ပန်းနုသွေး

ပန်းနုသွေးဟာ ခုဆို အသက်(၁၅)နှစ်ပြည့်ပြီးလို့ နှစ်လစွန်းခဲ့ပါပြီ။ ပန်းနုသွေးဆိုတဲ့နာမည်နဲ့ လိုက်အောင် အသားရောင်က ပန်းနုရောင်ထနေပါတယ်။ နုတ်ခမ်းဖူးဖူးကတော့ ပန်းသွေးရင့်ရင့်ဖြစ်ပါတယ်။
ဝိုင်းစက်စက်မျက်နှာမှာ ထူထဲတဲ့မျက်ခုံးနဲ့ မျက်ဝန်းဝိုင်းဝိုင်းတို့က နက်မှောင်လှပါတယ်။ အသက်ငယ်သေးပေမယ့် အရပ်ကတော့ ၅ ပေ ၂ လက်မခန့်ရှိနေပါပြီ။ လုံးဝန်းတဲ့ရင်သားတွေကတရုတ်ထမင်းပန်းကန်လုံးကိုမှောက်တင်ထားသလိုပါ။ ဘေးကိုနဲနဲပဲကားပြီး နောက်ကို မို့မောက်နေတဲ့တင်အစုံနဲ့ပေါင်းလိုက်ရင် ပန်းနုသွေးရဲ့ကိုယ်လုံးဟာ လုံးလုံးတစ်တစ်ကလေးဖြစ်ပါတယ်။
မိဘကလည်း ပိုက်ဆံရှိသူမို့ ခြေမွှေးမီးမလောင် လက်မွှေးမီးမလောင် တစ်ဦးတည်းသော သမီးဖြစ်ပါတယ်။ လသာ(၂) မိန်းကလေးကျောင်းတက်ရပြီး၊ ကျောင်းသွားကျောင်းပြန် ကိုယ်ပိုင်ကားနဲ့မို့ ဘယ်အဖိုမှ သန်းခွင့်မရတဲ့ အလန်းပန်းကလေး တစ်ပွင့်ပါပဲ။ ကားကလည်း မာမီကိုယ်တိုင်မောင်းပို့တာဆိုတော့ လမ်းမှာ ဘဲချော
ချောလေးတွေ တွေ့ရင်တောင် ငေးမကြည့်ဝံ့သူပေါ့။
ပန်းနုသွေး ကိုးတန်းအောင်လို့ဆယ်တန်းတက်ခါနီးမှာတော့ ဒယ်ဒီနဲ့ နှစ်ဦးတည်းအစုစပ်ပြီး နိုင်ငံခြားမှာကုမ္ပဏီထောင်ထားတဲ့ ဒယ်ဒီ့ညီကွယ်လွန်သွားတာမို့ ဒယ်ဒီကိုယ်တိုင် စင်္ကာပူမှာ ကုမ္ပဏီကိုသွားဦးစီးရပါတယ်။
ရန်ကုန်ရုံှးမှာလည်း မျက်နှာလွှဲရလောက်အောင် စိတ်ချရတဲ့သူမရှိတာမို့ ပန်းနုသွေး အလယ်တန်းရောက်ကတည်းက နားခဲ့တဲ့ မာမီဟာ ရန်ကုန်ရုံးမှာ တစ်ပတ်ကို ၃ ရက် ရုံးသွားထိုင်ရပါတော့တယ်။
အဲလို မာမီကိုယ်တိုင် ရုံးထိုင်ရပြီး နှစ်ပါတ်အကြာမှာတော့ ပန်းနုတို့ကျောင်းတွေ ဖွင့်ပါပြီ။ မာမီရုံးသွားတဲ့ ၃ ရက်မှာ ပန်းနုသွေးအတွက် ကျောင်းပို့ကျောင်းကြိုဖို့ မာမီလုပ်မပေးနိုင်တော့ မာမီက သူရုံးအသွားကျောင်းကို ဝင်ပို့ပေးခဲ့ပြီး ကျောင်းဆင်းအကြိုကိုတော့ ကုမ္ပဏီကကားကို လွှတ်ပြီးအိမ်ပြန်ပို့ခိုင်းပါတယ်။ အဲဒီကာလတွေဟာ ပန်းနုသွေးရဲ့ဘဝမှာ မှတ်မှတ်ရရ ဖြစ်ဖို့ဖန်လာတော့တာပါပဲ။
မောင်မောင်
မောင်မောင်ကတော့ ပန်းနုသွေးတို့ဒယ်ဒီကုမ္ပဏီမှာ အလုပ်ဝင်တာမကြာသေးတဲ့ ဘွဲ့ရပညာတတ်အသက်(၃၀) လူလတ်အရွယ်ဖြစ်ပါတယ်။ အစပထမ တက္ကစီမောင်းနေရာကနေ ယာဉ်တိုက်မှုဖြစ်ပြီး လျော်ကြေးပေးလိုက်ရတဲ့နောက် တက္ကစီမမောင်းနိုင်ဘဲ ဖြစ်နေရာက ပန်းနုသွေးတို့ကုမ္ပဏီမှ ယာဉ်မောင်းအလိုရှိကြောင်းကြော်ငြာတွေ့ပြီး အလုပ်လျှောက်ရာက အရွေးခံရပြီး ကုမ္ပဏီမှာ အလုပ်ဝင်နေတာ ၅ လမျှသာ ရှိသေးသူဖြစ်ပါတယ်။
အရပ်က ၅ ပေ ၈ လက်မခန့်ရှိပြီး ကိုယ်လုံးကသွယ်သွယ်ကျစ်ကျစ်ဖြစ်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ညနေတိုင်းဗန်တိုကစားသူ ဖြစ်တဲ့အတွက် ကြွက်သားတွေက ကျစ်လစ်သန်မာပြီး ခန္ဓာကိုယ်က အကြောပြိုင်းပြိုင်း ထနေပါတယ်။ အသား အရည်ကတော့ ညိုညိုစိုစိုပြေပြေဖြစ်ပါတယ်။
အခုတလော မောင်မောင်အလုပ်တခုပိုလာတာက ဘော့စ်ရဲ့သမီးကို တစ်ပါတ်သုံးရက် ကျောင်းကြိုပေးရတာပါ။ဘာပဲပြောပြော မောင်မောင်ကျေနပ်ပါတယ်။ ဘော့စ်သမီးက တကယ့်အကောင်းစား အလန်းလေး ဖြစ်နေတာကြောင့်ပါ။ တက္ကစီဒရိုင်ဘာဘဝနဲ့ စားနေကျ ကြောင်ဖားမောင်မောင့်အတွက် ကျားခံတွင်းဝ ယုန်လာရပ်သလိုပါပဲ။ကားမောင်းပို့ရင်း စကားစမြည်ပြောကြည့်တော့ ကောင်မလေးက လောကအကြောင်းဘာမှမ သိသေးတဲ့တကယ့်ရွှေအိမ်စံလေးပါပဲ။မောင်မောင့်အတွေ့အကြုံအရတော့အရိုင်းပန်းလေးတွေဟာ ခူးလို့ပိုလွယ်တာပါပဲ။ တင်းတင်းရင်းရင်းဝတ်ထားတဲ့ ဗြောင်ချောချော ကျောင်းစိမ်းလုံချည်အောက် ထင်းနေတဲ့ပင်တီအနားသားလေးကိုကြည့်ပြီး ဆတ်ကနဲတောင်လာတတ်တဲ့ ငပဲကိုလည်း ခဏလေး သည်းခံဖို့ ချွေးသိပ်နေရတယ်။
အင်း… ……တစ်နေ့တော့………….။
ပန်းနုသွေးတစ်ယောက်ကတော့ ဦးမောင်ဆိုတဲ့ ကုမ္ပဏီယာဉ်မောင်းကို ကိုယ့်ဦးလေးတစ်ယောက်လိုခင်တွယ်နေမိပြီ။ ဦးမောင်က ဗဟုသုတပြည့်စုံပြီး ပန်းနုမသိသေးတဲ့ အရာများစွာကို ရှင်းပြနိုင်တယ်။ တချို့မသိတဲ့ အင်္ဂလိပ်စာတွေကိုလည်း မေးလို့ရတယ်။ ဦးမောင်ရဲ့ ထူးခြားတဲ့အရည်အသွေးကတော့ စကားပြောကောင်းတာပဲဖြစ်တယ်။ ဘာအကြောင်းအရာပဲဖြစ်ဖြစ် ဦးမောင်ပြောပြရင် စိတ်ဝင်စားဖို့ကောင်းတယ်။ အထူးသဖြင့်ပန်းနုကို လောကီအရှူပ်အထွေးတွေသိအောင်ဆိုပြီးပြောပြတဲ့ လူမှုရေး၊ အိမ်ထောင်ရေးတွေက ပိုပြီးစိတ်ဝင်စားဖို့ကောင်းတယ်။ တခါတခါတော့လည်း အဲဒီဇာတ်လမ်းတွေထဲက သူဌေးကြီးနဲ့ အိမ်ဖော်မလေးဇာတ်လမ်း၊
ဖောက်ပြန်တဲ့မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ဇာတ်လမ်း၊ တခုလပ်၊မုဆိုးမတွေက အသက်ငယ်ငယ်ကောင်လေးတွေကို မြူတတ်တဲ့ဇာတ်လမ်းတွေကို နားထောင်ရရင် ရင်ထဲမှာကတုန်ကယင်ကြီး။ ညအိပ်ရာဝင်တဲ့အထိ ပြန်စဉ်းစားနေမိတတ်တယ်။
ညရောက်လို့ ကိုယ်က အိမ်ကိုခေါ်ထားတဲ့ ဆရာမနဲ့စာသင်နေချိန် မာမီကကုမ္ပဏီစာရင်းတွေကိုစစ်
နေတတ်တယ်။ ဆရာမပြန်သွားလို့ ကိုယ်လည်းစာလုပ်ပြီးချိန် မာမီနဲ့စကားစမြည်ပြောမယ်ကြံရင် မာမီကဒယ်ဒီ
နဲ့စကားပြောနေတာ မပြီးတော့ဘူး။ ပန်းနုတောင် ဒယ်ဒီနဲ့ပြောချင်ရင်ခဏပဲပြောရပြီး မာမီပဲဆက်ပြောနေတော့
တာ။ အဲဒီတော့ ကိုယ်က တီဗီကြည့်ရင်ကြည့်၊ မကြည့်ဖြစ်ရင်နေ့လယ်က အကြောင်းတွေပြန်တွေးပေါ့။အဲဒီ
အကြောင်းတွေထဲမှာ ဦးမောင်ပြောပြတဲ့အကြောင်းတွေလည်းပါတာပေါ့။အထူးသဖြင့်ကတုန်ကယင် နားထောင်
ခဲ့ရတဲ့ဇာတ်လမ်း ပြောပြတဲ့နေ့ဆို အိပ်ယာထဲဝင်ပြီး အဲဒီဇာတ်လမ်းကို ပြန်တွေးရတာ အရသာရှိသလိုပဲ။ကျောင်းပို့ကျောင်းကြို ၃ လနီးပါးလုပ်ပြီးတဲ့အချိန်မှာတော့ မောင်မောင်ဟာ ပန်းနုသွေးနဲ့ တော်တော်
ရင်းနှီးနေပြီ။ ကောင်မလေးကို အိမ်ထောင်ရေး၊လူမှုရေးပညာပေးဆိုပြီး တမင်တကာ တဏှာထတဲ့ဇာတ်လမ်း
တွေကို ပြောပြောပေးနေခဲ့တာ အစပထမတော့ ကောင်မလေးက အဲလိုဇာတ်လမ်းတွေကို မနားထောင်ရဲနား
ထောင်ရဲ မျက်နှာကလေးရှက်သွေးရဲရဲနဲ့နားထောင်ခဲ့ပြီး ကြားရဖန်များတဲ့အခါမှာတော့ မရှက်တော့ဘဲ ဇာတ်
လမ်းကိုကြိုတင်သိလိုဇောနဲ့ကြားဖြတ်မေးတာတွေပါလုပ်တတ်လာတယ်။ဒါကိုကမောင်မောင်လိုချင်တဲ့အကွက်။
လွယ်အိတ်ယူပေးသလို၊ထမင်းချိုင့်ထည့်တဲ့ခြင်းယူပေးသလို၊ ကားဆင်းကားတက်ဖေးမသလိုနဲ့ ကောင်
မလေးလက်မောင်း၊လက်ဖျားကိုထိတာမျိုးကတော့ ကောင်မလေးလည်း ရိုးနေပြီ။ဒီနေ့တော့ မောင်မောင်
တစ်ဆင့်တက်ဖို့ကြံထားတယ်။ အဲဒါကတော့ မြန်မာမော်ဒယ်တွေရဲ့ အင်တာနက်က မပေါ့်တပေါ်အကြောင်း
တွေပြောပြီး နာမည်ကြီးမော်ဒယ်တစ်ယောက် ဘဲတစ်ပွေနဲ့ ပွဲကြမ်းတဲ့အင်တာနက်မူဗီကို ကောင်မလေး
ကြည့်ဖြစ်အောင်ကြံဖန်ဖို့ပဲဖြစ်တယ်။ကောင်မလေးကြည့်ချင်တယ်ဆိုရင် အမ်ပီဖိုးထဲမှာထည့်ပေးပြီး ကျောင်းအ
ကြိုကားပေါ်မှာပဲ ကောင်မလေးကိုကြည့်ခိုင်းမယ်။ကောင်မလေးကြည့်ဖြစ်တဲ့နေ့မှာပဲ တစ်ခါတည်း ကောင်မလေးကို လက်ရဲဇက်ရဲကိုင်တွယ်ပြီး ဖက်ရမ်းနမ်းရှူံ့သမီးရည်းစားဖြစ်အောင်လုပ်ရပေမည်လို့ ကြံ့စည်နေမိတယ်။

ပန်းနုသွေးတစ်ယောက် ခါတိုင်းထက်နောက်ကျနေတဲ့ ဦးမောင့်ကားကိုကျောင်းရှေ့မှာစောင့်ရင်း စိတ်
က နေ့လယ်က အတန်းထဲမှာ ဝတ်ရည်နွယ်ပြောပြတဲ့ ချစ်ကိုယ်တွေ့ကို စားမြုံ့ပြန်နေမိပါတယ်။
ပြီးခဲ့တဲ့နွေရာသီကျောင်းပိတ်ရက် သင်္ကြန်အပြီးမှာ (၁၀)တန်းစာကို အိမ်နားက တက္ကသိုလ်နောက်ဆုံး
နှစ်ကျောင်းသားအကိုကြီးဆီမှာ သွားသင်မိတဲ့ ဝတ်ရည်ရဲ့ချစ်ကိုယ်တွေ့ပါ။စာသွားသင်ပြီး ၂ ပါတ်လောက်မှာပဲ
ဝတ်ရည်ရဲ့ဝတ်ရည်ကို အဲဒီအကိုကြီးက အလိုမတူဘဲ ပျားပိတုန်းတစ်ကောင်လို စုတ်ယူသောက်သုံးလိုက်တာ
ပါပဲ။ငြင်းရမှာအားနာသလို၊အော်ရမှာရှက်သလိုနဲ့ အကိုကြီးကိုတောင်းပန်ရင်းပဲ ဝတ်ရည်ရဲ့အပျိုစင်ပန်းကို သူ့
ကိုပေးလိုက်ရပါတယ်။ရှက်ရွံ့ခြင်း၊ကြောက်ရွံ့ခြင်း၊အလိုမတူခြင်းတွေနဲ့ ရှိူက်ကြီးတငင်ငိုကြွေးရင်း သူပြုသမျှနုခဲ့
ရတဲ့ဝတ်ရည်ဟာ ပြီးပြီးချင်းပဲ အဲဒီအကိုကြီးကို ချက်ခြင်း စွဲလန်းသွားပါသတဲ့။ဘာ့ကြောင့်လဲဆိုတော့ နာကျင်
ခြင်းတစ်ခုအဆုံးမှာပဲ သာယာခြင်းအစဟာ စလာခဲ့ပြီး ငိုကြွေးနေရင်းတန်းလန်းကကို သတိမပြုဘဲမနေနိုင်မိ
အောင် ခံစားမှုဝေဒနာတခုက သူမကို နတ်ပြည်ကိုဆွဲတင်သွားလို့ပါတဲ့။လေဟာနယ်ထဲမှာ မြင့်လိုက်နိမ့်လိုက်
ပျံဝဲနေသလိုခံစားမှုတွေအဆုံးမှာတော့ သူမတစ်ခါမှမခံစားဘူးတဲ့ အရသာအထွဋ်အထိပ်ဟာ အကြောတွေအား
လုံးထဲထိ စိမ့်ဝင်ပျံ့နှံ့သွားပါသတဲ့။အဲဒီအချိန်မှာတော့ သူမ သတိမထားမိပေမယ့် အရသာဆုံးသွားလို့ သတိပြုမိ
ချိန်မှာတော့ သူမလက်နှစ်ဖက်ဟာအကိုကြီးကို သိမ်းကျုံးပြီး ကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဖက်ထားသလို သူမပေါင်နှစ်
ချောင်းဟာလည်း အကိုကြီးခါးကို ကျစ်နေအောင်လိမ်ပြီး တက်ချိတ်ထားပါသတဲ့။အဲဒီကစလို့ သူမဟာအကိုကြီး
ကိုစွဲလမ်းသွားပြီး မေလတစ်လကိုဖြတ်သန်းပြီးချိန်မှာတော့ ဘာဂျာ၊ပုလွေ၊စစ်စတီနိုင်း၊ဒေါ့ဂီ၊ပုဇွန်တုတ်ကွေး၊ဖား
ပေါင်စင်း၊တစ်ပေါင်ကျော်၊လှေကြီးထိုး၊တစ်တီတူး၊ဖင်ဗူးတောင်း၊မော်တော်စပ်၊မြင်းစီး၊နောက်ပြန်စီး အားလုံးကို
ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင် တတ်မြောက်ခဲ့ပါသတဲ့။ဆရာမ ဝင်လာလို့စကားစပြတ်သွားပေမယ့် ဒါကအခန်းဆက်
ဇာတ်လမ်းရှည်။ နောက်နေ့တွေမှာ ဆက်နားထောင်ရမယ့်ဟာ။အဲဒီထဲမှာ ဝတ်ရည်ပေးတဲ့အရေးတကြီး မှတ်စ
ရာသင်ခန်းစာက အပျိုစင်မှေးပေါက်ချိန်ကို အောင့်ခံလိုက်ရင် ဒီထက်အဆပေါင်းများစွာသာလွန်တဲ့ အရသာ
အထွဋ်အထိပ်ကြီးကို ခံစားရမယ်ဆိုတာပါပဲ။ ဒါကြောင့်ပထမခဏလေး နာကျင်ချိန်ကို အံကြိတ်အောင့်ခံ
ကျော်ဖြတ်ရန် အရေးကြီးကြောင်း ဝတ်ရည်က သူငယ်ချင်းအားလုံးကို လက်ချာရိုက်ပါတယ်။ ကျန်တဲ့ကောင်မ
တွေတော့ဘယ်လိုနေမယ်မသိ။ ဇာတ်လမ်းအပြီးမှာတော့ပန်းနုသွေးရဲ့ပေါင်ကြားမှအရည်တွေ ရွှဲနစ်နေတာကို
ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် သတိပြုလိုက်မိပါတယ်။ခုပြန်တွေးနေရင်းမှာပင် အရည်ကြည်တို့က ပေါင်ခြံမှာ စိုစိစိဖြစ်လာပြန်သဖြင့် အတွေးကိုရပ်ပြီး ကား
လမ်းကို ကြည့်လိုက်စဉ်မှာပင် ဦးမောင့်ကားရောက်လာတာမြင်လိုက်ရပါတယ်။ ကားအထွက်မှာ
‘ပန်းနု အင်တာနက်က မြန်မာ မင်းသမိးတွေ . မော်ဒယ်တွေကို ကြည့်ဖူးလား.’
‘ဟင့်အင်း. ဦးမောင်’
‘တကယ်လန်းတယ် ပန်းနုတဲ့. တကယ်မကြည့့်ဖူးတာလား́
̒သူငယ်ချင်းတွေပြောတာတော့ ကြားဖူးတယ်၊ မပေါ့်တပေါ်တွေဆို̓
̀ဟုတ်တယ်ပန်းနုရဲ့မသိရင် နိုင်ငံခြားမင်းသမီးတွေလားထင်ရတယ်́
̒ဟုတ်လို့လားဦးမောင်ရဲ့ နာမည်ကြီးမင်းသမီးတွေကောပါလို့လား̓
̀အော် ပါတာပေါ့၊ ရော့မယုံရင် ဟောဒီ အမ်ပီဖိုးထဲမှာကြည့်́
ဦးမောင်လှမ်းပေးတဲ့ အမ်ပီဖိုးထဲမှာ နာမည်ကြီးမော်ဒယ်တွေ၊ မင်းသမီးတွေရဲ့ မလုံ့တလုံ့ပုံတွေ
အများကြီးတွေ့ရတယ်။ ရဲလေးအင်္ကျီချွတ်နဲ့မိုးဟေကိုနဲ့တွဲရိုက်ထားတဲ့ပုံ၊ နိုင်းနိုင်းရဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီနဲ့ပုံ
တွေတွေ့တော့ ပန်းနုငေးကြည့်မိလိုက်သေးတယ်။
̀ထွန်းထွန်းနဲ့သဇင် ကဲနေတဲ့မူဗီလည်းရှိတယ်သိလား́
̒ဘာကဲတာလဲ ဦးမောင်ရဲ့၊ ဟုတ်ကောဟုတ်လို့လား̓
̀အော်. မယုံရင် ဒီ ဖိုဒါကိုကြည့်လိုက်၊ နောက်တခုက ပပဝင်းခင် ́
ဦးမောင်ပြောတဲ့ ဖိုဒါတွေဖွင့်ကြည့်ပြီး ထွန်းထွန်းတို့ သဇင်တို့ဟုတ်မဟုတ်မသေချာပေမယ့် သေချာတာ
ကတော့ ဒီလိုမျိုးတစ်ခါမှ မကြည့်ဖူးတဲ့ ပန်းနုသွေးတစ်ယောက် ကြည့်ရင်းနဲ့ ရင်တွေကတုန်ကယင်ကြီးဖြစ်၊ အာ
ခေါင်တွေခြောက်နဲ့ မျက်လုံးကလည်းမခွာနိုင် ပတ်ဝန်းကျင်ကိုလည်းမေ့လျော့သွားပါတယ်။နောက်ဖိုဒါတစ်ခုက
ပပဝင်းခင်ဆိုတာသေချာသလို အသံတွေပါ ပါတဲ့အတွက် ပန်းနုတစ်ယောက် မျက်နှာကလေးရဲရဲနဲ့ ကြည့်နေမိ
သလို စိတ်ထဲမှာလည်း မရိုးမရွဖြစ်လာပါတယ်။ကားတုန့်ကနဲရပ်သွားတာသိလိုက်လို့ကြည့်လိုက်တော့ မြကျွန်းသာရှေ့က ကားပါကင်မှာဖြစ်နေတာ
တွေ့လိုက်ရပါတယ်။
̒ဘာဖြစ်လို့လဲ ဦးမောင်̓
̀ဒီိမှာ လူတစ်ယောက်ကြိုရမှာမို့
ပြောရင်းဦးမောင်က ကားနောက်ခန်းကို ပြောင်းဝင်လာပါတယ်။ပန်းနုသွေးဘေးဝင်ထိုင်ရင်း-
ဒီမှာ အင်ဂျလီနာ ဂျိုလီ လို့ပြောပြီး မင်းသမီး အင်ဂျလီနာဂျိုလီနဲ့ မင်းသား တစ်ယောက် ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ ချစ်ရည်လူးတဲ့ ချစ်ဇာတ်ကြမ်းကို ဖွင့်ပြပါတယ်…
အိုး….
ပန်းနုတစ်ယောက် နုတ်က ယောက်လို့ပင် အသံထွက်သွားတယ်. ပြီးမှ ဦးမောင်ဘေးမှာရှိတာကို သတိရလိုက်တယ်. ဒါပေမယ့်. ဦးမောင်ကို ကိုယ့်ဦးလေးအရွယ်. ကိုယ့်ဦးလေးလို့ဘဲ သဘောထားနေမိတော့ အန္တရာယ်အဖြစ် ပန်းနုသွေး
သတိမပြုမိ။ ဒါပေမဲ့ ကိုယ်တစ်ယောက်တည်း လွတ်လွတ်လပ်လပ်မဟုတ်တဲ့အတွက် ဆက်မကြည့်ချင်။
̀သမီး မကြည့်ချင်ဘူး ́
̀ပန်းနုယူသွားလေ၊ မနက်ဖြန်ကျမှ ဦးမောင်ကိုပြန်ပေး́̒
ဟုတ်ကဲ့ ̓
မငြင်းဘဲ ယူထားလိုက်မိတယ်။ ဦးမောင်က ရှေ့ခန်းကိုပြန်ကူးသွားတယ်။နောက်တော့ ဘယ်သူ့ကိုမှလဲ
မကြိုဘဲ ကားမောင်းထွက်လာတယ်။ ပန်းနုလည်း အာရုံတွေက ထွေရီရီနဲ့ဆိုတော့မမေးမိ။
ဒါပေမဲ့ ပန်းနုသွေးသတိထားလိုက်မိတာက ကားမောင်းနေတဲ့ ဦးမောင်ရဲ့ပုဆိုးထဲက ထောင်ထနေ
တဲ့အရာကြီးပါပဲ။ တကယ့်အရိုင်းလေးဆိုတော့ မြင်တာနဲ့ဘာမှန်းမသိ။ ဘာပါလိမ့်လို့စဉ်းစားရင်း သေချာစိုက်
ကြည့်မိမှ ဟင် ဟိုဟာကြီးလားမသိဘူး။ အတွေးဝင်လာတာနဲ့ မျက်လုံးကလွှဲမရတော့။ ကြည့်နေရင်း နည်းနည်း
ကြာတော့ ပေါင်ခြံထဲမှာ စိုစိစိဖြစ်လာမှ ကိုယ့်ကိုကိုယ်သတိပြုမိလိုက်တယ်။ဦးမောင်ဟာလည်း တစိမ်း
ယောက်ျားတစ်ယောက်ပါလားဆိုတာ ခုမှတွေးမိတယ်။မဆီမဆိုင် ဝတ်ရည်ရဲ့အကိုကြီးကိုပါ သွားသတိရမိပြီး
ဝတ်ရည်တို့ဇာတ်လမ်းကိုပါ သွားသတိရမိတော့ ဦးမောင်ကို ရှက်ရမလိုအတွေးဝင်လာတယ်။ ဒီနေ့အဖို့ကတော့
ဝတ်ရည်ရဲ့ဇာတ်လမ်း၊ မြန်မာမော်ဒယ်လ်တွေရဲ့ နှစ်ပါးသွားခန်း၊ နောက် အင်ဂျလီနာဂျိုလီ နှစ်ပါးသွား၊ ခု
ဦးမောင်ရဲ့ထိုးထိုးထောင်ထောင်ကြီး၊ အားလုံးကိုခုမှ ပထမဦးဆုံးကြားရ၊ ကြည့်ရ၊ မြင်ရတဲ့ ပန်းနုသွေးတစ်
ယောက် အရည်တွေထွက်ရလွန်းလို့ နုံးချင်ချင်၊ ဆီးသွားချင်သလိုနဲ့ ဆီးကြောတွေလည်းတင်းလို့ အနေခက်
လို့နေပါတော့တယ်။
အိမ်ရောက်တော့ ဆီးသွားချင်နေတာနဲ့ ဦးမောင်တံခါးလာအဖွင့်ပေးကိုမစောင့်တော့ဘဲ ကိုယ့်ဘာသာ
ပဲဖွင့်ဆင်းပြီး ထမင်းချိုင့်ထည့်တဲ့လက်ဆွဲခြင်းကို ကားနောက်ခန်းထဲ ခါးကိုင်းခေါင်းငုံ့ဝင်ယူနေတုန်း တင်ပါးကို
ပူနွေးပြီး မာကြောနေတဲ့အရာတခုက လာပြီးထောက်ပါတယ်။ ဘာပါလိမ့်လို့ခေါင်းငဲ့ကြည့်လိုက်တော့ ဦးမောင်
နောက်မှာရပ်နေတာကိုတွေ့ပါတယ်။ ခြင်းတောင်းယူပြီး ကိုယ်အပြင်ရောက်တော့ တင်ပါးကိုထိနေတာ ဘာပါ
လိမ့်လို့ လှည့်ပြီးငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ ဦးမောင်ရဲ့ပုဆိုးထဲက ထိုးထိုးထောင်ထောင်ကြီးက လာထိနေတာ တွေ့
လိုက်ရပါတယ်။ ဖြုန်းကနဲမျက်နှာနွေးသွားပြီး ရင်ထဲလည်းဒိတ်ကနဲဖြစ်သွားပါတယ်။ ဦးမောင်ကတော့ မသိသ
လိုနဲ့ ကားတံခါးကိုပြန်ပိတ်လိုက်ပါတယ်။ အဲဒီအခါမှာ ကိုယ့်တင်ပါးက ခွာထွက်သွားတဲ့ဦးမောင်ပုဆိုးထိုးထောင်
ထောင်ကို မျက်စိကလိုက်ကြည့်မိပါတယ်။ အမလေး မတ်တတ်ရပ်နဲ့မှ ပုဆိုးထဲက ဦးမောင်ဟာကြီးက ပိုပြီးထင်
သာမြင်သာကြီးပါလား။ ကားမောင်းနေတုန်းကထက် ပိုထောင်ထွက်နေသလိုပဲ။ ဂျိုင်းကနဲတံခါးသံကြားမှ လန့်
ပြီး ဦးမောင်ကိုကြည့်မိတော့ ဦးမောင်က သူ့လီးကြီးကို မျက်စိမလွှဲတမ်းကြည့်နေမိတဲ့မိမိကို ပြုံးထေ့ထေ့ကြည့်
နေတာတွေ့လိုက်ရတော့ ပန်းနုသွေးမျက်နှာ ရဲကနဲရှက်သွေးဖြာပြီး တိုက်ထဲဝင်ပြေးပါတော့တယ်။
မောင်မောင်ကတော့ အကြံအောင်ပြီဆိုတဲ့ မျက်နှာပေးနဲ့ ရှက်ပြီးပြေးထွက်သွားတဲ့ ပန်းနုသွေးရဲ့ တင်
ပါးတွေကို အားမနာတမ်းစိုက်ကြည့်ရင်းကျန်ခဲ့ပါတော့တယ်။
ကုမ္ပဏီပြန်ရောက်တော့ ဒေါ်နုနုနီက ပြင်သစ်ကလာတဲ့ ကုမ္ပဏီပါတနာကို ကုမ္ပဏီဒါရိုက်တာအဖွဲ့နဲ့ ဟို
တယ်မှာ ဒင်နာကျွေးဖို့ရှိနေတဲ့အပြင် သူ့ကားကလည်း ဝပ်ရှော့ကပြင်မပြီးသေးလို့ ဒင်နာကို ဒါရိုက်တာအဖွဲ့ဝင်
တစ်ယောက်ရဲ့ကားနဲ့လိုက်သွားပြီး ည ၉း၀၀ နာရီလောက်ကို သူ့ကိုလာကြိုဖို့ မောင်မောင့်ကိုမှာပါတယ်။သူမ
အားတဲ့အတွက် သမီးပန်းနုသွေးရဲ့အိမ်ကျူရှင်ဆရာမကို ညနေ ၆း၀၀ နာရီကြိုပြီး ည ၈း၀၀ ပြန်ပို့ပေးခါ မိမိကို
လာကြိုဖို့မှာပါတယ်။ ဒီအတွက်လည်း အိုဗာတိုင်ကြေးပေးမယ့်အကြောင်းနဲ့ ထမင်းဝယ်စားဖို့ပါ ထမင်းဖိုး ၃၀၀၀
ထည့်ပေးလိုက်ပါတယ်။
ညနေ ၅း၄၅ မှာတော့ မောင်မောင် ကျူရှင်ဆရာမအိမ်ကိုရောက်ခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ မောင်မောင်ဆရာမ
ကိုမခေါ်တော့ပါဘူး။ပန်းနုသွေးတို့ သားအမိအရေးတကြီးသွားစရာပေါ်လို့ သူလိုက်ပို့ပေးခဲ့ပြီး ဒီနေ့ဆရာမ လာ
စရာမလိုကြောင်း၊ စောင့်နေရမှာစိုးလုိ့ သူ့ကိုလာပြောစေကြောင်း၊ ဖုန်းကလည်း ဘက္ထရီကုန်နေလို့ သူလာပြောရ
ကြောင်း ဆရာမကိုပြောခဲ့ပါတော့တယ်။ ပြီးနောက်မှာတော့ မောင်မောင် ပန်းနုသွေးတို့အိမ်ကို အမြန်မောင်းခဲ့ပါ
တော့တယ်။ခြံတံခါးလာဖွင့်ပေးတဲ့ဒေါ်ရီ့ကို သူ ည ဒေါ်နုနုနီကိုသွားကြိုရမှာဖြစ်ကြောင်း၊ပန်းနုသွေးဆရာမ မ
လာနိုင်၍ ပန်းနုသွေး ဒီနေ့ကျောင်းကသင်ပေးလိုက်တာ မရှင်းတာရှိရင် သူကရှင်းပြပေးဖို့ ဒေါ်နုနုနီကပြောလိုက်
ကြောင်း၊ ထို့ကြောင့်လာခဲ့ရကြောင်း ညာလိုက်ပါတယ်။
ဧည့်ခန်းထဲဆင်းပြီးလာတွေ့တဲ့ ပန်းနုသွေးကို သူကစာရှင်းပြပေးမယ့်အကြောင်းပြောလိုက်ပါတယ်။ပန်း
နုသွေးက မရှင်းတာမရှိကြောင်း၊ ဦးမောင်ဒီနေ့သင်ပေးစရာမလိုကြောင်းပြောပေမယ့် မောင်မောင်က ဒေါ်နုနု
နီမှာလိုက်၍သူစာမသင်ပေးဘဲမနေရဲကြောင်း၊ ထို့အပြင် စာမသင်ရလည်း သူအိမ်ပြန်လို့မဖြစ်သေးဘဲ ဒေါ်နုနု
နီကိုကြိုဖို့ ဒီအိမ်မှာထိုင်စောင့်နေမှာဖြစ်ကြောင်း၊ စောင့်နေမယ့်အတူတူ စာရှင်းပြချင်ကြောင်းစသည်ဖြင့် ယုံ
လောက်အောင်ပြောတဲ့အခါမှာတော့ အပေါ်ထပ်က ပန်းနုသွေးရဲ့ စာကြည့်ခန်းထဲကို မောင်မောင်ရောက်ခဲ့ပါ
တော့တယ်။ ထိုအချိန်မှာတော့ ထမင်းချက်ဒေါ်ရီနဲ့ အိမ်ဖော်မလေး အထွေးတို့ဟာ အောက်ထပ် ဧည့်ခန်း
ထဲမှာထိုင်ပြီး 5 movie မှာမျောနေပါတော့တယ်။
တီရှပ်အဖြူရောင်လက်တို ပါးပါးကြပ်ကြပ်လေးနဲ့ ပေါင်လယ်အထက်တက်နေတဲ့ ပိတ်သားအဖြူရောင်
ဘောင်းဘီအတိုလေးအောက်က ပန်းနုသွေးကိုယ်လုံးလေးဟာ တစ်ရစ်ကြွရွတက်နေပါတယ်။လက်မောင်းသား
နဲ့ပေါင်သားလေးရဲ့ ပန်းနုရောင်အသားအရည်ဟာ အခန်းနံရံကိုတောင် သွားဟပ်နေတယ်ထင်ရပါတယ်။မောင်
မောင်ဟာ ပန်းနုသွေးရဲ့တကိုယ်လုံးကို သိမ်းကျုံးကြည့်ချင်နေတဲ့ဆန္ဒကို ဟန်ဆောင်မျိုသိပ်ထားလိုက်ပါတယ်။
စာမရှင်းခင် မောင်မောင်က သူ့ရဲ့ အမ်ပီဖိုးကိုပြန်တောင်းလိုက်ပါတယ်။ အမှန်တကယ်ကတော့ ကောင်
မလေး အမ်ပီဖိုးထဲက ကြည့်ထားတဲ့ဟာကို ပြန်သတိရအောင်လုပ်လိုက်တာပါ။
̀ကြည့်ကောကြည့်ပီးပလား́
̒မကြည့်တော့ပါဘူး
̀မကြည့်ရသေးရင် ယူထားလေ́
̒ဟင့်အင်း. တော်ပြီ၊ ကားပေါ်မှာကြည့်ပြီးပြီ̓
̀ဒါဆိုလည်း အဲဒီသဇင် အကြောင်း ဦးထပ်ပြောပြမယ် ́ ဆိုပြီး မဟုတ်ကဟုတ်က လုပ်ကြံဖန်းတီးထားတဲ့ သဇင်နဲ့
ဘဲတစ်ပွေအကြောင်းကို တဏှာထစရာဖြစ်အောင် ဇာတ်လမ်းဆင်ပြီးပြောပြပါတယ်။
တနေ့လုံးတဏှာအကြောင်းတွေပဲကြားနေရ၊ မောင်မောင့်လီးကိုပုဆိုးအပေါ်ကမြင်ခဲ့ရရုံမက တင်ပါးကိုပါ အ
ထောက်ခံခဲ့ရတဲ့ကောင်မလေးကတော့ အင်းမလုပ်အဲမလုပ်နဲ့ ငြိမ်ကုပ်ပြီးနားထောင်နေပါတယ်။
မောင်မောင်ဟာ စာကြည့်ခန်းထဲမှာ ခေါက်တုံ့ခေါက်ပြန်လျှောက်ရင်း ကောင်မလေးတဖြေးဖြေး တဏှာ
ထလာအောင် ဇာတ်လမ်းကိုလှလှပပ ယဉ်ယဉ်လေးဆင်ပြီးဆွဲခေါ်သွားပါတယ်။ကောင်မလေးကိုလည်းအဆက်
မပြတ်အကဲခတ်နေပါတယ်။ကောင်မလေးမသိမသာတံတွေး ခဏ ခဏမျိုချတာကိုလည်း မောင်မောင်သိနေပါ
တယ်။ဇာတ်လမ်းအထွဋ်အထိပ်ရောက်ပြီး ပြန်အပြေမှာတော့ ကောင်မလေးရဲ့ပေါင်နှစ်ချောင်းဟာ မသိမသာ
လိမ်ယှက်လာပါတော့တယ်။အဲဒီမှာပဲ မောင်မောင်ဟာထိုင်နေတဲ့ကောင်မလေးနောက်ဖက်ကနေ ကပ်ရပ်လိုက်
ပြီးဆက်ပြောပါတယ်။ပူနွေးမာကြောပြီး မာန်ထနေတဲ့မောင်မောင့်လီးကြီးဟာ ပန်းနုသွေးကျောအောက်ပိုင်းနဲ့ခါး
ကျော်ကျော်ထိဒေါင်လိုက်သွားကပ်နေပါတယ်။ ကောင်မလေးတချက်တွန့်ကနဲကျောကော့သွားပါတယ်။ခေါင်း
ကလေးငဲ့သလိုမငဲ့သလိုနဲ့လှည့်ပြီးကြည့်မလိုလုပ်ပြီးမှ ခေါင်းရှေ့ပြန်လှည့်ပြီး မသိသလိုလိုနဲ့ ငြိမ်ပြီးဇာတ်လမ်း
ကိုဆက်ပြီးနားထောင်နေပါတယ်။တကယ်တော့လှည့်ကြည့်စရာကိုမလိုဘဲ ဒါ လီးဆိုတာကောင်မလေးသိသွား
ပြီဆိုတာ မောင်မောင်တို့ကနောကျေပြီးသား။ကောင်မလေးငြိမ်နေမှန်းသိတော့ ကိုယ်လှုပ်ပြီးစကားပြောသလိုနဲ့
လီးကြီးနဲ့ကောင်မလေးကျောအောက်ပိုင်းခါးစပ်ကို ဒေါင်လိုက်ကပ်ပွတ်ပြီး ပြောနေပါတော့တယ်။ကောင်မလေး
ရဲ့ လက်မောင်းသားပန်းနုရောင်လေးကို ကြည့်လိုက်တော့ ကြက်သီးဖုတွေထနေတာ မောင်မောင်တွေ့ပါ
တယ်။ စကားပြောရင်းမောင်မောင်က ကောင်မလေးပုခုံးနှစ်ဖက်ကို လက်တင်လိုက်ပါတယ်။ပြီးတော့လက်နှစ်
ဖက်နဲ့ဖွဖွလေး ကောင်မလေးပုခုံးကိုဆုပ်နယ်ရင်း ဆက်ပြောနေပါတယ်။ကောင်မလေးငြိမ်နေတဲ့အတွက် မောင်
မောင့်ဟာတဆင့်တက်ပြီး ကောင်မလေးလက်မောင်းနှစ်ဖက်ကို လက်ကလျှောဆင်းပြီး ပွတ်သပ်ပေးနေလိုက်
ပါတယ်။ဒီအချိန်မှာတော့ ကောင်မလေးဟာဇာတ်လမ်းကိုသေချာနားမထောင်နိုင်တော့ဘဲ ငြင်သာစွာပွတ်
သပ်နေတဲ့ သူ့လက်ဖဝါးအထိအတွေ့မှာပဲ အာရုံကစားနေတော့မှာဆိုတာ ကြောင်းပါးကြီးမောင်မောင်က သိပြီး
သားဖြစ်နေပါပြီ။ခဏအကြာမှာတော့ ကောင်မလေးဟာ သက်ပြင်းမောကို ခိုးထုတ်လိုက်တာသတိပြုမိလိုက်ပါ
တယ်။ဒါဆို နောက်တဆင့်အစပျိုးရပါတော့မယ်။မောင်မောင်ဟာကောင်မလေးနောက်ကျောဘက်နေ ကောင်မ
လေးညာဘက်နံဘေးကိုရွှေ့လိုက်ပါတယ်။ မောင်မောင့်လီးကြီးဟာလည်း မောင်မောင်ရွေ့လျားရာအတိုင်း
ကောင်မလေးကျော၊ခါးနဲ့နံတို့ကိုပွတ်တိုက်ပြီးလိုက်လာပါတယ်။ ပန်းနုသွေးတချက်တွန့်သလိုမသိမသာလေး
ဖြစ်သွားပါတယ်။ဒါပေမဲ့ ဘာမှမဖြစ်သလို ခပ်တည်တည်နဲ့ဟန်မပျက်ဘဲဆက်ထိုင်နေပါတယ်။ ဒါဟာလည်း
ကောင်မလေးမသိချင်ယောင်ပြီးငြိမ်ခံဖို့ ဟန်ဆောင်တယ်ဆိုတာသိပြီးသား။ မောင်မောင်ဟာ နံဘေးကိုလီးနဲ့
စက္ကန့်သုံးဆယ်လောက်ဖိကပ်အပြီးမှာတော့ ခွာလိုက်ပြီးလီးကိုလွတ်လွတ်လပ်လပ် ထောင်စေလိုက်ကာ ပန်းနု
သွေးချိုင်းနောက်ဘက်ကြားထဲကနေ ညာဘက်နို့အုံကိုလီးနဲ့ထောက်လိုက်ပါတယ်။
အို
ပန်းနုသွေးနုတ်ကနေ အသံတိုးလေးရုတ်တရက်လျှံကျလာပါတယ်။ဒါပေမဲ့ လှုပ်ရှားမှုမပျက်ဆက်ထိုင်နေပါ
တယ်။ မောင်မောင်ကအသာလေးထပ်ပြီးကပ်လိုက်တဲ့အခါမှာတော့ လီးဟာထောက်နေရာကနေ ဘေးတိုက်
အလျားလိုက် ပန်းနုသွေးနို့အုံဘေးတလျှောက်ကပ်လျက်ဖြစ်သွားပါတယ်။နို့အုံဘေးတလျှောက် ပူနွေးမာကျော
တဲ့ လီးကြီးရဲ့အထိအတွေ့ဟာ ပန်းနုသွေးရင်ကို တဒိန်းဒိန်းနဲ့အခုန်မြန်စေပါတော့တယ်။အဆုံးတိုင်ပူးကပ်ပေး
လိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ၇ လက်မရှိတဲ့မောင်မောင်ရဲ့လီးဟာ နို့အုံကိုကျော်ပြီး လီးထိပ်ပိုင်းဒစ်သာသာအရှည်
လောက်ဟာ နို့အုံကိုကျော်ပြီး လေဟာနယ်ထဲထိရောက်လာပါတယ်။ဒါကိုသိလို့မသိမသာငုံ့ပြီးကြည့်လိုက်မိတဲ့
ပန်းနုသွေးတစ်ယောက် မျက်လုံးများပင်ပြာဝေမတတ်ဖြစ်သွားရတာကတော့ မောင်မောင်ရဲ့ကြီးမားလှတဲ့ လီး
ဒစ်ကြီးဟာ ပါးလျတဲ့ပုဆိုးအောက်မှာ ဖုထစ်ပြီးထနေတာကြောင့်ပါပဲ။တချက်ကြည့်မိရင်ပဲ မျက်လုံးကမလွှဲနိုင်
တော့ပဲ သည်းသည်းမည်းမည်းကြည့်နေမိပါတော့တယ်။မောင်မောင်ဟာသူ့ရဲ့လီးကြီးကို ပန်းနုသွေးရဲ့ချိုင်းနဲ့ နို့
ကြားမှာညပ်နေတာကို အခွင့်ကောင်းယူပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်နဲ့ ဂွင်းတိုက်သလိုလုပ်လိုက်ပါတယ်။ပုဆိုးပါးပါး
နဲ့တီရှပ်ပါးပါးကြောင့် လီးကြီးရဲ့ကြီးမားသန်မာထောင်းထောင်းထနေတဲ့ အကြောများရဲ့ပွတ်တိုက်မှုကိုပါ ခံစား
လိုက်ရတဲ့အတွက် ပန်းနုသွေးမှာ တခါမှမခံစားဖူးတဲ့အရသာများကိုခံစားလိုက်ရပါတော့တယ်။ပေါင်ခြံထဲမှာ
လည်း စိုတိုတိုဖြစ်လာတာကို ကိုယ့်ဘာသာသတိပြုလိုက်မိပါတယ်။
အခွင့်ကောင်းစောင့်နေတဲ့မောင်မောင်ကတော့ အချိန်အကုန်ခံမနေတော့ဘဲ ပန်းနုသွေးလက်မောင်း
ကိုပွတ်တိုက်နေတဲ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ နို့အုံကိုပါမထိတထိနဲ့ ရောပြီး ပွတ်တိုက်လိုက်ပါတယ်။အပေါ်ဆန်လို့ နို့ကိုထိ
လိုက်တိုင်းတချက်၊အောက်စုန်ဆင်းလို့နို့ကိုထိလိုက်တိုင်းတချက်ကောင်မလေးဟာ တွန့်ကနဲ တွန့်ကနဲဖြစ် ဖြစ်
လို့သွားပါတယ်။ဒါပေမဲ့နုတ်ကတော့ အာစေးထည့်ထားသလို ဘာသံမှထွက်မလာပါဘူး။ မောင်မောင့်လက်နှစ်
ဖက်ဟာနေရာရွှေ့ပြီး ပန်းနုသွေးရဲ့လက်မောင်းအတွင်းသားဘက်ကို ပွတ်သပ်လိုက်ပါတယ်။ ပထမတစ်ချက်၊
နှစ်ချက်တွန့်ကနဲဖြစ်သွားပြီး နောက်အချက်တွေမှာတော့ ဘာမှမဖြစ်သလိုငြိမ်နေပါတယ်။ နို့နှစ်ရောင်ထဲကိုပန်း
နုရောင်ခပ်ပြေပြေရောထားသလိုအသားအရောင် လက်မောင်းလုံးလုံးလေးမှာ ကြက်သီးဖုတွေ အကြီးအကျယ်
ထနေတာကို မောင်မောင်မြင်နေရပါတယ်။ မောင်မောင်ဟာ လက်ဝါးနှစ်ဖက်ကို ပန်းနုသွေးချိုင်းကြားထိဆွဲယူ
ပွတ်သပ်လိုက်ပြီး ချိုင်းကြားအရောက်မှာ ချိုင်းလေးကို လက်ဝါးနှစ်ဖက်နဲ့အသာအယာအုပ်ပြီး လှုပ်တယ်ဆိုရုံ
လေးပွတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ပူနွေးနှူးညံ့လှတဲ့လက်ဝါးကြီးနှစ်ဖက်နဲ့အုပ်ပွတ်လေးအထိအတွေ့ဟာ ပန်းနုသွေး
အတွက်တော့ အသက်ရှူမှားလောက်အောင်ကိုခံစားလိုက်ရပါတယ်။ အဖုတ်ကလေးထဲကလည်း အရည်တွေပို
ထွက်လာပြီး ပေါင်ခြံထဲထိဆင်းလာတာကို သတိမပြုဘဲကို မနေနိုင်လောက်အောင်ဖြစ်လာပါတယ်။ပေါင်ကိုပိုပြီး
လိမ်ယှက်ထားမိပါတယ်။ မောင်မောင်ဟာ လက်မောင်းအတွင်းသားတစ်လျှောက် ထက်အောက်စုန်-ဆန် ပွတ်__တိုင်း နို့အုံလေးကို သိသိသာသာထိလို့ပွတ်သပ်ပေးပြီး အထက်ကိုရောက်တိုင်း ချိုင်းလေးနှစ်ဖက်ကိုအသာလေး
အုပ်ပွတ်လုပ် လုပ်ပေးလိုက်တာ ၅ ကြိမ်၊ ၆ ကြိမ်လောက်လည်းရောက်ရော ပန်းနုသွေးဟာ အသက်ရှူသံတွေ
ပြင်းလာပါတော့တယ်။ ဟန်မဆောင်နိုင်လောက်အောင်ကို အသက်ရှူသံပြင်းပြင်းတွေကို ၄၅ စက္ကန့်လောက်ဖြစ်
စေပြီးတဲ့အခါမှာတော့ မောင်မောင်ဟာ ကောင်မလေးရဲ့ချိုင်းနှစ်ဖက်ကို အသာမလို့ဆွဲထူပြီး မတ်တတ်ရပ်စေ
လိုက်ပါတယ်။ ပန်းနုသွေးရဲ့ ပန်းဆီသွေးရင့်ရင့် အရှက်သည်းနေတဲ့မျက်နှာလေးနဲ့ မောင်မောင့်ကို တစ်ချက်
လှည့်ကြည့်ပြီးပြန်လှည့်သွားကာ မောင်မောင်ထူတဲ့အတိုင်း အလိုက်သင့်ဖြည်းဖြည်းလေး ထရပ်လိုက်ပါလာ
ပါတယ်။ အဲလိုမတ်တတ်အရပ်မှာတော့ အစကတည်းက နို့အုံဘေးကိုဖိကပ်ထားတဲ့ လီးကြီးဟာ ရင်ကနေခါး၊
ခါးကနေ တင်ပါးဘေးသားကို ပန်းနုသွေးနံပါးတစ်လျှောက်ပွတ်သပ်သလိုဖြစ်ပြီး အဆုံးမှာ တင်ပါးဘေးသား
ကိုဒေါင်လိုက် ထိကပ်ပြီးသားဖြစ်နေပါတော့တယ်။ မောင်မောင်ဟာ ပန်းနုသွေးရဲ့ ဂုတ်ဝဲဆံပင်လေးကို အသာ
အယာလက်နဲ့ ဖယ်လိုက်ပြီး မွေးညုင်းစိမ်းလေးတွေနဲ့ လည်ဂုတ်ကို အသာအယာ နုတ်ခမ်းနဲ့ထိကပ်လိုက်ပါ
တယ်။ တွန့်ကနဲ တစ်ချက်ဖြစ်သွားပြီး ငြိမ်ခံနေပေမယ့် လည်ဂုတ်မှာတော့ ကြက်သီးဖုကြီးတွေ တဖြန်းဖြန်း
ထလာပါတယ်။မောင်မောင်ဟာ ညာဖက်လက်နဲ့ ပန်းနုသွေး ဝမ်းပြင်သားလေးကိုပိုက်လိုက်ပြီး အသာအယာနဲ့
ပန်းနုသွေးကိုတစ်ဖက် ဆွဲလှည့်လိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ပန်းနုသွေး ကျောပြင်လေးဟာ မောင်မောင့်ရင်ကိုကပ်ပြီး
ကျောပေးလျက်သား ဖြစ်သွားပါတယ်။ အဲဒီအခါမှာ မောင်မောင့်လီးကြီးဟာ အောက်ကို ၉၀ံ စိုက်ပြီး ပေါင်
လယ်အထက် ဘောင်းဘီတိုအဖြူလေးအောက်က ပန်းနုသွေးရဲ့တင်ပါးကစ်ကစ်နှစ်လုံးကြားကို တန်းတန်း
မတ်မတ်စိုက်ပြီး ဖိကပ်လျက်သားဖြစ်သွားပါတော့တယ်။
ပန်းနုသွေး
ပူနွေးမာကျောပြီး တုတ်ခိုင်ရှည်လျားလှတဲ့လီးကြီး တင်ပါးနှစ်ခုအလယ် ဖင်ကြားထဲညပ်နေတာကို တခါ
မှ မကြုံဘူးတဲ့ပန်းနုသွေးတစ်ယောက် တဒိုင်းဒိုင်းခုန်နေတဲ့ကိုယ့်ရင်ခုန်သံကို ကိုယ်တိုင်ပြန်ကြားနေရပြီး ဒူးများ
ပင်မခိုင် ယိုင်ချင်ချင်ဖြစ်လာပါတယ်။ အတွေးထဲမှာ အလိုမတူငြင်းဆန်ဖို့စိတ်ကူးမိပေမယ့် အတွေ့ထူးရဲ့ ဆန်း
ပြားတဲ့ဆွဲဆောင်မှုက နှုတ်ကိုအာစေးမိနေစေပါတယ်။ ဖင်ကြားထဲညပ်နေတဲ့လီးကြီးကို အာရုံရောက်နေစဉ်မှာပဲ
ဦးမောင်ရဲ့ ပူနွေးပြီးနှူးညံ့လှတဲ့လက်ဝါးကြီးဟာ ဗိုက်သားပြင်ကိုဖိပြီးပွတ်သပ်လာတာကို ခံစားလိုက်ရပါတယ်။
တစိမ်းယောက်ျားတစ်ယောက်ရဲ့ ပထမဆုံးထိကိုင်ပွတ်သပ်မှုကို ပထမဦးဆုံးခံစားရမှုအဖြစ် ကြက်သီးတဖြန်း
ဖြန်းထ ရင်တဒိုင်းဒိုင်းခုန်နဲ့ တဖက်ကလည်း စိုးရိမ်ကြောက်ရွံ့မှုတဝက်နဲ့ခံစားမှုမျိုးစုံရောပြွန်းမှုတွေနဲ့ ပန်းနုသွေး
တစ်ယောက် ဦးမောင်ရဲ့အကိုင်အတွယ်ကျွမ်းကျင်မှုအောက်မှာ တဖြေးဖြေးဝပ်ဆင်းလာတာကို ကိုယ့်ဘာသာ
သတိမပြုမိပါဘူး။ ဗိုက်သားပြင်လေးပေါ်ပွတ်သပ်နေတဲ့အထိအတွေ့မှာ အာရုံရောက်နေစဉ် ဖင်ကြားထဲမှာ ဖိ
ကပ်ထားတဲ့လီးကြီးဟာလည်းငြိမ်မနေပဲ ထက်အောက်အကွဲကြောင်းအတိုင်းပွတ်တိုက်လာပြန်တာကြောင့် စိတ်
ကအနောက်ကိုပြန်ရောက်သွားပြန်ပါတယ်။ပူနွေးမာကြောတဲ့လီးကြီး ဖင်ကြားတလျှောက်ပွတ်တိုက်နေတာကို__သာယာမှုတစ်ဝက်၊ စိုးရွံ့မှုတစ်ဝက်နဲ့ ငြိမ်ပြီးမှေးနေမိစဉ်မှာပဲ ဗိုက်သားပြင်ကိုပွတ်နေတဲ့လက်ဟာ အပေါ်ကို
ရောက်တိုင်းမိမိရဲ့ရင်သားအောက်ပိုင်းကို သိသိသာသာထိခိုက်သွားတာကို သတိပြုမိတဲ့အချိန်မှာတော့ အာရုံ
ဟာရှေ့ပိုင်းကိုပြန်ရောက်လာပါတယ်။ဒီလိုနဲ့ နောက်ပိုင်းကဖင်ကြားထဲကအထိအတွေ့ကို ဖီးလ်ယူလိုက်၊ ရှေ့
ပိုင်းက ဗိုက်သားပြင်ကိုပွတ်ရင်းအောက်ဘက်ကို ဆီးခုံအထိဆင်းပွတ်ပြီး အထက်ရောက်ရင် နို့အုံအောက်ခြေ
ကိုထိခိုက်ပွတ်လိုက်လုပ်နေတာကို ဖီးလ်ယူလိုက်နဲ့ စိတ်မအားရအောင်ကို အာရုံများနေပါတော့တယ်။ ချက်က
လေးနဲ့ဆီးခုံကို ပွတ်သပ်လိုက်တဲ့အခါတိုင်း ကြက်သီးတဖြန်းဖြန်းထပြီး အဖုတ်ကလေးထဲမှာ ခံစားမှုက ဗြောင်း
ဆန်ပြီး ဆီးပင်သွားချင်သလိုလိုဖြစ် ဖြစ်သွားပါတယ်။မိမိရဲ့ ရင်တွေအဆမတန်ခုန်နေသလို အသက်ရှူပြင်းထန်
တာကြောင့် ရင်တွေ ဖားဖိုကြီးလို အနိမ့်အမြင့်ကြမ်းစွာ ဖိုလှိုက်နေတာကိုလည်း သိနေပါတယ်။ တချိန်တည်းမှာ
ပဲ ဦးမောင်ရဲ့လက်ဟာ မိမိရဲ့ဘယ်ဘက်လက်မောင်းကို ပွတ်သပ်နေပြီး ဦးမောင်ရဲ့ပူနွေးနွေးနူတ်ခမ်းတွေဟာ
မိမိလည်ဂုတ်မှာ ဖွဖွညင်သာတို့ထိလိုက်၊ ဖိကပ်လိုက်၊ အသာလေးစုတ်ယူလိုက်လုပ်နေတာကို ခံစားနေရပါ
တယ်။ ဦးမောင်ရဲ့ နူတ်ခမ်း၊ လက်နှစ်ဖက်နဲ့ လီးဟာ မိမိကို တရံမလပ် ထိတွေ့ပွတ်သပ်နေတာကြောင့် ဘယ်
နေရာက ဘယ်ဟာကိုခံစားရမှန်းတောင်မသိတော့ဘဲ စိတ်ကတလှည့်စီပြေးလွှားရင် ရင်ဖိုလှိုက်ကာ မောနေပါ
တော့တယ်။ အဲဒီအချိန်မှာပဲ ဦးမောင်ရဲ့လက်နှစ်ဖက်လုံးဟာ မိမိရဲ့ချိုင်းအောက်က လျှိုလာပြီး မိမိရဲ့ရင်နှစ်မွှာ
ကို သာသာလေးအုပ်ကိုင်လာတာကိုခံစားလိုက်ရပါတယ်။ ကိုယ်လုံးလေးတစ်ချက်တွန့်သွားသလို နူတ်ကလည်း
အို ဟုတစ်လုံးထွက်သွားပြီး ပုခုံးလေးတွန့်လို့ လက်မောင်းလေးတွေနဲ့ ဦးမောင်လက်တွေကို ဘယ်နဲ့တွန်းလိုက်
ညာနဲ့တွန်းလိုက်နဲ့ တွန်းဖယ်သလိုလုပ်လိုက်မိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အားမပါတာကိုယ့်ဘာသာသိသလို ဦးမောင်
ကလည်းသူ့လက်တွေကိုမရုပ်ပါဘူး။ ပူနွေးနှူးညံ့တဲ့လက်ဝါးပြင်ကြီးနှစ်ခုနဲ့ မိမိရဲ့ရင်သားနှစ်လုံးကိုအုပ်ကိုင်ပြီး
ရွရွလေးပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်ပေးနေတာဟာ ရင်ထဲမှာ လှိုက်ကနဲ လှိုက်ကနဲဖြစ်နေပါတော့တယ်။ မိမိရဲ့ရင်သား
နှစ်လုံး ယောက်ျားတစ်ယောက်ရဲ့ အဦးဆုံးအုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်မှုမှာ ရင်ခုန်လှိုက်မောရာကနေ အသားကျသလို
ဖြစ်သွားတော့မှ မိမိဘာသာသတိပြုမိလိုက်တာက မိမိရဲ့လက်နှစ်ဖက်ဟာ ဦးမောင်ရဲ့ ပေါင်နဲ့ပုဆိုးစကို နောက်
ပြန်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ထားမိတာကို သိလိုက်ပါတယ်။ ထိုအသိနဲ့အတူမိမိရဲ့ဖင်ကြားနဲ့ဦးမောင်ရဲ့လီးကြီးဟာ
တသားထဲထင်ရလောက်အောင် ထိကပ်နေတာကိုပါ သတိပြုမိလိုက်ပါတယ်။အဲဒီအချိန်မှာပဲ ဦးမောင်ရဲ့ ဘယ်
ဘက်လက်ဟာ မိမိရဲ့ဘယ်ဘက်နို့အို့ကို ပွတ်ချေနေပြီး ညာဘက်လက်ဟာ ဝမ်းဗိုက်သားပြင်တလျှောက်
အောက်ကိုပွတ်တိုက်ဆင်းသွားပြီး မိမိဆီးခုံကိုပွတ်သပ်နေတာကို ခံစားနေရပါတယ်။ လက်ဟာမသိမသာ
အောက်ကိုဆင်းလိုက်ပြီး မိမိရဲ့တီရှပ်အောက်နားစလေးကို မသိမသာမပြီး လျှိုဝင်လာပါတယ်။လက်ဝါးပြင်နဲ့
မိမိရဲ့ဆီးခုံ အတားအဆီးမရှိတိုက်ရိုက်ထိတွေ့့လိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ပန်းနုသွေးရဲ့ဆီးခုံတလျှောက် လှိုင်းတွေ
ထသလို တလိပ်လိပ်ခံစားမှုနဲ့အတူ ဆီးခုံဟာ နိမ့်လိုက်မြင့်လိုက်ဖြစ်လာပါတယ်။ဦးမောင်ရဲ့လက်ဖဝါးအထိအ
တွေ့ဟာ နှူးညံ့လွန်းလှပါတယ်။ဦးမောင်ရဲ့လက်ဟာ ဆီးခုံကိုခဏပဲပွတ်ပါတယ်။ တခါတည်း အင်္ကျီအတွင်းထဲ
ကနေ အထက်ကိုဆန်တက်လို့ ဗိုက်သားပြင်တလျှောက်ကိုပွတ်သွားပြီး ရင်သားဆီဦးတည်လာပါတယ်။ဒါကို
သိလို့ ပန်းနုသွေး ညာဘက်ပုခုံးလေးကိုတွန့်လို့ လက်မောင်းလေးနဲ့ ဦးမောင်လက်ကို တွန်းပေမယ့် အားမပါလှ
ပါဘူး။သိသိကြီးနဲ့ကို ဦးမောင်ရဲ့ညာဘက်လက်ဟာ အပေါ်ကိုဆန်တက်လာပြီး ဘရာစီယာအောက်ကကို လျှိ__
ကာ မိမိရဲ့ညာဘက်ရင်သားကို ထိထိမိမိကြီး ပွတ်သပ်လာပါတော့တယ်။ပန်းနုသွေး မျက်နှာတခုလုံးရဲရဲတွတ်
ကာ ခေါင်းကို တစောင်းလေးငုံ့ရင်း ဟင့်အင်းလို့ တချက်အသံထွက်လိုက်မိပေမယ့် မရုန်းကန်မိဘဲ ငြိမ်နေပါ
တယ်။ မိမိရဲ့ညာဘက်နို့အုံတခုလုံးကို ပူနွေးတဲ့လက်ဝါးကြီးနဲ့ အုပ်ကိုင်လိုက်၊ပွတ်သပ်လိုက်၊ တခါတခါနို့အုံတခု
လုံးကို ပွတ်သပ်တဲ့အခါမှာ ဦးမောင်ရဲ့လက်ချောင်းထိပ်တွေက နို့သီးခေါင်းလေးကိုပါ ပွတ် ပွတ်ဆွဲသွားပါတယ်။
အဲဒီအခါမှာတော့ ပန်းနုသွေးနူတ်က တဟင်းဟင်း ငြီးသံထွက်ကျလာရပါတော့တယ်။ညာဘက်နို့အုံကို ပွတ်
သပ်ဆုပ်နယ်ချေပေးနေတဲ့အထိအတွေ့မှာ တဟင်းဟင်းနဲ့ဖီးလ်တက်နေစဉ်မှာ လောကကိုမေ့သလိုဖြစ်နေတဲ့
ပန်းနုသွေးတယောက် ဘယ်ဘက်ရင်အုံကို အုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်လာတော့မှ သတိတချက်ပြန်ဝင်လာခဲ့ပြီး ဦးမောင်
ရဲ့ဘယ်လက်ဟာလည်း ညာလက်နည်းတူ မိမိရဲ့ တီရှပ်၊ ဘရာစီယာအောက်ကလျှိုပြီး မိမိရဲ့ရင်သား နှစ်မွှာလုံး
ကို အဆီးအတားအကာအရံမရှိ စိတ်ရှိတိုင်း ပွတ်သပ် ဆုပ်ချေ ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကိုင်တွယ်နေတာကို သိလိုက်
ရပါတယ်။
ပန်းနုသွေးရဲ့ ရင်နှစ်မွှာဟာ တစ်လုံးတစ်လုံးကို တရုတ်ထမင်းပန်းကန်လုံးလောက်ရှိတာမိှု့ ကြီးမားတဲ့
မောင်မောင့်လက်ဝါးနဲ့အုပ်မိရုံ အံကိုက်ပါပဲ။ နို့အုံတစ်ခုလုံးတင်မက နို့သီးခေါင်းလေးနှစ်ဖက်ကိုလည်း လက်
ချောင်းလေးတွေနဲ့ တို့ထိ ပွတ်သပ် ကိုင်တွယ်ပွတ်ချေပေးနေတဲ့ မောင်မောင့်ရဲ့ပိုင်နိုင်ကျွမ်းကျင်မှုအောက်မှာ
ပန်းနုသွေးတစ်ယောက် ဆောက်တည်ရာမရဘဲ တဟင်းဟင်းနဲ့ငြီးသံထွက်နေပါတော့တယ်။ အရှိန်လေး
နည်းနည်းရတော့ ညာဘက်လက်ဟာ နို့ကိုလက်လွှတ်ပြီး အောက်ကိုတဖြည်းဖြည်းပွတ်ပြီး ဆင်းလာပါတယ်။
ဘယ်ဘက်လက်ကတော့ နို့နှစ်လုံးကိုတလှည့်ဆီပွတ်ချေဆွဲကိုင်ပေးနေပါတယ်။နှူးညံ့တဲ့ဗိုက်သားပြင်လေးက
နေပွတ်တိုက်ဆင်းလာတဲ့ညာလက်ဖဝါးဟာ ချက်တွင်းနက်နက်လေးမှာခဏနားပြီး ချက်ကိုအုပ်လျက် ၂ ချက်၊
၃ ချက်ပွတ်လိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့လက်ညိုးလေးနဲ့ ချက်တွင်းနက်နက်လေးထဲကို ၂ ချက်လောက်မွှေ
လိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ပန်းနုသွေးတွန့်ကနဲဖြစ်သွားပါတယ်။ ညာဘက်လက်ဖဝါးဟာ အဲဒီမှာပဲရပ်တန့်မနေဘဲ
ဆီးခုံအထိဆက်ဆင်းလာပြီး ပွတ်သပ်ပေးနေပါတော့တယ်။ဘယ်လက်က နို့ ၂ လုံးနဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို
တစ်လှည့်ဆီ ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်ပေးနေသလို ညာဘက်လက်ကလည်း ဆီးခုံးကိုဖိပြီးပွတ်ဆွဲပေးနေတဲ့အခါမှာ
တော့ ပန်းနုသွေးတစ်ယောက် မျက်တောင်များပင်မှေးဆင်းကျသွားပြီး ငြီးသံပိုကျယ်လာတာနဲ့အတူ အဖုတ်
လေးထဲက အရည်ကြည်များဟာ အပြင်ဘက်ကိုများများကြီးလျှံကျလာပါတော့တယ်။မောင်မောင်ရဲ့လက်ဟာ
ဆီးခုံကိုပွတ်ရင်းကနေ မသိမသာဘောင်းဘီသားရေကြိုးစထဲကို လက်တစ်ဆစ်လောက်ဝင်လာပြီး အဖုတ်ရဲ့
တြိဂံစောက်ထိုးပုံ အပေါ်မျည်းတစ်လျှောက်ပါ ပွတ်ပွတ်ဆွဲသွားတဲ့အခါမှာတော့ ပန်းနုသွေးတစ်ယောက် တွန့်က
နဲဖြစ်ပြီး တင်ပါးကို နောက်သို့ယို့လိုက်မိပါတယ်။ထိုအခါမှာ နောက်ကဖိကပ်ထောက်ထားတဲ့လီးကြီးဟာ ပိုဖိ
ကပ်မိသွားပြီး စအိုအထိလာထိကပ်မိနေတဲ့အထိအတွေ့ကို သိသိသာသာကြီးခံစားလိုက်ရပါတယ်။စအိုဝကချက်ချင်းယားသလို ဖြစ်သွားတာမို့ စိတ်ရဲ့ခိုင်းစေမှုမပါဘဲ တွန့်ကနဲရှေ့ပြန်ကော့လိုက်မိတဲ့အချိန်မှာ
မောင်မောင်ရဲ့ညာလက်ဟာ အောက်ကိုဆတ်ကနဲဆင်းပြီး အဖုတ်လေးကိုအုပ်ကိုင်လိုက်တဲ့အတွက် ကွက်တိ
ထိထိမိမိကြီးကို အုပ်ကိုင်မိလျက် သားဖြစ်သွားပါတော့တယ်။
̀အိုး ́
ပန်းနုသွေးရဲ့လက်ကလေးတဖက်ဟာ အဟန့်အတားသဘောနဲ့ မောင်မောင်ရဲ့ညာဘက်လက်ကောက်ဝတ်ကို
ဆုပ်ကိုင်လာပါတယ်။ဒါပေမဲ့ မာန်ထနေတဲ့မောင်မောင်ရဲ့ညာဘက်လက်ဝါးဟာ ပန်းနုသွေးလက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်ထား
လျက်နဲ့ပဲ ပန်းနုသွေးရဲ့စောက်ဖုတ်လေးတခုလုံးကို လက်ဝါးနဲ့ဖိအုပ်ပြီးထက်အောက်စုန်ဆန်ပွတ်သပ်ပေးနေပါ
တယ်။ ထိုအခါမှာတော့ ပန်းနုသွေးရဲ့ခံစားမှုအရသာဟာ လေဟာနယ်ထဲမြောက်တက်သလို ဖြစ်သွားပါတယ်။
ပန်းနုသွေးနဲ့ မောင်မောင်
မောင်မောင်ဟာ ရာဂစိတ်ကြောင့်ဖောင်းထနေတဲ့ ပန်းနုသွေးရဲ့ အဖုတ်ကိုအုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်ရင်း
မွှေးညုင်းနုကလေးများရဲ့ မသိသာသောအထိအတွေ့ကို အာရုံခံနေပါတယ်။ စိတ်ထနေတဲ့ကောင်မလေးရဲ့
ရွှဲရွှဲစိုနေတဲ့ အဖုတ်ကလေးကြောင့်လည်း မကြာမီ ပန်းဦးချွေရတော့မယ်ဆိုတာကို သေချာသိနေပြီဖြစ်ပါတယ်။
ထိုသို့သိလေစိတ်ကပိုထန်လေ ဖြစ်လာပါတယ်။ သို့သော်အတွေ့အကြုံများနေသော မောင်မောင့်အဖို့ လော
မကြီးဘို့ လိုကြောင်းကိုတော့ ကောင်းကောင်းကြီးသိသဖြင့် အထဲထိလက်ကိုမနိုက်သေးဘဲ လက်ခလယ်ဖြင့်
အစေ့ကလေးကိုထိတွေ့ပွတ်ပေးလိုက်တဲ့အခါမှာတော့-
̀အိုး… ဦးမောင်…..ရှီးးး… ရှီးး… ́
လက်ညိုးလက်မနှင့် အစေ့လေးကို ကိုင်တွယ်ပြီးပွတ်လှည့်လေးလှည့်ပေးလိုက်ပါတယ်။
̀အာ ဟာ….ရှီးးးး…. ́
၂ မိနှစ်နီးပါးလောက် အစေ့ကလေးကိုကလိပေးလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ အရည်များဟာ ပိုမိုများပြားစွာ
ထွက်လာပြီး မောင်မောင့်လက်ကိုစိုရွှဲကုန်စေပါတော့တယ်။နောက်တော့ အဖုတ်တခုလုံးကို အုပ်ကိုင်ပွတ်သတ်
လိုက်၊ အကွဲကြောင်းတလျှောက်လက်ကိုပွတ်ဆွဲလိုက်၊ အစေ့ကလေးကိုကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်ပေးလိုက်၊ လက်နဲ့
ကိုင်လို့ မမိတမိ အမွှေးနုလေးတွေကို မရတရဆွဲပေးလိုက်နဲ့လုပ်ပေးလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ပန်းနုသွေးဆီက
သက်ပြင်းမောသံ၊ တရှီးရှီးအသံ၊ တဟင့်ဟင့်အသံတို့ အဆက်မပြတ်ထွက်လာပြီး ဒီအသံတွေမထွက်အောင်၊
တိုးတိုးငြင်သာဖြစ်အောင်လည်း ကောင်မလေး မထိန်းနိုင်တော့ပါဘူး။
ဒါပေမဲ့ မောင်မောင့်အနေနဲ့ စောက်ဖုတ်လေးအတွင်းထဲကို လက်ချောင်းတွေမထည့်ပါဘူး။ ဒီလို
အကောင်းစား၊ အပျံစား၊ ပထမတန်းစား ပက်ကင်စောက်ဖုတ်နုနုလေးကို ဘာဂျာနဲ့ပဲစဖွင့်သင့်တယ်လို့ မောင်
မောင်က သူ့ဘာသာ ခံယူထားလို့ပါ။ မောင်မောင်အချိန်ဆွဲမနေပါဘူး။လက်တွေလွှတ်လိုက်ပြီး ပန်းနုသွေးကို
သူ့ဘက် မျက်နှာချင်းဆိုင်ဆွဲလှည့်လိုက်ပါတယ်။ ကျောပြင်ကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့သိုင်းဖက်ပြီး မော့မော့လေးဖြစ်လာ
တဲ့ ပန်းနုသွေးနုတ်ခမ်းကို အနမ်းပန်းချွေလိုက်ပါတယ်။ပြီးတော့မှ နုတ်ခမ်းတစုံလုံးကို ငုံပြီးဖြေးညုင်းစွာ စုတ်ယူ
လိုက်ပါတယ်။ပန်းနုသွေး မျက်တောင်များစင်းကျပြီး ကိုယ်လေးကော့လို့ ခြေဖျားလေးအလိုလိုထောက်လာပါ
တယ်။မောင်မောင်ဟာ နုတ်ခမ်းကိုစုတ်ယူရင်း လျှာဖြင့်ထိုး၊မွှေ၊အပေါ်နုတ်ခမ်းတလှည့်အောက်နုတ်ခမ်းတလှည့်
နမ်းစုတ်လုပ်ပေးနေပါတယ်။
မျက်နှာချင်းဆိုင်ဆွဲကပ်ထားပြီး နမ်းနေတဲ့အပြင် ပန်းနုသွေးကိုယ်လေးကလည်း ကော့နေသဖြင့်
လုံချည်နှင့်ဘောင်းဘီခံထားသော်လည်း မာန်ပြင်းထောင်ထနေသော မောင်မောင့်လီးကြီးနဲ့ ပန်းနုသွေးရဲ့
ဖောင်းကြွနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကလေးတို့ဟာ တင်းတင်းကြီးထောက်မိနေပါတယ်။မောင်မောင့် အဖို့မသိသာ
လှပေမယ့် ခုမှပထမဦးဆုံး ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်ရဲ့ အထိအတွေ့ဖြစ်တာကြောင့် ပန်းနုသွေးမှာတော့အသားကလေးများပင် တဆတ်ဆတ်တုန်လာပြီး ပိုပြီးဖိကပ်ချင်နေမိပါတယ်။မောင်မောင့်လက်တစ်ဖက်က
တင်ပါးနှစ်လုံးကို အုပ်ကိုင်ပြီးသူ့ဘက်ကိုဖိကပ်လိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ပန်းနုသွေးတစ်ယောက် ဖင်ကိုပိုရှူံ့ပြီး
ပိုကော့ကာ လီးကြီးနဲ့ပိုထိ ပိုကပ်အောင်အားထုတ်လိုက်ပြီး ဘယ်ဘက်ခြေထောက်လေးတစ်ဖက်က အလိုလို
ကြွလာကာ မောင်မောင့်ညာခြေကို လာချိတ်ပါလေတော့တယ်။
မောင်မောင်ဟာလက်နှစ်ဖက်ကို ပန်းနုသွေးအင်္ကျီထဲသွင်းလိုက်ပြီး ကျောပြင်နုနုလေးကိုပွတ်သပ်
လိုက်ကာ ဘရာစီယာချိတ်ကိုဖြုတ်ချလိုက်ပါတယ်။ ပန်းနုသွေးမှာတော့ နုတ်ခမ်းအနမ်းအထိအတွေ့၊ ဖိ
ထောက်ထားတဲ့လီးကြီးအထိအတွေ့နဲ့ကျောပြင်ကိုပွတ်သပ်ပေးနေတဲ့ အထိအတွေ့တွေမှာမျောနေပြီး တားဆီး
ရန်ပင်သတိမရပေ။မောင်မောင့်လက်ဝါးနှစ်ဖက်လုံးဟာကျောပြင်မှ အောက်ဘက်ကိုစုန်ဆင်းသွားပြီး ခါးပြေပြေ
လေးဆီလျှောဆင်းကာ တင်ပါးမို့မို့အတိုင်း နိမ့်ရာမှမြင့်ရာသို့ပြန်တက်လာပြီး ဘောင်းဘီကော၊ပင်တီလေးကော
အတွင်းမှဝင်ကာ တင်ပါးနှစ်လုံးအား ပွတ်သပ်ပေးလိုက်ပြီးနောက် ကိုင်တွယ်ဆုပ်ကိုင်ဖျစ်ညုစ်ပေးနေပါတယ်။
နှူးညံ့ချောမွတ်သော်လည်း တင်းသန်လွန်းလှတဲ့တင်ပါးတစ်လုံးစီဟာ မောင်မောင့်လက်ဝါးတစ်ဖက်စီနဲ့ ထိထိမိမိ
အုပ်ကိုင်နိူင်စွမ်းမရှိပါဘူး။ တဟင်းဟင်းနှင့်ဖီးလ်တွေတက်ပြီးရင်းတက်နေတဲ့ ကောင်မလေးရဲစအိုကို လက်ခ
လယ်နဲ့တချက် ပွတ်ပေးလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ အို့ ကနဲ့တချက်အော်ပြီး တွန့်ကနဲကော့တက်သွားပါတယ်။
မောင်မောင့်အနေနဲ့အချိန်ဆိုင်းလို့မဖြစ်ဘူးဆိုတာသိနေပါတယ်။ ဒေါ်နုနုနီကိုသွားမကြိုခင် ပန်းနုသွေး
ရဲ့အပျိုရည်ကို စုတ်ယူသောက်သုံးပြီးဖြစ်ရမယ့်အပြင် ထိုအရသာကိုကောင်မလေးတန်းတန်းစွဲသွားအောင်လုပ်
ရမည်ကိုလည်းသိထားပါတယ်။ပန်းနုသွေး ဖီးလ်တွေအဆမတန်တက်နေပြီဖြစ်တဲ့အတွက် နောက်တစ်နာရီအ
တွင်းမှာ ရည်မှန်းချက်အတိုင်းလုပ်နိုင်မယ်ဆိုတာလည်း မောင်မောင်သိနေပါပြီ။မောင်မောင်ဟာ နုတ်ခမ်းအနမ်း
ကိုခွာလိုက်ပါတယ်။နဖူးနဲ့ ပါးနှစ်ဖက်ကို တစ်ချက်စီနမ်းလိုက်ပြီး မေးစေ့လေးကိုနမ်းကာ လည်ပင်း၊ ရင်ညွန့်၊
ဝမ်းဗိုက်သားအထိ မိမိမျက်နှာကို ဖိကပ်ဆင်းရင်း ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ပါတယ်။ ဆီးခုံကိုမျက်နှာက တစ်ချက်
ပွတ်သွားပြီး အဖုတ်လေးဆီမှာ ပါးစပ်အပ်လိုက်ပါတယ်။လက်နှစ်ဖက်ကတော့ ဒူး ၂ ဖက်ထောက်ထိုင်လျက်က
နေပဲ တင် ပါး ၂ ဖက်ကို အုပ်ကိုင်ထားပါတယ်။ဘောင်းဘီအပေါ်ကနေပဲ အဖုတ်ကလေးကို ပါးစပ်ဟပြီး သွားနဲ့့
သာသာလေးတစ်ချက်ကိုက်လိုက်ကာ ငုံခဲထားလိုက်ပါတယ်။နောက် ၂ ချက် ၃ ချက်ကိုက်၊ တခါငုံခဲနဲ့ ၃-၄ကြိမ်
လုပ်ပေးလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ပန်းနုသွေးဒူးတွေပင်မခိုင်တော့တဲ့အတွက်ကြောင့် လက်တစ်ဖက်က စားပွဲခုံကို
လှမ်းကိုင်လိုက်ရပါတယ်။တင်ပါးကိုအုပ်ကိုင်ထားတဲ့မောင်မောင့်လက်နှစ်ဖက်ဟာ ပန်းနုသွေးရဲ့ အတွင်းခံပင်တီ
လေးကော အပေါ်ကဘောင်းဘီတိုအဖြူလေးကိုပါ စုကိုင်ပြီးအောက်ကိုဆွဲချွတ်ချလိုက်ရာ ပေါင်လယ်အနားထိ
လိပ်လျက်ကျွတ်ကျလာပါတယ်။ပန်းနုသွေးလက်နှစ်ဖက်နဲ့လှမ်းဆွဲလိုက်ပေမယ့် မမီတော့ပါဘူး။မောင်မောင်ဆွဲ
ချွတ်ထားတဲ့နေရာမှာပဲ လက်ကဘောင်းဘီစတွေကိုကိုင်မိပါတယ်။ပန်းနုသွေးပြန်ဆွဲတင်ပေမယ့် မောင်မောင်က
လက်နှစ်ဖက်နဲ့သူမရဲ့ပေါင်တစ်ဖက်တစ်ချက်ကနေ ဘောင်းဘီကိုလိပ်ပြီးတင်းတင်းဆုပ်ထားတဲ့အတွက်မရပါ
ဘူး။ပန်းနုသွေးနူတ်က မလုပ်ရန်ပြောဖို့အားယူစဉ်မှာပဲ မောင်မောင်ရဲ့နုတ်ခမ်းဟာပန်းနုသွေးရဲ့စောက်ဖုတ်ကို
လာနမ်းတဲ့အတွက် အို့ ဟုသာနူတ်ကအသံထွက်သွားပြီး တွန့်ကနဲဖြစ်သွားပါတယ်။အဲဒီအချိန်မှာပဲ မောင်မောင်မောင်မောင်ကဘောင်းဘီလိပ်ကိုအောက်အထိအသာဆွဲချလိုက်ပါတယ်။ဒီအချိန်မှာ ငြင်းဆန်ခြင်းဆို
တာ ပန်းနုသွေးခေါင်းထဲကို ယောင်လို့တောင်ရောက်မလာပါဘူး။ဘောင်းဘီလိပ်ခြေမျက်စိမှာပုံကျသွားတဲ့အ
ချိန်မှာ ပန်းနုသွေးရဲ့ညာဘက်ခြေထောက်လေးဟာအလိုလိုပဲကြွတက်လိုက်ပြီး ဘောင်းဘီလိပ်ထဲကနေ ကွင်း
လုံးကျွတ်အောင် မ ထွက်လာပါတယ်။အဲဒီလိုအမကိုပဲ မောင်မောင်ကအခွင့်ကောင်းယူပြီး သူ့ဘယ်ဘက်လက်နဲ့
ပန်းနုသွေးညာဘက်ပေါင်လယ်လောက်ကို အသာမကိုင်လိုက်ပြီး ဘေးကကုလားထိုင်ပေါ်တင်ပေးလိုက်ပါတယ်
ထိုအခါမှာတော့ စောက်ဖုတ်ကလေးဟာဟပြဲလေးဖြစ်သွားပြီး အစေ့လေးပင်ပြူထွက်လာပါတယ်။ထိုအခါမှ
မောင်မောင်ဟာ ခေါင်းကိုခွာလိုက်ပြီး အပျိုစင်အလှပဂေးရဲ့ စောက်ဖုတ်လေးကိုသေချာကြည့်ပါတော့တယ်။
အဖုတ် ကလေးဟာ နို့နှစ်ရောင် ၂ ချိုး၊ ပန်းသွေးရောင် ၁ ချိုးရောစပ်ထားတဲ့ပန်းရောင်ပြေပြေလေးဖြစ်နေပြီး
လူပျိုပေါက်စလေးရဲ့ ပေါက်ကာစနုတ်ခမ်းမွှေးအရွယ် စောက်မွေးစိမ်းစိမ်းလေးများဟာ အကွဲကြောင်း
တလျှောက်မှာ လှပညီညာစွာ ပေါက်နေပါတယ်။စောက်ဖုတ်ကလည်း စောက်ဖုတ်မုန့်ပေါင်း အမျိုးအစား
ဖြစ်တာရယ်၊ တဏှာ ကြွနေတဲ့အချိန် ဖြစ်တာရယ်ကြောင့် တကယ့်စိမ်းမို့မို့ကလေးဖြစ်နေပါတော့တယ်။ ဟနေ
တဲ့အတွင်းသားလေး မြင်ရသလောက်ကတော့ တကယ့်ပတ္တမြားသွေးရဲရဲပါပဲ။ အဖုတ်ဆီကအထိအတွေ့
ရပ်သွားတာကြောင့် ပန်းနုသွေးတစ်ယောက်ဘာလို့လဲဆိုတဲ့အတွေးနဲ့ငုံ့ကြည့်လိုက်ရာ မိမိစောက်ဖုတ်ကို
သေသေချာချာ အနီးကပ်ကြည့်ရှူလေ့လာနေတာကို တွေ့လိုက်ရတာကြောင့် ရှက်သွေးနဲ့မျက်နှာ ရဲကနဲဖြစ်
သွားကာ အို..ဦးမောင်ကလည်းဟုဆိုကာ ကုလားထိုင်ပေါ် တင်ထားတဲ့ပေါင်ကလေးကို ပြန်စိမလိုယမ်း
လိုက်ပါတယ်။ အဲဒီအချိန်မှာပဲ မောင်မောင်ဟာ သူရဲ့လျှာကိုဟဟလေးဖြစ်နေတဲ့ အတွင်းသားလေးဆီ
ထိုးသွင်းလို့ ယက်လိုက်ပါတော့တယ်။ နှူးညံ့လွန်းလှတဲ့အတွင်းသားလေးနဲ့မောင်မောင့်ရဲ့လျှာပေါ်က အရသာဖု
တွေပွတ်ဆွဲ ဆွဲနေတဲ့အချိန်မှာတော့ ပန်းနုသွေးခမျာထွန့်ထွန့်လူးနေပါတော့တယ်။ ခုနကခံစားခဲ့ရသမျှ
အရသာတွေကိုပင် ထူးခြားလွန်းလှတာကြောင့် ထို့ထက်ကောင်းတဲ့အရသာရှိနိုင်တော့မည်မဟုတ်ဟုပင်ထင်ထားသော်လည်း ခုခံစားနေရတဲ့အရသာက ထိုအရသာများထက်သာလွန်ကောင်းမွန်နေပြန်ရာ နောက်
ဘယ်လိုသာလွန်ထူးကဲတဲ့အရသာတွေ ခံစားရဦးမလဲဟူသောအတွေး ရုတ်တရက်ဝင်လာကာ ရမ္မက်စိတ်
ပိုပြင်းထန်လာပြီး မောင်မောင့်ဆံပင်တွေကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့အတင်းဆုပ်ကိုင်ပြီး ခါးကိုပိုကော့ကာ မိမိအဖုတ်နဲ့
မောင်မောင့်မျက်နှာကို ပိုမိုဖိကပ်ထားမိပါတယ်။ နုတ်ကလည်း အိုးးးး ဦးမောင့်င်င် ဦးမောင့်င်င် နဲ့ ငြီးရွတ်
ရွတ်နေမိပါတယ် ။
မောင်မောင်ဟာလက်နှစ်ဖက်နဲ့ပန်းနုသွေးတင်ပါးအောက်ကပ်လျက်ကမလိုက်ပြီး လူကိုမတ်တတ်ထ
ရပ်လိုက်ကာ ပန်းနုသွေးတင်ပါးကို စားပွဲခုံစွန်းမှာ အနေတော်တင်လိုက်ပါတယ်။ပြီးတော့လက်တစ်ဖက်နဲ့ စားပွဲ
ပေါ်ကစာအုပ်တွေ၊ ဘောလ်ပင်တွေကို တွန်းဖယ်ချပစ်လိုက်ပါတယ်။ပန်းနုသွေးလက်နှစ်ဖက်ဟာ စားပွဲပေါ်မှာ
နောက်ပြန်ထောက်လျက်ဖြစ်ပြီး နောက်ကိုခပ်ယိုင်ယိုင်လေးဖြစ်နေပါတယ်။မောင်မောင်ဟာ ကောင်မလေးခြေ
ထောက်နှစ်ချောင်းကို ခြေကျင်းဝတ်အထက်နားကနေကိုင်ပြီး ဘေးကိုတွန်းကားလိုက်ပါတယ်။နောက် ဘယ်
ဘက်ခြေထောက်မှာ ခုထိချိတ်လျက်ပါလာတဲ့ ဘောင်းဘီလိပ်ကိုဖြုတ်ပြီး အောက်ကိုပစ်ချလိုက်ပါတယ်။ထို့
နောက်မှာတော့ လက်နှစ်ဖက်နောက်ပြန်ထောက်ပြီး ပေါင်နှစ်ချောင်းဖြဲကားထားတာကြောင့် ဟပြဲလေးဖြစ်နေ
တဲ့ ပန်းနုသွေးရဲ့ စောက်ဖုတ်အတွင်းသားနီတာရဲလေးထဲကို လျှာကိုတဆုံးသွင်းလိုက်ပြီး အားရပါးရယက်ပေးပါ
တော့တယ်။အစေ့ကိုလည်းအလွတ်မပေးဘဲ လျှာ၊ နုတ်ခမ်း၊ သွားတို့ဖြင့် ပညာကုန်အသုံးချပေးလိုက်ပါတယ်။
စောက်ဖုတ်အပြင်နုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကိုလည်း ပါးစပ်ချင်းစုတ်နမ်းသလို နမ်းစုတ်ပေးပါတယ်။ ပန်းနုသွေး
တစ်ယောက်မှာတော့ ဘယ်အရသာမျိုးနဲ့မှမတူအောင်ကောင်းလွန်းတဲ့အရသာကြောင့် -
အင့် အဟင့် ဟင့် ရှီးးးး အင်းဟင်းးးးးးး အိုးးးး နဲ့ငြီးသံမျိုးစုံထွက်ပြီး လက်ပင်ထောက်မထားနိုင်တော့ဘဲ စားပွဲ
ပေါ် ပက်လက်လန်ကျသွားကာ ခေါင်းကလေးကနောက်ကိုလန်နေပြီး လက်နှစ်ဖက်က စားပွဲစွန်းတွေကို ကျစ်
ကျစ်ပါအောင်ဆုပ်ကိုင်ထားပါတယ်။ ခေါင်းလေးဟာလည်း ဘယ်ညာရမ်းခါနေပါတယ်။ မကြာပါဘူး စောက်
ခေါင်းထဲမှာ ရွစိရွစိအရမ်းဖြစ်လာပြီး ဝင်လာသလောက်မောင်မောင့်လျှာကို အတွင်းသားလေးတွေက လိုက်ညုစ်
နေပါတော့တယ်။ တင်ပါးနှစ်လုံးဟာလည်းကော့တက်သထက်ကော့တက်လာပြီး ဘယ်ညာရမ်းခါနေပါတယ်။
နောက်ထပ် ၂ မိနှစ်ခန့်မရှိတရှိအချိန်လောက်မှာပဲ စောက်ခေါင်းထဲမှာ ခံစားနေရတဲ့ ကမ္ဘာပေါ်မှာရှိရှိသမျှ
ဘယ်အရသာ ဘယ်စည်းစိမ်နဲ့မှမတူအောင် ကောင်းလွန်းလှတဲ့ခံစားမှုဟာ စောက်ခေါင်းကတဆင့် တကိုယ်လုံး
မှာရှိတဲ့ အကြောအားလုံးကို ပျံ့နှံ့စိမ့်ဝင်သွားသလို ခံစားလိုက်ရပြီး ကာမရဲ့အထွဋ်အထိပ် ပြီးဆုံးခြင်း
သို့ရောက်ကာ စောက်ရည်များဒလဟောထွက်ကျလာပါတော့တယ်။ မောင်မောင်ကတော့ ကောင်မလေးပြီး
ကာနီးတာကိုသိကတည်းက လျှာကိုအတွင်းထဲထိ ဝင်သထက်ဝင်အောင်ထိုးသွင်းပြီး ခပ်မြန်မြန်ယက်ပေးနေ
ရာကနေ ပြီးလို့ထွက်လာသမျှအရည်တွေကိုလည်း ပါးစပ်ထဲဝင်လာတာမှန်သမျှ မျိုချပစ်ပါတယ်။
ပန်းနုသွေးမှာတော့ တကိုယ်လုံးနုံးချိသလိုဖြစ်သွားပြီး တကိုယ်လုံးရှိအကြောအားလုံးလျော့ကျသွားကာ
ပက်လက်ကလေးလှန်ယင်းက မောဟိုက်ကာ အသက်ကိုရှူသွင်းနေပါတယ်။ မျက်လုံးကလေးကိုလည်းပိတ်ထားပါတယ်။မောင်မောင်ဟာ စေ့ထားတဲ့အခန်းတံခါးဆီထသွားပြီး တံခါးကိုပိတ်လိုက်ကာ အတွင်းကနေ
လော့ခ်ချလိုက်ပါတယ်။ ပြန်လှည့်လိုက်ပြီးတဲ့နောက်မှာတော့ ဝတ်ထားတဲ့ရှပ်အင်္ကျီ၊ လုံချည်တွေနဲ့အတွင်းခံ
ဘောင်းဘီတို့ကို အပေါက်ဝမှာတင် ကိုယ့်ဘာသာချွတ်ချလိုက်ပါတယ်။ အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ချွတ်လိုက်တဲ့
အခါမှာတော့ တောင်နေတာကြာပေမယ့် ခုထိမစားရသေးတဲ့အတွက် ဒေါမာဟုန်ထနေတဲ့ပုံစံမျိုးနဲ့ အရှည် ၇
လက်မ၊ လုံးပတ် ၄ လက်မခွဲရှိတဲ့ မောင်မောင့်ရဲ့လီးကြီးဟာ အသည်းယားဘွယ် အကြောပြိုင်းပြိုင်းနဲ့
ပစ်မှတ်ကိုချိန်ထားတဲ့ အမြောက်ကြီးအလား ပေါ်ထွက်လာပါတော့တယ်။ ခုချိန်အထိ စားပွဲစောင်းမှာ
တင်ပါးလေးတင်လျက် ပေါင်လေးတစ်ချောင်းထောင် တစ်ချောင်းစားပွဲအောက်ချပြီးအမောဖြေနေတဲ့ ပန်းနုသွေး
ဆီလျှောက်သွားလိုက်ပြီး စားပွဲအောက်ကခြေထောက်တစ်ချောင်းကို လက်နဲ့မတင်ကားလိုက်ပြီး ပြဲဟလာတဲ့
စောက်ဖုတ်လေးကို လျှာနဲ့ထပ်ယက်လိုက်ပါတယ်။ပန်းနုသွေးနုတ်က ငြီးသံတွေပြန်ထွက်လာပါတယ်။ နောက်
တခါ ပန်းနုသွေးရဲ့ ပန်းနုရောင်ထနေတဲ့ စအိုလေးကိုပါရောပြီး အပေါ်ထိပ်အစေ့ကလေးထိ လျှာနဲ့ယက်
ပေးလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ အိုး ဆိုတဲ့အသံလေးနဲ့အတူ ပန်းနုသွေးတစ်ယောက် စားပွဲပေါ်မှာ ငါးဖယ်လူးသလို
ဖြစ်နေပါတော့တယ်။တင်ပါးတွေပါ ကော့တက်လာပြီး ရာဂစိတ်တွေ တော်တော်ကြီး ပြန်ထလာချိန်မှာတော့
မောင်မောင်ဟာ ဘာဂျာမှုတ်တာကို ရပ်လိုက်ပြီး မတ်မတ်ထလိုက်ပါတယ်။
ပန်းနုသွေး. (၂)
ဒီအချိန်မှာလိုးရတော့မယ်ဆိုတာ
မောင်မောင်ကောင်းကောင်းသိပါတယ်။ပန်းနုသွေး ခြေနှစ်ချောင်းလုံးကို ပေါင်ကားဒူးကွေးပုံစံတင်ထားလိုက်ပြီး
ကာမသွေးကြောင့်သပြေသီးမှည့်ရောင်ထနေတဲ့ သူ့ရဲ့ဒစ်ကြီးကို တံတွေးစွတ်လိုက်ပါတယ်။ ကောင်မလေးရဲ့
စောက်ဖုတ်ဟာ တခါပြီးထားတဲ့အပြင် ရာဂစိတ်တွေပြင်းထန်နေတာကြောင့် အရည်တွေစိုရွှဲနေပေမယ့် အသက်
နုနုငယ်ငယ် အပျိုရည်စစ်စစ်ပက်ကင်ကလေးမို့ လျှောလျှောလျူလျူဝင်အောင် တံတွေးကူရတာပဲဖြစ်ပါတယ်။
မောင်မောင်ဟာ သူ့ရဲ့လီးကို ဘယ်ဘက်လက်နဲ့ကိုင်ပြီး ပန်းနုသွေးရဲ့ စောက်ခေါင်းဝမှာတေ့လိုက်ပါတယ်။
ပြီးတော့ ဒစ်နဲ့အကွဲကြောင်းတလျှောက် အပေါ်ထိပွတ်ဆွဲလိုက်ပါတယ်။ ပန်းနုသွေးတစ်ယောက် ပူးနွေးနှူးညံ့တဲ့
ဒစ်ကြီးရဲ့ပွတ်သပ်မှုအထိအတွေ့ကြောင့်တွန့်ကနဲဖြစ်သွားချိန်မှာပဲ ဒစ်ကြီးဟာ စောက်ဖုတ်အပေါ်ဘက်လည်း
ရောက်ရော စောက်စေ့ကလေးကိုပါ ထိုးပွတ်သွားတာကြောင့် ထွန့်ထွန့်လူးသွားပါတယ်။ ၃ - ၄ ခါလောက်
ပွတ်ဆွဲပေးလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ပန်းနုသွေးတစ်ယောက် တဟင့်ဟင့်နဲ့ ဘယ်ညာလူးနေပါတော့တယ်။
မောင်မောင်ဟာ ပွတ်ဆွဲနေတာကို ရပ်လိုက်ပြီး လီးကိုစောက်ဖုတ်အဝမှာ တေ့ ထားလိုက်ပါတယ်။ လက်တစ်
ဖက်က စောက်စေ့ကလေးကို တချက်ပွတ်လိုက်ပါတယ်။ ပန်းနုသွေးရဲ့ဆီးခုံတခုလုံး လှိုင်းထသလို တလိပ်လိပ်
ဖြစ်သွားပြီး စောက်ဖုတ်ထဲမှာ မနေနိုင်လောက်အောင်ကို ယားသလိုဖြစ်လာပြီး တစုံတခုကို အပြင်းအထန်
တောင့်တလာမိပါတယ်။
မောင်မောင်ဟာ ညာဘက်လက်နဲ့ ပန်းနုသွေးပေါင်လေးကိုတွန်းထားပြီး ဘယ်လက်နဲ့လီးကိုထိန်းကိုင်
ကာ စောက်ဖုတ်အပေါက်ဝတည့်တည့်ကို ချိန်ပြီးအသာလေးဖိလိုက်ပါတယ်။ လီးကြီး မိမိရဲ့စောက်ဖုတ်အဝ
နူတ်ခမ်းသားတွေကိုလာဖိမိတဲ့အချိန်မှာ ပန်းနုသွေးဆတ်ကနဲ သတိဝင်လာပါတယ်။ ဟင်လို့အသံတစ်ချက်
ထွက်ပြီး ဖြတ်ကနဲ ခေါင်းထောင်လိုက်ကာ -__̒ ဦးမောင် လုပ်မလို့လား ̓
မောင်မောင်က ဘာမှမပြောဘဲ ထပ်ဖိဖို့ ဟန်ပြင်လိုက်ပါတယ်။
̒ ဦးမောင် သမီးကြောက်တယ် ̓
̒ဘာကိုကြောက်တာလဲ ̓
̒ဟင့်အင်း မသိဘူး၊ ကြောက်တာပဲသိတယ် ̓
̒ဘာမှကြောက်စရာမလိုပါဘူး၊ခု ဦးမောင်လုပ်ခဲ့တာတွေမှာ ကြောက်စရာဘာပါလို့လဲ ̓
̒ဟင့်အင်း ကြောက်တယ် ̓
̒ဘာမှကြောက်စရာမလိုဘူး၊ ဘာမှမဖြစ်စေရဘူး၊ ဦးမောင်အာမခံတယ် ̓
မောင်မောင်ဟာ ပြောပြောဆိုဆို လီးကိုစောက်ဖုတ်အဝမှာ အတေ့မပျက်စေဘဲ ပန်းနုသွေးအပေါ်ကို
မှောက်ချလိုက်ပါတယ်။ကောင်မလေးဟာအသက်ကလည်းခုမှ ၁၅ နှစ်သာသာ၊ အဖုတ်ကလေးကလည်း နုနု
ထွတ်ထွတ် ပက်ကင်လေးဖြစ်တဲ့အပြင် သူ့ရဲ့လီးကြီးကလည်း လုံးပတ်တုတ်ပြီး ရှည်လျားတာမို့ ဒစ်ဝင်တာနဲ့
အော်ပြီးရုန်းမှာသိတဲ့အတွက် မရုန်းနိုင်အောင်ပြင်ဆင်ခြင်းပဲဖြစ်ပါတယ်။ မောင်မောင်ဟာ လက်နှစ်ဖက်ကို ပန်း
နုသွေးရဲ့ချိုင်းအောက်က လျှိုသွင်းလိုက်ပြီး နားထင်လေးနှစ်ဖက်ကိုအုပ်ကိုင်လိုက်ကာ နုတ်ခမ်းတစုံလုံးကိုငုံပြီး
စုတ်နမ်းလိုက်ပါတယ်။ ခန္ဓာကိုယ်ကိုတော့ အရမ်းမပိမိစေဘဲ ဖိရုံလေးဖိထားပြီး ဖင်ကိုတော့ကြွကာ လီးထိပ်နဲ့
စောက်ဖုတ်အဝကိုတော့ တေ့ထားပါတယ်။ ပန်းနုသွေးရဲ့အဖုတ်ဝမှာ စိုရွှဲနေတဲ့အရည်တွေက တေ့ထားတဲ့
မောင်မောင့်ဒစ်ထိပ်မှာ စိုတိုတိုအထိအတွေ့ကိုသိစေပြီး ဒါအဝင်ဝပဲလို့ လမ်းပြပေးနေသလိုပါပဲ။ ပြီးတော့ စိုးရိမ်
စိတ်လေးဝင်နေတဲ့ကောင်မလေးရဲ့နုတ်ခမ်း၊သွား၊လျှာ၊အာခေါင်တွေကိုအဆက်မပြတ်လျှာတိုက်စစ်ဆင်လိုက်ပါ
တယ်။ပန်းနုသွေးတစ်ယောက်ဖီးလ်တွေတက်လာပြီး တအင်းအင်းငြီးကာ လက်နှစ်ဖက်နဲ့မောင်မောင့် လည်ဂုတ်
ကိုသိုင်းဖက်ပြီး အောက်ကနေ တလူးလူးတရွရွနဲ့ ကော့တက်လာပါတယ်။ မောင်မောင့်ရဲ့အနမ်းတွေအပြင်၊သူမ
ရဲ့နို့အုံကိုပါပိပြီးဖိထားတဲ့ မောင်မောင့်ခန္ဓာကိုယ်ပူပူနွေးနွေးအတွေ့အထိ၊ အဆိုးဆုံးက ဒူးကွေးပေါင်ကားဖြစ်နေ
တဲ့မိမိရဲ့ခြေထောက်ကြားထဲမှာ မိမိရဲ့အဖုတ်ဝကိုဖိပြီးတေ့ထားတဲ့ ဦးမောင်ရဲ့ပူနွေးနှူးညံ့လှတဲ့ဒစ်ထိပ်ကြီးရဲ့
အထိအတွေ့တွေကြောင့် တဏှာရာဂလှိုင်းတွေဟာ ဖိစီးမရအောင်တလိပ်လိပ်တက်လာပြီး ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဦး
မောင်ကလုပ်လာမယ့်ဟာမှန်သမျှကို လက်ခံဖို့အဆင်သင့်ဖြစ်နေပါတော့တယ်။
အချိန်ကျပြီဆိုတာသိတဲ့မောင်မောင်ဟာ ခါးကိုမသိမသာလေးကော့ပြီး ဒစ်ကိုဖိသွင်းလိုက်ပါတယ်။ ဒစ်
ထ်ိပ်ကြီးဟာကြီးမားလှတဲ့အပြင် အဖုတ်ကလေးဟာလည်း ကျဉ်းတာကြောင့် ချက်ချင်းမဝင်ဘဲ တစ်နေပါတယ်။
မောင်မောင်အသာပြန်ကြွပြီးမှ တစ်ခါအဝကိုပြန်တေ့ပါတယ်။အဝကိုသေချာတေ့နိုင်တော့မှ နုတ်ခမ်းကိုငုံစုတ်ခန္ဓာကိုယ်ကို ကောင်မလေးမလှုပ်နိုင်အောင် ပိုဖိပြီး ခါးအားကိုသုံးကာ ဒစ်ကြီးကိုဖိပြီးသွင်းချလိုက်ပါတယ်။ ဗြစ်
ကနဲ့အသံနဲ့အတူ ပန်းနုသွေးရဲ့စောက်ဖုတ်ဘေးနှုတ်ခမ်းသား ၂ ဖက်ပါ ရောပါပြီး ဒစ်ကြီးဟာဝင်ချသွားပါတယ်။
̒ ဗြစ်…..ဗြစ်……ဗြစ်စ်စ်စ်..̓
̒ အင်း. အူး..ဖူးးးး..̓
ပန်းနုသွေးခမျာ ကြီးမားတဲ့လီးဒစ်ကြီးဝင်သွားတာကြောင့်နာလွန်းသဖြင့် ဆတ်ဆတ်ခါနေပါတယ်။နုတ်ကအော်
ပေမယ့် မောင်မောင်ကနူတ်ခမ်းတစုံလုံးကိုဖိပြီး ငုံစုတ်နမ်းထားတာကြောင့် အသံဟာမပီမသ ဝိုးတဝါးပဲထွက်နိုင်
ပါတယ်။နာလွန်း၍ခေါင်းကိုခါရမ်းပြီး မောင်မောင့်အနမ်းပြုတ်ထွက်သွားအောင်ကြိုးစားပေမယ့် မောင်မောင်က
အစကတည်းက လက်နှစ်ဖက်နဲ့နားထင်နှစ်ဖက်ကိုအုပ်ကိုင်ထားပြီးဖြစ်တာကြောင့် ခေါင်းကိုစိတ်ရှိတိုင်းရမ်းခါလို့
မရသလို အနမ်းကလည်းလွတ်အောင် ရုန်းလို့မရပါဘူး။ ခန္ဓာကိုယ်ကိုလည်း မောင်မောင်ကသူ့ကိုယ်ကြီးနဲ့ဖိပြီး
ဖြစ်တာကြောင့်လှုပ်လို့မရသလို လက်နှစ်ဟာလည်း အစကတည်းကမောင်မောင်ကချိုင်းအောက်က လျှိုဖက်
ထားတာကြောင့် လေထဲကိုသာတန်းလို့ရသလိုဖြစ်နေပြီး အားထည့်လို့မရပါဘူး။ကားကားလေးဖြစ်နေတဲ့ မိမိရဲ့
ခြေထောက်နှစ်ချောင်းသာလွတ်လပ်တာမို့ နာလွန်းတဲ့ဝေဒနာကို ခြေထောက်ကလေးနှစ်ချောင်းကို ရမ်းခါလိုက်၊
လေထဲမှာ ဆန့်ပြီးတန်းလိုက်နဲ့ဖြေနေရပါတော့တယ်။
မောင်မောင်ကတော့ ဒစ်ကြီးတစ်ခုလုံးဝင်သွားပြီးတာနဲ့ ဆက်မသွင်းသေးဘဲရပ်ထားလိုက်ပါတယ်။
ကောင်မလေးရဲ့စောက်ဖုတ်နူတ်ခမ်းသား အပေါ်စွန်းနဲ့အောက်စွန်းတော့နည်းနည်းလေး စုတ်ပြဲသွားနိုင်တယ်လို့
တွေးလိုက်ပါတယ်။ မောင်မောင်ဟာ ကောင်မလေးကိုချုပ်ကိုင်ဖိပြီးနမ်းနေတာကိုလွှတ်မပေးဘဲ မိမိရဲ့တင်ပါး
တွေကိုသာလှုပ် လှုပ်ကစားပေးပြီး ဒစ်ကြီးနဲ့စောက်ခေါင်းဝကို ချဲ့သလိုပုံစံမျိုးပွတ်ပေးနေပါတယ်။၂ မိနှစ်၊၃ မိနှစ်
လောက်ကြာတော့ ပန်းနုသွေးခံနိုင်ရည်ရှိလာပြီး နည်းနည်းငြိမ်ကျလာပါတယ်။ မောင်မောင် ခါးအားကိုသုံးပြီးအ
သာလေးထပ်ဖိချလိုက်ပါတယ်။ စောက်ခေါင်းကျဉ်းကျဉ်းနုနုလေးကို ဒစ်ကြီးဟာထိုးခွဲပြီး နောက်ထပ် လက်တစ်
လုံးစာလောက်ဝင်သွားပါတယ်။
̔ ဗြစ် ̕
̔ အူးး.ဖူး ̕
ပန်းနုသွေးအသံထွက်ဖို့ကြိုးစားရင်း နာလွန်းတာကြောင့် ခြေထောက်နှစ်ချောင်းဟာ ဆန့်တန်းလာပြန်ပါတယ်။
မောင်မောင်ဆက်မသွင်းသေးဘဲရပ်ထားလိုက်ပါတယ်။ပန်းနုသွေး အနမ်းဆီအာရုံပြောင်းအောင် လျှာတိုက်စစ်
ကိုပြင်းပြင်းထန်ထန်ပြန်လုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။တပြိုင်တည်းမှာပဲ ဒစ်မထွက်စေဘဲ လက်တစ်လုံးစာလောက်ဝင်
နေတာကို အသာပြန်ထုတ်လိုက်ပါတယ်။နောက်ဖြေးဖြေးလေး လက်တစ်လုံးစာလောက်ပဲ ပြန်သွင်းလိုက်ပါ
တယ်။ အဲဒီလို အခါ ၂၀ လောက်လုပ်ပေးလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ပန်းနုသွေးဟာငြိမ်ကျသွားပါတယ်။ဆက်ပြီး__
နောက်ထပ်အခါ ၂၀ လောက်လုပ်ပေးလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ခံနိုင်ရည်ရှိသွားသလို အရသာလည်းတွေ့လာပြီး
ငြီးသံလေးပြန်ထွက်လာပါတယ်။ ဖိထားတဲ့ကြားက တင်ပါးနှစ်ဖက်ဟာ ကော့ချင်လှုပ်ချင်လာပါတယ်။
̒ ဗြစ်.ဗြစ်..ဗြစ်တစ်တစ်…̓
̔ အူး ဖူး ဖလူး ဖလူး ဖူး…̕
မောင်မောင်အားထည့်ပြီးထပ်ဖိချလိုက်တဲ့အတွက် လီးဒစ်ကြီးဟာ စောက်ခေါင်းကျဉ်းကျဉ်းနုနုနံရံလေးတွေကို
ထိုးခွဲပွတ်ထိပြီး နောက်ထပ် လက်နှစ်လုံးကျော် သုံးလုံးနီးပါးလောက်ဝင်ချသွားပါတယ်။ခုဆိုရင် မောင်မောင့်လီး
ကြီးဟာ ပန်းနုသွေးရဲ့စောက်ဖုတ်လေးထဲကို ဒစ်ကြီးအပါအဝင် သုံးလက်မခန့်ဝင်သွားပါပြီ။ပန်းနုသွေးခမျာတော့
နာလွန်းသဖြင့် မောင်မောင်ချုပ်ကိုင်မှုအောက်က အတင်းရုန်းကန်နေသလို စကားပြောနိုင်အောင် အနမ်းပြုတ်
ထွက်ဖို့လည်း ကြိုးစားနေပါတယ်။ဒါပေမဲ့ စားနေကျကြောင်ပါးကြီးလက်က လူလွတ်ဖို့မဆိုနဲ့ အသံထွက်ဖို့ပင်
ကြိုးစားလို့မရနိုင်ပါဘူး။ မောင်မောင်ဟာဝင်သွားသလောက် ၃ လက်မလောက်ကိုပဲ အသွင်းအထုတ် ဖြေးဖြေး
ချင်း လုပ်ပေးနေပါတယ်။
အစကတည်းက မောင်မောင်ကလိပြီးနှူးနှပ်ပေးထားလို့ ထွက်လာခဲ့တဲ့ ကာမရှေ့တော်ပြေးအရည်
ကြည်၊ မောင်မောင်ဘာဂျာမှုတ်ပေးလို့ တချီပြီးပြီး ထွက်ထားတဲ့အရည်တွေနဲ့ စောက်ခေါင်းတလျှောက်ချောမွတ်
နေတာကြောင့် အခက်အခဲသိပ်မရှိဘဲ အဝင်အထွက်လုပ်လို့ရနေတဲ့မောင်မောင့်လီးဒစ်ကြီးရဲ့ စောက်ခေါင်းအ
တွင်းသားများကိုပွတ်တိုက်မှု၊ ဒါ့အပြင်လီးကြီးရဲ့ပြိုင်းပြိုင်းထနေတဲ့အကြောများရဲ့ပွတ်တိုက်မှု၊ အကောင်းဆုံးက
တော့ လီးကြောကြီးများရဲ့ စောက်စေ့ကလေးကိုပွတ်တိုက်နေမှုတို့ကြောင့် နာပင်နာသော်လည်း ထိုအနာတွေ
ကြားထဲကနေ ခံလို့ကောင်းတဲ့အရသာတမျိုးကို ပန်းနုသွေးတဖြေးဖြေးခံစားလို့ရလာပါတယ်။ စောက်ခေါင်းအ
တွင်းသားနုနုတွေကို ပူနွေးမာကျောလှတဲ့လီးကြီးရဲ့ပွတ်တိုက်မှုကြောင့် ခံစားရတဲ့အရသာဟာ ဘာနဲ့မှနှိုင်းယှဉ်
လို့မရအောင်ကောင်းတယ်လို့လည်း အတွေးတစ်ချက်ဝင်လာပါတယ်။ နာတာနဲ့ကောင်းတာရောပြီးခံစားရတာ
ဘယ်လိုကြီးမှန်းမသိဘူးလို့လည်းတွေးမိပါတယ်။တခါမှလည်းအဲဒီလိုမခံစားဖူးတာကြောင့် စိတ်အာရုံကို ထိုခံ
စားမှုမှာပဲ အပြည့်ထည့်ထားမိပါတယ်။ မရုန်းမိတော့ပဲ တဖြေးဖြေးလည်းငြိမ်ကျသွားပါတယ်။

မောင်မောင်ဟာ ဝင်သလောက်မှာပဲ အသွင်းအထုတ်ဖြေးဖြေးလုပ်ပေးနေရင်းက ပြန်အသွင်းမှာ မသိမ
သာလေးအတွင်းကို တိုးပြီးသွင်းပါတယ်။ပမာပြောရရင် တစ်လက်မရဲ့ ၂ စိတ်လောက်ထိကိုပဲသွင်းတာပါ။ အဲလို
ကနေ အသွင်းအထုတ်မှန်မှန်လုပ်ပေး၊ ကောင်မလေးခံနိုင်သွားရင် နောက်ထပ် ၂ စိတ်လောက်ထပ်သွင်း၊ မှန်
မှန်အသွင်းအထုတ်ပြန်လုပ်ပေးနဲ့ လုပ်ပေးနေပါတယ်။ ပန်းနုသွေးလည်းခံသာတဲ့အတွက်မရုန်းကန်တော့ဘဲ
ပြုသမျှနုနေပါတယ်။တထစ်ထစ်နဲ့လီးကြီးတရစ်ရစ်ဝင်လာတာကိုသိပေမယ့် ဒစ်ကြီးစသွင်းတုန်းကလောက်မနာ
တာရယ်၊ နာကောင်းကြီးဝေဒနာကို တမျိုးခံလို့ကောင်းလာတာရယ်၊ တဖြေးဖြေးချင်းမို့ခံသာတာရယ်ကြောင့် မ
ရုန်းကန်တော့ဘဲ အသက်ရှူမမှားအောင်နေရင်း ငြိမ်ခံနေပါတယ်။တရစ်ချင်းဝင်လာတဲ့လီးကြီးဒါဏ်ကိုခံနိုင်ပြီး
အနာသက်သာလိုသက်သာငြားဖြစ်မလားလို့တွေးမိပြီး ပေါင်လေးကိုလည်း ပိုကားပေးလိုက်မိပါတယ်။ ဖြေးဖြေး
ချင်းတရစ်ချင်းသွင်းလာတဲ့မောင်မောင့်လီးကြီးဟာ တစ်ဝက်သာသာအဝင်မှာတော့ အပျိုစင်အမှေးပါးကို သွား
ထောက်မိပါတော့တယ်။မောင်မောင်ဟာ ထိုအမှေးပါးကိုထိရုံလေးထိလိုက်၊ ဒစ်မြုတ်ရုံပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်၊ အမှေး
ပါးကိုထိရုံထောက်ရုံပြန်သွင်းလိုက်နဲ့ ၁၀ ကြိမ်လောက်လုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။နောက်အမှေးပါးကိုပြန်အထိမှာ အ
ရင်ကထက်ပိုပြီးဖိထောက်လိုက်ပါတယ်။ပန်းနုသွေးနာသွားတဲ့အတွက် တချက်တွန့်သွားပါတယ်။လီးကြီးက ပြန်
ထွက်သွားပါတယ်။ နောက်ပြန်ဝင်လာပြီးဖိထောက်ပြန်ပါတယ်။ ပန်းနုသွေးနာတဲ့အတွက် တချက်ထပ်တွန့်ပါ
တယ်။အဲဒီလိုသုံးကြိမ်လောက်လုပ်ပြီး နောက်တစ်ကြိမ်ဖြေးဖြေးသွင်းလိုက်တဲ့လီးကို အမှေးပါးနားရောက်ကာနီး
မှာ မောင်မောင်ဟာ ခါးအားကိုအပြည့်သုံးပြီး စကဒ်ဒုံးကျည်လွှတ်သလို လီးကိုအရှိန်နဲ့ဆောင့်ချ ထိုးသွင်းလိုက်
ပါတယ်။
̒ ဒုတ်. ဖောက်. ဗြစ် ̓
̒ အား. အမလေးတော့. ဦးမောင်ရဲ့ ̓
မောင်မောင်ဟာ ပန်းနုသွေးနားထင်ကိုအုပ်ကိုင်ထားတဲ့လက်ကိုလွှတ်ကာ ပန်းနုသွေးရဲ့ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို ဆွဲကိုင်
ပြီးကျုံးဆောင့်ထည့်လိုက်တာဖြစ်တဲ့အတွက် နူတ်ခမ်းကလည်းလွတ်သွားပြီး ပန်းနုသွေးအော်သံထွက်လာတာ
ဖြစ်ပါတယ်။ပန်းနုသွေးရဲ့ အပျိုစင်အမှေးပါးကတော့အောင်မြင်စွာပေါက်ထွက်သွားပါပြီ။ မောင်မောင်ဟာအချိန်
မဆိုင်းဘဲ လီးကိုဝင်နိုင်သမျှဝင်အောင် ထပ်ဖိချလိုက်ပါတယ်။
̔ ဗြစ်. ဗြစ်. ဗြစ်တစ်တစ်…တစ် ̕
̒ အား. အား. အမလေး.နာတယ်… .ဦးမောင့်င်င်င်င်..̕
̒ ဒုတ် ̓
̔ အ ̕
̒ စွိ…ဗြစ်စ်စ်စ်…ဒုတ်__
̔ အ. အား… နာတယ်ဦးမောင်…..၊ နာတယ် နာတယ်၊ အဟင့် အဟင့် ဟင့်င့်….အီးဟီးဟီးးးးးး…ရွှတ် ̕
မောင်မောင့်လီးကြီးဟာ ပန်းနုသွေးရဲ့စောက်ခေါင်းအတွင်းသားတစ်လျှောက်ထိုးခွဲဝင်သွားပြီး နောက်ဆုံး သား
အိမ်ကို ဒုတ်ဒုတ်ထိပါတယ်။သားအိမ်ကိုထောက်မိပေမယ့် မောင်မောင့်လီးဟာ တဆုံးအထိမဝင်သေးပါဘူး။အ
ပြင်မှာ တစ်လက်မကျော်ကျော်ကျန်ပါသေးတယ်။ပန်းနုသွေးလည်းနာလွန်းတာကြောင့် ခေါင်းကိုဘယ်ညာရမ်းခါ
ရင်း အော်ဟစ်နေပါတယ်။မောင်မောင်ကတော့ ဘာကိုမှဂရုမထားတော့ဘဲ အထုတ်အသွင်းကို ခပ်သွက်သွက်
လုပ်ပြီး အဆုံးထိဆောင့်နေပါတယ်။မောင်မောင့်လီးတဆုံးထိဝင်ပြီး လီးမွှေးတွေဟာ ပန်းနုသွေးအဖုတ်နဲ့ဆီးခုံ
မှာ သွားကပ်မိတဲ့အခါမှာတော့ ဒစ်ကြီးဟာ ပန်းနုသွေးရဲ့ သားအိမ်အဝကိုပါ ထိုးခွဲမတတ်တင်းတင်းဖိထောက်
လျက်ဖြစ်ဖြစ်သွားပါတယ်။ ပန်းနုသွေးခမျာတော့ နာလွန်းတာကြောင့် ပါးစပ်ကအော်ဟစ်သလို မလူးသာမလွန့်
သာရုန်းကန်လျက်ကနေ နောက်ဆုံးမှာတော့ ငိုချလိုက်ပါတယ်။ စောက်ခေါင်းလေးကျဉ်းလွန်းတာကြောင့် လီး
ကြီးထိုးထည့်လိုက်တိုင်း စောက်ဖုတ်နူတ်ခမ်းသားနှစ်ခုဟာလိပ်ပါသွားပြီး လီးကြီးပြန်ထုတ်လိုက်တိုင်း လန်ပြီး
ပြန်ပါလာပါတယ်။အပျိုစင်အမှေးပါးပေါက်သွားတာကြောင့်ထွက်လာတဲ့သွေးတွေဟာလည်း လီးကြီးမှာပေလျက်
ပါလာပြီး လီးကြီးဆွဲထုတ်လိုက်တိုင်း လီးကြီးနဲ့လိုက်ပါလာကာ စောက်ဖုတ်လေးထဲကနေ သွေးနဲ့အရည်ကြည်
တွေရောပြီး ပန်းနုသွေးပေါင်ကြားနဲ့ဖင်ကြားကို စီးကျလာပါတယ်။ နောက်တော့ အမှေးပါးလေးဟာလည်း လီး
ကြီးရဲ့လိုးဆောင့်မှုဒါဏ်ကြောင့် ပြတ်ထွက်ပြီး လီးကြီးပြန်အထုတ်မှာကပ်ပါလာပြီး စောက်ဖုတ်အပြင်နူတ်ခမ်းမှာ
လာကပ်နေပါတယ်။ မောင်မောင်ကတော့ အလိုးမရပ်ဘဲ ခပ်သွက်သွက်လေးဆက်ဆောင့် နေပါတယ်။
̒ ဗြစ်.ဖောက်. ဖွတ်. ဒုတ်၊ စွိ…ဗြစ်.ဖောက်.ဖွတ်.ဒုတ် ̕
̒ အ. အဟင့်. အီး. အား.အား…အဟင့်.ဟီး.ဟီး.ရွှတ် ̓
ပန်းနုသွေးပုခုံးကိုဆွဲပြီးခပ်သွက်သွက်လေးဆောင့်ပေးနေတာဖြစ်ပေမယ့် အားကုန်ကျုံးထည့်ပြီး ဆောင့်
ဆောင့်ချနေတာတော့မဟုတ်ပါဘူး။အောင့်ခံနိူင်လောက်တဲ့ပြင်းအားလောက်သာ လုပ်ပေးနေတာဖြစ်ပါတယ်။
အချက် ၆၀ ကျော်ကျော်လောက်အဲဒီလိုအလုပ်ခံရပြီးတဲ့နောက်မှာတော့ ခံနိူင်ရည်ရှိလာပြီး နာတဲ့ဝေဒနာတဖြေး
ဖြေးလျော့လာတာကို ပန်းနုသွေးသတိပြုမိလာပါတယ်။ နာကျင်ခြင်းမဆုံးခင်မှာဘဲ သာယာခြင်းစလာခဲ့ပြီး
နာကောင်းဝေဒနာကို စတင်ခံစားလာရပါတယ်။ နာတာကိုက ကောင်းသလိုလိုဝေဒနာကိုလည်း ခံစားလာရ
ပါတယ်။ကောင်းတာရယ် နာတာကိုကကောင်းသလိုလိုရယ် ဝေဒနာ ၂ ခုကြောင့် အဖုတ်ထဲမှာတမျိုးကြီးဖြစ်ပြီး
ခံလို့ကောင်းတဲ့အရသာပိုလာတဲ့အချိန်မှာ ပန်းနုသွေးရဲ့ငိုရှိူက်သံဟာ တဖြေးဖြေးတိမ်ဝင်ရာကနေ နောက်ဆုံးမှာ
တိတ်သွားပါတယ်။လူကလည်းငြိမ်ကျသွားပါတယ်။ မောင်မောင်ကတော့ သွက်သွက်လုပ်ပေးလိုက်၊ဖြေးဖြေး
လုပ်ပေးလိုက်၊ မှန်မှန်လုပ်ပေးလိုက်နဲ့ ဆောင့်ချက်ကို မျိုးစုံလုပ်ပေးနေပါတယ်။
̒ ဘွတ်ဘွတ်ဘွတ်ဘွတ် ဘွတ်…….ဘွတ်……..ဘွတ်…… ဘွတ်..ဘွတ်..ဘွတ်..̕
̔ အင်.အင်.အင် အင်…….အင်…….အင်အင်ဟင်င်င်င်….အင်ဟင်င်င်ငအိ ̕ ̔ ဟင်းး…ဟင်းး..အင်းဟင်းဟင်းးးး…__
ပန်းနုသွေးတစ်ယောက် လီးကြီးပြန်ထွက်သွားချိန်မှာ ရင်ထဲဟာသလိုဖြစ်သွားပြီး ထိုးဝင်လာချိန်မှာ ပြည့်ဝတဲ့
အရသာကိုခံစားလာရတော့ လီးကြီးဝင်ချလာတိုင်း အင်.. အင်.. ဆိုတဲ့အသံလေးထွက်လာပြီး နောက်ပိုင်းမှာ
တဏှာရာဂအပြည့်ထနေတဲ့ တဟင်းဟင်းငြီးသံတွေ အဆက်မပြတ်ထွက်လာပါတော့တယ်။ တင်ပါးဟာလည်း
လူးလွန့်ရမ်းခါလာပြီး စိတ်ရဲ့ခိုင်းစေမှုမပါဘဲ အလိုလို မသိမသာကော့ကော့ပေးလာပါတော့တယ်။ ထိုအခါမှာ
တော့မောင်မောင်ဟာ ပန်းနုသွေးပုခုံးနှစ်ဖက်ကိုလွှတ်လိုက်ပြီး ဘေးနှစ်ဖက် စားပွဲပေါ်ကိုလက်ထောက်ကာ
ကိုယ်ကိုကြွလိုက်ပါတယ်။ နောက် အားသုံးမာန်ထည့်ပြီး အမြန်ဆုံးနှုန်းနဲ့ အားကုန်သုံးပြီးဆက်တိုက် ဆောင့်
ဆောင့်ချပြီး လိုးပစ်လိုက်ပါတော့တယ်။လူကလည်း အံကြိတ်ထားမိပါတယ်။
̔ ဘွတ် . ဒုတ် . ̀အင့် ́ .̒ ဇွိ ဘွတ် . ဒုတ် ̓ . ̀အင့် ́ ̒. ဇွိ၊ ဘွတ် . ဒုတ် .̀ အင့် ́.
မောင်မောင့်ရဲ့အားပါတဲ့ဆောင့်ချက်တွေမှာ ပန်းနုသွေးတစ်ယောက် တအင့်အင့်နဲ့ အင့်နေအောင်ခံနေပါတော့
တယ်။ ဒါပေမဲ့ နာခြင်းဆိုတဲ့ဝေဒနာထက် အီစိမ့်နေအောင်ကောင်းခြင်းဆိုတဲ့အရသာက ပိုထင်ပေါ်ခံစားနေရ
တာမို့ အောက်ကနေ ခါးအားယူပြီးတင်ပါးနှစ်လုံးကို ကော့ကော့ပေးတဲ့အပြင် လက်နှစ်ဖက်ဟာ သူ့ဘေးမှာ
ထောက်ထားတဲ့ မောင်မောင့်လက်ဖျံနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်လာပါတယ်။ခေါင်းလေးကလည်းထောင်လာပြီး မိမိ
စောက်ပတ်ထဲမောင်မောင့်လီးကြီးထိုးဝင်နေပုံကို ခေါင်းထောင်ကြည့်နေမိပါတယ်။ မောင်မောင်ဟာ ဆောင့်
ချက်တွေကို မြန်မြန်သွက်သွက်ကြီးနဲ့ မီးကုန်ယမ်းကုန်ဆောင့်ဆောင့်သွင်းလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ။

+++

Zawgyi Vertion

ပန္းႏုေသြး
ပန္းႏုေသြးဟာ ခုဆို အသက္(၁၅)ႏွစ္ျပည့္ၿပီးလို႔ ႏွစ္လစြန္းခဲ့ပါၿပီ။ ပန္းႏုေသြးဆိုတဲ့နာမည္နဲ႔ လိုက္
ေအာင္ အသားေရာင္က ပန္းႏုေရာင္ထေနပါတယ္။ ႏုတ္ခမ္းဖူးဖူးကေတာ့ ပန္းေသြးရင့္ရင့္ျဖစ္ပါတယ္။
ဝိုင္းစက္စက္မ်က္ႏွာမွာ ထူထဲတဲ့မ်က္ခုံးနဲ႔ မ်က္ဝန္းဝိုင္းဝိုင္းတို႔က နက္ေမွာင္လွပါတယ္။ အသက္ငယ္ေသးေပ
မယ့္ အရပ္ကေတာ့ ၅ ေပ ၂ လက္မခန္႔ရွိေနပါၿပီ။ လုံးဝန္းတဲ့ရင္သားေတြက တ႐ုတ္ထမင္းပန္းကန္လုံးကို
ေမွာက္တင္ထားသလိုပါ။ ေဘးကိုနဲနဲပဲကားၿပီး ေနာက္ကို မို႔ေမာက္ေနတဲ့တင္အစုံနဲ႔ေပါင္းလိုက္ရင္ ပန္းႏုေသြး
ရဲ့ကိုယ္လုံးဟာ လုံးလုံးတစ္တစ္ကေလးျဖစ္ပါတယ္။
မိဘကလည္း ပိုက္ဆံရွိသူမို႔ ေျခေမႊးမီးမေလာင္ လက္ေမႊးမီးမေလာင္ တစ္ဦးတည္းေသာ သမီးျဖစ္ပါ
တယ္။ လသာ(၂) မိန္းကေလးေက်ာင္းတက္ရၿပီး၊ ေက်ာင္းသြားေက်ာင္းျပန္ ကိုယ္ပိုင္ကားနဲ႔မို႔ ဘယ္အဖိုမွ သန္း
ခြင့္မရတဲ့ အလန္းပန္းကေလး တစ္ပြင့္ပါပဲ။ ကားကလည္း မာမီကိုယ္တိုင္ေမာင္းပို႔တာဆိုေတာ့ လမ္းမွာ ဘဲေခ်ာ
ေခ်ာေလးေတြ ေတြ႕ရင္ေတာင္ ေငးမၾကည့္ဝံ့သူေပါ့။
ပန္းႏုေသြး ကိုးတန္းေအာင္လို႔ဆယ္တန္းတက္ခါနီးမွာေတာ့ ဒယ္ဒီနဲ႔ ႏွစ္ဦးတည္းအစုစပ္ၿပီး နိုင္ငံျခားမွာ
ကုမၸဏီေထာင္ထားတဲ့ ဒယ္ဒီ့ညီကြယ္လြန္သြားတာမို႔ ဒယ္ဒီကိုယ္တိုင္ စကၤာပူမွာ ကုမၸဏီကိုသြားဦးစီးရပါတယ္။
ရန္ကုန္႐ုံွးမွာလည္း မ်က္ႏွာလႊဲရေလာက္ေအာင္ စိတ္ခ်ရတဲ့သူမရွိတာမို႔ ပန္းႏုေသြး အလယ္တန္းေရာက္က
တည္းက နားခဲ့တဲ့ မာမီဟာ ရန္ကုန္႐ုံးမွာ တစ္ပတ္ကို ၃ ရက္ ႐ုံးသြားထိုင္ရပါေတာ့တယ္။
အဲလို မာမီကိုယ္တိုင္ ႐ုံးထိုင္ရၿပီး ႏွစ္ပါတ္အၾကာမွာေတာ့ ပန္းႏုတို႔ေက်ာင္းေတြ ဖြင့္ပါၿပီ။ မာမီ႐ုံးသြား
တဲ့ ၃ ရက္မွာ ပန္းႏုေသြးအတြက္ ေက်ာင္းပို႔ေက်ာင္းႀကိဳဖို႔ မာမီလုပ္မေပးနိုင္ေတာ့ မာမီက သူ႐ုံးအသြား
ေက်ာင္းကို ဝင္ပို႔ေပးခဲ့ၿပီး ေက်ာင္းဆင္းအႀကိဳကိုေတာ့ ကုမၸဏီကကားကို လႊတ္ၿပီးအိမ္ျပန္ပို႔ခိုင္းပါတယ္။ အဲဒီ
ကာလေတြဟာ ပန္းႏုေသြးရဲ့ဘဝမွာ မွတ္မွတ္ရရ ျဖစ္ဖို႔ဖန္လာေတာ့တာပါပဲ။
ေမာင္ေမာင္
ေမာင္ေမာင္ကေတာ့ ပန္းႏုေသြးတို႔ဒယ္ဒီကုမၸဏီမွာ အလုပ္ဝင္တာမၾကာေသးတဲ့ ဘြဲ႕ရပညာတတ္
အသက္(၃၀) လူလတ္အရြယ္ျဖစ္ပါတယ္။ အစပထမ တကၠစီေမာင္းေနရာကေန ယာဥ္တိုက္မႈျဖစ္ၿပီး ေလ်ာ္
ေၾကးေပးလိုက္ရတဲ့ေနာက္ တကၠစီမေမာင္းနိုင္ဘဲ ျဖစ္ေနရာက ပန္းႏုေသြးတို႔ကုမၸဏီမွ ယာဥ္ေမာင္းအလိုရွိ
ေၾကာင္းေၾကာ္ျငာေတြ႕ၿပီး အလုပ္ေလၽွာက္ရာက အေရြးခံရၿပီး ကုမၸဏီမွာ အလုပ္ဝင္ေနတာ ၅ လမၽွသာ ရွိေသး
သူျဖစ္ပါတယ္။
အရပ္က ၅ ေပ ၈ လက္မခန္႔ရွိၿပီး ကိုယ္လုံးကသြယ္သြယ္က်စ္က်စ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ညေနတိုင္း
ဗန္တိုကစားသူ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ႂကြက္သားေတြက က်စ္လစ္သန္မာၿပီး ခႏၶာကိုယ္က အေၾကာၿပိဳင္းၿပိဳင္း ထေန
ပါတယ္။ အသား အရည္ကေတာ့ ညိဳညိဳစိုစိုေျပေျပျဖစ္ပါတယ္။
အခုတေလာ ေမာင္ေမာင္အလုပ္တခုပိုလာတာက ေဘာ့စ္ရဲ့သမီးကို တစ္ပါတ္သုံးရက္ ေက်ာင္းႀကိဳ
ေပးရတာပါ။ဘာပဲေျပာေျပာ ေမာင္ေမာင္ေက်နပ္ပါတယ္။ ေဘာ့စ္သမီးက တကယ့္အေကာင္းစား အလန္းေလး
ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ပါ။ တကၠစီဒရိုင္ဘာဘဝနဲ႔ စားေနက် ေၾကာင္ဖားေမာင္ေမာင့္အတြက္ က်ားခံတြင္းဝ ယုန္လာ
ရပ္သလိုပါပဲ။ကားေမာင္းပို႔ရင္း စကားစျမည္ေျပာၾကည့္ေတာ့ ေကာင္မေလးက ေလာကအေၾကာင္းဘာမွမသိ
ေသးတဲ့ တကယ့္ေရႊအိမ္စံေလးပါပဲ။ေမာင္ေမာင့္အေတြ႕အၾကဳံအရေတာ့အရိုင္းပန္းေလးေတြဟာ ခူးလို႔ပိုလြယ္
တာပါပဲ။ တင္းတင္းရင္းရင္းဝတ္ထားတဲ့ ေျဗာင္ေခ်ာေခ်ာ ေက်ာင္းစိမ္းလုံခ်ည္ေအာက္ ထင္းေနတဲ့ပင္တီအနား
သားေလးကိုၾကည့္ၿပီး ဆတ္ကနဲေတာင္လာတတ္တဲ့ ငပဲကိုလည္း ခဏေလး သည္းခံဖို႔ ေခၽြးသိပ္ေနရတယ္။
အင္း… ……တစ္ေန႔ေတာ့………….။
ပန္းႏုေသြးတစ္ေယာက္ကေတာ့ ဦးေမာင္ဆိုတဲ့ ကုမၸဏီယာဥ္ေမာင္းကို ကိုယ့္ဦးေလးတစ္ေယာက္လို
ခင္တြယ္ေနမိၿပီ။ ဦးေမာင္က ဗဟုသုတျပည့္စုံၿပီး ပန္းႏုမသိေသးတဲ့ အရာမ်ားစြာကို ရွင္းျပနိုင္တယ္။ တခ်ိဳ႕မသိ
တဲ့ အဂၤလိပ္စာေတြကိုလည္း ေမးလို႔ရတယ္။ ဦးေမာင္ရဲ့ ထူးျခားတဲ့အရည္အေသြးကေတာ့ စကားေျပာေကာင္း
တာပဲျဖစ္တယ္။ ဘာအေၾကာင္းအရာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဦးေမာင္ေျပာျပရင္ စိတ္ဝင္စားဖို႔ေကာင္းတယ္။ အထူးသျဖင့္
ပန္းႏုကို ေလာကီအရႉပ္အေထြးေတြသိေအာင္ဆိုၿပီးေျပာျပတဲ့ လူမႈေရး၊ အိမ္ေထာင္ေရးေတြက ပိုၿပီးစိတ္ဝင္စား
ဖို႔ေကာင္းတယ္။ တခါတခါေတာ့လည္း အဲဒီဇာတ္လမ္းေတြထဲက သူေဌးႀကီးနဲ႔ အိမ္ေဖာ္မေလးဇာတ္လမ္း၊
ေဖာက္ျပန္တဲ့မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ့ဇာတ္လမ္း၊ တခုလပ္၊မုဆိုးမေတြက အသက္ငယ္ငယ္ေကာင္ေလးေတြကို ျမဴ
တတ္တဲ့ဇာတ္လမ္းေတြကို နားေထာင္ရရင္ ရင္ထဲမွာကတုန္ကယင္ႀကီး။ ညအိပ္ရာဝင္တဲ့အထိ ျပန္စဥ္းစားေနမိ
တတ္တယ္။
ညေရာက္လို႔ ကိုယ္က အိမ္ကိုေခၚထားတဲ့ ဆရာမနဲ႔စာသင္ေနခ်ိန္ မာမီကကုမၸဏီစာရင္းေတြကိုစစ္
ေနတတ္တယ္။ ဆရာမျပန္သြားလို႔ ကိုယ္လည္းစာလုပ္ၿပီးခ်ိန္ မာမီနဲ႔စကားစျမည္ေျပာမယ္ႀကံရင္ မာမီကဒယ္ဒီ
နဲ႔စကားေျပာေနတာ မၿပီးေတာ့ဘူး။ ပန္းႏုေတာင္ ဒယ္ဒီနဲ႔ေျပာခ်င္ရင္ခဏပဲေျပာရၿပီး မာမီပဲဆက္ေျပာေနေတာ့
တာ။ အဲဒီေတာ့ ကိုယ္က တီဗီၾကည့္ရင္ၾကည့္၊ မၾကည့္ျဖစ္ရင္ေန႔လယ္က အေၾကာင္းေတြျပန္ေတြးေပါ့။အဲဒီ
အေၾကာင္းေတြထဲမွာ ဦးေမာင္ေျပာျပတဲ့အေၾကာင္းေတြလည္းပါတာေပါ့။အထူးသျဖင့္ကတုန္ကယင္ နားေထာင္
ခဲ့ရတဲ့ဇာတ္လမ္း ေျပာျပတဲ့ေန႔ဆို အိပ္ယာထဲဝင္ၿပီး အဲဒီဇာတ္လမ္းကို ျပန္ေတြးရတာ အရသာရွိသလိုပဲ။ေက်ာင္းပို႔ေက်ာင္းႀကိဳ ၃ လနီးပါးလုပ္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ေမာင္ေမာင္ဟာ ပန္းႏုေသြးနဲ႔ ေတာ္ေတာ္
ရင္းႏွီးေနၿပီ။ ေကာင္မေလးကို အိမ္ေထာင္ေရး၊လူမႈေရးပညာေပးဆိုၿပီး တမင္တကာ တဏွာထတဲ့ဇာတ္လမ္း
ေတြကို ေျပာေျပာေပးေနခဲ့တာ အစပထမေတာ့ ေကာင္မေလးက အဲလိုဇာတ္လမ္းေတြကို မနားေထာင္ရဲနား
ေထာင္ရဲ မ်က္ႏွာကေလးရွက္ေသြးရဲရဲနဲ႔နားေထာင္ခဲ့ၿပီး ၾကားရဖန္မ်ားတဲ့အခါမွာေတာ့ မရွက္ေတာ့ဘဲ ဇာတ္
လမ္းကိုႀကိဳတင္သိလိုေဇာနဲ႔ၾကားျဖတ္ေမးတာေတြပါလုပ္တတ္လာတယ္။ဒါကိုကေမာင္ေမာင္လိုခ်င္တဲ့အကြက္။
လြယ္အိတ္ယူေပးသလို၊ထမင္းခ်ိဳင့္ထည့္တဲ့ျခင္းယူေပးသလို၊ ကားဆင္းကားတက္ေဖးမသလိုနဲ႔ ေကာင္
မေလးလက္ေမာင္း၊လက္ဖ်ားကိုထိတာမ်ိဳးကေတာ့ ေကာင္မေလးလည္း ရိုးေနၿပီ။ဒီေန႔ေတာ့ ေမာင္ေမာင္
တစ္ဆင့္တက္ဖို႔ႀကံထားတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ျမန္မာေမာ္ဒယ္ေတြရဲ့ အင္တာနက္က မေပၚ့တေပၚအေၾကာင္း
ေတြေျပာၿပီး နာမည္ႀကီးေမာ္ဒယ္တစ္ေယာက္ ဘဲတစ္ေပြနဲ႔ ပြဲၾကမ္းတဲ့အင္တာနက္မူဗီကို ေကာင္မေလး
ၾကည့္ျဖစ္ေအာင္ႀကံဖန္ဖို႔ပဲျဖစ္တယ္။ေကာင္မေလးၾကည့္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ အမ္ပီဖိုးထဲမွာထည့္ေပးၿပီး ေက်ာင္းအ
ႀကိဳကားေပၚမွာပဲ ေကာင္မေလးကိုၾကည့္ခိုင္းမယ္။ေကာင္မေလးၾကည့္ျဖစ္တဲ့ေန႔မွာပဲ တစ္ခါတည္း ေကာင္မေလးကို လက္ရဲဇက္ရဲကိုင္တြယ္ၿပီး ဖက္ရမ္းနမ္းရႉံ႔သမီးရည္းစားျဖစ္ေအာင္လုပ္ရေပမည္လို႔ ႀကံ့စည္ေနမိတယ္။

ပန္းႏုေသြးတစ္ေယာက္ ခါတိုင္းထက္ေနာက္က်ေနတဲ့ ဦးေမာင့္ကားကိုေက်ာင္းေရွ႕မွာေစာင့္ရင္း စိတ္
က ေန႔လယ္က အတန္းထဲမွာ ဝတ္ရည္ႏြယ္ေျပာျပတဲ့ ခ်စ္ကိုယ္ေတြ႕ကို စားျမဳံ႕ျပန္ေနမိပါတယ္။
ၿပီးခဲ့တဲ့ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္ သၾကၤန္အၿပီးမွာ (၁၀)တန္းစာကို အိမ္နားက တကၠသိုလ္ေနာက္ဆုံး
ႏွစ္ေက်ာင္းသားအကိုႀကီးဆီမွာ သြားသင္မိတဲ့ ဝတ္ရည္ရဲ့ခ်စ္ကိုယ္ေတြ႕ပါ။စာသြားသင္ၿပီး ၂ ပါတ္ေလာက္မွာပဲ
ဝတ္ရည္ရဲ့ဝတ္ရည္ကို အဲဒီအကိုႀကီးက အလိုမတူဘဲ ပ်ားပိတုန္းတစ္ေကာင္လို စုတ္ယူေသာက္သုံးလိုက္တာ
ပါပဲ။ျငင္းရမွာအားနာသလို၊ေအာ္ရမွာရွက္သလိုနဲ႔ အကိုႀကီးကိုေတာင္းပန္ရင္းပဲ ဝတ္ရည္ရဲ့အပ်ိဳစင္ပန္းကို သူ႔
ကိုေပးလိုက္ရပါတယ္။ရွက္ရြံ့ျခင္း၊ေၾကာက္ရြံ့ျခင္း၊အလိုမတူျခင္းေတြနဲ႔ ရွိူက္ႀကီးတငင္ငိုေႂကြးရင္း သူျပဳသမၽွႏုခဲ့
ရတဲ့ဝတ္ရည္ဟာ ၿပီးၿပီးခ်င္းပဲ အဲဒီအကိုႀကီးကို ခ်က္ျခင္း စြဲလန္းသြားပါသတဲ့။ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ နာက်င္
ျခင္းတစ္ခုအဆုံးမွာပဲ သာယာျခင္းအစဟာ စလာခဲ့ၿပီး ငိုေႂကြးေနရင္းတန္းလန္းကကို သတိမျပဳဘဲမေနနိုင္မိ
ေအာင္ ခံစားမႈေဝဒနာတခုက သူမကို နတ္ျပည္ကိုဆြဲတင္သြားလို႔ပါတဲ့။ေလဟာနယ္ထဲမွာ ျမင့္လိုက္နိမ့္လိုက္
ပ်ံဝဲေနသလိုခံစားမႈေတြအဆုံးမွာေတာ့ သူမတစ္ခါမွမခံစားဘူးတဲ့ အရသာအထြဋ္အထိပ္ဟာ အေၾကာေတြအား
လုံးထဲထိ စိမ့္ဝင္ပ်ံ႕ႏွံ့သြားပါသတဲ့။အဲဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ သူမ သတိမထားမိေပမယ့္ အရသာဆုံးသြားလို႔ သတိျပဳမိ
ခ်ိန္မွာေတာ့ သူမလက္ႏွစ္ဖက္ဟာအကိုႀကီးကို သိမ္းက်ဳံးၿပီး က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဖက္ထားသလို သူမေပါင္ႏွစ္
ေခ်ာင္းဟာလည္း အကိုႀကီးခါးကို က်စ္ေနေအာင္လိမ္ၿပီး တက္ခ်ိတ္ထားပါသတဲ့။အဲဒီကစလို႔ သူမဟာအကိုႀကီး
ကိုစြဲလမ္းသြားၿပီး ေမလတစ္လကိုျဖတ္သန္းၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့ ဘာဂ်ာ၊ပုေလြ၊စစ္စတီနိုင္း၊ေဒါ့ဂီ၊ပုဇြန္တုတ္ေကြး၊ဖား
ေပါင္စင္း၊တစ္ေပါင္ေက်ာ္၊ေလွႀကီးထိုး၊တစ္တီတူး၊ဖင္ဗူးေတာင္း၊ေမာ္ေတာ္စပ္၊ျမင္းစီး၊ေနာက္ျပန္စီး အားလုံးကို
ကၽြမ္းကၽြမ္းက်င္က်င္ တတ္ေျမာက္ခဲ့ပါသတဲ့။ဆရာမ ဝင္လာလို႔စကားစျပတ္သြားေပမယ့္ ဒါကအခန္းဆက္
ဇာတ္လမ္းရွည္။ ေနာက္ေန႔ေတြမွာ ဆက္နားေထာင္ရမယ့္ဟာ။အဲဒီထဲမွာ ဝတ္ရည္ေပးတဲ့အေရးတႀကီး မွတ္စ
ရာသင္ခန္းစာက အပ်ိဳစင္ေမွးေပါက္ခ်ိန္ကို ေအာင့္ခံလိုက္ရင္ ဒီထက္အဆေပါင္းမ်ားစြာသာလြန္တဲ့ အရသာ
အထြဋ္အထိပ္ႀကီးကို ခံစားရမယ္ဆိုတာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ပထမခဏေလး နာက်င္ခ်ိန္ကို အံႀကိတ္ေအာင့္ခံ
ေက်ာ္ျဖတ္ရန္ အေရးႀကီးေၾကာင္း ဝတ္ရည္က သူငယ္ခ်င္းအားလုံးကို လက္ခ်ာရိုက္ပါတယ္။ က်န္တဲ့ေကာင္မ
ေတြေတာ့ဘယ္လိုေနမယ္မသိ။ ဇာတ္လမ္းအၿပီးမွာေတာ့ပန္းႏုေသြးရဲ့ေပါင္ၾကားမွအရည္ေတြ ရႊဲနစ္ေနတာကို
ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ သတိျပဳလိုက္မိပါတယ္။ခုျပန္ေတြးေနရင္းမွာပင္ အရည္ၾကည္တို႔က ေပါင္ၿခံမွာ စိုစိစိျဖစ္လာျပန္သျဖင့္ အေတြးကိုရပ္ၿပီး ကား
လမ္းကို ၾကည့္လိုက္စဥ္မွာပင္ ဦးေမာင့္ကားေရာက္လာတာျမင္လိုက္ရပါတယ္။ ကားအထြက္မွာ
‘ပန္းႏု အင္တာနက္က ျမန္မာ မင္းသမိးေတြ . ေမာ္ဒယ္ေတြကို ၾကည့္ဖူးလား.’
‘ဟင့္အင္း. ဦးေမာင္’
‘တကယ္လန္းတယ္ ပန္းႏုတဲ့. တကယ္မၾကည့့္ဖူးတာလား́
̒သူငယ္ခ်င္းေတြေျပာတာေတာ့ ၾကားဖူးတယ္၊ မေပၚ့တေပၚေတြဆို̓
̀ဟုတ္တယ္ပန္းႏုရဲ့မသိရင္ နိုင္ငံျခားမင္းသမီးေတြလားထင္ရတယ္́
̒ဟုတ္လို႔လားဦးေမာင္ရဲ့ နာမည္ႀကီးမင္းသမီးေတြေကာပါလို႔လား̓
̀ေအာ္ ပါတာေပါ့၊ ေရာ့မယုံရင္ ေဟာဒီ အမ္ပီဖိုးထဲမွာၾကည့္́
ဦးေမာင္လွမ္းေပးတဲ့ အမ္ပီဖိုးထဲမွာ နာမည္ႀကီးေမာ္ဒယ္ေတြ၊ မင္းသမီးေတြရဲ့ မလုံ႔တလုံ႔ပုံေတြ
အမ်ားႀကီးေတြ႕ရတယ္။ ရဲေလးအကၤ်ီခၽြတ္နဲ႔မိုးေဟကိုနဲ႔တြဲရိုက္ထားတဲ့ပုံ၊ နိုင္းနိုင္းရဲ့ အတြင္းခံေဘာင္းဘီနဲ႔ပုံ
ေတြေတြ႕ေတာ့ ပန္းႏုေငးၾကည့္မိလိုက္ေသးတယ္။
̀ထြန္းထြန္းနဲ႔သဇင္ ကဲေနတဲ့မူဗီလည္းရွိတယ္သိလား́
̒ဘာကဲတာလဲ ဦးေမာင္ရဲ့၊ ဟုတ္ေကာဟုတ္လို႔လား̓
̀ေအာ္. မယုံရင္ ဒီ ဖိုဒါကိုၾကည့္လိုက္၊ ေနာက္တခုက ပပဝင္းခင္ ́
ဦးေမာင္ေျပာတဲ့ ဖိုဒါေတြဖြင့္ၾကည့္ၿပီး ထြန္းထြန္းတို႔ သဇင္တို႔ဟုတ္မဟုတ္မေသခ်ာေပမယ့္ ေသခ်ာတာ
ကေတာ့ ဒီလိုမ်ိဳးတစ္ခါမွ မၾကည့္ဖူးတဲ့ ပန္းႏုေသြးတစ္ေယာက္ ၾကည့္ရင္းနဲ႔ ရင္ေတြကတုန္ကယင္ႀကီးျဖစ္၊ အာ
ေခါင္ေတြေျခာက္နဲ႔ မ်က္လုံးကလည္းမခြာနိုင္ ပတ္ဝန္းက်င္ကိုလည္းေမ့ေလ်ာ့သြားပါတယ္။ေနာက္ဖိုဒါတစ္ခုက
ပပဝင္းခင္ဆိုတာေသခ်ာသလို အသံေတြပါ ပါတဲ့အတြက္ ပန္းႏုတစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာကေလးရဲရဲနဲ႔ ၾကည့္ေနမိ
သလို စိတ္ထဲမွာလည္း မရိုးမရြျဖစ္လာပါတယ္။ကားတုန္႔ကနဲရပ္သြားတာသိလိုက္လို႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ျမကၽြန္းသာေရွ႕က ကားပါကင္မွာျဖစ္ေနတာ
ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္။
̒ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဦးေမာင္̓
̀ဒီိမွာ လူတစ္ေယာက္ႀကိဳရမွာမို႔
ေျပာရင္းဦးေမာင္က ကားေနာက္ခန္းကို ေျပာင္းဝင္လာပါတယ္။ပန္းႏုေသြးေဘးဝင္ထိုင္ရင္း-
ဒီမွာ အင္ဂ်လီနာ ဂ်ိဳလီ လို႔ေျပာၿပီး မင္းသမီး အင္ဂ်လီနာဂ်ိဳလီနဲ႔ မင္းသား တစ္ေယာက္ ကိုယ္လုံးတီးနဲ႔ ခ်စ္ရည္လူးတဲ့ ခ်စ္ဇာတ္ၾကမ္းကို ဖြင့္ျပပါတယ္…
အိုး….
ပန္းႏုတစ္ေယာက္ ႏုတ္က ေယာက္လို႔ပင္ အသံထြက္သြားတယ္. ၿပီးမွ ဦးေမာင္ေဘးမွာရွိတာကို သတိရလိုက္တယ္. ဒါေပမယ့္. ဦးေမာင္ကို ကိုယ့္ဦးေလးအရြယ္. ကိုယ့္ဦးေလးလို႔ဘဲ သေဘာထားေနမိေတာ့ အႏၲရာယ္အျဖစ္ ပန္းႏုေသြး
သတိမျပဳမိ။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္း လြတ္လြတ္လပ္လပ္မဟုတ္တဲ့အတြက္ ဆက္မၾကည့္ခ်င္။
̀သမီး မၾကည့္ခ်င္ဘူး ́
̀ပန္းႏုယူသြားေလ၊ မနက္ျဖန္က်မွ ဦးေမာင္ကိုျပန္ေပး́̒
ဟုတ္ကဲ့ ̓
မျငင္းဘဲ ယူထားလိုက္မိတယ္။ ဦးေမာင္က ေရွ႕ခန္းကိုျပန္ကူးသြားတယ္။ေနာက္ေတာ့ ဘယ္သူ႔ကိုမွလဲ
မႀကိဳဘဲ ကားေမာင္းထြက္လာတယ္။ ပန္းႏုလည္း အာ႐ုံေတြက ေထြရီရီနဲ႔ဆိုေတာ့မေမးမိ။
ဒါေပမဲ့ ပန္းႏုေသြးသတိထားလိုက္မိတာက ကားေမာင္းေနတဲ့ ဦးေမာင္ရဲ့ပုဆိုးထဲက ေထာင္ထေန
တဲ့အရာႀကီးပါပဲ။ တကယ့္အရိုင္းေလးဆိုေတာ့ ျမင္တာနဲ႔ဘာမွန္းမသိ။ ဘာပါလိမ့္လို႔စဥ္းစားရင္း ေသခ်ာစိုက္
ၾကည့္မိမွ ဟင္ ဟိုဟာႀကီးလားမသိဘူး။ အေတြးဝင္လာတာနဲ႔ မ်က္လုံးကလႊဲမရေတာ့။ ၾကည့္ေနရင္း နည္းနည္း
ၾကာေတာ့ ေပါင္ၿခံထဲမွာ စိုစိစိျဖစ္လာမွ ကိုယ့္ကိုကိုယ္သတိျပဳမိလိုက္တယ္။ဦးေမာင္ဟာလည္း တစိမ္း
ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ပါလားဆိုတာ ခုမွေတြးမိတယ္။မဆီမဆိုင္ ဝတ္ရည္ရဲ့အကိုႀကီးကိုပါ သြားသတိရမိၿပီး
ဝတ္ရည္တို႔ဇာတ္လမ္းကိုပါ သြားသတိရမိေတာ့ ဦးေမာင္ကို ရွက္ရမလိုအေတြးဝင္လာတယ္။ ဒီေန႔အဖို႔ကေတာ့
ဝတ္ရည္ရဲ့ဇာတ္လမ္း၊ ျမန္မာေမာ္ဒယ္လ္ေတြရဲ့ ႏွစ္ပါးသြားခန္း၊ ေနာက္ အင္ဂ်လီနာဂ်ိဳလီ ႏွစ္ပါးသြား၊ ခု
ဦးေမာင္ရဲ့ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ႀကီး၊ အားလုံးကိုခုမွ ပထမဦးဆုံးၾကားရ၊ ၾကည့္ရ၊ ျမင္ရတဲ့ ပန္းႏုေသြးတစ္
ေယာက္ အရည္ေတြထြက္ရလြန္းလို႔ ႏုံးခ်င္ခ်င္၊ ဆီးသြားခ်င္သလိုနဲ႔ ဆီးေၾကာေတြလည္းတင္းလို႔ အေနခက္
လို႔ေနပါေတာ့တယ္။
အိမ္ေရာက္ေတာ့ ဆီးသြားခ်င္ေနတာနဲ႔ ဦးေမာင္တံခါးလာအဖြင့္ေပးကိုမေစာင့္ေတာ့ဘဲ ကိုယ့္ဘာသာ
ပဲဖြင့္ဆင္းၿပီး ထမင္းခ်ိဳင့္ထည့္တဲ့လက္ဆြဲျခင္းကို ကားေနာက္ခန္းထဲ ခါးကိုင္းေခါင္းငုံ႔ဝင္ယူေနတုန္း တင္ပါးကို
ပူေႏြးၿပီး မာေၾကာေနတဲ့အရာတခုက လာၿပီးေထာက္ပါတယ္။ ဘာပါလိမ့္လို႔ေခါင္းငဲ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဦးေမာင္
ေနာက္မွာရပ္ေနတာကိုေတြ႕ပါတယ္။ ျခင္းေတာင္းယူၿပီး ကိုယ္အျပင္ေရာက္ေတာ့ တင္ပါးကိုထိေနတာ ဘာပါ
လိမ့္လို႔ လွည့္ၿပီးငုံ႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဦးေမာင္ရဲ့ပုဆိုးထဲက ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ႀကီးက လာထိေနတာ ေတြ႕
လိုက္ရပါတယ္။ ျဖဳန္းကနဲမ်က္ႏွာေႏြးသြားၿပီး ရင္ထဲလည္းဒိတ္ကနဲျဖစ္သြားပါတယ္။ ဦးေမာင္ကေတာ့ မသိသ
လိုနဲ႔ ကားတံခါးကိုျပန္ပိတ္လိုက္ပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာ ကိုယ့္တင္ပါးက ခြာထြက္သြားတဲ့ဦးေမာင္ပုဆိုးထိုးေထာင္
ေထာင္ကို မ်က္စိကလိုက္ၾကည့္မိပါတယ္။ အမေလး မတ္တတ္ရပ္နဲ႔မွ ပုဆိုးထဲက ဦးေမာင္ဟာႀကီးက ပိုၿပီးထင္
သာျမင္သာႀကီးပါလား။ ကားေမာင္းေနတုန္းကထက္ ပိုေထာင္ထြက္ေနသလိုပဲ။ ဂ်ိဳင္းကနဲတံခါးသံၾကားမွ လန္႔
ၿပီး ဦးေမာင္ကိုၾကည့္မိေတာ့ ဦးေမာင္က သူ႔လီးႀကီးကို မ်က္စိမလႊဲတမ္းၾကည့္ေနမိတဲ့မိမိကို ျပဳံးေထ့ေထ့ၾကည့္
ေနတာေတြ႕လိုက္ရေတာ့ ပန္းႏုေသြးမ်က္ႏွာ ရဲကနဲရွက္ေသြးျဖာၿပီး တိုက္ထဲဝင္ေျပးပါေတာ့တယ္။
ေမာင္ေမာင္ကေတာ့ အႀကံေအာင္ၿပီဆိုတဲ့ မ်က္ႏွာေပးနဲ႔ ရွက္ၿပီးေျပးထြက္သြားတဲ့ ပန္းႏုေသြးရဲ့ တင္
ပါးေတြကို အားမနာတမ္းစိုက္ၾကည့္ရင္းက်န္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။
ကုမၸဏီျပန္ေရာက္ေတာ့ ေဒၚႏုႏုနီက ျပင္သစ္ကလာတဲ့ ကုမၸဏီပါတနာကို ကုမၸဏီဒါရိုက္တာအဖြဲ႕နဲ႔ ဟို
တယ္မွာ ဒင္နာေကၽြးဖို႔ရွိေနတဲ့အျပင္ သူ႔ကားကလည္း ဝပ္ေရွာ့ကျပင္မၿပီးေသးလို႔ ဒင္နာကို ဒါရိုက္တာအဖြဲ႕ဝင္
တစ္ေယာက္ရဲ့ကားနဲ႔လိုက္သြားၿပီး ည ၉း၀၀ နာရီေလာက္ကို သူ႔ကိုလာႀကိဳဖို႔ ေမာင္ေမာင့္ကိုမွာပါတယ္။သူမ
အားတဲ့အတြက္ သမီးပန္းႏုေသြးရဲ့အိမ္က်ဴရွင္ဆရာမကို ညေန ၆း၀၀ နာရီႀကိဳၿပီး ည ၈း၀၀ ျပန္ပို႔ေပးခါ မိမိကို
လာႀကိဳဖို႔မွာပါတယ္။ ဒီအတြက္လည္း အိုဗာတိုင္ေၾကးေပးမယ့္အေၾကာင္းနဲ႔ ထမင္းဝယ္စားဖို႔ပါ ထမင္းဖိုး ၃၀၀၀
ထည့္ေပးလိုက္ပါတယ္။
ညေန ၅း၄၅ မွာေတာ့ ေမာင္ေမာင္ က်ဴရွင္ဆရာမအိမ္ကိုေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေမာင္ေမာင္ဆရာမ
ကိုမေခၚေတာ့ပါဘူး။ပန္းႏုေသြးတို႔ သားအမိအေရးတႀကီးသြားစရာေပၚလို႔ သူလိုက္ပို႔ေပးခဲ့ၿပီး ဒီေန႔ဆရာမ လာ
စရာမလိုေၾကာင္း၊ ေစာင့္ေနရမွာစိုးလုိ့ သူ႔ကိုလာေျပာေစေၾကာင္း၊ ဖုန္းကလည္း ဘကၳရီကုန္ေနလို႔ သူလာေျပာရ
ေၾကာင္း ဆရာမကိုေျပာခဲ့ပါေတာ့တယ္။ ၿပီးေနာက္မွာေတာ့ ေမာင္ေမာင္ ပန္းႏုေသြးတို႔အိမ္ကို အျမန္ေမာင္းခဲ့ပါ
ေတာ့တယ္။ၿခံတံခါးလာဖြင့္ေပးတဲ့ေဒၚရီ့ကို သူ ည ေဒၚႏုႏုနီကိုသြားႀကိဳရမွာျဖစ္ေၾကာင္း၊ပန္းႏုေသြးဆရာမ မ
လာနိုင္၍ ပန္းႏုေသြး ဒီေန႔ေက်ာင္းကသင္ေပးလိုက္တာ မရွင္းတာရွိရင္ သူကရွင္းျပေပးဖို႔ ေဒၚႏုႏုနီကေျပာလိုက္
ေၾကာင္း၊ ထို႔ေၾကာင့္လာခဲ့ရေၾကာင္း ညာလိုက္ပါတယ္။
ဧည့္ခန္းထဲဆင္းၿပီးလာေတြ႕တဲ့ ပန္းႏုေသြးကို သူကစာရွင္းျပေပးမယ့္အေၾကာင္းေျပာလိုက္ပါတယ္။ပန္း
ႏုေသြးက မရွင္းတာမရွိေၾကာင္း၊ ဦးေမာင္ဒီေန႔သင္ေပးစရာမလိုေၾကာင္းေျပာေပမယ့္ ေမာင္ေမာင္က ေဒၚႏုႏု
နီမွာလိုက္၍သူစာမသင္ေပးဘဲမေနရဲေၾကာင္း၊ ထို႔အျပင္ စာမသင္ရလည္း သူအိမ္ျပန္လို႔မျဖစ္ေသးဘဲ ေဒၚႏုႏု
နီကိုႀကိဳဖို႔ ဒီအိမ္မွာထိုင္ေစာင့္ေနမွာျဖစ္ေၾကာင္း၊ ေစာင့္ေနမယ့္အတူတူ စာရွင္းျပခ်င္ေၾကာင္းစသည္ျဖင့္ ယုံ
ေလာက္ေအာင္ေျပာတဲ့အခါမွာေတာ့ အေပၚထပ္က ပန္းႏုေသြးရဲ့ စာၾကည့္ခန္းထဲကို ေမာင္ေမာင္ေရာက္ခဲ့ပါ
ေတာ့တယ္။ ထိုအခ်ိန္မွာေတာ့ ထမင္းခ်က္ေဒၚရီနဲ႔ အိမ္ေဖာ္မေလး အေထြးတို႔ဟာ ေအာက္ထပ္ ဧည့္ခန္း
ထဲမွာထိုင္ၿပီး 5 movie မွာေမ်ာေနပါေတာ့တယ္။
တီရွပ္အျဖဴေရာင္လက္တို ပါးပါးၾကပ္ၾကပ္ေလးနဲ႔ ေပါင္လယ္အထက္တက္ေနတဲ့ ပိတ္သားအျဖဴေရာင္
ေဘာင္းဘီအတိုေလးေအာက္က ပန္းႏုေသြးကိုယ္လုံးေလးဟာ တစ္ရစ္ႂကြရြတက္ေနပါတယ္။လက္ေမာင္းသား
နဲ႔ေပါင္သားေလးရဲ့ ပန္းႏုေရာင္အသားအရည္ဟာ အခန္းနံရံကိုေတာင္ သြားဟပ္ေနတယ္ထင္ရပါတယ္။ေမာင္
ေမာင္ဟာ ပန္းႏုေသြးရဲ့တကိုယ္လုံးကို သိမ္းက်ဳံးၾကည့္ခ်င္ေနတဲ့ဆႏၵကို ဟန္ေဆာင္မ်ိဳသိပ္ထားလိုက္ပါတယ္။
စာမရွင္းခင္ ေမာင္ေမာင္က သူ႔ရဲ့ အမ္ပီဖိုးကိုျပန္ေတာင္းလိုက္ပါတယ္။ အမွန္တကယ္ကေတာ့ ေကာင္
မေလး အမ္ပီဖိုးထဲက ၾကည့္ထားတဲ့ဟာကို ျပန္သတိရေအာင္လုပ္လိုက္တာပါ။
̀ၾကည့္ေကာၾကည့္ပီးပလား́
̒မၾကည့္ေတာ့ပါဘူး
̀မၾကည့္ရေသးရင္ ယူထားေလ́
̒ဟင့္အင္း. ေတာ္ၿပီ၊ ကားေပၚမွာၾကည့္ၿပီးၿပီ̓
̀ဒါဆိုလည္း အဲဒီသဇင္ အေၾကာင္း ဦးထပ္ေျပာျပမယ္ ́ ဆိုၿပီး မဟုတ္ကဟုတ္က လုပ္ႀကံဖန္းတီးထားတဲ့ သဇင္နဲ႔
ဘဲတစ္ေပြအေၾကာင္းကို တဏွာထစရာျဖစ္ေအာင္ ဇာတ္လမ္းဆင္ၿပီးေျပာျပပါတယ္။
တေန႔လုံးတဏွာအေၾကာင္းေတြပဲၾကားေနရ၊ ေမာင္ေမာင့္လီးကိုပုဆိုးအေပၚကျမင္ခဲ့ရ႐ုံမက တင္ပါးကိုပါ အ
ေထာက္ခံခဲ့ရတဲ့ေကာင္မေလးကေတာ့ အင္းမလုပ္အဲမလုပ္နဲ႔ ၿငိမ္ကုပ္ၿပီးနားေထာင္ေနပါတယ္။
ေမာင္ေမာင္ဟာ စာၾကည့္ခန္းထဲမွာ ေခါက္တုံ႔ေခါက္ျပန္ေလၽွာက္ရင္း ေကာင္မေလးတေျဖးေျဖး တဏွာ
ထလာေအာင္ ဇာတ္လမ္းကိုလွလွပပ ယဥ္ယဥ္ေလးဆင္ၿပီးဆြဲေခၚသြားပါတယ္။ေကာင္မေလးကိုလည္းအဆက္
မျပတ္အကဲခတ္ေနပါတယ္။ေကာင္မေလးမသိမသာတံေတြး ခဏ ခဏမ်ိဳခ်တာကိုလည္း ေမာင္ေမာင္သိေနပါ
တယ္။ဇာတ္လမ္းအထြဋ္အထိပ္ေရာက္ၿပီး ျပန္အေျပမွာေတာ့ ေကာင္မေလးရဲ့ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းဟာ မသိမသာ
လိမ္ယွက္လာပါေတာ့တယ္။အဲဒီမွာပဲ ေမာင္ေမာင္ဟာထိုင္ေနတဲ့ေကာင္မေလးေနာက္ဖက္ကေန ကပ္ရပ္လိုက္
ၿပီးဆက္ေျပာပါတယ္။ပူေႏြးမာေၾကာၿပီး မာန္ထေနတဲ့ေမာင္ေမာင့္လီးႀကီးဟာ ပန္းႏုေသြးေက်ာေအာက္ပိုင္းနဲ႔ခါး
ေက်ာ္ေက်ာ္ထိေဒါင္လိုက္သြားကပ္ေနပါတယ္။ ေကာင္မေလးတခ်က္တြန္႔ကနဲေက်ာေကာ့သြားပါတယ္။ေခါင္း
ကေလးငဲ့သလိုမငဲ့သလိုနဲ႔လွည့္ၿပီးၾကည့္မလိုလုပ္ၿပီးမွ ေခါင္းေရွ႕ျပန္လွည့္ၿပီး မသိသလိုလိုနဲ႔ ၿငိမ္ၿပီးဇာတ္လမ္း
ကိုဆက္ၿပီးနားေထာင္ေနပါတယ္။တကယ္ေတာ့လွည့္ၾကည့္စရာကိုမလိုဘဲ ဒါ လီးဆိုတာေကာင္မေလးသိသြား
ၿပီဆိုတာ ေမာင္ေမာင္တို႔ကေနာေက်ၿပီးသား။ေကာင္မေလးၿငိမ္ေနမွန္းသိေတာ့ ကိုယ္လႈပ္ၿပီးစကားေျပာသလိုနဲ႔
လီးႀကီးနဲ႔ေကာင္မေလးေက်ာေအာက္ပိုင္းခါးစပ္ကို ေဒါင္လိုက္ကပ္ပြတ္ၿပီး ေျပာေနပါေတာ့တယ္။ေကာင္မေလး
ရဲ့ လက္ေမာင္းသားပန္းႏုေရာင္ေလးကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၾကက္သီးဖုေတြထေနတာ ေမာင္ေမာင္ေတြ႕ပါ
တယ္။ စကားေျပာရင္းေမာင္ေမာင္က ေကာင္မေလးပုခုံးႏွစ္ဖက္ကို လက္တင္လိုက္ပါတယ္။ၿပီးေတာ့လက္ႏွစ္
ဖက္နဲ႔ဖြဖြေလး ေကာင္မေလးပုခုံးကိုဆုပ္နယ္ရင္း ဆက္ေျပာေနပါတယ္။ေကာင္မေလးၿငိမ္ေနတဲ့အတြက္ ေမာင္
ေမာင့္ဟာတဆင့္တက္ၿပီး ေကာင္မေလးလက္ေမာင္းႏွစ္ဖက္ကို လက္ကေလၽွာဆင္းၿပီး ပြတ္သပ္ေပးေနလိုက္
ပါတယ္။ဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ ေကာင္မေလးဟာဇာတ္လမ္းကိုေသခ်ာနားမေထာင္နိုင္ေတာ့ဘဲ ျငင္သာစြာပြတ္
သပ္ေနတဲ့ သူ႔လက္ဖဝါးအထိအေတြ႕မွာပဲ အာ႐ုံကစားေနေတာ့မွာဆိုတာ ေၾကာင္းပါးႀကီးေမာင္ေမာင္က သိၿပီး
သားျဖစ္ေနပါၿပီ။ခဏအၾကာမွာေတာ့ ေကာင္မေလးဟာ သက္ျပင္းေမာကို ခိုးထုတ္လိုက္တာသတိျပဳမိလိုက္ပါ
တယ္။ဒါဆို ေနာက္တဆင့္အစပ်ိဳးရပါေတာ့မယ္။ေမာင္ေမာင္ဟာေကာင္မေလးေနာက္ေက်ာဘက္ေန ေကာင္မ
ေလးညာဘက္နံေဘးကိုေရႊ႕လိုက္ပါတယ္။ ေမာင္ေမာင့္လီးႀကီးဟာလည္း ေမာင္ေမာင္ေရြ႕လ်ားရာအတိုင္း
ေကာင္မေလးေက်ာ၊ခါးနဲ႔နံတို႔ကိုပြတ္တိုက္ၿပီးလိုက္လာပါတယ္။ ပန္းႏုေသြးတခ်က္တြန္႔သလိုမသိမသာေလး
ျဖစ္သြားပါတယ္။ဒါေပမဲ့ ဘာမွမျဖစ္သလို ခပ္တည္တည္နဲ႔ဟန္မပ်က္ဘဲဆက္ထိုင္ေနပါတယ္။ ဒါဟာလည္း
ေကာင္မေလးမသိခ်င္ေယာင္ၿပီးၿငိမ္ခံဖို႔ ဟန္ေဆာင္တယ္ဆိုတာသိၿပီးသား။ ေမာင္ေမာင္ဟာ နံေဘးကိုလီးနဲ႔
စကၠန္႔သုံးဆယ္ေလာက္ဖိကပ္အၿပီးမွာေတာ့ ခြာလိုက္ၿပီးလီးကိုလြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေထာင္ေစလိုက္ကာ ပန္းႏု
ေသြးခ်ိဳင္းေနာက္ဘက္ၾကားထဲကေန ညာဘက္နို႔အုံကိုလီးနဲ႔ေထာက္လိုက္ပါတယ္။
အို
ပန္းႏုေသြးႏုတ္ကေန အသံတိုးေလး႐ုတ္တရက္လၽွံက်လာပါတယ္။ဒါေပမဲ့ လႈပ္ရွားမႈမပ်က္ဆက္ထိုင္ေနပါ
တယ္။ ေမာင္ေမာင္ကအသာေလးထပ္ၿပီးကပ္လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ လီးဟာေထာက္ေနရာကေန ေဘးတိုက္
အလ်ားလိုက္ ပန္းႏုေသြးနို႔အုံေဘးတေလၽွာက္ကပ္လ်က္ျဖစ္သြားပါတယ္။နို႔အုံေဘးတေလၽွာက္ ပူေႏြးမာေက်ာ
တဲ့ လီးႀကီးရဲ့အထိအေတြ႕ဟာ ပန္းႏုေသြးရင္ကို တဒိန္းဒိန္းနဲ႔အခုန္ျမန္ေစပါေတာ့တယ္။အဆုံးတိုင္ပူးကပ္ေပး
လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ၇ လက္မရွိတဲ့ေမာင္ေမာင္ရဲ့လီးဟာ နို႔အုံကိုေက်ာ္ၿပီး လီးထိပ္ပိုင္းဒစ္သာသာအရွည္
ေလာက္ဟာ နို႔အုံကိုေက်ာ္ၿပီး ေလဟာနယ္ထဲထိေရာက္လာပါတယ္။ဒါကိုသိလို႔မသိမသာငုံ႔ၿပီးၾကည့္လိုက္မိတဲ့
ပန္းႏုေသြးတစ္ေယာက္ မ်က္လုံးမ်ားပင္ျပာေဝမတတ္ျဖစ္သြားရတာကေတာ့ ေမာင္ေမာင္ရဲ့ႀကီးမားလွတဲ့ လီး
ဒစ္ႀကီးဟာ ပါးလ်တဲ့ပုဆိုးေအာက္မွာ ဖုထစ္ၿပီးထေနတာေၾကာင့္ပါပဲ။တခ်က္ၾကည့္မိရင္ပဲ မ်က္လုံးကမလႊဲနိုင္
ေတာ့ပဲ သည္းသည္းမည္းမည္းၾကည့္ေနမိပါေတာ့တယ္။ေမာင္ေမာင္ဟာသူ႔ရဲ့လီးႀကီးကို ပန္းႏုေသြးရဲ့ခ်ိဳင္းနဲ႔ နို႔
ၾကားမွာညပ္ေနတာကို အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္နဲ႔ ဂြင္းတိုက္သလိုလုပ္လိုက္ပါတယ္။ပုဆိုးပါးပါး
နဲ႔တီရွပ္ပါးပါးေၾကာင့္ လီးႀကီးရဲ့ႀကီးမားသန္မာေထာင္းေထာင္းထေနတဲ့ အေၾကာမ်ားရဲ့ပြတ္တိုက္မႈကိုပါ ခံစား
လိုက္ရတဲ့အတြက္ ပန္းႏုေသြးမွာ တခါမွမခံစားဖူးတဲ့အရသာမ်ားကိုခံစားလိုက္ရပါေတာ့တယ္။ေပါင္ၿခံထဲမွာ
လည္း စိုတိုတိုျဖစ္လာတာကို ကိုယ့္ဘာသာသတိျပဳလိုက္မိပါတယ္။
အခြင့္ေကာင္းေစာင့္ေနတဲ့ေမာင္ေမာင္ကေတာ့ အခ်ိန္အကုန္ခံမေနေတာ့ဘဲ ပန္းႏုေသြးလက္ေမာင္း
ကိုပြတ္တိုက္ေနတဲ့လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ နို႔အုံကိုပါမထိတထိနဲ႔ ေရာၿပီး ပြတ္တိုက္လိုက္ပါတယ္။အေပၚဆန္လို႔ နို႔ကိုထိ
လိုက္တိုင္းတခ်က္၊ေအာက္စုန္ဆင္းလို႔နို႔ကိုထိလိုက္တိုင္းတခ်က္ေကာင္မေလးဟာ တြန္႔ကနဲ တြန္႔ကနဲျဖစ္ ျဖစ္
လို႔သြားပါတယ္။ဒါေပမဲ့ႏုတ္ကေတာ့ အာေစးထည့္ထားသလို ဘာသံမွထြက္မလာပါဘူး။ ေမာင္ေမာင့္လက္ႏွစ္
ဖက္ဟာေနရာေရႊ႕ၿပီး ပန္းႏုေသြးရဲ့လက္ေမာင္းအတြင္းသားဘက္ကို ပြတ္သပ္လိုက္ပါတယ္။ ပထမတစ္ခ်က္၊
ႏွစ္ခ်က္တြန္႔ကနဲျဖစ္သြားၿပီး ေနာက္အခ်က္ေတြမွာေတာ့ ဘာမွမျဖစ္သလိုၿငိမ္ေနပါတယ္။ နို႔ႏွစ္ေရာင္ထဲကိုပန္း
ႏုေရာင္ခပ္ေျပေျပေရာထားသလိုအသားအေရာင္ လက္ေမာင္းလုံးလုံးေလးမွာ ၾကက္သီးဖုေတြ အႀကီးအက်ယ္
ထေနတာကို ေမာင္ေမာင္ျမင္ေနရပါတယ္။ ေမာင္ေမာင္ဟာ လက္ဝါးႏွစ္ဖက္ကို ပန္းႏုေသြးခ်ိဳင္းၾကားထိဆြဲယူ
ပြတ္သပ္လိုက္ၿပီး ခ်ိဳင္းၾကားအေရာက္မွာ ခ်ိဳင္းေလးကို လက္ဝါးႏွစ္ဖက္နဲ႔အသာအယာအုပ္ၿပီး လႈပ္တယ္ဆို႐ုံ
ေလးပြတ္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ပူေႏြးႏႉးညံ့လွတဲ့လက္ဝါးႀကီးႏွစ္ဖက္နဲ႔အုပ္ပြတ္ေလးအထိအေတြ႕ဟာ ပန္းႏုေသြး
အတြက္ေတာ့ အသက္ရႉမွားေလာက္ေအာင္ကိုခံစားလိုက္ရပါတယ္။ အဖုတ္ကေလးထဲကလည္း အရည္ေတြပို
ထြက္လာၿပီး ေပါင္ၿခံထဲထိဆင္းလာတာကို သတိမျပဳဘဲကို မေနနိုင္ေလာက္ေအာင္ျဖစ္လာပါတယ္။ေပါင္ကိုပိုၿပီး
လိမ္ယွက္ထားမိပါတယ္။ ေမာင္ေမာင္ဟာ လက္ေမာင္းအတြင္းသားတစ္ေလၽွာက္ ထက္ေအာက္စုန္-ဆန္ ပြတ္__တိုင္း နို႔အုံေလးကို သိသိသာသာထိလို႔ပြတ္သပ္ေပးၿပီး အထက္ကိုေရာက္တိုင္း ခ်ိဳင္းေလးႏွစ္ဖက္ကိုအသာေလး
အုပ္ပြတ္လုပ္ လုပ္ေပးလိုက္တာ ၅ ႀကိမ္၊ ၆ ႀကိမ္ေလာက္လည္းေရာက္ေရာ ပန္းႏုေသြးဟာ အသက္ရႉသံေတြ
ျပင္းလာပါေတာ့တယ္။ ဟန္မေဆာင္နိုင္ေလာက္ေအာင္ကို အသက္ရႉသံျပင္းျပင္းေတြကို ၄၅ စကၠန္႔ေလာက္ျဖစ္
ေစၿပီးတဲ့အခါမွာေတာ့ ေမာင္ေမာင္ဟာ ေကာင္မေလးရဲ့ခ်ိဳင္းႏွစ္ဖက္ကို အသာမလို႔ဆြဲထူၿပီး မတ္တတ္ရပ္ေစ
လိုက္ပါတယ္။ ပန္းႏုေသြးရဲ့ ပန္းဆီေသြးရင့္ရင့္ အရွက္သည္းေနတဲ့မ်က္ႏွာေလးနဲ႔ ေမာင္ေမာင့္ကို တစ္ခ်က္
လွည့္ၾကည့္ၿပီးျပန္လွည့္သြားကာ ေမာင္ေမာင္ထူတဲ့အတိုင္း အလိုက္သင့္ျဖည္းျဖည္းေလး ထရပ္လိုက္ပါလာ
ပါတယ္။ အဲလိုမတ္တတ္အရပ္မွာေတာ့ အစကတည္းက နို႔အုံေဘးကိုဖိကပ္ထားတဲ့ လီးႀကီးဟာ ရင္ကေနခါး၊
ခါးကေန တင္ပါးေဘးသားကို ပန္းႏုေသြးနံပါးတစ္ေလၽွာက္ပြတ္သပ္သလိုျဖစ္ၿပီး အဆုံးမွာ တင္ပါးေဘးသား
ကိုေဒါင္လိုက္ ထိကပ္ၿပီးသားျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။ ေမာင္ေမာင္ဟာ ပန္းႏုေသြးရဲ့ ဂုတ္ဝဲဆံပင္ေလးကို အသာ
အယာလက္နဲ႔ ဖယ္လိုက္ၿပီး ေမြးညဳင္းစိမ္းေလးေတြနဲ႔ လည္ဂုတ္ကို အသာအယာ ႏုတ္ခမ္းနဲ႔ထိကပ္လိုက္ပါ
တယ္။ တြန္႔ကနဲ တစ္ခ်က္ျဖစ္သြားၿပီး ၿငိမ္ခံေနေပမယ့္ လည္ဂုတ္မွာေတာ့ ၾကက္သီးဖုႀကီးေတြ တျဖန္းျဖန္း
ထလာပါတယ္။ေမာင္ေမာင္ဟာ ညာဖက္လက္နဲ႔ ပန္းႏုေသြး ဝမ္းျပင္သားေလးကိုပိုက္လိုက္ၿပီး အသာအယာနဲ႔
ပန္းႏုေသြးကိုတစ္ဖက္ ဆြဲလွည့္လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ပန္းႏုေသြး ေက်ာျပင္ေလးဟာ ေမာင္ေမာင့္ရင္ကိုကပ္ၿပီး
ေက်ာေပးလ်က္သား ျဖစ္သြားပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာ ေမာင္ေမာင့္လီးႀကီးဟာ ေအာက္ကို ၉၀ံ စိုက္ၿပီး ေပါင္
လယ္အထက္ ေဘာင္းဘီတိုအျဖဴေလးေအာက္က ပန္းႏုေသြးရဲ့တင္ပါးကစ္ကစ္ႏွစ္လုံးၾကားကို တန္းတန္း
မတ္မတ္စိုက္ၿပီး ဖိကပ္လ်က္သားျဖစ္သြားပါေတာ့တယ္။
ပန္းႏုေသြး
ပူေႏြးမာေက်ာၿပီး တုတ္ခိုင္ရွည္လ်ားလွတဲ့လီးႀကီး တင္ပါးႏွစ္ခုအလယ္ ဖင္ၾကားထဲညပ္ေနတာကို တခါ
မွ မၾကဳံဘူးတဲ့ပန္းႏုေသြးတစ္ေယာက္ တဒိုင္းဒိုင္းခုန္ေနတဲ့ကိုယ့္ရင္ခုန္သံကို ကိုယ္တိုင္ျပန္ၾကားေနရၿပီး ဒူးမ်ား
ပင္မခိုင္ ယိုင္ခ်င္ခ်င္ျဖစ္လာပါတယ္။ အေတြးထဲမွာ အလိုမတူျငင္းဆန္ဖို႔စိတ္ကူးမိေပမယ့္ အေတြ႕ထူးရဲ့ ဆန္း
ျပားတဲ့ဆြဲေဆာင္မႈက ႏႈတ္ကိုအာေစးမိေနေစပါတယ္။ ဖင္ၾကားထဲညပ္ေနတဲ့လီးႀကီးကို အာ႐ုံေရာက္ေနစဥ္မွာပဲ
ဦးေမာင္ရဲ့ ပူေႏြးၿပီးႏႉးညံ့လွတဲ့လက္ဝါးႀကီးဟာ ဗိုက္သားျပင္ကိုဖိၿပီးပြတ္သပ္လာတာကို ခံစားလိုက္ရပါတယ္။
တစိမ္းေယာက္်ားတစ္ေယာက္ရဲ့ ပထမဆုံးထိကိုင္ပြတ္သပ္မႈကို ပထမဦးဆုံးခံစားရမႈအျဖစ္ ၾကက္သီးတျဖန္း
ျဖန္းထ ရင္တဒိုင္းဒိုင္းခုန္နဲ႔ တဖက္ကလည္း စိုးရိမ္ေၾကာက္ရြံ့မႈတဝက္နဲ႔ခံစားမႈမ်ိဳးစုံေရာႁပြန္းမႈေတြနဲ႔ ပန္းႏုေသြး
တစ္ေယာက္ ဦးေမာင္ရဲ့အကိုင္အတြယ္ကၽြမ္းက်င္မႈေအာက္မွာ တေျဖးေျဖးဝပ္ဆင္းလာတာကို ကိုယ့္ဘာသာ
သတိမျပဳမိပါဘူး။ ဗိုက္သားျပင္ေလးေပၚပြတ္သပ္ေနတဲ့အထိအေတြ႕မွာ အာ႐ုံေရာက္ေနစဥ္ ဖင္ၾကားထဲမွာ ဖိ
ကပ္ထားတဲ့လီးႀကီးဟာလည္းၿငိမ္မေနပဲ ထက္ေအာက္အကြဲေၾကာင္းအတိုင္းပြတ္တိုက္လာျပန္တာေၾကာင့္ စိတ္
ကအေနာက္ကိုျပန္ေရာက္သြားျပန္ပါတယ္။ပူေႏြးမာေၾကာတဲ့လီးႀကီး ဖင္ၾကားတေလၽွာက္ပြတ္တိုက္ေနတာကို__သာယာမႈတစ္ဝက္၊ စိုးရြံ့မႈတစ္ဝက္နဲ႔ ၿငိမ္ၿပီးေမွးေနမိစဥ္မွာပဲ ဗိုက္သားျပင္ကိုပြတ္ေနတဲ့လက္ဟာ အေပၚကို
ေရာက္တိုင္းမိမိရဲ့ရင္သားေအာက္ပိုင္းကို သိသိသာသာထိခိုက္သြားတာကို သတိျပဳမိတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ အာ႐ုံ
ဟာေရွ႕ပိုင္းကိုျပန္ေရာက္လာပါတယ္။ဒီလိုနဲ႔ ေနာက္ပိုင္းကဖင္ၾကားထဲကအထိအေတြ႕ကို ဖီးလ္ယူလိုက္၊ ေရွ႕
ပိုင္းက ဗိုက္သားျပင္ကိုပြတ္ရင္းေအာက္ဘက္ကို ဆီးခုံအထိဆင္းပြတ္ၿပီး အထက္ေရာက္ရင္ နို႔အုံေအာက္ေျခ
ကိုထိခိုက္ပြတ္လိုက္လုပ္ေနတာကို ဖီးလ္ယူလိုက္နဲ႔ စိတ္မအားရေအာင္ကို အာ႐ုံမ်ားေနပါေတာ့တယ္။ ခ်က္က
ေလးနဲ႔ဆီးခုံကို ပြတ္သပ္လိုက္တဲ့အခါတိုင္း ၾကက္သီးတျဖန္းျဖန္းထၿပီး အဖုတ္ကေလးထဲမွာ ခံစားမႈက ေျဗာင္း
ဆန္ၿပီး ဆီးပင္သြားခ်င္သလိုလိုျဖစ္ ျဖစ္သြားပါတယ္။မိမိရဲ့ ရင္ေတြအဆမတန္ခုန္ေနသလို အသက္ရႉျပင္းထန္
တာေၾကာင့္ ရင္ေတြ ဖားဖိုႀကီးလို အနိမ့္အျမင့္ၾကမ္းစြာ ဖိုလွိုက္ေနတာကိုလည္း သိေနပါတယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာ
ပဲ ဦးေမာင္ရဲ့လက္ဟာ မိမိရဲ့ဘယ္ဘက္လက္ေမာင္းကို ပြတ္သပ္ေနၿပီး ဦးေမာင္ရဲ့ပူေႏြးေႏြးႏူတ္ခမ္းေတြဟာ
မိမိလည္ဂုတ္မွာ ဖြဖြညင္သာတို႔ထိလိုက္၊ ဖိကပ္လိုက္၊ အသာေလးစုတ္ယူလိုက္လုပ္ေနတာကို ခံစားေနရပါ
တယ္။ ဦးေမာင္ရဲ့ ႏူတ္ခမ္း၊ လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ လီးဟာ မိမိကို တရံမလပ္ ထိေတြ႕ပြတ္သပ္ေနတာေၾကာင့္ ဘယ္
ေနရာက ဘယ္ဟာကိုခံစားရမွန္းေတာင္မသိေတာ့ဘဲ စိတ္ကတလွည့္စီေျပးလႊားရင္ ရင္ဖိုလွိုက္ကာ ေမာေနပါ
ေတာ့တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ဦးေမာင္ရဲ့လက္ႏွစ္ဖက္လုံးဟာ မိမိရဲ့ခ်ိဳင္းေအာက္က လၽွိုလာၿပီး မိမိရဲ့ရင္ႏွစ္မႊာ
ကို သာသာေလးအုပ္ကိုင္လာတာကိုခံစားလိုက္ရပါတယ္။ ကိုယ္လုံးေလးတစ္ခ်က္တြန္႔သြားသလို ႏူတ္ကလည္း
အို ဟုတစ္လုံးထြက္သြားၿပီး ပုခုံးေလးတြန္႔လို႔ လက္ေမာင္းေလးေတြနဲ႔ ဦးေမာင္လက္ေတြကို ဘယ္နဲ႔တြန္းလိုက္
ညာနဲ႔တြန္းလိုက္နဲ႔ တြန္းဖယ္သလိုလုပ္လိုက္မိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အားမပါတာကိုယ့္ဘာသာသိသလို ဦးေမာင္
ကလည္းသူ႔လက္ေတြကိုမ႐ုပ္ပါဘူး။ ပူေႏြးႏႉးညံ့တဲ့လက္ဝါးျပင္ႀကီးႏွစ္ခုနဲ႔ မိမိရဲ့ရင္သားႏွစ္လုံးကိုအုပ္ကိုင္ၿပီး
ရြရြေလးပြတ္သပ္ဆုပ္နယ္ေပးေနတာဟာ ရင္ထဲမွာ လွိုက္ကနဲ လွိုက္ကနဲျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။ မိမိရဲ့ရင္သား
ႏွစ္လုံး ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ရဲ့ အဦးဆုံးအုပ္ကိုင္ပြတ္သပ္မႈမွာ ရင္ခုန္လွိုက္ေမာရာကေန အသားက်သလို
ျဖစ္သြားေတာ့မွ မိမိဘာသာသတိျပဳမိလိုက္တာက မိမိရဲ့လက္ႏွစ္ဖက္ဟာ ဦးေမာင္ရဲ့ ေပါင္နဲ႔ပုဆိုးစကို ေနာက္
ျပန္တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ထားမိတာကို သိလိုက္ပါတယ္။ ထိုအသိနဲ႔အတူမိမိရဲ့ဖင္ၾကားနဲ႔ဦးေမာင္ရဲ့လီးႀကီးဟာ
တသားထဲထင္ရေလာက္ေအာင္ ထိကပ္ေနတာကိုပါ သတိျပဳမိလိုက္ပါတယ္။အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ဦးေမာင္ရဲ့ ဘယ္
ဘက္လက္ဟာ မိမိရဲ့ဘယ္ဘက္နို႔အို႔ကို ပြတ္ေခ်ေနၿပီး ညာဘက္လက္ဟာ ဝမ္းဗိုက္သားျပင္တေလၽွာက္
ေအာက္ကိုပြတ္တိုက္ဆင္းသြားၿပီး မိမိဆီးခုံကိုပြတ္သပ္ေနတာကို ခံစားေနရပါတယ္။ လက္ဟာမသိမသာ
ေအာက္ကိုဆင္းလိုက္ၿပီး မိမိရဲ့တီရွပ္ေအာက္နားစေလးကို မသိမသာမၿပီး လၽွိုဝင္လာပါတယ္။လက္ဝါးျပင္နဲ႔
မိမိရဲ့ဆီးခုံ အတားအဆီးမရွိတိုက္ရိုက္ထိေတြ႕့လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ပန္းႏုေသြးရဲ့ဆီးခုံတေလၽွာက္ လွိုင္းေတြ
ထသလို တလိပ္လိပ္ခံစားမႈနဲ႔အတူ ဆီးခုံဟာ နိမ့္လိုက္ျမင့္လိုက္ျဖစ္လာပါတယ္။ဦးေမာင္ရဲ့လက္ဖဝါးအထိအ
ေတြ႕ဟာ ႏႉးညံ့လြန္းလွပါတယ္။ဦးေမာင္ရဲ့လက္ဟာ ဆီးခုံကိုခဏပဲပြတ္ပါတယ္။ တခါတည္း အကၤ်ီအတြင္းထဲ
ကေန အထက္ကိုဆန္တက္လို႔ ဗိုက္သားျပင္တေလၽွာက္ကိုပြတ္သြားၿပီး ရင္သားဆီဦးတည္လာပါတယ္။ဒါကို
သိလို႔ ပန္းႏုေသြး ညာဘက္ပုခုံးေလးကိုတြန္႔လို႔ လက္ေမာင္းေလးနဲ႔ ဦးေမာင္လက္ကို တြန္းေပမယ့္ အားမပါလွ
ပါဘူး။သိသိႀကီးနဲ႔ကို ဦးေမာင္ရဲ့ညာဘက္လက္ဟာ အေပၚကိုဆန္တက္လာၿပီး ဘရာစီယာေအာက္ကကို လၽွိ__
ကာ မိမိရဲ့ညာဘက္ရင္သားကို ထိထိမိမိႀကီး ပြတ္သပ္လာပါေတာ့တယ္။ပန္းႏုေသြး မ်က္ႏွာတခုလုံးရဲရဲတြတ္
ကာ ေခါင္းကို တေစာင္းေလးငုံ႔ရင္း ဟင့္အင္းလို႔ တခ်က္အသံထြက္လိုက္မိေပမယ့္ မ႐ုန္းကန္မိဘဲ ၿငိမ္ေနပါ
တယ္။ မိမိရဲ့ညာဘက္နို႔အုံတခုလုံးကို ပူေႏြးတဲ့လက္ဝါးႀကီးနဲ႔ အုပ္ကိုင္လိုက္၊ပြတ္သပ္လိုက္၊ တခါတခါနို႔အုံတခု
လုံးကို ပြတ္သပ္တဲ့အခါမွာ ဦးေမာင္ရဲ့လက္ေခ်ာင္းထိပ္ေတြက နို႔သီးေခါင္းေလးကိုပါ ပြတ္ ပြတ္ဆြဲသြားပါတယ္။
အဲဒီအခါမွာေတာ့ ပန္းႏုေသြးႏူတ္က တဟင္းဟင္း ၿငီးသံထြက္က်လာရပါေတာ့တယ္။ညာဘက္နို႔အုံကို ပြတ္
သပ္ဆုပ္နယ္ေခ်ေပးေနတဲ့အထိအေတြ႕မွာ တဟင္းဟင္းနဲ႔ဖီးလ္တက္ေနစဥ္မွာ ေလာကကိုေမ့သလိုျဖစ္ေနတဲ့
ပန္းႏုေသြးတေယာက္ ဘယ္ဘက္ရင္အုံကို အုပ္ကိုင္ပြတ္သပ္လာေတာ့မွ သတိတခ်က္ျပန္ဝင္လာခဲ့ၿပီး ဦးေမာင္
ရဲ့ဘယ္လက္ဟာလည္း ညာလက္နည္းတူ မိမိရဲ့ တီရွပ္၊ ဘရာစီယာေအာက္ကလၽွိုၿပီး မိမိရဲ့ရင္သား ႏွစ္မႊာလုံး
ကို အဆီးအတားအကာအရံမရွိ စိတ္ရွိတိုင္း ပြတ္သပ္ ဆုပ္ေခ် ပယ္ပယ္နယ္နယ္ကိုင္တြယ္ေနတာကို သိလိုက္
ရပါတယ္။
ပန္းႏုေသြးရဲ့ ရင္ႏွစ္မႊာဟာ တစ္လုံးတစ္လုံးကို တ႐ုတ္ထမင္းပန္းကန္လုံးေလာက္ရွိတာမိႈ႔ ႀကီးမားတဲ့
ေမာင္ေမာင့္လက္ဝါးနဲ႔အုပ္မိ႐ုံ အံကိုက္ပါပဲ။ နို႔အုံတစ္ခုလုံးတင္မက နို႔သီးေခါင္းေလးႏွစ္ဖက္ကိုလည္း လက္
ေခ်ာင္းေလးေတြနဲ႔ တို႔ထိ ပြတ္သပ္ ကိုင္တြယ္ပြတ္ေခ်ေပးေနတဲ့ ေမာင္ေမာင့္ရဲ့ပိုင္နိုင္ကၽြမ္းက်င္မႈေအာက္မွာ
ပန္းႏုေသြးတစ္ေယာက္ ေဆာက္တည္ရာမရဘဲ တဟင္းဟင္းနဲ႔ၿငီးသံထြက္ေနပါေတာ့တယ္။ အရွိန္ေလး
နည္းနည္းရေတာ့ ညာဘက္လက္ဟာ နို႔ကိုလက္လႊတ္ၿပီး ေအာက္ကိုတျဖည္းျဖည္းပြတ္ၿပီး ဆင္းလာပါတယ္။
ဘယ္ဘက္လက္ကေတာ့ နို႔ႏွစ္လုံးကိုတလွည့္ဆီပြတ္ေခ်ဆြဲကိုင္ေပးေနပါတယ္။ႏႉးညံ့တဲ့ဗိုက္သားျပင္ေလးက
ေနပြတ္တိုက္ဆင္းလာတဲ့ညာလက္ဖဝါးဟာ ခ်က္တြင္းနက္နက္ေလးမွာခဏနားၿပီး ခ်က္ကိုအုပ္လ်က္ ၂ ခ်က္၊
၃ ခ်က္ပြတ္လိုက္ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့လက္ညိဳးေလးနဲ႔ ခ်က္တြင္းနက္နက္ေလးထဲကို ၂ ခ်က္ေလာက္ေမႊ
လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ပန္းႏုေသြးတြန္႔ကနဲျဖစ္သြားပါတယ္။ ညာဘက္လက္ဖဝါးဟာ အဲဒီမွာပဲရပ္တန္႔မေနဘဲ
ဆီးခုံအထိဆက္ဆင္းလာၿပီး ပြတ္သပ္ေပးေနပါေတာ့တယ္။ဘယ္လက္က နို႔ ၂ လုံးနဲ႔ နို႔သီးေခါင္းေလးေတြကို
တစ္လွည့္ဆီ ကိုင္တြယ္ပြတ္သပ္ေပးေနသလို ညာဘက္လက္ကလည္း ဆီးခုံးကိုဖိၿပီးပြတ္ဆြဲေပးေနတဲ့အခါမွာ
ေတာ့ ပန္းႏုေသြးတစ္ေယာက္ မ်က္ေတာင္မ်ားပင္ေမွးဆင္းက်သြားၿပီး ၿငီးသံပိုက်ယ္လာတာနဲ႔အတူ အဖုတ္
ေလးထဲက အရည္ၾကည္မ်ားဟာ အျပင္ဘက္ကိုမ်ားမ်ားႀကီးလၽွံက်လာပါေတာ့တယ္။ေမာင္ေမာင္ရဲ့လက္ဟာ
ဆီးခုံကိုပြတ္ရင္းကေန မသိမသာေဘာင္းဘီသားေရႀကိဳးစထဲကို လက္တစ္ဆစ္ေလာက္ဝင္လာၿပီး အဖုတ္ရဲ့
ႀတိဂံေစာက္ထိုးပုံ အေပၚမ်ည္းတစ္ေလၽွာက္ပါ ပြတ္ပြတ္ဆြဲသြားတဲ့အခါမွာေတာ့ ပန္းႏုေသြးတစ္ေယာက္ တြန္႔က
နဲျဖစ္ၿပီး တင္ပါးကို ေနာက္သို႔ယို႔လိုက္မိပါတယ္။ထိုအခါမွာ ေနာက္ကဖိကပ္ေထာက္ထားတဲ့လီးႀကီးဟာ ပိုဖိ
ကပ္မိသြားၿပီး စအိုအထိလာထိကပ္မိေနတဲ့အထိအေတြ႕ကို သိသိသာသာႀကီးခံစားလိုက္ရပါတယ္။စအိုဝကခ်က္ခ်င္းယားသလို ျဖစ္သြားတာမို႔ စိတ္ရဲ့ခိုင္းေစမႈမပါဘဲ တြန္႔ကနဲေရွ႕ျပန္ေကာ့လိုက္မိတဲ့အခ်ိန္မွာ
ေမာင္ေမာင္ရဲ့ညာလက္ဟာ ေအာက္ကိုဆတ္ကနဲဆင္းၿပီး အဖုတ္ေလးကိုအုပ္ကိုင္လိုက္တဲ့အတြက္ ကြက္တိ
ထိထိမိမိႀကီးကို အုပ္ကိုင္မိလ်က္ သားျဖစ္သြားပါေတာ့တယ္။
̀အိုး ́
ပန္းႏုေသြးရဲ့လက္ကေလးတဖက္ဟာ အဟန္႔အတားသေဘာနဲ႔ ေမာင္ေမာင္ရဲ့ညာဘက္လက္ေကာက္ဝတ္ကို
ဆုပ္ကိုင္လာပါတယ္။ဒါေပမဲ့ မာန္ထေနတဲ့ေမာင္ေမာင္ရဲ့ညာဘက္လက္ဝါးဟာ ပန္းႏုေသြးလက္နဲ႔ဆုပ္ကိုင္ထား
လ်က္နဲ႔ပဲ ပန္းႏုေသြးရဲ့ေစာက္ဖုတ္ေလးတခုလုံးကို လက္ဝါးနဲ႔ဖိအုပ္ၿပီးထက္ေအာက္စုန္ဆန္ပြတ္သပ္ေပးေနပါ
တယ္။ ထိုအခါမွာေတာ့ ပန္းႏုေသြးရဲ့ခံစားမႈအရသာဟာ ေလဟာနယ္ထဲေျမာက္တက္သလို ျဖစ္သြားပါတယ္။
ပန္းႏုေသြးနဲ႔ ေမာင္ေမာင္
ေမာင္ေမာင္ဟာ ရာဂစိတ္ေၾကာင့္ေဖာင္းထေနတဲ့ ပန္းႏုေသြးရဲ့ အဖုတ္ကိုအုပ္ကိုင္ပြတ္သပ္ရင္း
ေမႊးညဳင္းႏုကေလးမ်ားရဲ့ မသိသာေသာအထိအေတြ႕ကို အာ႐ုံခံေနပါတယ္။ စိတ္ထေနတဲ့ေကာင္မေလးရဲ့
ရႊဲရႊဲစိုေနတဲ့ အဖုတ္ကေလးေၾကာင့္လည္း မၾကာမီ ပန္းဦးေခၽြရေတာ့မယ္ဆိုတာကို ေသခ်ာသိေနၿပီျဖစ္ပါတယ္။
ထိုသို႔သိေလစိတ္ကပိုထန္ေလ ျဖစ္လာပါတယ္။ သို႔ေသာ္အေတြ႕အၾကဳံမ်ားေနေသာ ေမာင္ေမာင့္အဖို႔ ေလာ
မႀကီးဘို႔ လိုေၾကာင္းကိုေတာ့ ေကာင္းေကာင္းႀကီးသိသျဖင့္ အထဲထိလက္ကိုမနိုက္ေသးဘဲ လက္ခလယ္ျဖင့္
အေစ့ကေလးကိုထိေတြ႕ပြတ္ေပးလိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့-
̀အိုး… ဦးေမာင္…..ရွီးးး… ရွီးး… ́
လက္ညိဳးလက္မႏွင့္ အေစ့ေလးကို ကိုင္တြယ္ၿပီးပြတ္လွည့္ေလးလွည့္ေပးလိုက္ပါတယ္။
̀အာ ဟာ….ရွီးးးး…. ́
၂ မိႏွစ္နီးပါးေလာက္ အေစ့ကေလးကိုကလိေပးလိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ အရည္မ်ားဟာ ပိုမိုမ်ားျပားစြာ
ထြက္လာၿပီး ေမာင္ေမာင့္လက္ကိုစိုရႊဲကုန္ေစပါေတာ့တယ္။ေနာက္ေတာ့ အဖုတ္တခုလုံးကို အုပ္ကိုင္ပြတ္သတ္
လိုက္၊ အကြဲေၾကာင္းတေလၽွာက္လက္ကိုပြတ္ဆြဲလိုက္၊ အေစ့ကေလးကိုကိုင္တြယ္ပြတ္သပ္ေပးလိုက္၊ လက္နဲ႔
ကိုင္လို႔ မမိတမိ အေမႊးႏုေလးေတြကို မရတရဆြဲေပးလိုက္နဲ႔လုပ္ေပးလိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ပန္းႏုေသြးဆီက
သက္ျပင္းေမာသံ၊ တရွီးရွီးအသံ၊ တဟင့္ဟင့္အသံတို႔ အဆက္မျပတ္ထြက္လာၿပီး ဒီအသံေတြမထြက္ေအာင္၊
တိုးတိုးျငင္သာျဖစ္ေအာင္လည္း ေကာင္မေလး မထိန္းနိုင္ေတာ့ပါဘူး။
ဒါေပမဲ့ ေမာင္ေမာင့္အေနနဲ႔ ေစာက္ဖုတ္ေလးအတြင္းထဲကို လက္ေခ်ာင္းေတြမထည့္ပါဘူး။ ဒီလို
အေကာင္းစား၊ အပ်ံစား၊ ပထမတန္းစား ပက္ကင္ေစာက္ဖုတ္ႏုႏုေလးကို ဘာဂ်ာနဲ႔ပဲစဖြင့္သင့္တယ္လို႔ ေမာင္
ေမာင္က သူ႔ဘာသာ ခံယူထားလို႔ပါ။ ေမာင္ေမာင္အခ်ိန္ဆြဲမေနပါဘူး။လက္ေတြလႊတ္လိုက္ၿပီး ပန္းႏုေသြးကို
သူ႔ဘက္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ဆြဲလွည့္လိုက္ပါတယ္။ ေက်ာျပင္ကိုလက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔သိုင္းဖက္ၿပီး ေမာ့ေမာ့ေလးျဖစ္လာ
တဲ့ ပန္းႏုေသြးႏုတ္ခမ္းကို အနမ္းပန္းေခၽြလိုက္ပါတယ္။ၿပီးေတာ့မွ ႏုတ္ခမ္းတစုံလုံးကို ငုံၿပီးေျဖးညဳင္းစြာ စုတ္ယူ
လိုက္ပါတယ္။ပန္းႏုေသြး မ်က္ေတာင္မ်ားစင္းက်ၿပီး ကိုယ္ေလးေကာ့လို႔ ေျခဖ်ားေလးအလိုလိုေထာက္လာပါ
တယ္။ေမာင္ေမာင္ဟာ ႏုတ္ခမ္းကိုစုတ္ယူရင္း လၽွာျဖင့္ထိုး၊ေမႊ၊အေပၚႏုတ္ခမ္းတလွည့္ေအာက္ႏုတ္ခမ္းတလွည့္
နမ္းစုတ္လုပ္ေပးေနပါတယ္။
မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ဆြဲကပ္ထားၿပီး နမ္းေနတဲ့အျပင္ ပန္းႏုေသြးကိုယ္ေလးကလည္း ေကာ့ေနသျဖင့္
လုံခ်ည္ႏွင့္ေဘာင္းဘီခံထားေသာ္လည္း မာန္ျပင္းေထာင္ထေနေသာ ေမာင္ေမာင့္လီးႀကီးနဲ႔ ပန္းႏုေသြးရဲ့
ေဖာင္းႂကြေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ကေလးတို႔ဟာ တင္းတင္းႀကီးေထာက္မိေနပါတယ္။ေမာင္ေမာင့္ အဖို႔မသိသာ
လွေပမယ့္ ခုမွပထမဦးဆုံး ဆန္႔က်င္ဘက္လိင္ရဲ့ အထိအေတြ႕ျဖစ္တာေၾကာင့္ ပန္းႏုေသြးမွာေတာ့အသားကေလးမ်ားပင္ တဆတ္ဆတ္တုန္လာၿပီး ပိုၿပီးဖိကပ္ခ်င္ေနမိပါတယ္။ေမာင္ေမာင့္လက္တစ္ဖက္က
တင္ပါးႏွစ္လုံးကို အုပ္ကိုင္ၿပီးသူ႔ဘက္ကိုဖိကပ္လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ပန္းႏုေသြးတစ္ေယာက္ ဖင္ကိုပိုရႉံ႔ၿပီး
ပိုေကာ့ကာ လီးႀကီးနဲ႔ပိုထိ ပိုကပ္ေအာင္အားထုတ္လိုက္ၿပီး ဘယ္ဘက္ေျခေထာက္ေလးတစ္ဖက္က အလိုလို
ႂကြလာကာ ေမာင္ေမာင့္ညာေျခကို လာခ်ိတ္ပါေလေတာ့တယ္။
ေမာင္ေမာင္ဟာလက္ႏွစ္ဖက္ကို ပန္းႏုေသြးအကၤ်ီထဲသြင္းလိုက္ၿပီး ေက်ာျပင္ႏုႏုေလးကိုပြတ္သပ္
လိုက္ကာ ဘရာစီယာခ်ိတ္ကိုျဖဳတ္ခ်လိုက္ပါတယ္။ ပန္းႏုေသြးမွာေတာ့ ႏုတ္ခမ္းအနမ္းအထိအေတြ႕၊ ဖိ
ေထာက္ထားတဲ့လီးႀကီးအထိအေတြ႕နဲ႔ေက်ာျပင္ကိုပြတ္သပ္ေပးေနတဲ့ အထိအေတြ႕ေတြမွာေမ်ာေနၿပီး တားဆီး
ရန္ပင္သတိမရေပ။ေမာင္ေမာင့္လက္ဝါးႏွစ္ဖက္လုံးဟာေက်ာျပင္မွ ေအာက္ဘက္ကိုစုန္ဆင္းသြားၿပီး ခါးေျပေျပ
ေလးဆီေလၽွာဆင္းကာ တင္ပါးမို႔မို႔အတိုင္း နိမ့္ရာမွျမင့္ရာသို႔ျပန္တက္လာၿပီး ေဘာင္းဘီေကာ၊ပင္တီေလးေကာ
အတြင္းမွဝင္ကာ တင္ပါးႏွစ္လုံးအား ပြတ္သပ္ေပးလိုက္ၿပီးေနာက္ ကိုင္တြယ္ဆုပ္ကိုင္ဖ်စ္ညဳစ္ေပးေနပါတယ္။
ႏႉးညံ့ေခ်ာမြတ္ေသာ္လည္း တင္းသန္လြန္းလွတဲ့တင္ပါးတစ္လုံးစီဟာ ေမာင္ေမာင့္လက္ဝါးတစ္ဖက္စီနဲ႔ ထိထိမိမိ
အုပ္ကိုင္နိူင္စြမ္းမရွိပါဘူး။ တဟင္းဟင္းႏွင့္ဖီးလ္ေတြတက္ၿပီးရင္းတက္ေနတဲ့ ေကာင္မေလးရဲစအိုကို လက္ခ
လယ္နဲ႔တခ်က္ ပြတ္ေပးလိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ အို႔ ကနဲ႔တခ်က္ေအာ္ၿပီး တြန္႔ကနဲေကာ့တက္သြားပါတယ္။
ေမာင္ေမာင့္အေနနဲ႔အခ်ိန္ဆိုင္းလို႔မျဖစ္ဘူးဆိုတာသိေနပါတယ္။ ေဒၚႏုႏုနီကိုသြားမႀကိဳခင္ ပန္းႏုေသြး
ရဲ့အပ်ိဳရည္ကို စုတ္ယူေသာက္သုံးၿပီးျဖစ္ရမယ့္အျပင္ ထိုအရသာကိုေကာင္မေလးတန္းတန္းစြဲသြားေအာင္လုပ္
ရမည္ကိုလည္းသိထားပါတယ္။ပန္းႏုေသြး ဖီးလ္ေတြအဆမတန္တက္ေနၿပီျဖစ္တဲ့အတြက္ ေနာက္တစ္နာရီအ
တြင္းမွာ ရည္မွန္းခ်က္အတိုင္းလုပ္နိုင္မယ္ဆိုတာလည္း ေမာင္ေမာင္သိေနပါၿပီ။ေမာင္ေမာင္ဟာ ႏုတ္ခမ္းအနမ္း
ကိုခြာလိုက္ပါတယ္။နဖူးနဲ႔ ပါးႏွစ္ဖက္ကို တစ္ခ်က္စီနမ္းလိုက္ၿပီး ေမးေစ့ေလးကိုနမ္းကာ လည္ပင္း၊ ရင္ညြန္႔၊
ဝမ္းဗိုက္သားအထိ မိမိမ်က္ႏွာကို ဖိကပ္ဆင္းရင္း ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္ပါတယ္။ ဆီးခုံကိုမ်က္ႏွာက တစ္ခ်က္
ပြတ္သြားၿပီး အဖုတ္ေလးဆီမွာ ပါးစပ္အပ္လိုက္ပါတယ္။လက္ႏွစ္ဖက္ကေတာ့ ဒူး ၂ ဖက္ေထာက္ထိုင္လ်က္က
ေနပဲ တင္ ပါး ၂ ဖက္ကို အုပ္ကိုင္ထားပါတယ္။ေဘာင္းဘီအေပၚကေနပဲ အဖုတ္ကေလးကို ပါးစပ္ဟၿပီး သြားနဲ႔့
သာသာေလးတစ္ခ်က္ကိုက္လိုက္ကာ ငုံခဲထားလိုက္ပါတယ္။ေနာက္ ၂ ခ်က္ ၃ ခ်က္ကိုက္၊ တခါငုံခဲနဲ႔ ၃-၄ႀကိမ္
လုပ္ေပးလိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ပန္းႏုေသြးဒူးေတြပင္မခိုင္ေတာ့တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ လက္တစ္ဖက္က စားပြဲခုံကို
လွမ္းကိုင္လိုက္ရပါတယ္။တင္ပါးကိုအုပ္ကိုင္ထားတဲ့ေမာင္ေမာင့္လက္ႏွစ္ဖက္ဟာ ပန္းႏုေသြးရဲ့ အတြင္းခံပင္တီ
ေလးေကာ အေပၚကေဘာင္းဘီတိုအျဖဴေလးကိုပါ စုကိုင္ၿပီးေအာက္ကိုဆြဲခၽြတ္ခ်လိုက္ရာ ေပါင္လယ္အနားထိ
လိပ္လ်က္ကၽြတ္က်လာပါတယ္။ပန္းႏုေသြးလက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔လွမ္းဆြဲလိုက္ေပမယ့္ မမီေတာ့ပါဘူး။ေမာင္ေမာင္ဆြဲ
ခၽြတ္ထားတဲ့ေနရာမွာပဲ လက္ကေဘာင္းဘီစေတြကိုကိုင္မိပါတယ္။ပန္းႏုေသြးျပန္ဆြဲတင္ေပမယ့္ ေမာင္ေမာင္က
လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔သူမရဲ့ေပါင္တစ္ဖက္တစ္ခ်က္ကေန ေဘာင္းဘီကိုလိပ္ၿပီးတင္းတင္းဆုပ္ထားတဲ့အတြက္မရပါ
ဘူး။ပန္းႏုေသြးႏူတ္က မလုပ္ရန္ေျပာဖို႔အားယူစဥ္မွာပဲ ေမာင္ေမာင္ရဲ့ႏုတ္ခမ္းဟာပန္းႏုေသြးရဲ့ေစာက္ဖုတ္ကို
လာနမ္းတဲ့အတြက္ အို႔ ဟုသာႏူတ္ကအသံထြက္သြားၿပီး တြန္႔ကနဲျဖစ္သြားပါတယ္။အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ေမာင္ေမာင္ေမာင္ေမာင္ကေဘာင္းဘီလိပ္ကိုေအာက္အထိအသာဆြဲခ်လိုက္ပါတယ္။ဒီအခ်ိန္မွာ ျငင္းဆန္ျခင္းဆို
တာ ပန္းႏုေသြးေခါင္းထဲကို ေယာင္လို႔ေတာင္ေရာက္မလာပါဘူး။ေဘာင္းဘီလိပ္ေျခမ်က္စိမွာပုံက်သြားတဲ့အ
ခ်ိန္မွာ ပန္းႏုေသြးရဲ့ညာဘက္ေျခေထာက္ေလးဟာအလိုလိုပဲႂကြတက္လိုက္ၿပီး ေဘာင္းဘီလိပ္ထဲကေန ကြင္း
လုံးကၽြတ္ေအာင္ မ ထြက္လာပါတယ္။အဲဒီလိုအမကိုပဲ ေမာင္ေမာင္ကအခြင့္ေကာင္းယူၿပီး သူ႔ဘယ္ဘက္လက္နဲ႔
ပန္းႏုေသြးညာဘက္ေပါင္လယ္ေလာက္ကို အသာမကိုင္လိုက္ၿပီး ေဘးကကုလားထိုင္ေပၚတင္ေပးလိုက္ပါတယ္
ထိုအခါမွာေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ကေလးဟာဟျပဲေလးျဖစ္သြားၿပီး အေစ့ေလးပင္ျပဴထြက္လာပါတယ္။ထိုအခါမွ
ေမာင္ေမာင္ဟာ ေခါင္းကိုခြာလိုက္ၿပီး အပ်ိဳစင္အလွပေဂးရဲ့ ေစာက္ဖုတ္ေလးကိုေသခ်ာၾကည့္ပါေတာ့တယ္။
အဖုတ္ ကေလးဟာ နို႔ႏွစ္ေရာင္ ၂ ခ်ိဳး၊ ပန္းေသြးေရာင္ ၁ ခ်ိဳးေရာစပ္ထားတဲ့ပန္းေရာင္ေျပေျပေလးျဖစ္ေနၿပီး
လူပ်ိဳေပါက္စေလးရဲ့ ေပါက္ကာစႏုတ္ခမ္းေမႊးအရြယ္ ေစာက္ေမြးစိမ္းစိမ္းေလးမ်ားဟာ အကြဲေၾကာင္း
တေလၽွာက္မွာ လွပညီညာစြာ ေပါက္ေနပါတယ္။ေစာက္ဖုတ္ကလည္း ေစာက္ဖုတ္မုန္႔ေပါင္း အမ်ိဳးအစား
ျဖစ္တာရယ္၊ တဏွာ ႂကြေနတဲ့အခ်ိန္ ျဖစ္တာရယ္ေၾကာင့္ တကယ့္စိမ္းမို႔မို႔ကေလးျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။ ဟေန
တဲ့အတြင္းသားေလး ျမင္ရသေလာက္ကေတာ့ တကယ့္ပတၱျမားေသြးရဲရဲပါပဲ။ အဖုတ္ဆီကအထိအေတြ႕
ရပ္သြားတာေၾကာင့္ ပန္းႏုေသြးတစ္ေယာက္ဘာလို႔လဲဆိုတဲ့အေတြးနဲ႔ငုံ႔ၾကည့္လိုက္ရာ မိမိေစာက္ဖုတ္ကို
ေသေသခ်ာခ်ာ အနီးကပ္ၾကည့္ရႉေလ့လာေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရတာေၾကာင့္ ရွက္ေသြးနဲ႔မ်က္ႏွာ ရဲကနဲျဖစ္
သြားကာ အို..ဦးေမာင္ကလည္းဟုဆိုကာ ကုလားထိုင္ေပၚ တင္ထားတဲ့ေပါင္ကေလးကို ျပန္စိမလိုယမ္း
လိုက္ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ေမာင္ေမာင္ဟာ သူရဲ့လၽွာကိုဟဟေလးျဖစ္ေနတဲ့ အတြင္းသားေလးဆီ
ထိုးသြင္းလို႔ ယက္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ႏႉးညံ့လြန္းလွတဲ့အတြင္းသားေလးနဲ႔ေမာင္ေမာင့္ရဲ့လၽွာေပၚက အရသာဖု
ေတြပြတ္ဆြဲ ဆြဲေနတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ပန္းႏုေသြးခမ်ာထြန္႔ထြန္႔လူးေနပါေတာ့တယ္။ ခုနကခံစားခဲ့ရသမၽွ
အရသာေတြကိုပင္ ထူးျခားလြန္းလွတာေၾကာင့္ ထို႔ထက္ေကာင္းတဲ့အရသာရွိနိုင္ေတာ့မည္မဟုတ္ဟုပင္ထင္ထားေသာ္လည္း ခုခံစားေနရတဲ့အရသာက ထိုအရသာမ်ားထက္သာလြန္ေကာင္းမြန္ေနျပန္ရာ ေနာက္
ဘယ္လိုသာလြန္ထူးကဲတဲ့အရသာေတြ ခံစားရဦးမလဲဟူေသာအေတြး ႐ုတ္တရက္ဝင္လာကာ ရမၼက္စိတ္
ပိုျပင္းထန္လာၿပီး ေမာင္ေမာင့္ဆံပင္ေတြကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔အတင္းဆုပ္ကိုင္ၿပီး ခါးကိုပိုေကာ့ကာ မိမိအဖုတ္နဲ႔
ေမာင္ေမာင့္မ်က္ႏွာကို ပိုမိုဖိကပ္ထားမိပါတယ္။ ႏုတ္ကလည္း အိုးးးး ဦးေမာင့္င္င္ ဦးေမာင့္င္င္ နဲ႔ ၿငီးရြတ္
ရြတ္ေနမိပါတယ္ ။
ေမာင္ေမာင္ဟာလက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ပန္းႏုေသြးတင္ပါးေအာက္ကပ္လ်က္ကမလိုက္ၿပီး လူကိုမတ္တတ္ထ
ရပ္လိုက္ကာ ပန္းႏုေသြးတင္ပါးကို စားပြဲခုံစြန္းမွာ အေနေတာ္တင္လိုက္ပါတယ္။ၿပီးေတာ့လက္တစ္ဖက္နဲ႔ စားပြဲ
ေပၚကစာအုပ္ေတြ၊ ေဘာလ္ပင္ေတြကို တြန္းဖယ္ခ်ပစ္လိုက္ပါတယ္။ပန္းႏုေသြးလက္ႏွစ္ဖက္ဟာ စားပြဲေပၚမွာ
ေနာက္ျပန္ေထာက္လ်က္ျဖစ္ၿပီး ေနာက္ကိုခပ္ယိုင္ယိုင္ေလးျဖစ္ေနပါတယ္။ေမာင္ေမာင္ဟာ ေကာင္မေလးေျခ
ေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ေျခက်င္းဝတ္အထက္နားကေနကိုင္ၿပီး ေဘးကိုတြန္းကားလိုက္ပါတယ္။ေနာက္ ဘယ္
ဘက္ေျခေထာက္မွာ ခုထိခ်ိတ္လ်က္ပါလာတဲ့ ေဘာင္းဘီလိပ္ကိုျဖဳတ္ၿပီး ေအာက္ကိုပစ္ခ်လိုက္ပါတယ္။ထို႔
ေနာက္မွာေတာ့ လက္ႏွစ္ဖက္ေနာက္ျပန္ေထာက္ၿပီး ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းျဖဲကားထားတာေၾကာင့္ ဟျပဲေလးျဖစ္ေန
တဲ့ ပန္းႏုေသြးရဲ့ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားနီတာရဲေလးထဲကို လၽွာကိုတဆုံးသြင္းလိုက္ၿပီး အားရပါးရယက္ေပးပါ
ေတာ့တယ္။အေစ့ကိုလည္းအလြတ္မေပးဘဲ လၽွာ၊ ႏုတ္ခမ္း၊ သြားတို႔ျဖင့္ ပညာကုန္အသုံးခ်ေပးလိုက္ပါတယ္။
ေစာက္ဖုတ္အျပင္ႏုတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုကိုလည္း ပါးစပ္ခ်င္းစုတ္နမ္းသလို နမ္းစုတ္ေပးပါတယ္။ ပန္းႏုေသြး
တစ္ေယာက္မွာေတာ့ ဘယ္အရသာမ်ိဳးနဲ႔မွမတူေအာင္ေကာင္းလြန္းတဲ့အရသာေၾကာင့္ -
အင့္ အဟင့္ ဟင့္ ရွီးးးး အင္းဟင္းးးးးးး အိုးးးး နဲ႔ၿငီးသံမ်ိဳးစုံထြက္ၿပီး လက္ပင္ေထာက္မထားနိုင္ေတာ့ဘဲ စားပြဲ
ေပၚ ပက္လက္လန္က်သြားကာ ေခါင္းကေလးကေနာက္ကိုလန္ေနၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္က စားပြဲစြန္းေတြကို က်စ္
က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ကိုင္ထားပါတယ္။ ေခါင္းေလးဟာလည္း ဘယ္ညာရမ္းခါေနပါတယ္။ မၾကာပါဘူး ေစာက္
ေခါင္းထဲမွာ ရြစိရြစိအရမ္းျဖစ္လာၿပီး ဝင္လာသေလာက္ေမာင္ေမာင့္လၽွာကို အတြင္းသားေလးေတြက လိုက္ညဳစ္
ေနပါေတာ့တယ္။ တင္ပါးႏွစ္လုံးဟာလည္းေကာ့တက္သထက္ေကာ့တက္လာၿပီး ဘယ္ညာရမ္းခါေနပါတယ္။
ေနာက္ထပ္ ၂ မိႏွစ္ခန္႔မရွိတရွိအခ်ိန္ေလာက္မွာပဲ ေစာက္ေခါင္းထဲမွာ ခံစားေနရတဲ့ ကမၻာေပၚမွာရွိရွိသမၽွ
ဘယ္အရသာ ဘယ္စည္းစိမ္နဲ႔မွမတူေအာင္ ေကာင္းလြန္းလွတဲ့ခံစားမႈဟာ ေစာက္ေခါင္းကတဆင့္ တကိုယ္လုံး
မွာရွိတဲ့ အေၾကာအားလုံးကို ပ်ံ႕ႏွံ့စိမ့္ဝင္သြားသလို ခံစားလိုက္ရၿပီး ကာမရဲ့အထြဋ္အထိပ္ ၿပီးဆုံးျခင္း
သို႔ေရာက္ကာ ေစာက္ရည္မ်ားဒလေဟာထြက္က်လာပါေတာ့တယ္။ ေမာင္ေမာင္ကေတာ့ ေကာင္မေလးၿပီး
ကာနီးတာကိုသိကတည္းက လၽွာကိုအတြင္းထဲထိ ဝင္သထက္ဝင္ေအာင္ထိုးသြင္းၿပီး ခပ္ျမန္ျမန္ယက္ေပးေန
ရာကေန ၿပီးလို႔ထြက္လာသမၽွအရည္ေတြကိုလည္း ပါးစပ္ထဲဝင္လာတာမွန္သမၽွ မ်ိဳခ်ပစ္ပါတယ္။
ပန္းႏုေသြးမွာေတာ့ တကိုယ္လုံးႏုံးခ်ိသလိုျဖစ္သြားၿပီး တကိုယ္လုံးရွိအေၾကာအားလုံးေလ်ာ့က်သြားကာ
ပက္လက္ကေလးလွန္ယင္းက ေမာဟိုက္ကာ အသက္ကိုရႉသြင္းေနပါတယ္။ မ်က္လုံးကေလးကိုလည္းပိတ္ထားပါတယ္။ေမာင္ေမာင္ဟာ ေစ့ထားတဲ့အခန္းတံခါးဆီထသြားၿပီး တံခါးကိုပိတ္လိုက္ကာ အတြင္းကေန
ေလာ့ခ္ခ်လိုက္ပါတယ္။ ျပန္လွည့္လိုက္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ ဝတ္ထားတဲ့ရွပ္အကၤ်ီ၊ လုံခ်ည္ေတြနဲ႔အတြင္းခံ
ေဘာင္းဘီတို႔ကို အေပါက္ဝမွာတင္ ကိုယ့္ဘာသာခၽြတ္ခ်လိုက္ပါတယ္။ အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို ခၽြတ္လိုက္တဲ့
အခါမွာေတာ့ ေတာင္ေနတာၾကာေပမယ့္ ခုထိမစားရေသးတဲ့အတြက္ ေဒါမာဟုန္ထေနတဲ့ပုံစံမ်ိဳးနဲ႔ အရွည္ ၇
လက္မ၊ လုံးပတ္ ၄ လက္မခြဲရွိတဲ့ ေမာင္ေမာင့္ရဲ့လီးႀကီးဟာ အသည္းယားဘြယ္ အေၾကာၿပိဳင္းၿပိဳင္းနဲ႔
ပစ္မွတ္ကိုခ်ိန္ထားတဲ့ အေျမာက္ႀကီးအလား ေပၚထြက္လာပါေတာ့တယ္။ ခုခ်ိန္အထိ စားပြဲေစာင္းမွာ
တင္ပါးေလးတင္လ်က္ ေပါင္ေလးတစ္ေခ်ာင္းေထာင္ တစ္ေခ်ာင္းစားပြဲေအာက္ခ်ၿပီးအေမာေျဖေနတဲ့ ပန္းႏုေသြး
ဆီေလၽွာက္သြားလိုက္ၿပီး စားပြဲေအာက္ကေျခေထာက္တစ္ေခ်ာင္းကို လက္နဲ႔မတင္ကားလိုက္ၿပီး ျပဲဟလာတဲ့
ေစာက္ဖုတ္ေလးကို လၽွာနဲ႔ထပ္ယက္လိုက္ပါတယ္။ပန္းႏုေသြးႏုတ္က ၿငီးသံေတြျပန္ထြက္လာပါတယ္။ ေနာက္
တခါ ပန္းႏုေသြးရဲ့ ပန္းႏုေရာင္ထေနတဲ့ စအိုေလးကိုပါေရာၿပီး အေပၚထိပ္အေစ့ကေလးထိ လၽွာနဲ႔ယက္
ေပးလိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ အိုး ဆိုတဲ့အသံေလးနဲ႔အတူ ပန္းႏုေသြးတစ္ေယာက္ စားပြဲေပၚမွာ ငါးဖယ္လူးသလို
ျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။တင္ပါးေတြပါ ေကာ့တက္လာၿပီး ရာဂစိတ္ေတြ ေတာ္ေတာ္ႀကီး ျပန္ထလာခ်ိန္မွာေတာ့
ေမာင္ေမာင္ဟာ ဘာဂ်ာမႈတ္တာကို ရပ္လိုက္ၿပီး မတ္မတ္ထလိုက္ပါတယ္။
ပန္းႏုေသြး. (၂)
ဒီအခ်ိန္မွာလိုးရေတာ့မယ္ဆိုတာ
ေမာင္ေမာင္ေကာင္းေကာင္းသိပါတယ္။ပန္းႏုေသြး ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းလုံးကို ေပါင္ကားဒူးေကြးပုံစံတင္ထားလိုက္ၿပီး
ကာမေသြးေၾကာင့္သေျပသီးမွည့္ေရာင္ထေနတဲ့ သူ႔ရဲ့ဒစ္ႀကီးကို တံေတြးစြတ္လိုက္ပါတယ္။ ေကာင္မေလးရဲ့
ေစာက္ဖုတ္ဟာ တခါၿပီးထားတဲ့အျပင္ ရာဂစိတ္ေတြျပင္းထန္ေနတာေၾကာင့္ အရည္ေတြစိုရႊဲေနေပမယ့္ အသက္
ႏုႏုငယ္ငယ္ အပ်ိဳရည္စစ္စစ္ပက္ကင္ကေလးမို႔ ေလၽွာေလၽွာလ်ဴလ်ဴဝင္ေအာင္ တံေတြးကူရတာပဲျဖစ္ပါတယ္။
ေမာင္ေမာင္ဟာ သူ႔ရဲ့လီးကို ဘယ္ဘက္လက္နဲ႔ကိုင္ၿပီး ပန္းႏုေသြးရဲ့ ေစာက္ေခါင္းဝမွာေတ့လိုက္ပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ ဒစ္နဲ႔အကြဲေၾကာင္းတေလၽွာက္ အေပၚထိပြတ္ဆြဲလိုက္ပါတယ္။ ပန္းႏုေသြးတစ္ေယာက္ ပူးေႏြးႏႉးညံ့တဲ့
ဒစ္ႀကီးရဲ့ပြတ္သပ္မႈအထိအေတြ႕ေၾကာင့္တြန္႔ကနဲျဖစ္သြားခ်ိန္မွာပဲ ဒစ္ႀကီးဟာ ေစာက္ဖုတ္အေပၚဘက္လည္း
ေရာက္ေရာ ေစာက္ေစ့ကေလးကိုပါ ထိုးပြတ္သြားတာေၾကာင့္ ထြန္႔ထြန္႔လူးသြားပါတယ္။ ၃ - ၄ ခါေလာက္
ပြတ္ဆြဲေပးလိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ပန္းႏုေသြးတစ္ေယာက္ တဟင့္ဟင့္နဲ႔ ဘယ္ညာလူးေနပါေတာ့တယ္။
ေမာင္ေမာင္ဟာ ပြတ္ဆြဲေနတာကို ရပ္လိုက္ၿပီး လီးကိုေစာက္ဖုတ္အဝမွာ ေတ့ ထားလိုက္ပါတယ္။ လက္တစ္
ဖက္က ေစာက္ေစ့ကေလးကို တခ်က္ပြတ္လိုက္ပါတယ္။ ပန္းႏုေသြးရဲ့ဆီးခုံတခုလုံး လွိုင္းထသလို တလိပ္လိပ္
ျဖစ္သြားၿပီး ေစာက္ဖုတ္ထဲမွာ မေနနိုင္ေလာက္ေအာင္ကို ယားသလိုျဖစ္လာၿပီး တစုံတခုကို အျပင္းအထန္
ေတာင့္တလာမိပါတယ္။
ေမာင္ေမာင္ဟာ ညာဘက္လက္နဲ႔ ပန္းႏုေသြးေပါင္ေလးကိုတြန္းထားၿပီး ဘယ္လက္နဲ႔လီးကိုထိန္းကိုင္
ကာ ေစာက္ဖုတ္အေပါက္ဝတည့္တည့္ကို ခ်ိန္ၿပီးအသာေလးဖိလိုက္ပါတယ္။ လီးႀကီး မိမိရဲ့ေစာက္ဖုတ္အဝ
ႏူတ္ခမ္းသားေတြကိုလာဖိမိတဲ့အခ်ိန္မွာ ပန္းႏုေသြးဆတ္ကနဲ သတိဝင္လာပါတယ္။ ဟင္လို႔အသံတစ္ခ်က္
ထြက္ၿပီး ျဖတ္ကနဲ ေခါင္းေထာင္လိုက္ကာ -__̒ ဦးေမာင္ လုပ္မလို႔လား ̓
ေမာင္ေမာင္က ဘာမွမေျပာဘဲ ထပ္ဖိဖို႔ ဟန္ျပင္လိုက္ပါတယ္။
̒ ဦးေမာင္ သမီးေၾကာက္တယ္ ̓
̒ဘာကိုေၾကာက္တာလဲ ̓
̒ဟင့္အင္း မသိဘူး၊ ေၾကာက္တာပဲသိတယ္ ̓
̒ဘာမွေၾကာက္စရာမလိုပါဘူး၊ခု ဦးေမာင္လုပ္ခဲ့တာေတြမွာ ေၾကာက္စရာဘာပါလို႔လဲ ̓
̒ဟင့္အင္း ေၾကာက္တယ္ ̓
̒ဘာမွေၾကာက္စရာမလိုဘူး၊ ဘာမွမျဖစ္ေစရဘူး၊ ဦးေမာင္အာမခံတယ္ ̓
ေမာင္ေမာင္ဟာ ေျပာေျပာဆိုဆို လီးကိုေစာက္ဖုတ္အဝမွာ အေတ့မပ်က္ေစဘဲ ပန္းႏုေသြးအေပၚကို
ေမွာက္ခ်လိုက္ပါတယ္။ေကာင္မေလးဟာအသက္ကလည္းခုမွ ၁၅ ႏွစ္သာသာ၊ အဖုတ္ကေလးကလည္း ႏုႏု
ထြတ္ထြတ္ ပက္ကင္ေလးျဖစ္တဲ့အျပင္ သူ႔ရဲ့လီးႀကီးကလည္း လုံးပတ္တုတ္ၿပီး ရွည္လ်ားတာမို႔ ဒစ္ဝင္တာနဲ႔
ေအာ္ၿပီး႐ုန္းမွာသိတဲ့အတြက္ မ႐ုန္းနိုင္ေအာင္ျပင္ဆင္ျခင္းပဲျဖစ္ပါတယ္။ ေမာင္ေမာင္ဟာ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ပန္း
ႏုေသြးရဲ့ခ်ိဳင္းေအာက္က လၽွိုသြင္းလိုက္ၿပီး နားထင္ေလးႏွစ္ဖက္ကိုအုပ္ကိုင္လိုက္ကာ ႏုတ္ခမ္းတစုံလုံးကိုငုံၿပီး
စုတ္နမ္းလိုက္ပါတယ္။ ခႏၶာကိုယ္ကိုေတာ့ အရမ္းမပိမိေစဘဲ ဖိ႐ုံေလးဖိထားၿပီး ဖင္ကိုေတာ့ႂကြကာ လီးထိပ္နဲ႔
ေစာက္ဖုတ္အဝကိုေတာ့ ေတ့ထားပါတယ္။ ပန္းႏုေသြးရဲ့အဖုတ္ဝမွာ စိုရႊဲေနတဲ့အရည္ေတြက ေတ့ထားတဲ့
ေမာင္ေမာင့္ဒစ္ထိပ္မွာ စိုတိုတိုအထိအေတြ႕ကိုသိေစၿပီး ဒါအဝင္ဝပဲလို႔ လမ္းျပေပးေနသလိုပါပဲ။ ၿပီးေတာ့ စိုးရိမ္
စိတ္ေလးဝင္ေနတဲ့ေကာင္မေလးရဲ့ႏုတ္ခမ္း၊သြား၊လၽွာ၊အာေခါင္ေတြကိုအဆက္မျပတ္လၽွာတိုက္စစ္ဆင္လိုက္ပါ
တယ္။ပန္းႏုေသြးတစ္ေယာက္ဖီးလ္ေတြတက္လာၿပီး တအင္းအင္းၿငီးကာ လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ေမာင္ေမာင့္ လည္ဂုတ္
ကိုသိုင္းဖက္ၿပီး ေအာက္ကေန တလူးလူးတရြရြနဲ႔ ေကာ့တက္လာပါတယ္။ ေမာင္ေမာင့္ရဲ့အနမ္းေတြအျပင္၊သူမ
ရဲ့နို႔အုံကိုပါပိၿပီးဖိထားတဲ့ ေမာင္ေမာင့္ခႏၶာကိုယ္ပူပူေႏြးေႏြးအေတြ႕အထိ၊ အဆိုးဆုံးက ဒူးေကြးေပါင္ကားျဖစ္ေန
တဲ့မိမိရဲ့ေျခေထာက္ၾကားထဲမွာ မိမိရဲ့အဖုတ္ဝကိုဖိၿပီးေတ့ထားတဲ့ ဦးေမာင္ရဲ့ပူေႏြးႏႉးညံ့လွတဲ့ဒစ္ထိပ္ႀကီးရဲ့
အထိအေတြ႕ေတြေၾကာင့္ တဏွာရာဂလွိုင္းေတြဟာ ဖိစီးမရေအာင္တလိပ္လိပ္တက္လာၿပီး ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဦး
ေမာင္ကလုပ္လာမယ့္ဟာမွန္သမၽွကို လက္ခံဖို႔အဆင္သင့္ျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။
အခ်ိန္က်ၿပီဆိုတာသိတဲ့ေမာင္ေမာင္ဟာ ခါးကိုမသိမသာေလးေကာ့ၿပီး ဒစ္ကိုဖိသြင္းလိုက္ပါတယ္။ ဒစ္
ထ္ိပ္ႀကီးဟာႀကီးမားလွတဲ့အျပင္ အဖုတ္ကေလးဟာလည္း က်ဥ္းတာေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္းမဝင္ဘဲ တစ္ေနပါတယ္။
ေမာင္ေမာင္အသာျပန္ႂကြၿပီးမွ တစ္ခါအဝကိုျပန္ေတ့ပါတယ္။အဝကိုေသခ်ာေတ့နိုင္ေတာ့မွ ႏုတ္ခမ္းကိုငုံစုတ္ခႏၶာကိုယ္ကို ေကာင္မေလးမလႈပ္နိုင္ေအာင္ ပိုဖိၿပီး ခါးအားကိုသုံးကာ ဒစ္ႀကီးကိုဖိၿပီးသြင္းခ်လိုက္ပါတယ္။ ျဗစ္
ကနဲ႔အသံနဲ႔အတူ ပန္းႏုေသြးရဲ့ေစာက္ဖုတ္ေဘးႏႈတ္ခမ္းသား ၂ ဖက္ပါ ေရာပါၿပီး ဒစ္ႀကီးဟာဝင္ခ်သြားပါတယ္။
̒ ျဗစ္…..ျဗစ္……ျဗစ္စ္စ္စ္..̓
̒ အင္း. အူး..ဖူးးးး..̓
ပန္းႏုေသြးခမ်ာ ႀကီးမားတဲ့လီးဒစ္ႀကီးဝင္သြားတာေၾကာင့္နာလြန္းသျဖင့္ ဆတ္ဆတ္ခါေနပါတယ္။ႏုတ္ကေအာ္
ေပမယ့္ ေမာင္ေမာင္ကႏူတ္ခမ္းတစုံလုံးကိုဖိၿပီး ငုံစုတ္နမ္းထားတာေၾကာင့္ အသံဟာမပီမသ ဝိုးတဝါးပဲထြက္နိုင္
ပါတယ္။နာလြန္း၍ေခါင္းကိုခါရမ္းၿပီး ေမာင္ေမာင့္အနမ္းျပဳတ္ထြက္သြားေအာင္ႀကိဳးစားေပမယ့္ ေမာင္ေမာင္က
အစကတည္းက လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔နားထင္ႏွစ္ဖက္ကိုအုပ္ကိုင္ထားၿပီးျဖစ္တာေၾကာင့္ ေခါင္းကိုစိတ္ရွိတိုင္းရမ္းခါလို႔
မရသလို အနမ္းကလည္းလြတ္ေအာင္ ႐ုန္းလို႔မရပါဘူး။ ခႏၶာကိုယ္ကိုလည္း ေမာင္ေမာင္ကသူ႔ကိုယ္ႀကီးနဲ႔ဖိၿပီး
ျဖစ္တာေၾကာင့္လႈပ္လို႔မရသလို လက္ႏွစ္ဟာလည္း အစကတည္းကေမာင္ေမာင္ကခ်ိဳင္းေအာက္က လၽွိုဖက္
ထားတာေၾကာင့္ ေလထဲကိုသာတန္းလို႔ရသလိုျဖစ္ေနၿပီး အားထည့္လို႔မရပါဘူး။ကားကားေလးျဖစ္ေနတဲ့ မိမိရဲ့
ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းသာလြတ္လပ္တာမို႔ နာလြန္းတဲ့ေဝဒနာကို ေျခေထာက္ကေလးႏွစ္ေခ်ာင္းကို ရမ္းခါလိုက္၊
ေလထဲမွာ ဆန္႔ၿပီးတန္းလိုက္နဲ႔ေျဖေနရပါေတာ့တယ္။
ေမာင္ေမာင္ကေတာ့ ဒစ္ႀကီးတစ္ခုလုံးဝင္သြားၿပီးတာနဲ႔ ဆက္မသြင္းေသးဘဲရပ္ထားလိုက္ပါတယ္။
ေကာင္မေလးရဲ့ေစာက္ဖုတ္ႏူတ္ခမ္းသား အေပၚစြန္းနဲ႔ေအာက္စြန္းေတာ့နည္းနည္းေလး စုတ္ျပဲသြားနိုင္တယ္လို႔
ေတြးလိုက္ပါတယ္။ ေမာင္ေမာင္ဟာ ေကာင္မေလးကိုခ်ဳပ္ကိုင္ဖိၿပီးနမ္းေနတာကိုလႊတ္မေပးဘဲ မိမိရဲ့တင္ပါး
ေတြကိုသာလႈပ္ လႈပ္ကစားေပးၿပီး ဒစ္ႀကီးနဲ႔ေစာက္ေခါင္းဝကို ခ်ဲ႕သလိုပုံစံမ်ိဳးပြတ္ေပးေနပါတယ္။၂ မိႏွစ္၊၃ မိႏွစ္
ေလာက္ၾကာေတာ့ ပန္းႏုေသြးခံနိုင္ရည္ရွိလာၿပီး နည္းနည္းၿငိမ္က်လာပါတယ္။ ေမာင္ေမာင္ ခါးအားကိုသုံးၿပီးအ
သာေလးထပ္ဖိခ်လိုက္ပါတယ္။ ေစာက္ေခါင္းက်ဥ္းက်ဥ္းႏုႏုေလးကို ဒစ္ႀကီးဟာထိုးခြဲၿပီး ေနာက္ထပ္ လက္တစ္
လုံးစာေလာက္ဝင္သြားပါတယ္။
̔ ျဗစ္ ̕
̔ အူးး.ဖူး ̕
ပန္းႏုေသြးအသံထြက္ဖို႔ႀကိဳးစားရင္း နာလြန္းတာေၾကာင့္ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းဟာ ဆန္႔တန္းလာျပန္ပါတယ္။
ေမာင္ေမာင္ဆက္မသြင္းေသးဘဲရပ္ထားလိုက္ပါတယ္။ပန္းႏုေသြး အနမ္းဆီအာ႐ုံေျပာင္းေအာင္ လၽွာတိုက္စစ္
ကိုျပင္းျပင္းထန္ထန္ျပန္လုပ္ေပးလိုက္ပါတယ္။တၿပိဳင္တည္းမွာပဲ ဒစ္မထြက္ေစဘဲ လက္တစ္လုံးစာေလာက္ဝင္
ေနတာကို အသာျပန္ထုတ္လိုက္ပါတယ္။ေနာက္ေျဖးေျဖးေလး လက္တစ္လုံးစာေလာက္ပဲ ျပန္သြင္းလိုက္ပါ
တယ္။ အဲဒီလို အခါ ၂၀ ေလာက္လုပ္ေပးလိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ပန္းႏုေသြးဟာၿငိမ္က်သြားပါတယ္။ဆက္ၿပီး__
ေနာက္ထပ္အခါ ၂၀ ေလာက္လုပ္ေပးလိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ခံနိုင္ရည္ရွိသြားသလို အရသာလည္းေတြ႕လာၿပီး
ၿငီးသံေလးျပန္ထြက္လာပါတယ္။ ဖိထားတဲ့ၾကားက တင္ပါးႏွစ္ဖက္ဟာ ေကာ့ခ်င္လႈပ္ခ်င္လာပါတယ္။
̒ ျဗစ္.ျဗစ္..ျဗစ္တစ္တစ္…̓
̔ အူး ဖူး ဖလူး ဖလူး ဖူး…̕
ေမာင္ေမာင္အားထည့္ၿပီးထပ္ဖိခ်လိုက္တဲ့အတြက္ လီးဒစ္ႀကီးဟာ ေစာက္ေခါင္းက်ဥ္းက်ဥ္းႏုႏုနံရံေလးေတြကို
ထိုးခြဲပြတ္ထိၿပီး ေနာက္ထပ္ လက္ႏွစ္လုံးေက်ာ္ သုံးလုံးနီးပါးေလာက္ဝင္ခ်သြားပါတယ္။ခုဆိုရင္ ေမာင္ေမာင့္လီး
ႀကီးဟာ ပန္းႏုေသြးရဲ့ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲကို ဒစ္ႀကီးအပါအဝင္ သုံးလက္မခန္႔ဝင္သြားပါၿပီ။ပန္းႏုေသြးခမ်ာေတာ့
နာလြန္းသျဖင့္ ေမာင္ေမာင္ခ်ဳပ္ကိုင္မႈေအာက္က အတင္း႐ုန္းကန္ေနသလို စကားေျပာနိုင္ေအာင္ အနမ္းျပဳတ္
ထြက္ဖို႔လည္း ႀကိဳးစားေနပါတယ္။ဒါေပမဲ့ စားေနက်ေၾကာင္ပါးႀကီးလက္က လူလြတ္ဖို႔မဆိုနဲ႔ အသံထြက္ဖို႔ပင္
ႀကိဳးစားလို႔မရနိုင္ပါဘူး။ ေမာင္ေမာင္ဟာဝင္သြားသေလာက္ ၃ လက္မေလာက္ကိုပဲ အသြင္းအထုတ္ ေျဖးေျဖး
ခ်င္း လုပ္ေပးေနပါတယ္။
အစကတည္းက ေမာင္ေမာင္ကလိၿပီးႏႉးႏွပ္ေပးထားလို႔ ထြက္လာခဲ့တဲ့ ကာမေရွ႕ေတာ္ေျပးအရည္
ၾကည္၊ ေမာင္ေမာင္ဘာဂ်ာမႈတ္ေပးလို႔ တခ်ီၿပီးၿပီး ထြက္ထားတဲ့အရည္ေတြနဲ႔ ေစာက္ေခါင္းတေလၽွာက္ေခ်ာမြတ္
ေနတာေၾကာင့္ အခက္အခဲသိပ္မရွိဘဲ အဝင္အထြက္လုပ္လို႔ရေနတဲ့ေမာင္ေမာင့္လီးဒစ္ႀကီးရဲ့ ေစာက္ေခါင္းအ
တြင္းသားမ်ားကိုပြတ္တိုက္မႈ၊ ဒါ့အျပင္လီးႀကီးရဲ့ၿပိဳင္းၿပိဳင္းထေနတဲ့အေၾကာမ်ားရဲ့ပြတ္တိုက္မႈ၊ အေကာင္းဆုံးက
ေတာ့ လီးေၾကာႀကီးမ်ားရဲ့ ေစာက္ေစ့ကေလးကိုပြတ္တိုက္ေနမႈတို႔ေၾကာင့္ နာပင္နာေသာ္လည္း ထိုအနာေတြ
ၾကားထဲကေန ခံလို႔ေကာင္းတဲ့အရသာတမ်ိဳးကို ပန္းႏုေသြးတေျဖးေျဖးခံစားလို႔ရလာပါတယ္။ ေစာက္ေခါင္းအ
တြင္းသားႏုႏုေတြကို ပူေႏြးမာေက်ာလွတဲ့လီးႀကီးရဲ့ပြတ္တိုက္မႈေၾကာင့္ ခံစားရတဲ့အရသာဟာ ဘာနဲ႔မွႏွိုင္းယွဥ္
လို႔မရေအာင္ေကာင္းတယ္လို႔လည္း အေတြးတစ္ခ်က္ဝင္လာပါတယ္။ နာတာနဲ႔ေကာင္းတာေရာၿပီးခံစားရတာ
ဘယ္လိုႀကီးမွန္းမသိဘူးလို႔လည္းေတြးမိပါတယ္။တခါမွလည္းအဲဒီလိုမခံစားဖူးတာေၾကာင့္ စိတ္အာ႐ုံကို ထိုခံ
စားမႈမွာပဲ အျပည့္ထည့္ထားမိပါတယ္။ မ႐ုန္းမိေတာ့ပဲ တေျဖးေျဖးလည္းၿငိမ္က်သြားပါတယ္။

ေမာင္ေမာင္ဟာ ဝင္သေလာက္မွာပဲ အသြင္းအထုတ္ေျဖးေျဖးလုပ္ေပးေနရင္းက ျပန္အသြင္းမွာ မသိမ
သာေလးအတြင္းကို တိုးၿပီးသြင္းပါတယ္။ပမာေျပာရရင္ တစ္လက္မရဲ့ ၂ စိတ္ေလာက္ထိကိုပဲသြင္းတာပါ။ အဲလို
ကေန အသြင္းအထုတ္မွန္မွန္လုပ္ေပး၊ ေကာင္မေလးခံနိုင္သြားရင္ ေနာက္ထပ္ ၂ စိတ္ေလာက္ထပ္သြင္း၊ မွန္
မွန္အသြင္းအထုတ္ျပန္လုပ္ေပးနဲ႔ လုပ္ေပးေနပါတယ္။ ပန္းႏုေသြးလည္းခံသာတဲ့အတြက္မ႐ုန္းကန္ေတာ့ဘဲ
ျပဳသမၽွႏုေနပါတယ္။တထစ္ထစ္နဲ႔လီးႀကီးတရစ္ရစ္ဝင္လာတာကိုသိေပမယ့္ ဒစ္ႀကီးစသြင္းတုန္းကေလာက္မနာ
တာရယ္၊ နာေကာင္းႀကီးေဝဒနာကို တမ်ိဳးခံလို႔ေကာင္းလာတာရယ္၊ တေျဖးေျဖးခ်င္းမို႔ခံသာတာရယ္ေၾကာင့္ မ
႐ုန္းကန္ေတာ့ဘဲ အသက္ရႉမမွားေအာင္ေနရင္း ၿငိမ္ခံေနပါတယ္။တရစ္ခ်င္းဝင္လာတဲ့လီးႀကီးဒါဏ္ကိုခံနိုင္ၿပီး
အနာသက္သာလိုသက္သာျငားျဖစ္မလားလို႔ေတြးမိၿပီး ေပါင္ေလးကိုလည္း ပိုကားေပးလိုက္မိပါတယ္။ ေျဖးေျဖး
ခ်င္းတရစ္ခ်င္းသြင္းလာတဲ့ေမာင္ေမာင့္လီးႀကီးဟာ တစ္ဝက္သာသာအဝင္မွာေတာ့ အပ်ိဳစင္အေမွးပါးကို သြား
ေထာက္မိပါေတာ့တယ္။ေမာင္ေမာင္ဟာ ထိုအေမွးပါးကိုထိ႐ုံေလးထိလိုက္၊ ဒစ္ျမဳတ္႐ုံျပန္ဆြဲထုတ္လိုက္၊ အေမွး
ပါးကိုထိ႐ုံေထာက္႐ုံျပန္သြင္းလိုက္နဲ႔ ၁၀ ႀကိမ္ေလာက္လုပ္ေပးလိုက္ပါတယ္။ေနာက္အေမွးပါးကိုျပန္အထိမွာ အ
ရင္ကထက္ပိုၿပီးဖိေထာက္လိုက္ပါတယ္။ပန္းႏုေသြးနာသြားတဲ့အတြက္ တခ်က္တြန္႔သြားပါတယ္။လီးႀကီးက ျပန္
ထြက္သြားပါတယ္။ ေနာက္ျပန္ဝင္လာၿပီးဖိေထာက္ျပန္ပါတယ္။ ပန္းႏုေသြးနာတဲ့အတြက္ တခ်က္ထပ္တြန္႔ပါ
တယ္။အဲဒီလိုသုံးႀကိမ္ေလာက္လုပ္ၿပီး ေနာက္တစ္ႀကိမ္ေျဖးေျဖးသြင္းလိုက္တဲ့လီးကို အေမွးပါးနားေရာက္ကာနီး
မွာ ေမာင္ေမာင္ဟာ ခါးအားကိုအျပည့္သုံးၿပီး စကဒ္ဒုံးက်ည္လႊတ္သလို လီးကိုအရွိန္နဲ႔ေဆာင့္ခ် ထိုးသြင္းလိုက္
ပါတယ္။
̒ ဒုတ္. ေဖာက္. ျဗစ္ ̓
̒ အား. အမေလးေတာ့. ဦးေမာင္ရဲ့ ̓
ေမာင္ေမာင္ဟာ ပန္းႏုေသြးနားထင္ကိုအုပ္ကိုင္ထားတဲ့လက္ကိုလႊတ္ကာ ပန္းႏုေသြးရဲ့ပုခုံးႏွစ္ဖက္ကို ဆြဲကိုင္
ၿပီးက်ဳံးေဆာင့္ထည့္လိုက္တာျဖစ္တဲ့အတြက္ ႏူတ္ခမ္းကလည္းလြတ္သြားၿပီး ပန္းႏုေသြးေအာ္သံထြက္လာတာ
ျဖစ္ပါတယ္။ပန္းႏုေသြးရဲ့ အပ်ိဳစင္အေမွးပါးကေတာ့ေအာင္ျမင္စြာေပါက္ထြက္သြားပါၿပီ။ ေမာင္ေမာင္ဟာအခ်ိန္
မဆိုင္းဘဲ လီးကိုဝင္နိုင္သမၽွဝင္ေအာင္ ထပ္ဖိခ်လိုက္ပါတယ္။
̔ ျဗစ္. ျဗစ္. ျဗစ္တစ္တစ္…တစ္ ̕
̒ အား. အား. အမေလး.နာတယ္… .ဦးေမာင့္င္င္င္င္..̕
̒ ဒုတ္ ̓
̔ အ ̕
̒ စြိ…ျဗစ္စ္စ္စ္…ဒုတ္__
̔ အ. အား… နာတယ္ဦးေမာင္…..၊ နာတယ္ နာတယ္၊ အဟင့္ အဟင့္ ဟင့္င့္….အီးဟီးဟီးးးးးး…ရႊတ္ ̕
ေမာင္ေမာင့္လီးႀကီးဟာ ပန္းႏုေသြးရဲ့ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသားတစ္ေလၽွာက္ထိုးခြဲဝင္သြားၿပီး ေနာက္ဆုံး သား
အိမ္ကို ဒုတ္ဒုတ္ထိပါတယ္။သားအိမ္ကိုေထာက္မိေပမယ့္ ေမာင္ေမာင့္လီးဟာ တဆုံးအထိမဝင္ေသးပါဘူး။အ
ျပင္မွာ တစ္လက္မေက်ာ္ေက်ာ္က်န္ပါေသးတယ္။ပန္းႏုေသြးလည္းနာလြန္းတာေၾကာင့္ ေခါင္းကိုဘယ္ညာရမ္းခါ
ရင္း ေအာ္ဟစ္ေနပါတယ္။ေမာင္ေမာင္ကေတာ့ ဘာကိုမွဂ႐ုမထားေတာ့ဘဲ အထုတ္အသြင္းကို ခပ္သြက္သြက္
လုပ္ၿပီး အဆုံးထိေဆာင့္ေနပါတယ္။ေမာင္ေမာင့္လီးတဆုံးထိဝင္ၿပီး လီးေမႊးေတြဟာ ပန္းႏုေသြးအဖုတ္နဲ႔ဆီးခုံ
မွာ သြားကပ္မိတဲ့အခါမွာေတာ့ ဒစ္ႀကီးဟာ ပန္းႏုေသြးရဲ့ သားအိမ္အဝကိုပါ ထိုးခြဲမတတ္တင္းတင္းဖိေထာက္
လ်က္ျဖစ္ျဖစ္သြားပါတယ္။ ပန္းႏုေသြးခမ်ာေတာ့ နာလြန္းတာေၾကာင့္ ပါးစပ္ကေအာ္ဟစ္သလို မလူးသာမလြန္႔
သာ႐ုန္းကန္လ်က္ကေန ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ ငိုခ်လိုက္ပါတယ္။ ေစာက္ေခါင္းေလးက်ဥ္းလြန္းတာေၾကာင့္ လီး
ႀကီးထိုးထည့္လိုက္တိုင္း ေစာက္ဖုတ္ႏူတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုဟာလိပ္ပါသြားၿပီး လီးႀကီးျပန္ထုတ္လိုက္တိုင္း လန္ၿပီး
ျပန္ပါလာပါတယ္။အပ်ိဳစင္အေမွးပါးေပါက္သြားတာေၾကာင့္ထြက္လာတဲ့ေသြးေတြဟာလည္း လီးႀကီးမွာေပလ်က္
ပါလာၿပီး လီးႀကီးဆြဲထုတ္လိုက္တိုင္း လီးႀကီးနဲ႔လိုက္ပါလာကာ ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲကေန ေသြးနဲ႔အရည္ၾကည္
ေတြေရာၿပီး ပန္းႏုေသြးေပါင္ၾကားနဲ႔ဖင္ၾကားကို စီးက်လာပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ အေမွးပါးေလးဟာလည္း လီး
ႀကီးရဲ့လိုးေဆာင့္မႈဒါဏ္ေၾကာင့္ ျပတ္ထြက္ၿပီး လီးႀကီးျပန္အထုတ္မွာကပ္ပါလာၿပီး ေစာက္ဖုတ္အျပင္ႏူတ္ခမ္းမွာ
လာကပ္ေနပါတယ္။ ေမာင္ေမာင္ကေတာ့ အလိုးမရပ္ဘဲ ခပ္သြက္သြက္ေလးဆက္ေဆာင့္ ေနပါတယ္။
̒ ျဗစ္.ေဖာက္. ဖြတ္. ဒုတ္၊ စြိ…ျဗစ္.ေဖာက္.ဖြတ္.ဒုတ္ ̕
̒ အ. အဟင့္. အီး. အား.အား…အဟင့္.ဟီး.ဟီး.ရႊတ္ ̓
ပန္းႏုေသြးပုခုံးကိုဆြဲၿပီးခပ္သြက္သြက္ေလးေဆာင့္ေပးေနတာျဖစ္ေပမယ့္ အားကုန္က်ဳံးထည့္ၿပီး ေဆာင့္
ေဆာင့္ခ်ေနတာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ေအာင့္ခံနိူင္ေလာက္တဲ့ျပင္းအားေလာက္သာ လုပ္ေပးေနတာျဖစ္ပါတယ္။
အခ်က္ ၆၀ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္အဲဒီလိုအလုပ္ခံရၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ ခံနိူင္ရည္ရွိလာၿပီး နာတဲ့ေဝဒနာတေျဖး
ေျဖးေလ်ာ့လာတာကို ပန္းႏုေသြးသတိျပဳမိလာပါတယ္။ နာက်င္ျခင္းမဆုံးခင္မွာဘဲ သာယာျခင္းစလာခဲ့ၿပီး
နာေကာင္းေဝဒနာကို စတင္ခံစားလာရပါတယ္။ နာတာကိုက ေကာင္းသလိုလိုေဝဒနာကိုလည္း ခံစားလာရ
ပါတယ္။ေကာင္းတာရယ္ နာတာကိုကေကာင္းသလိုလိုရယ္ ေဝဒနာ ၂ ခုေၾကာင့္ အဖုတ္ထဲမွာတမ်ိဳးႀကီးျဖစ္ၿပီး
ခံလို႔ေကာင္းတဲ့အရသာပိုလာတဲ့အခ်ိန္မွာ ပန္းႏုေသြးရဲ့ငိုရွိူက္သံဟာ တေျဖးေျဖးတိမ္ဝင္ရာကေန ေနာက္ဆုံးမွာ
တိတ္သြားပါတယ္။လူကလည္းၿငိမ္က်သြားပါတယ္။ ေမာင္ေမာင္ကေတာ့ သြက္သြက္လုပ္ေပးလိုက္၊ေျဖးေျဖး
လုပ္ေပးလိုက္၊ မွန္မွန္လုပ္ေပးလိုက္နဲ႔ ေဆာင့္ခ်က္ကို မ်ိဳးစုံလုပ္ေပးေနပါတယ္။
̒ ဘြတ္ဘြတ္ဘြတ္ဘြတ္ ဘြတ္…….ဘြတ္……..ဘြတ္…… ဘြတ္..ဘြတ္..ဘြတ္..̕
̔ အင္.အင္.အင္ အင္…….အင္…….အင္အင္ဟင္င္င္င္….အင္ဟင္င္င္ငအိ ̕ ̔ ဟင္းး…ဟင္းး..အင္းဟင္းဟင္းးးး…__
ပန္းႏုေသြးတစ္ေယာက္ လီးႀကီးျပန္ထြက္သြားခ်ိန္မွာ ရင္ထဲဟာသလိုျဖစ္သြားၿပီး ထိုးဝင္လာခ်ိန္မွာ ျပည့္ဝတဲ့
အရသာကိုခံစားလာရေတာ့ လီးႀကီးဝင္ခ်လာတိုင္း အင္.. အင္.. ဆိုတဲ့အသံေလးထြက္လာၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ
တဏွာရာဂအျပည့္ထေနတဲ့ တဟင္းဟင္းၿငီးသံေတြ အဆက္မျပတ္ထြက္လာပါေတာ့တယ္။ တင္ပါးဟာလည္း
လူးလြန္႔ရမ္းခါလာၿပီး စိတ္ရဲ့ခိုင္းေစမႈမပါဘဲ အလိုလို မသိမသာေကာ့ေကာ့ေပးလာပါေတာ့တယ္။ ထိုအခါမွာ
ေတာ့ေမာင္ေမာင္ဟာ ပန္းႏုေသြးပုခုံးႏွစ္ဖက္ကိုလႊတ္လိုက္ၿပီး ေဘးႏွစ္ဖက္ စားပြဲေပၚကိုလက္ေထာက္ကာ
ကိုယ္ကိုႂကြလိုက္ပါတယ္။ ေနာက္ အားသုံးမာန္ထည့္ၿပီး အျမန္ဆုံးႏႈန္းနဲ႔ အားကုန္သုံးၿပီးဆက္တိုက္ ေဆာင့္
ေဆာင့္ခ်ၿပီး လိုးပစ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။လူကလည္း အံႀကိတ္ထားမိပါတယ္။
̔ ဘြတ္ . ဒုတ္ . ̀အင့္ ́ .̒ ဇြိ ဘြတ္ . ဒုတ္ ̓ . ̀အင့္ ́ ̒. ဇြိ၊ ဘြတ္ . ဒုတ္ .̀ အင့္ ́.
ေမာင္ေမာင့္ရဲ့အားပါတဲ့ေဆာင့္ခ်က္ေတြမွာ ပန္းႏုေသြးတစ္ေယာက္ တအင့္အင့္နဲ႔ အင့္ေနေအာင္ခံေနပါေတာ့
တယ္။ ဒါေပမဲ့ နာျခင္းဆိုတဲ့ေဝဒနာထက္ အီစိမ့္ေနေအာင္ေကာင္းျခင္းဆိုတဲ့အရသာက ပိုထင္ေပၚခံစားေနရ
တာမို႔ ေအာက္ကေန ခါးအားယူၿပီးတင္ပါးႏွစ္လုံးကို ေကာ့ေကာ့ေပးတဲ့အျပင္ လက္ႏွစ္ဖက္ဟာ သူ႔ေဘးမွာ
ေထာက္ထားတဲ့ ေမာင္ေမာင့္လက္ဖ်ံႏွစ္ဖက္ကို ဆုပ္ကိုင္လာပါတယ္။ေခါင္းေလးကလည္းေထာင္လာၿပီး မိမိ
ေစာက္ပတ္ထဲေမာင္ေမာင့္လီးႀကီးထိုးဝင္ေနပုံကို ေခါင္းေထာင္ၾကည့္ေနမိပါတယ္။ ေမာင္ေမာင္ဟာ ေဆာင့္
ခ်က္ေတြကို ျမန္ျမန္သြက္သြက္ႀကီးနဲ႔ မီးကုန္ယမ္းကုန္ေဆာင့္ေဆာင့္သြင္းလိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ။
×××