အိုင်ဆေးချမ်းကိုနှင့်သူ၏သူငယ်ချင်မလေးတစ်ယောက် အကြောင်း "(၂)

အိုင်ဆေးချမ်းကိုနှင့်သူ၏သူငယ်ချင်မလေးတစ်ယောက် အကြောင်း "

 အပိုင်း ( ၂ )

ဇာတ်လမ်း - ချမ်းကို

ထမင်းဆိုင်က စားသောက်ပီး ထွက်လာ ကြတော့ မေ က ကားမောင်း နေရင်း ကျနော့်ကို
ပြုံးစိစိနဲ့လှမ်းလှမ်း ကြည့်နေတယ်။ ဘာကနေ ဘယ်လို အူမြူး သွားတာလဲ မသိပါဘူး ဗျာ။ ဟို
ထမင်းဆိုင်က ကောင်မလေး သူ့ကို ချောတုံး ငယ်တုံး လို့များ ပြောခဲ့လို့လား မသိဘူးပေါ့။ ဒီလိုနဲ့ပဲ မေ့
အိမ်ကို ရောက်သွား ကြရော ဆိုပါတော့ဗျာ။
ဘာဆက်ဖြစ်မယ်ဆိုတာ ကတော့ နောက်တစ်ပို့စ်ကိုစောင့်ဖတ်ရင်သိမယ်ဗျား။
ခဏရပ်လိုက်ဦးမယ်။ နည်းနည်း မူးလာတော့ စာရိုက်ရတာ အဆင်မပြေတော့ဘူး ... အဟီး။
အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ဗိုက်အင့်လိုက်တာဟာ ဆိုပီး မေ တစ်ယောက် ဧည့်ခန်း ထဲက
ဆက်တီခုံရှည်ပေါ် ခြေပစ်လက်ပစ်လှဲ အိပ်ပီး စာအုပ်တစ်အုပ်ကောက်ဖတ်နေတယ်။ ကျနော် လည်း
ဟိုလိုလို ဒီလိုလိုနဲ့ ခြေမကိုင်မိလက်မကိုင်မိဖြစ်ပီး ဧည့်ခန်းထဲမှာ ဟိုဟာ လုပ်ရမလို ဒီဟာ လုပ်ရမလို
ယောင်တောင်တောင်ဖြစ်နေတာ ပေါ့ဗျာ။ ဆိုလိုတာက ကျနော့်အသိစိတ်ထဲ ပေါက်ကရတော့
ဖြစ်တော့မယ်ဆိုတာ အလိုလိုတွေးရင်း သိနေပီကိုး။ ဥပမာဗျာ.. အိမ်မှာ လူရှင်း သွားအောင် သူ့
ကြီးဒေါ်ကြီး တော ပြန်သွားတယ်ဆိုတဲ့ဟာမျိုးက ခင်ဗျားတို့ဖတ်ရတာ ထိုးဇာတ်ဆန်လွန်း မနေဘူးလား
ဟဲဟဲ။ ဆန်တာပေါ့ဗျ။ ဝတ္ထု ရေးနေတာ ဆိုရင် စာရေးဆရာ ဂွင်ဖန်လိုက်တာပေါ့။ ခုဟာက ဝတ္ထု မဟုတ်
လေ တော့ အဲ့ဒီကိစ္စနောက်ကွယ်မှာ အကြောင်း တရား တစ်ခုက ရှိနေတာ ဆိုပါတော့။ အိမ်ပြန်
ရောက်သွား ကထဲက ၂ယောက်လုံး ဘာ စကားမှ မပြောဖြစ်ဘူး။ ရုပ်တည်ကြီး တွေနဲ့ လုပ်နေကြတာဗျ။
ခဏ နားပီးတော့ လှဲနေရာက ထပီး သူထွက်သွားတယ်။ ရေချိုးခန်း ထဲက အသံဗလံ
တွေကြောင့်ရေမိုး ချိုးနေတယ်ဆိုတာ သတိထား မိပေမယ့် ကလေး ထိန်းရင်း ရုပ်မြင်သံကြားက ဘောပွဲ
ဟိုက်လိုက်ပြနေတာ ဖွင့်ကြည့်နေလိုက်မိတယ်။ နာရီဝက်တစ်နာရီလောက်ကြာ သွားတော့မှ မွှေးကနဲ
ရနံ့တွေ ရလာလို့ လှည့်ကြည့်လိုက်မိတော့ ရေချိုး ခေါင်းလျှော်ပီးစ ပုံစံလေးနဲ့ စိုနေတဲ့ဆံပင်တွေကို မွှေးပွ
တဘက်နဲ့သုတ်ရင်း ကျနော့်ဘေးနားမှာ လာရပ်နေတာ သတိထား လိုက်မိတယ်။
“သမီးလေး ဆော့ရတာ မမော သေးဘူးလား ... လာ ... မေမေ ချော့သိပ်မယ်..
အိပ်ရအောင်နော် ... ဘာညာနဲ့ ကျနော့်ပေါင်ပေါ် တင်ထား တဲ့ ကလေးကို လာဆွဲယူတော့မှ ပက်လက်
ကုလားထိုင်ပေါ် ထိုင်နေလျှက်နေ သူ့ကို မော့ကြည့်လိုက်မိတယ်။ လူကိုဖျင်းကနဲဖြစ်သွားတယ်ဗျာ။
ဘာဖြစ်ရမလဲ.. ဒင်းက ထုံးစံအတိုင်း စွပ်ကျယ်ဂျိုင်းပြတ်လေး ဝတ်ထား တာကိုး။ လက်မောင်း
ချောမွှတ်မွှတ်လေး နှစ်ဖက်က သမီးကိုလှမ်းယူလိုက်တော့ ကျနော့် ပါးနဲ့ပွတ်တိုက်သွားတဲ့အပြင်
ကိုယ်ကိုကိုင်းထားတော့ အောက်က ဘာဆိုဘာမှ မဝတ်ထားတဲ့ ချိုဗူးကြီး၂လုံးက မီးရောင်
ဖွေးဖွေးအောက်မှာ ထင်းထင်းကြီးရယ်။ ကလေး ခေါ်မှာကို ချက်ချင်း မခေါ်သေးပဲ .. မြှူနေသလိုလို
ဘာလိုလိုနဲ့ ကျနော့်ရှေ့မှာ ခပ်ကိုင်းကိုင်း လာလုပ်နေတာ ဆိုတော့ လူလည်း အဲ့ဒီမပေါ့်တပေါ် ဟာကြီး
၂ခုကို မြင်ပီး စိတ်ထဲ သရိုးသရီကြီး ဖြစ်စ ပြုလာပီ။ သတိတစ်ချက်ဝင်လာတော့ ဆတ်ကနဲ မျက်နာ
လွှဲလိုက်ရတယ်။ ဒါတောင် ခပ်တည်တည်လုပ်နေတဲ့ ဒင့်မျက်နာက လှစ်ကနဲ ပြုံးစိစိဖြစ်သွားတာ
မြင်ဖြစ်အောင်မြင်လိုက်သေးတယ်ဗျ။
ခလေးကို ချီပီး သူ့အိပ်ခန်းထဲ ဝင်သွားတာ တော်တော်ကြာ သွားပြန်တယ်။ သီချင်းလေး
တအေးအေးနဲ့ သမီးလေးကို ချော့သိပ်နေတာ ကြားနေရတယ်။ သမီး အိပ်သွား တော့မှ အပြင်ပြန်ထွက်
လာပီး အိမ်ရှေ့ ဆင်ဝင်အောက်က ကားကို အိမ်ဘေး ကားဂိုထောင်ထဲ သွားသွင်းတယ်။ သူပြန်ဝင်လာပီး
အိမ်ရှေ့ တံခါးမကြီး ပိတ်နေတဲ့ အချိန် မိုးတွေ တဖျောက်ဖျောက်ကျစပြုလာပီ။ မိုးပက်မှာစိုးလို့
ပြူတင်းပေါက်တွေကို ကျနော်ထပီး လျှောက်ပိတ်လိုက်ရင်း ကုလားထိုင်ပေါ် ပြန်ထိုင်မလို့
ကြည့်လိုက်တော့ သူက ခပ်တည်တည်ဝင်ထိုင်နေတာ တွေ့ရတယ်။ ရုပ်မြင်သံကြားကို စိတ်ဝင်တစား
ထိုင်ကြည့်နေတာဗျ။ ကျနော်လည်း ဘေးက ဆက်တီခုံမှာ ဝင်ထိုင်ပီး အတူတူဆက်ကြည့်နေလိုက်
သေးတယ်။ မှန်ရာကို ဝန်ခံရရင် ဘာတွေပြနေမှန်း သေချာ မသိပါဘူးဗျာ။ သူလည်း တူတူပဲ နေမှာပါ။ ဒါနဲ့ပဲ
အဲ့လို ဟန်ဆောင်ပန်ဆောင်လုပ်ရင်း မိုးချုပ်သွားရော။
အိပ်ချိန်တန်ပီဆိုတဲ့ဟန်နဲ့ ထိုင်ရာ ကနေ သူထတော့ ကျနော်လည်း ပျင်းကျောတွေ
ဘာတွေ ဆန့်ပီး သမ်းပြ လိုက်သေးတယ်။ လူလည်း ဘယ်လို စိတ်ခံစားမှုကြီး ဖြစ်နေမှန်းကိုမသိပါဘူးဗျာ။
ကျနော့်ကို မျက်လုံးတစ်ချက်လှန်ကြည့်ပီး အောက်နှုတ်ခမ်းကို တစ်ချက်ကိုရင်း သူ့အခန်းထဲကို
ဇောင့်ဇောင့်ဇောင့်ဇောင့်နဲ့ ခြေသံခပ်ပြင်းပြင်း နင်းပီး ဝင်သွားရော။ ကျနော်လည်း သက်ပြင်း ခိုးချရင်း
ကိုယ့်အိပ်ခန်းထဲ ကိုယ်ဝင်လာခဲ့ရော ဆိုပါတော့လေ။ ဒါနဲ့ပဲ မနက်မိုးလင်း သွားပြန်တယ်။
ကိုင်း! ကျနော့်ညီအကိုတွေ ဖတ်ရတာ စိတ်မရှည်တော့ဘူး ထင်တယ်။ အောဝတ္ထု
မဟုတ်လေ တော့ကာ ဖြစ်ချင်တိုင်း လျှောက်မဖြစ်ဘူး ရယ်။ ကျနော်လည်း ကိုယ်တွေ့ လေးကို
တတ်နိုင်သလောက် အဆင်ပြေအောင်ရေးပြနေတာပါဗျ။ ဆိုလိုတာ က ဗျာ။ မိုးရွာတဲ့နေ့မှာ
တစ်ကုတင်ထဲ တူတူအိပ်ရင်း သူ့ကို ကျနော်ချိုစို့၊ အဖုတ်လျှက်ပေးလိုက်မိတယ်။ နောက်ထပ်၃-၄ရက်
နေတော့ တက်အုပ်လိုက်ကော.. အဲ့လို ရေးလိုက်ရင်လည်း ရတာပဲ။ ဖတ်လို့ကောင်းမလား?
မကောင်းဘူး နော့်။ ဒါကြောင့် အဖြစ်အပျက်လေး ကို အတိအကျလေး ရေးပြ နေတာ။ စိတ်ကလေး
နည်းနည်း ရှည်ကြပါဦး .. လို့ကြိုပြောထား ချင်တယ်။ ဆက်ဖတ်ကြပါဦးဗျ။
မနက်မိုးလင်းတော့ နေတောင်အတော်မြင့်နေပီဗျ။ ဒါတောင် ကျနော့်အခန်းတံခါးကို မေ
က တဒေါက်ဒေါက်ခေါက်ပီး နိုးလို့ ထ လာတာ။ မဟုတ်ရင်ဘယ်လောက်ထိအိပ်ပျော်နေဦးမလဲ
မသိဘူး။ မနေ့ညက တလူးလူး တလှိမ့်လှိမ့်နဲ့ အိပ်လို့မပျော်ဘူး။ ဆေးလိပ်ထ ဖွာလိုက် ပြန်အိပ်လိုက်၊
ဟိုတွေး ဒီတွေး လုပ်လိုက်နဲ့ မိုးလင်းခါနီးမှ အိပ်ပျော်သွားတာလေ။ ငါအပြင်သွားမယ်.. ကလေး
ကြည့်ထားဦး .. မီးဖိုထဲမှာ ချက်စရာတွေ ဝယ်ထားတယ် လို့ အခန်း အပြင်ကနေ အော်သွားသံရယ်၊
ကားမောင်း ထွက်သွားသံရယ်ကြောင့် လူးလှဲ ထလိုက်ရတယ်။
သမီးလေးက ဧည့်ခန်းထဲမှာ သူ့ဖာသူအရုပ်လေးတွေနဲ့ဆော့နေ ရှာတာ တွေ့လို့ ရေချိုးခန်း
ထဲဝင်မျက်နာသစ်ကိုယ်လက်သန့်စင်လိုက်တယ်။ မီးဖိုခန်းထဲက ထမင်းစား စားပွဲပေါ်မယ်
ထမင်းကြော်နဲ့ကော်ဖီချိုင့်အသင့်ဖြစ်နေတာ တွေ့လို့ မနက်စာ စားလိုက်တယ်။ စားပွဲပေါ်က
ဟင်းတောင်းထဲမှာ ဈေးက ဝယ်လာဟန်တူတဲ့ အသား တချို့ အသီးအရွက်တချို့ တွေ့တာနဲ့ စားသောက်
ပီး ပီးချင်း ထပီး အကုန်လှီးချွတ်ခုတ်ထစ်ပီး ချက်ပြုတ်ဖို့ ပြင်ရတော့တယ်။ မေ က ထမင်း ပြန်စားမယ်
ထင်တာပဲ။
ချက်ပြုတ်ပီး သွားတော့ ခဏနားရင်း သမီးကို ငါးနဲ့ထမင်း ချေထား တာလေး ချော့မော့ပီး ခွံ့၊
ဧည့်ခန်း ရှင်း၊ မီးဖိုချောင်ရှင်း လုပ်နေရင်း နာရီကြည့်လိုက်တော့၁၁နာရီလောက်ရှိသွားပီ။ မိုးမရွာတဲ့
အပြင် နေကြဲကြဲကြီး ပူနေတော့ကာ အလုပ်ရှုပ်နေတဲ့ ကျနော် ချွေးပြန်လာတယ်။ အင်းကျီချွတ်၊
ပုဆိုးချွတ်ပီး ဘောကန်ဘောင်းဘီတိုလေး နဲ့လဲလိုက်မှလူလည်း နေသာ ထိုင်သာ ရှိသွားရော။
အပေါ်ပိုင်းဗလာ ဘောင်းဘီတိုလေးနဲ့ အားလုံး ရှင်းလင်းပီးစီး သွားတော့ မီးဖိုခန်းထဲက ဘေစင်မှာ ခုနက
ချက်ပြုတ်ထားတဲ့ ပန်းကန်ခွက်ယောက်တွေ ဆပ်ပြာရည်စိမ်ထားတာ ဆေးကြော နေတုံး
ကားသံကြားလိုက်ရတယ်။ မေ ပြန်လာပီထင်တယ်ဗျ။ ဒီနေရာမှာ အကုန်ပြန်ရေး ပြရတော့မယ်
ထင်တယ်။ အရင်ဇာတ်လမ်းထဲမှာ ရေးခဲ့ဖူးတဲ့ ဇာတ်ကွက်နဲ့ခပ်ဆင်ဆင်ပဲ ဒါပေမယ့် မူကွဲတယ်အဟီး။
အိမ်ထောင်မှု.. တယ်နိုင်နင်းပါလား.. ဆိုတဲ့အသံနဲ့ မီးဖိုခန်း တံခါးဝမှာ မေ တစ်ယောက်
ရပ်နေတာ တွေ့တော့ ပန်းကန်ဆေးနေရင်းက လှမ်းအကဲခတ်ရင်း ရယ်ချင်သွားတယ်ဗျ။
သူ့ဆံပင်ရှည်တွေကို အဖျားမှာ အလိပ်လိပ်ကလေးတွေ လုပ်လာတာဗျ။ မျက်နာကလည်း မချိုမချဉ်ရယ်။
လက်ထဲမှာ ပလတ်စတစ်ထုပ်လေးတစ်ခုကိုင်လာတာကို တိုင်မှာချိတ်ရင်း ပြန်ထွက်သွားတယ်။
ခဏနေတော့ အဲ့ဒီအဝတ်အစား လဲလာဟန်တူတဲ့ အဲ့ဒီမမလေး ခုနက အထုပ်လေးကိုယူလာပီး
ပန်းကန်စင်က ပန်းကန်တစ်လုံးထဲ ထည့်ပီး ဇွန်းတပ်တယ်။ ... နင်က အလုပ်မသွားဘူးလား ... လို့ ..
သူ့ကို မကြည့်ပဲ ပန်းကန်ဆေးရင်း စကားလှမ်း ပြောလိုက်တော့.. အို! .. ငါက .. သူဌေးလေ သွားချင်မှ
သွားမှာပေါ့ ... လို့ငေါ့တော့တော့အသံနဲ့ အငေါ် တူးလာတယ်။ အလုပ်သွားတယ်ထင်နေတာ
အလှပြင်ဆိုင်လစ်သွားတာ နေမယ်ဗျ။
... အပြင်မှာ သောက်ရမ်း ပူတယ်ဟ.. ငါလည်း နင့်ကိုသတိရတာနဲ့ဒိန်ချဉ်ဝင်ဝယ်လာတာ
... ရော့! ငါ့ကောင်လေး အလုပ်တွေ အများကြီး လုပ်ထားရတာ အမောပြေလေး ... ပါးစပ်ဟ ... ဆိုပီး
အနားကို ခွံ့ပေးဖို့ကပ်လာတော့ ဘေးတိုက်အနေအထား ကနေ သူ့ကို ကြည့်လိုက်မိတယ်။ မျက်လုံးကို
ပြာသွားတာပဲ ဆရာတို့ရေ။ ကျနော်ပြောပြခဲ့တဲ့ အထဲမှာ မေ စွပ်ကျယ်ဖြူဖြူလေးတွေ ဝတ်ထားတယ်
ဆိုတာ ခဏ ခဏ ပါတယ်မလားဗျ။ အင်း .. အဲ့ဒီစွပ်ကျယ်အဖြူတွေက တီရှပ်လို စွပ်ကျယ်တွေဗျာ။
အခုဟာက ယောကျ်ား လေးတွေ ဝတ်တဲ့စွပ်ကျယ်မျိုးဗျာ။ လည်ပင်း အဝိုက်နဲ့ မြင်းခေါင်း တံဆိပ်
စွပ်ကျယ်လို မျိုးဟာ။
အောက်ကလဲ ဘာမှမပါဘူး။ ရက်စက်ချက်။ အဝိုက်အဝန်းတွေ အပြင်၊ နို့သီးခေါင်း
ထောင်ထောင်လေးပါ မြင်နေရတယ်။ လုံး၀ ဗြောင်ကြီးဗျာ ခင်ဗျားတို့မျက်စိထဲ မြင်လားတော့မသိဘူး။
ဝါဝင်းစိုပြေတဲ့အသား အရည်ကြောင့် ထင်းနေတဲ့ကိုယ်လုံး တောင့်တောင့်လေးကို ဖုံးထားတဲ့
အဝတ်တွေက တစ်ဝက်တစ်ပျက်ဖြစ်နေပီဗျ။ အောက်ကလည်း ထမီမဟုတ်ဘူး။ ကျနော့်လိုပဲ
ပေါင်လယ်လောက်ရောက်နေတဲ့ ဘောင်းဘီအနီရဲရဲလေး ဆိုတော့ ပေါင်တံဖွေးဖွေး ဖြောင့်ဖြောင့်
လေးကလည်း ထင်းနေတာ။ ရင်ညွှန့်သား ဝင်းဝင်းလေးနဲ့အောက်က စွပ်ကျယ်က တအားကြပ်သလို
ဖြစ်နေတော့ ချိုဗူးကြီး၂လုံးက ဆွဲမသလို ဖြစ်ထားတော့ စွပ်ကျယ်အနားစက ဗိုက်သား
ရှပ်ရှပ်လေးကိုတောင်မထိနိုင်တော့ဘူး လေထဲမှာ လွှတ်နေတာ။ ကျနော်အာခေါင်တွေ ချက်ချင်း
ခြောက်ပီး တစ်ကိုယ်လုံး သွေးတွေ ဆူဝေလာတယ်။ ... အဟမ်း!! ဆိုတဲ့ ချောင်းဟန့်သံကြားမှ လန့်ပီး
မျက်နာလွှဲ လိုက်ရတယ်။
“ရော့! ဒိန်ချဉ် ပါးစပ်ဟပါဆိုနေ.. ဘာဖြစ်နေတာလဲ နင့်ရုပ်က”
“.... .... ....”
( ပါးစပ်ရှေ့ ရောက်လာတဲ့ ဒိန်ချဉ်ဇွန်းကို ရှလွှတ်ကနဲ စုပ်ယူလိုက်ပီး မျိုချ လိုက်တာ နင်သလိုလိုတောင်
ဖြစ်သွားတယ်အဟီး )
“ မနေ့ညက တချွတ်ချွတ်နဲ့ အသံတွေ ကြားနေရတယ် အိပ်မပျော်ဘူး မလား”
“... အင်း... .”
“ .. ဘာဖြစ်နေတာလ ဲ.. ရင်ပူနေတာပေါ့ဟုတ်လား ... အဟိ.. .”
“..... ..... .....”
“ .. ကဲ! ဘုရားဖြစ်မယ့် အုတ်နီခဲကြီး .. အဲ့ဒါက ဘာဖြစ်နေတာတုံး ... ငါ့မျက်နာတောင်
သေချာ မကြည့်ရဲတော့လောက်အောင် ကြောက်နေတာ ဟုတ်လား? ...”
ပြောပြောဆိုဆိုဆူဆူဆောင့်ဆောင့်နဲ့ လက်ထဲက ဒိန်ချဉ်ပန်းကန်ကို ဂွပ်ကနဲ ပန်းကန်
စင်ပေါ် ဆောင့်ချ လိုက်တယ်။ ကျနော့်ကို မျက်နာချင်းဆိုင်ဖြစ်သွားအောင် ပုခုံးကို ကိုင်ပီး ဆွဲလှည့်
လိုက်တယ်။
“.. ဒေါ်ကြီးကို ငါ တမင်ပြန်ခိုင်းလိုက်တာ နင်သိပလား.. ဘာလို့ ပြန်ခိုင်း လိုက်တာလဲ
ကော သိတယ်မလား .. ငါ့ရှေ့မှာ မခုတ်တတ်တဲ့ကြောင်ပေါက်စ ကလေးလိုလာလုပ်မနေနဲ့ စိတ်တို
လာပီ..”
( အခြေနေကိုစောင့်ကြည့်ကာလ ပီးဆုံးသွားပီမို့ဆက်ဆွဲမယ် ညီအကိုတို့ရေ။ တမင်သက်သက်ညစ်ပီး
ရပ်ထားတာ မဟုတ်ကြောင်းလေး အသိပေး ချင်ပါတယ်။ ကိုပေါနဲ့အူးဇော်အူးတို့ဟိုဖက်မှာ နှုတ်ခမ်း တစ်လံ
ပန်းတစ်လံနဲ့ ရန်ထောင်နေတာ မြင်ကြတယ်မလား ... ဟီး ... ဟီး။ ဆက်ပါပီခင်ဗျာ )
မေက ကျနော့်ပုခုံးကိုစုံကိုင်ပီး မျက်နာချင်းဆိုင်ဖြစ်အောင်ဆွဲလှည့်လိုက်ရင်း ဒေါသ
သံလေး နဲ့အပေါ်ပို့စ်က ရေးခဲ့သလို ဆူဆောင့်ဆောင့်နဲ့ရန်တွေ့လာတယ်။ အဲ့ဒီမတိုင်ခင်ညကထဲက
မိန်းမ တစ်ယောက်က ရေလာ မြောင်းပေး လုပ်နေတာတောင် အူတူတူလုပ်နေခဲ့တာ၊ ခုလည်း ကြက်ကြီး
လည်လိမ်ခံထားရသလို ငူတူတူကြီးနဲ့ တုံဏှိဘာေ၀ လုပ်လွန်းလို့ သူက ပေါက်ကွဲ လာတာ တွေက
ကိုဇော်ဦး ပြောသလို မခုတ်တတ်တဲ့ကြောင်ကြီးကိုး ဆိုတာလိုသိပ်တော့ ယုတ္ထိမရှိဘူး ဖြစ်နေတယ်
မလားဗျ။ ကိုယ်တွေ့ဆို ပေမယ့် မယုံရင်ပုံပြင ်မှတ်ကြပါ ဆရာတို့ရယ်။ ပြောရမယ်ဆိုရင်တော့
ကျနော်လည်း ခင်ဗျား တို့လိုသာမန် ယောကျ်ား တစ်ယောက်ပါ။ လစ်ရင်အုပ်ချင်တဲ့ကောင်တစ်ကောင်
ပါပဲ။ သူငယ်ချင်း အပေါ် သနားတာ ရှက်တာ၊ ငဲ့ညှာတာ အဲ့လို စိတ်တွေကြောင့် ကျနော်မတုန်မလှုပ်
ဖြစ်နေ ခဲ့တာပါ။ ဒါပေမယ့် သူကိုယ်တိုင်ခုလို ပေါက်ကွဲ ပွင့်ထွက်လာတော့ ခင်ဗျားတို့ ကျနော့်
နေရာမှာဆို ဘာလုပ်မလဲဗျ။
သူနဲ့မျက်နာချင်းဆိုင်နေရာကနေ ဘေစင်ဖက်ကို ကျနော်ပြန်လှည့်လိုက်ပီး
ဆပ်ပြာမြုပ်တွေ ပေနေတဲ့လက်ကို ရေသေချာ ဆေးလိုက်တယ်။ ခုနက သူ့ကို သေချာ မကြည့်ရဲပဲ
မျက်လွှာချပီး ခေါင်းငုံ့ထားခဲ့ရာ ကနေ လက်ဆေးပီး သူနဲ့မျက်နာချင်း ပြန်ဆိုင်လိုက်တော့ မျက်လုံးချင်း
ဆုံပီး စိုက်ကြည့်လိုက်တယ်။ အောက်နှုတ်ခမ်းကို တအား ကိုက်ထားရင်း ကျနော့်ကို ပြန်စိုက်
ကြည့်လာတယ်။ .. အဲ့ဒီမှာဗျာ.. အကြည့်တွေ ထဲမှာတင်၂ယောက်လုံးရဲ့ ဆာလောင်တက်မက်မှုတွေ
ကို မြင်သွားကြသလား မဆိုနိုင်ဘူး။ ဘာစကားမှပြောစရာကို မလိုတော့ပဲ ပြိုင်တူဆိုသလို တစ်ယောက်နဲ့
တစ်ယောက်အတင်း ရှေ့တစ်လှမ်း တက်ပီး ဆွဲဖက်ထားလိုက်တာ လွှတ်ထွက်သွားမှာ စိုးတဲ့အလားပဲ။
ကိုယ်လုံးချင်း ပူးကပ်သွားမှသတိထား လိုက်မိတာက သူ့ကိုယ်လုံးလေးက တဆတ်ဆတ်ကို
တုန်နေတာဗျ။ ၂ယောက်လုံးရဲ့ ပါးစပ်ကလည်း ကယောင်ကတမ်းတွေ လျှောက်ပြော ကုန်ကြတာဗျ။
ဘာတွေမှန်းကို မဆိုနိုင်ဘူး။ ကျနော်မှတ်မိသလောက်ပြန်ရေးပြ ရရင်..
" ... မောင်" .. " ..မေ့" ကိုဖက်ထားပေးကွာ ... တအား ဖက်ထား ... မေ့ ဒူးတွေ
ပျော့လာလို့ ခွေကျ တော့မယ်.. ဟာ”
“ ... မေလေး ... မောင် ပွေ့ထားတယ်လေကွာ”
“ ... အဟားး ... ချစ်တယ်ကွာ ... ငါဘာမှ မသိဘူး ငါ နင့်ကို ချစ်လိုက်တာ မောင်ရာ”
“ .. ခဏနေဦး မေလေး .. မောင့်ကိုယ်က ချွေးတွေ သံတွေနဲ့ အတင်းဖက်မထားနဲ့ .. .”
“ .. ဟင့်အင်း! ဟင့်အင်း! ငါ နင့်ကိုယ်နံ့ကို အရမ်းကြိုက်တယ် ... မလွှတ်ပူးကွာ..
နင်ရှောင်နေတဲ့ရက်တွေက ... ငါ နင့်ကိုလွမ်းလို့ မလျှော်ရ သေးတဲ့ ... နင့်အင်းကျီဟောင်း လေးတွေကို
ခိုးနမ်းခဲ့ရတာ နင်မသိပါဘူး မောင်ရာ ...”
“ ... ဟောဗျာ! ...”
အဲ့ဒီလိုတွေ ပြောနေရာ ကနေ သူက ကျနော့်ကိုတင်းတင်းဖက်ထားရင်း အပေါ်ပိုင်း
ဗလာဖြစ်နေတဲ့ ကျနော့်ရင်ဘတ်ကို ပါးအပ်ပီး လျှောက်ပွတ်နေတာဗျ။ ကိုင်းဗျာ ဘယ်သကောင့်သားက
တောင့်ခံထားနိုင်တော့မှာတုံး။ ကျနော်လည်း သူ့ကိုယ်လုံး အိထွေးထွေး လေးကို ပွေ့ပိုက်ထားရင်း ကနေ
ကျောလေး ပွတ်ပေး၊ ဘောင်းဘီအနီရဲရဲလေး အောက်က တင်ပါး အိအိကြီး တွေကို အုပ်ကိုင်ပီး ပွတ်သပ်
ဆုပ်ချေ ပေးနဲ့ အလိုလိုတုံ့ပြန်မိနေတာပေါ့။ အဲ့လိုတွေ ပူးကပ်ပီး တုန်တုန်ရီရီနဲ့ အချစ်ဆိပ်တက်နေ
ကြရင်း ရုတ်တရက်ကျနော့်တစ်ကိုယ်လုံး ဖျင်းကနဲ ဖြစ်သွားတယ်ဗျာ။
ကျနော့်ရင်ဘတ်ကို ပါးနဲ့ပွတ်နေရာကနေ သွားချွန်ချွန်လေးတွေနဲ့မနာအောင် ဖွဖွလေး
လျှောက်ကိုက်လာတာကိုး။ လူကို ဓာတ်လိုက်သလို ဖြစ်သွားတာပဲ။ ဆစ်ကနဲ ဆစ်ကနဲ အရသာလေးကိုး။
သူ့ဆံပင်ရှည်လေး တွေကို ဖွဖွလေး ဆုပ်ကိုင်ထားရင်း အသက်ရှူသံခပ်ပြင်းပြင်းနဲ့ ကျနော်ဖီးလ်တက်
သွားတယ်။ မိန်းမတွေ ဟိုကိုက်ဒီကိုက်လျှောက်လုပ်တယ်ဆိုတာ ဘာသဘောလဲ ခင်ဗျားတို့
ကောင်းကောင်း သိကြမှာပါ။ စိတ်တအား ဖြစ်နေတာကို ဖော်ပြတဲ့လက္ခဏာပဲ မဟုတ်လား။ ရင်အုံ
တစ်ခုလုံး ဖွဖွလေး လျှောက်ကိုက်တာ ခံနေရလို့ ထွန့်ထွန့်လူး နေရာကနေ ကယောင်ကတမ်းနဲ့
သူ့ဆံပင်တွေကိုတင်းတင်း ဆွဲလိုက်မိပြန်တယ်။ ကျနော့်နို့သီးခေါင်းတွေကို ငုံပီး တပြွတ်ပြွတ်နဲ့
စို့ပေးလာတာကိုး။
( ဟယ်! ယောကျ်ား နို့စို့ ခံရတယ် ဆိုပီး မျက်လုံး မပြူးသွားပါနဲ့၊ သိပ် ကောင်းတာနော့် မယုံ ခင်ဗျားတို့ ကောင်မလေးကို
အစို့ခိုင်းကြည့်)
ဘယ်လိုမှ မရတော့ဘူး ဗျာ။ ကျနော့်ဒုံးပျံကြီးက ဘောင်းဘီအောက်ကနေ ပေါက်ထွက်တော့
မတတ်ထောင်မတ်လာပီ။ ကျနော့်ရင်အုံပေါ် မျက်နာအပ်ပီး နို့သီးခေါင်းတွေကို ငုံစို့လိုက်၊ လျှာနဲ့ထိုးမွှေ
လိုက်လုပ်နေတဲ့ မေ့ ကိုဆွဲခွါလိုက်တော့ လိင်စိတ်တအားထနေတဲ့ ၂ယောက်စလုံး တစ်ယောက်
အောက်ပိုင်းကိုတစ်ယောက်အရင်ငုံ့ကြည့် ဖြစ်ကြတယ်ဗျ။ စက္ကန့်ပိုင်း အတွင်းမှာကို ကျနော်လည်း
ဝတ်ထားတဲ့ ဘောင်းဘီတိုလေးကို ချွတ်ပစ်လိုက်သလို၊ သူလည်း (ရှက်စိတ်တွေ ဘာတွေကို လိင်စိတ်က
လွှမ်းမိုး သွားတယ်ပြောရမလား) ဘောင်းဘီတိုအနီရဲရဲလေးကို ချွတ်ချ ပစ်လိုက်တယ်။ ကုန်းကွကွနဲ့
ဘောင်းဘီချွတ်ပီးလို့အထမှာ ကျနော်ကိုယ်တိုင် သူ့စွပ်ကျယ်အဖြူလေးကို ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်တယ်။ ခုဆို
မီးဖိုခန်း ထဲမှာ သူကော ကျနော်ပါ ဖင်တုံးလုံးလေးတွေ ဖြစ်သွားပီ။
လေထဲမှာ တရမ်းရမ်း ဖြစ်နေတဲ့ ကျနော့်လိင်တံမာတောင့်တောင့်၊ ထိပ်ဖူး နီရဲရဲကို
သူက သေချာစိုက်ကြည့်နေသလို၊ ကျနော်ကလည်း အဝါရည်လဲ့နေတဲ့ အဝတ်မပါတဲ့ သူ့
ကိုယ်လုံးလေးကို မှင်တက်ပီး ငေးကြည့်နေမိသေးတယ်ဗျ။
အစက်အပြောက် တစ်ခုမှမရှိတဲ့ကိုယ်လုံးလေးဗျာ။ ဝါဝင်းနေတဲ့ နို့ကြီးတွေ ကလည်း တွဲမကျနေဘူး။
တင်းရင်း နေတာပဲ။ ဗိုက်သားက လုံးဝအဆီပို မရှိပဲ ရှပ်ရှပ်ကလေး (ကလေးမွေးထားတော့ခွဲထားတဲ့ ဗိုက်
ချုပ်ရိုးလေးတော့ရှိတယ်) အောက်ဖက်က အမွှေး ရေးတေးတေးလေး ပေါက်နေတဲ့ အဖုတ်ဖောင်း
ဖောင်းလေး။ ဆတ်ကနဲ ကျနော့်ဟာကို သူလှမ်း အကိုင် ကျနော့်လက်ကလည်း သူ့အဖုတ်ကို လှမ်းကိုင်ဖို့
ကြိုးစားတာနဲ့ပြိုင်တူလိုလိုတောင်ဖြစ်သွားသေးတယ်။ သူ့လက်ချောင်း ပျော့ပျော့လေးတွေက ကျနော့်
လိင်တံကို အတင်း ဆုပ်မိသွားတယ်။ ... မာတောင့်နေတာပဲ..ကြောက်စရာကြီး ... လို့ သူ့ဖာသာ ရေရွတ်
နေရင်း လက်နဲ့အုပ်ကိုင်ပီး ပွတ်နေတယ်။ မမီ့တမီထိမိသွားတဲ့ ကျနော့်လက်ကလည်း သူ့အဖုတ်ကို
တို့ထိကြည့်လိုက်တာ အရည်တွေ စို့ပီး ချွဲကျိကျိဖြစ်နေမှန်း သိလိုက်ရတယ်။
“အမေ့! အာ့ မောင်.. မောင်.. မရဘူး ထင်တယ်..”
စိတ်မထိန်း နိုင်တဲ့ ကျနော် သူ့ခါးလေးကို အတင်းဆွဲဖက်၊ နံရံကို ကျောကပ်ဖြစ်သွားအောင်
တွန်းကပ်၊ ပေါင်တံလေး တစ်ချောင်းကို ဆွဲမပီး မတ်တပ်အနေထားနဲ့ ဒူးကွေးပီး ထည့်ဖို့လုပ်တာ
မရဘူးဗျ။ သူလည်း အံလေးကြိတ်၊ ခြေဖျားလေး ထောက်ရင်း ခံရှာပါတယ်။ လုပ်နေကြမှ မဟုတ်တာ
မဝင်ဘူးရယ်။ ထိပ်ဖူးတော့ မြုပ်သွား သလိုလို ဖြစ်ပီး ... ပလောက်! ကနဲ ... အသံမြည်ပီး ချော်ချော်
ထွက်နေတာ။ ကျနော့်ဂုတ်ပိုးကို လက်၂ဖက်နဲ့ခိုစီးထားရင်း အားမလိုအားမရ အသံလေးနဲ့ ဝင်မလို
ဖြစ်သွားပီး ... ပလောက်! ဆို ချော်ထွက်သွားလိုက် ... အမေ့! ဆိုပီး ကယောင်ကတမ်းလေး အော်လိုက်၊
အဲ့လို တွေဖြစ်နေတယ်။ ကျနော်ကလည်း လုပ်ချင်တဲ့စိတ်က တစ်ပိုင်း သေနေပေမယ့် အလွှဲလွှဲ
အချော်ချော်တွေ ဖြစ်နေတာဗျာ။
နောက်ဆုံး အဲ့လို မတ်တပ်လုပ်နေတာ ဘယ်လိုမှမဝင်တော့ တင်ပါး အိအိကြီးတွေကို
စုံကိုင်ပီး ဆွဲပွေ့လိုက်ရင်း မီးဖိုခန်း အလည်တည့်တည့်က ထမင်းစား စားပွဲပေါ်ချီပီး တင်ပေးလိုက်တယ်။
အသာလေးငုံ့ပီး အရည်တွေ တစိမ့်စိမ့်ယိုနေတဲ့ အဖုတ်ကို လျှာအပြားလိုက်ထုတ်ပီး ပလပ်ပလပ်နဲ့
၂ချက်လောက် ကုန်း လျှက်လိုက်တာ တွန့်ကနဲ တစ်ချက်ဖြစ်သွားပီး၊ ထပ်အလျှက်မခံတော့ပဲ ကျနော့်
လက်မောင်း ၂ဖက်ကိုအတင်းဆွဲပီး မရတော့ဘူး! မရတော့ဘူး! ထည့်ပေးတော့ ကွာ လို့ အတင်း
ပြောလာလို့ မတ်တပ်ရပ်ပီး ကျနော့်လိင်တံကို အဖုတ်ဝမှာ တေ့ နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်းရင်း ဖိထည့်လိုက်မှ
စီးကနဲ အရသာနဲ့အတူ တစ်ဝက်လောက်ဝင်သွားတယ်။ အသာလေးပြန် ထိပ်ဖူးပေါ်တဲ့အထိ
ပြန်ဆွဲထုတ်ရင်း ဒုတိယတစ်ချက်မှာ အဆုံးထိဆောင့်သွင်း ပစ်လိုက်တော့ နင့်ကနဲ ဖြစ်သွားတဲ့အရသာနဲ့
ဝင်ချသွားတယ်။
အဲ့ဒီနောက်တော့အသေ ကို ဆောင့်တော့တာပေါ့။ ခါး ကျင်ကျင်လေးကို လက်၂ဖက်နဲ့
စုံကိုင်ထားရင်း ဆီးခုံချင်း တဖောက်ဖောက်ရိုက်သံထွက်လာအောင်ကို ကျုံးတော့တာ ဆရာတို့ရေ။
ကျနော်သေချာ မှတ်မိနေတာက အဲ့ဒီလို ထမင်းစား စားပွဲပေါ်တင်ပီး အသားကုန်ကြုံးနေကြတဲ့
အချိန်မှာပဲ မိုးတွေက တအုံးအုံး ရွာချ လာသေးတယ်။ မိုးသံလေသံတွေ ကြားထဲမှာ ၂ယောက်စလုံး
အော်ဟစ်ပီးမှကို လုပ်ကြတာ ( ပြန်ပြောရင်း လွမ်းလိုက်တာဗျာ)။ သူလည်း စားပွဲပေါ် လက်ပြန်ထောက်ရင်း
ပြန်ကော့ပေးရင်း ... ချစ်တယ်မောင်ရယ်! ... အားး ... ကောင်းလိုက်တာ! ... ကြမ်းကွာ .. ကြမ်း! ..
အဲ့လိုတွေ လျှောက်အော်တာဗျ။ ကျနော်လည်း သူ့နို့ကြီးတွေ ကို ညှစ်ချေလိုက်၊စို့လိုက်၊ အောက်ကလည်း
ကော့ကော့ပီး သွင်းလိုက်နဲ့ အရသာကိုအတော်တွေ့နေတာပေါ့။
သူကိုယ်တိုင်က ဘယ်ကထဲက စိတ်ဘယ်လောက်ဖြစ်နေတယ်မသိဘူး စပီး လုပ်စ ၄-
၅ချက်လောက်အဆောင့်မှာကို အဖုတ်ထဲက ရှုံပွပွ ဖြစ်သွားပီး တစ်ချီပီး သွားတယ်။ ထပ်
ဆောင့်လိုက်တာ နောက်ထပ်အချက်၂၀-၃၀လောက်အရောက်မှာ ကို နောက်ထပ်တစ်ချီအဲ့လို
ညှစ်ညှစ်ရင်း တစ်ချီထပ်ပီး ပြန်တယ်။ သူပီး ပီး နေတာကို သိနေတဲ့ကျနော်လည်း မညှာတော့ပဲ အသေ
ဆောင့်တော့တာပေါ့။ ဘယ်လောက်တောင် ကြမ်းပစ်လိုက်သလဲ ဆို ထမင်းစားပွဲက တကျွီကျွီနဲ့
နေရာတွေ ဘာတွေ ရွေ့ကုန်တာဗျ .. အဟိ။ စားပွဲပေါ်က ငရုတ်ဆီပုလင်းတို့ဘာတို့တွေလည်း ကြမ်းပေါ်
အကုန် ပြုတ်ပျက်ကျ အဲ့လိုတွေ ဖြစ်ကုန်တာ။
မိန်းမနဲ့မထိတွေ့ရတာ ကြာနေတဲ့ ကျနော်လည်း ကြာကြာ မခံပါဘူး။ အသားကုန်
ဆောင့်နေရင်း ပိုဇေရှင်တောင်မပြောင်းလိုက်ရပဲ အဲ့ဒ ီပုံစံအတိုင်းနဲ့ကို ပီးချင်လာတယ်။ ပီးခါနီးတဲ့
အနေအထား ဖြစ်ဖြစ်လာလို့ တစ်ချက်တစ်ချက်ဆွဲဆွဲထုတ်လိုက်တာကို သူက မကျေနပ်ဘူးဗျ။
ခေါင်းခါပြတယ်။ အပြင်မှာ မထုတ်နဲ့ပေါ့ အထဲမှာပဲ အပီး ခံချင်တယ်ဆိုတဲ့အမူအရာမျိုး။ ကျနော်လည်း
ကြာကြာ မအောင့်နိုင်တော့ နောက်ဆုံး အချက်၂၀လောက်ကို တဖြောင်းဖြောင်းနဲ့ အသေဆောင့်
ပစ်လိုက်တာ သူလည်း နောက်ထပ်တစ်ခါ တွန့်လိမ်ပီး ပီးသွားသလို ကျနော်လည်း ခပ်ပြင်းပြင်းကို
သူ့အဖုတ်ထဲ အရည်တွေ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်ရင်း ပီးသွားကော ဆိုပါတော့။
ကိုယ်လုံး ကိုယ်ပေါက်တောင့်တောင့်တင်းတင်းနဲ့ ချောချော လှလှကောင်မလေးကို
အားပါးတရ လုပ်လိုက်ရတဲ့ အရသာကြောင့်လား မသိဘူး တစ်ကိုယ်လုံးကို တဖျင်းဖျင်းနဲ့ ကျေနပ်နှစ်သိမ့်
သွားတဲ့ စိတ်နဲ့ ပီတိဖြစ်သွားတဲ့ အပြင် နားထဲက လေတွေတောင် ထွက်သွားတယ်ဗျ။ သူလည်းကျနော့်ကို
ဟီးလေးခိုပီး အတင်း ဖက်ထားရင်း တစ်ကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ်တုန်ပီး မော နေရှာတယ်။ မိုးတွေ
တဝုန်းဝုန်း ရွာချလို့အေးနေ တာတောင် ၂ယောက်လုံး ချွေးတွေ ရွှဲနစ်နေတာပဲ။ ကျနော့်ကို အတင်း
ခိုစီးထားရင်း နားရွက်နားကပ်ပီး တိုးတိုးလေး ပြောလာသေးတယ်။
“... မောင်! ... မေ .. မဝသေးဘူးနော် .. ထပ်လုပ်ကြမယ် ဒါပဲ .. တဲ့ ..”
မေ ပြောသလိုပါပဲ ကျနော်လည်း မ၀ သေးပါဘူး .. အဟီး။ ဖြစ်သွားတဲ့အဖြစ်အပျက်က
မြန်ဆန်လွန်း သွားခဲ့တော့ ဘာမှကို သေချာ အရသာမခံလိုက်ရ သလို ကြီး မဟုတ်လားဗျာ။
အပျိုးကလေးတောင် ကောင်းကောင်း မဆင်လိုက်ရဘူး။ ငတ်ငတ်နဲ့ ၂ယောက်သား လိုရင်းကို
အရင်သွားပစ်လိုက်ကြတာကိုး။ မကောင်းဘူးလား ဆိုတော့ကာ မကောင်း တာတော့မဟုတ်ဘူး လေဗျ။
ခုချိန်အဲ့ဒီအဖြစ်အပျက်ကို ပြန်စဉ်းစား ကြည့်မိတာတောင် စလိုး မိုးရှင်းလေး ပြန်တွေး ယူလိုက်ရတယ်။
ဖြစ်သွားတဲ့အခြေနေက ရုန်းရင်း ဆန်ခတ်ဆန်လွန်း ခဲ့တာလေ။ ရမ္မက်စိတ်ရဲ့မောင်းနှင်မှုကို
အပြင်းအထန်ခံထားရတဲ့ ကျနော်တို့၂ယောက်လုံး ထူပူပီး အတင်း ဖြစ်ကုန်တာ ဆိုတော့ အရသာကို
သေသေချာချာ သိစိတ်နဲ့ကပ်ပီး ခံစားလိုက်ရ တာမျိုးကို မဟုတ်လိုက်ဘူး ဆရာတို့ရယ်။ နားရှုပ်
သွားကြသလားတော့မသိဘူး။ ဆိုလိုတာက ဗျာ ကျနော်နဲ့သူ စိတ်ထဲမှာ ဖောက်ပြန်နေကြတာ လွန်ခဲ့တဲ့
ရက်တွေကထဲက ပဲ။
( နောက်ပိုင်းမှာ သူဝန်ခံလာတယ်.. ကျနော်သူ့ကို အလုပ်အသွားအပြန်လိုက်ပို့ရင်း မတော်တဆ
အသားချင်းထိ၊ တခါတလေ ပုခုံးဖက် လုပ်နေ ခဲ့တာတွေကို ပထမတုံးက ကြည်နုူး မိတာ ကနေ အတော်ကြာ
လာတော့ အနားကပ်လာရင်ကို စိတ်ထဲ တဖျင်းဖျင်း ထလာပီး ခန္ဓာကိုယ်က တောင့်တစ ပြုလာတာ .. တဲ့)
တောင့်တတယ်ဆိုတာက ဘယ်လိုမျိုးလဲ ဆိုတာ ခင်ဗျားတို့သဘော ပေါက်တယ်နော်။
အဲ့ဒီမှာ ကျနော်ပြောပြခဲ့တဲ့ မိုးရွာတဲ့နေ့က ကျနော်ချိုစို့အဖုတ်လျှက်ပေး လိုက်မိတော့(အနားမှာ လာလှဲ
အိပ်ခဲ့တာလည်း ဖီးလ်ယူတာ ... ဟီး) သူ့ မြုံနေတဲ့စိတ်က ပွင့်ထွက်စ ပြုလာတယ်။ ကျနော်ရှောင်နေတဲ့
၃ရက်လောက်မှာ တအားကို နေရခက်တယ်တဲ့။ ဒါနဲ့ဒေါ်ကြီးကို တောက အမျိုးတွေဆီပြန်မလား ဆိုပီး
လမ်းကြောင်း ဖွင့်ပေး လိုက်တာလို့ပြောတာပဲ။
ကျနော့်ကိုအိမ်ကနေ လာခေါ် သွားတဲ့ ညက ကျနော်လှုပ်ရှား လာမယ်လို့
သေချာပေါက်တွက်ထားပီး စိတ်တွေ အရမ်း လှုပ်ရှား နေခဲ့တယ်တဲ့.. ဟီး .. ဟီး။ ရှက်သလိုလို
လန့်သလိုလို ဖြစ်နေတဲ့ ကျနော်က သူ့အိပ်ခန်းထဲ လိုက်မလာ ခဲ့တော့ ဟိုဖက်ကနေ အံတကြိတ်ကြိတ်နဲ့
တစ်ညလုံး ဒေါဖောင်း နေတယ်ဆိုလားဗျာ။(သနားပါတယ်... ခစ်) အဲ့ဒါနဲ့ပဲ နောက်တနေ့ အလုပ်မသွားဖို့
ဆုံးဖြတ်လိုက်ပီး အလှပြင်ဆိုင်တွေ ဘာတွေ သွားပီး ဆက်ဆီဖြစ်အောင်ဆံပင်တွေ ဘာတွေ အဖျားတွေ
သွားလိပ်လိုက်သေးတာ။ ပြန်လာပီး ဖြစ်တာ ကတော့ ကျနော်ခင်ဗျားတို့ကို ပြောပြခဲ့တဲ့အတိုင်းပါပဲ။
အခုတော့ စည်းကျော်ကုန်ပီဗျာ။ အရမ်း ချစ်တဲ့ သူငယ်ချင်း၂ယောက်မဟုတ်တော့ဘူး။
အခေါ်အဝေါ် တွေလည်း ကြည့်လိုက်ဦးလေ။ မေ တွေ မောင် တွေ ဖြစ်ကုန်ပီ။ သူကျနော့်ကို လိင်စိတ်
ဖြေရုံသက်သက်မဟုတ်ဘူး။ မိန်းမ တစ်ယောက်ဆိုတာ ဘယ်လောက်ပညာတတ်တတ်၊ ဘယ်လောက်
ပြည့်စုံနေပါစေ၊ မာန ထောင်လွှား နေပါစေ အချိန်တန်ရင် အားကိုးစရာ ရင်ခွင်တစ်ခုလိုတယ်ဗျ။ ကျနော်
ဘာကောင်ပဲ ဖြစ်ဖြစ်ဗျာ။ သူ့မိသားစုလေးကို စောင့်ရှောက်နေတယ်။ မိန်းမသားတွေ ချည်းပဲ ရှိတဲ့
သူ့အိမ်လေး သူ့ခြံလေးကို လှတ ပတလေး ဖြစ်အောင်ပြုပြင်ပေး၊ သူ့အလိုလိုက်အကြိုက်ဆောင်ပီး
အနောက်ကနေ တကောက်ကောက်လိုက်ပီး စောင့်ရှောက်ပေး နေတော့ အားကိုး တွယ်တာ လာရာ ကနေ
အသွေးအသားနဲ့တည်ဆောင်ထားတဲ့ လူဆို တော့ကာ သဒ္ဒါလွန်တော့ တဏှာကျွန်ဖြစ်ကရောပေါ့။
ခုအရိုင်း စိတ်ဝင်ပီး ကြမ်းကြမ်း တမ်းတမ်း လိင်ဆက်ဆံလိုက်မိတယ်။ ပီးသွား တာတောင်
တုန်တုန်ရီရီလေးနဲ့ ကျနော့်ကိုအတင်းဖက်ထား တာ လုံး၀ မလွှတ်ဘူး။ ကျနော့်မေးစိတွေကို မော့မော့ပီး
နမ်း၊ ကျနော့်ရင်အုံထဲ မျက်နာအပ်ပီး တပြွတ်ပြွတ်နမ်း၊ ပါးစပ်ကလည်း မောင် မေ့ကို ချစ်လားဟင် ဆိုပီး
တတွတ်တွတ်မေးရင်း မျက်လုံးရွှဲကြီး တွေနဲ့ မော့မော့ကြည့်လာတာ။ ကျနော်ကကော? ခင်ဗျားတို့
သိပီးသားပဲ ကျနော် သူ့ဆီမလာခင်က အသည်းကွဲ သလိုလို ဖြစ်ပီး စိတ်လေလွှင့်နေခဲ့တဲ့ကောင်ဗျာ။
သူ့အိမ်မှာ ဝင်ထွက်ရင်း တတ်နိုင်သလောက် အရာရာကို ခဏ မေ့ထားဖို့ကြိုးစား နေခဲ့ရင်း ကျနော်
အင်မတန်ချစ်တဲ့ ကျောင်းနေဖက်သူငယ်ချင်းကို ဖက်လှဲတကင်း ဒီလိုပဲ နေ နေရင်း ခုလိုအခြေနေတွေ
ဖြစ်သွားခဲ့ ပြန်ပီ။ အမှန်တိုင်း ဝန်ခံမယ်ဗျာ။
ကျနော် သူ့ကို သံယောဇဉ် အင်မတန် ရှိတယ်။
ခု လိင်ပိုင်း ဆိုင်ရာ တပ်မက်မှုပါ ရောသွားတော့ အင်မတန ်စွဲလန်းမိသွားပီ။ တစ်ခုလပ်
ကလေး တစ်ယောက်အမေ သူငယ်ချင်း မလေး ဆိုတဲ့ ဂရုဏာက သပ်သပ်ထားလိုက်ဦး ခင်ဗျား တို့ကို
သေချာ ပြန်ရှင်း ပြချင်တာ တစ်ခု ရှိသေးတယ်။ ကျနော့်ဘဝမှာ ပတ်သက်ဖူး တဲ့မိန်းမတွေ ထဲမယ် မေ့
ကိုဘယ်သူမှမယှဉ်နိုင်ဘူးရယ်။ သောက်ပို ပြောတယ်ပဲ ထင်ထင်ဗျာ။ ခင်ဗျားတို့ သူအိမ်ထောင်
ပျက်ပီးတော့ ဘာကြောင့် တခြားချဉ်းကပ်တဲ့သူတွေ မရှိဘူး ထင်သလဲ? အင်း! သူ့ရုပ်က တော်ရုံ
ယောကျ်ား အနားမကပ်ရဲတဲ့ရုပ်ဗျ။ ပထမဆုံးပို့စ်မှာ ကျနော်ပြောခဲ့ဖူးပါတယ် မတော်တဆ အပြင်မှာ သူနဲ့
ဆုံခဲ့မယ်ဆိုရင် ခင်ဗျားတို့ သူ့ကို ငေးကြည့်နေမိလိမ့်မယ်ဗျ။
ယုံတာ မယုံတာ ခင်ဗျားတို့အပိုင်းပါ နော့်။ ငေးကြည့်ရုံပဲ ရမယ်။ အနားတော့
ကပ်ရဲကြမယ်မထင်ဘူး။ အရမ်းချော အရမ်းလှတာပဲ ဆိုတာထက်.. ကျနော်မပြောပြ တတ်ဘူးဗျာ။
ရှုပ်ကုန်ပီလား မသိဘူး။ တချို့မိန်းမ တွေဗျာ ချောတယ်လှတယ်၊ ဒါပေမယ့်တစ်ခုခုတော့ ချွင်းချက်ရှိနေ
တတ်တယ်။ မျက်နာလှတယ်၊ ကိုယ်လုံးက မလှ၊ မျက်လုံး နည်းနည်းစောင်း၊ လက်တံရှည်၊ အရပ်ပု၊
ဒါမှမဟုတ်ရင် အရှက်အကြောက်ကြီး၊ ကိုယ့်ကိုကိုယ်ယုံကြည်မှုမရှိသလိုလို ရုပ်မျိုး ပေါက်ချင်
ပေါက်နေတာမျိုး အဲ့လိုတစ်ခုခုပေါ့ဗျာ။ မေ ကတော့ တစ်မျိုးရယ်။ သူ့ဖာသာ အိမ်နေရင်း အင်းကျီ
အနွမ်းလေးနဲ့ပဲ အပြင်ထွက်သွားပါစေဦး လူတွေ ကြားထဲ အဝေးကြနေ လှမ်းကြည့်လိုက်ရင်
ထင်းထင်းလေးရယ်။ မျက်နာ အကျအပေါက်၊ အသားအရည်၊ ကိုယ်လုံး ကိုယ်ပေါက်၊ ဆံပင်ကောင်းတာ
(ဖြောင့်တာ ဖယောင်း သွင်းတာ ခောတ်မစားခင်ကာလမှာကို ဆံပင်က ဖြောင့်ပီး လှလွန်းတာ)
အဲ့လိုတွေဗျာ။
ပီးတော့ စကားပြောလိုက်ရင်လည်း အသံလေး စာစာ စာစာ နဲ့ လူတကာ ကျတဲ့
အသံလေး၊ ယုံကြည်မှုကလည်း အပြည့်ရယ ်( လူမကြောက်ဘူး ဇတ်ဇတ်ကြဲလေးပေါ့) ... ဆိုတော့ကာ
သူ့ဖာသာ တစ်ခုလပ်ကလေး အမေ မက လို့ဘာဖြစ်နေနေ (ကျနော်က နဂိုထဲက အဲ့ဒါမျိုး အစွဲတွေလည်း
မရှိဘူးရယ်) သာမန်ယောကျ်ား တစ်ယောက်သာ ဖြစ်တဲ့ ကျနော်ကြိုက်တာ ပေါ့ဗျာ။ သူငယ်ချင်း ဘဝနဲ့
သူနဲ့တူတူလက်ချင်းချိတ်ပီး လျှောက်သွား ကြရင်း လူတကာက ဟာ ဒီကောင့်မိန်းမက ချောလိုက်တာ
ဆိုတဲ့ အကြည့်မျိုးနဲ့ ဝိုင်းကြည့်တာကိုသာယာ ဖူးပါတယ်။ သမီးလေးနဲ့ ကျနော်တို့၂ယောက်
လျှောက်သွား ကြရင် လူတွေက အင်မတန်လိုက်ဖက်တဲ့ မိသားစုလေး အဖေကော အမေကော၊
ကလေးလေး ကောက ဖြူဖြူသန့်သန့် ချောချောလေးတွေဆိုပီး မကြားတကြား ပြောသွားတာ
ခံရတိုင်းလည်း သာယာမိပါတယ်ဗျာ။
ဟုတ်ပါပီ မောင်ချမ်းလေးရာ မင်း အဲ့လောက်ညွှန်းနေ ရအောင် မင်းနဲ့အင်မတန်
လိုက်ဖက် ညီတယ်ဆိုပါတော့ ဟုတ်လားလို့ ရိသဲ့သဲ့မေးလာရင်လည်း ကျနော်က အမှန်တိုင်း
ပြောရဲပါတယ်လေ။ ကျနော်က ခင်ဗျားတို့လို သာမန်ရုပ်ရည်ပဲ ပိုင်ဆိုင်ပါတယ်။ လူချောကြီးလည်း
မဟုတ်ဘူးရယ်။ မှန်ရာ ဝန်ခံရရင် သူနဲ့ဒီလိုဖြစ်တာ သူငယ်ချင်းမို့ ဖြစ်သွားတာပါ။ အပြင်မှာ သူတစိမ်း
တစ်ယောက်အနေနဲ့ ချဉ်းကပ်ဖို့ဆိုတာ ကျနော်လည်း ကိုယ့်ကိုကိုယ်အဲ့လောက်တော့ ယုံကြည်မှု
မရှိလောက်ဘူး ထင်တယ်ဗျ။ ကျနော်ပြောခဲ့ဖူး သလိုပါပဲ ကျနော့်ရုပ်က ပေါက်စီရောင်းတဲ့ ပြည်ကြီး
တရုတ်ရုပ်ပါ အဟီး့...
( ကိုရွှေဘက မိုက်ကမ်းတဲ့ ရှမ်းသူပုန်လို့ခေါ်ဖူးတယ်) ဂျစ်ကန်ကန်တရုတ်လူဆိုး
ဂိုဏ်းစတားရုပ်မျိုး။ ကိုယ်လုံး ကိုယ်ပေါက်ကလည်း တပ်ကြပ်ကြီးလို ဆစ်စ်ပက်တွေ ဘာတွေရအောင်
ကစားထားတဲ့ တောင့်တင်းတဲ့ကိုယ်ခန္ဓာ ပိုင်ရှင်မျိုး မဟုတ်ရပါဘူး။ မိန်းမ ကြိုက်လောက်တဲ့
အာလူးမျိုးလည်း ဖုတ်တတ်ဖို့နေနေ သာသာ ထစ်ကနဲဆို ဒေါသက ထွက်တတ်သေးတာမျိုး စိတ်က
လက်တစ်ဆစ်နဲ့တစ်ဖက်သား မခံချင်အောင် လျှောက်ပြောတတ်တဲ့သောက်ကျင့်ကလည်း ရှိသေးတယ်။
( ဒါပေမယ့် ကျနော်ဘာပြောပြော မေ ကတော့ သောက်ဂရုကို မစိုက်ဘူး တဟားဟားနဲ့အော်ရယ်
တတ်တယ်ဗျ)
ကဲ! ကိုယ့်ဂုဏ်ကိုယ်ဖော်နေတာ များနေပီ။ ဆက်ပြောရအောင်။ အဲ့လိုဆိုတော့ကာ
ကျနော်ကတော့ ဘာပြောစရာ လိုမလဲဗျာ။ ကြိုက်တယ်ဗျာ။ ချစ်တယ်ဗျာ။ ခုလိုလက်လွန်ခြေလွန်တွေ
ဖြစ်ကုန်တာလည်း နောင်တမရမိတော့ဘူး။ စိတ်ထဲမယ် အို! မောင်ချမ်း မင့်ဘဝ
အခြေတကျဖြစ်ဖို့လမ်းစမြင်ပီ သမီးလေးနဲ့မိန်းမ နဲ့ဖြစ်တော့မယ်ပေါ့ ပျော်လိုက်တာအရမ်းပဲဟီဟိ။
သူက ကျနော့်ကို အတင်းဖက်ပီး ချွဲနေတာကို ကျနော်ကလည်း ကြည်ကြည်နူးနူးနဲ့ နဖူး
ပြောင်ပြောင်လေးကို မွှေးကျူရင်း ချစ်တယ်... မေရယ်... မောင် မေ့ကို အရမ်းချစ်တယ်ပေါ့။ အဲ့ဒီလို
အချစ်နလံထနေရင်း ၂ယောက်စလုံး သမီးလေးကိုသတိရ သွားတယ်။ ဧည့်ခန်းထဲမှာ ဒီတိုင်း ပစ်ထား
မိတာလေ။ ဒါနဲ့မေ တစ်ယောက် အဝတ်တွေ ကောက်ဝတ်ပီး သမီးလေးကို ပြေးကြည့်တယ်ပေါ့။ ကျနော်
ကတော့ ကိုယ့်ဘောင်းဘီတိုလေး ပြန်ကောက်ပီး ရေချိုးခန်းထဲဝင် ရေတစ်ခါထဲ ချိုးနေ လိုက်မိတယ်။
ဆပ်ပြာတိုက်သေချာ ပွတ်သပ်ဆေးကြောနေတုံး ရေချိုးခန်း တံခါးခေါက်သံ ကြားလိုက်ရတယ်။
“... မောင်! တံခါးဖွင့်စမ်းပါ.. ဘာကိစ္စကလန့်ထိုး ထားရတာလဲ မေ့ ကို ကြောက်လို့လား .. ခု ဖွင့်..”
ဆိုတဲ့အော်သံကြားလိုက်ရလို့ ဖွင့်ပေး လိုက်မိတော့ ... ဟိတ်! ကနဲ ... အော်သံနဲ့ မေ တစ်ယောက်
အပျိုပေါက်မလေးလို လွှားကနဲ ခုန်ဝင်လာတယ်။ သမီးလေးကော ဆိုတော့ ဧည့်ခန်းထဲမှာ အရုပ်တွေနဲ့
ဆော့ရင်း ကွပ်ပျစ်လေးပေါ် အိပ်ပျော်နေရှာလို့ အိပ်ခန်းထဲ ပွေ့ပီး စောင်ခြုံ သိပ်ခဲ့ပီတဲ့။ ပြောပြော ဆိုဆိုနဲ့
သူ့ကျောလည်လောက်ရှိတဲ့ ဆံပင်တွေကို အုတ်ကန်ဘောင်ပေါ်မှာ တင်ထားတဲ့ ဆံညှပ်တစ်ခုယူပီး
နောက်စေ့နားမယ် ချည်ပီး ညှပ်ထားရင်း အဝတ်တွေ ချွတ်ချပစ်လိုက်ရင်း ... တူတူချိုးမယ်လေကွာ ...
ဆိုပီး ကျနော့်ကို ဖက်လာတယ်။
ကျနော့်ကိုယ်ပေါ်က ဆပ်ပြာတွေ အရင်ပြောင်သွားအောင်ရေတဗွမ်းဗွမ်း လောင်းချပီး
ချိုးလိုက်တော့သူက ကျနော့်တစ်ကိုယ်လုံး ကို ပွတ်သပ်ပေးနေပြန်တယ်။ အဲ့ဒီမှာ ခုနက တစ်ချီ
ပီးထားလို့ ငြိမ်နေတဲ့ ကျနော့် ဒုံးပျံက တဖြေးဖြေးချင်း ပြန်တက်လာပြန်ရော။ ကျနော်လည်း ရေဆက်
မလောင်း နိုင်တော့ဘူး .. ဗျို့။ ခွက်ကို ရေကန်ထဲ ဖလပ်ကနဲ ပစ်ချလိုက်ပီး မေ့ ကိုယ်လုံး
အိထွေးထွေးလေးကို ထွေးပွေ့လိုက်ရင်း နှုတ်ခမ်း နွေးနွေးလေးကို အသေ စုပ်နမ်း ပစ်လိုက်တာ
ခပ်ကြမ်းကြမ်းပဲ။ မေကလည်း ကျနော့်နှုတ်ခမ်းကို ပြန်စုပ်ရင်း လျှာနဲ့ပါ ကျနော့်နှုတ်ခမ်း၂လွှာထဲ ထည့်ပီး
မွှေကရော။ အောက်ကလည်း မာတောင့်တောင့် ကျနော့် ကောင်ကြီးကို လက်ပြန်အုပ်ပီး ကိုင်ထားရင်း
လျှောတိုက်ပီး ဆော့တော့တာပဲ။ ဒီတစ်ချီတော့ ခုနက လို ဘာဖြစ်မှန်း မသိဆက်တိုက်ကြမ်းဖို့ထက်
တငွေ့ငွေ့နဲ့ အရသာခံရင်း အုပ်ကြဖို့ ပြင်နေကြတယ်ဆိုပါတော့လေ။
။...................။...................။...................။
ကျနော့်ညီအကိုတွေကို တောင်းပန်လိုက်ပါဦးမယ်။ ဒီဟာကိုရေးနေတာ ပြတ်တောင်း ပြတ်တောင်း
ဖြစ်နေပီထင်တယ်ဗျာ။ အမှန်တိုင်း ဝန်ခံရရင် မအားတာထက် အားတဲ့အချိန်လေး အပြေးအလွှား
ကွန်ပြူတာရှေ့ထိုင် post reply: ဆိုတာလေးကို ကလစ်လိုက်ပီး စာရေးမဟဲ့ဆိုပီး ကြံလိုက်တိုင်း တစ်ခုမဟုတ်
တစ်ခု အရေးကိစ္စပေါ်ပေါ်လာတယ်ဆရာတို့ရေ။ ကိစ္စများမြှောင်လူတို့ဘောင်ဆိုတာ ကိုးနော့်။ တစ်ခေါက်လည်း
မဟုတ်နှစ်ခေါက်လည်း မဟုတ်ဒီလိုတွေချည်း ဆက်တိုက်ဖြစ်ဖြစ်နေတာဗျို့။ ဘယ်နည်းနဲ့မဆို ဒီကိုယ်တွေ့လေးကို
မပီးမချင်း အတင်း တွန်းပီး ရေးပစ်လိုက်ဖို့အားတင်း ထားပါတယ်။ ခင်ဗျားတို့လည်း ကျနော်ရေးနေတာလေးကို
စောင့်ဖတ်နေ လိမ့်မယ်လို့ ယုံကြည်ပါတယ်။ ဇာတ်လမ်း ရေးနေတာ မဟုတ်လေတော့ ရေးရတာ ဒီလောက်
မခက်ပါ။ ဖြစ်ခဲ့သမျှ အဖြစ်အပျက်လေး တွေကို ခေါင်းထဲ ပြန်ဖော်လိုက်ရုံသက်သက်မျှသာ။ ဆက်ပြော ကြစို့ဗျာ။
chann
အပေါ်ကပို့စ်မှာ ပြောခဲ့သလို ပါပဲ ဒီတစ်ကြိမ်ကြတော့ ဘာဖြစ်မှန်းမသိ
ဖြစ်ကုန်တယ်ဆိုတာ မျိုး မဟုတ်တော့ဘူး။ ဘယ်လို ပြောရမလဲ ဆိုတော့ ကာမ ဂုဏ်စည်းစိမ်ကို
တင်းပြည့်ကြပ်ပြည့်ကို ခံစားကြတော့တာဗျ။ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်နမ်းတာကို အားရပါးရ၊
ကိုယ်လုံးချင်း ထိပီး အပြန်အလှန်ပွတ်သပ်ချော့မြှူတာ ကလည်း တစ်ဆင့်ချင်း ... အဲ့လိုတွေပေါ့။
ရေချိုးခန်းက အသံလုံတော့ လှိုဏ်သံတွေ ထွက်နေတော့ကာ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်နမ်းရှုံ့တဲ့
အသံတပြွတ်ပြွတ်တွေရယ်၊ "မေ့" လည်တိုင်လေးကို နှုတ်ခမ်းနဲ့ရွရွကလေး နမ်းနေရင်း အိထွားလွန်းတဲ့
ချိုဗူးကြီးတွေနဲ့ တင်သားဆိုင်တွေကို အဆက်မပြတ်ဆုပ်ချေ ပေးလိုက်တော့ ... အဟင့်! မောင်.. ဆိုတဲ့
ရေရွတ်ငြီးတွားသံလေးတွေနဲ့ဆူညံနေတာပါပဲ ဗျာ။
အဲ့ဒီလို နမ်းနေကြရင်းနဲ့ မေ က ရုတ်တရက် ကျနော့်ကို အသာလေး တွန်းဖယ်လိုက်ရင်း
ရေချိုးခန်း ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးထောက်ထိုင်ချ လိုက်တယ်။ သူဘာလုပ်တော့မယ်ဆိုတာ ရိပ်မိလိုက်တဲ့
ကျနော်တစ်ယောက် ရင်ထဲမှာ လှိုက်ဖိုသွားတယ်ဗျာ။ ဒါမျိုး မကြုံ ဖူးတဲ့ လူပျို ပေါက်ကလေး
မဟုတ်ပေမယ့် ချစ်သူရည်းစားလည်း မဟုတ် သူငယ်ချင်းလည်း မက တော့တဲ့ မိန်းမ တစ်ယောက်က
ငါ့ကို ဒီလိုလုပ်တော့မယ်ဆိုတဲ့ အသိက တစ်မျိုးကြီးရယ်။ စိတ်တအား ထနေလို့ နီရဲ မာတင်း နေတဲ့
ကျနော့်လိင်တံက လေထဲမှာ တရမ်းရမ်းနဲ့ အငြိမ်နေဖြစ်နေတာ ကို သူ့လက်ချောင်း ပျော့ပျော့
လေးတွေနဲ့ အသာလေး ဖမ်းကိုင်လိုက်ရင်း ကျနော့်ကို မော့ကြည့်လာတယ်။ အဲ့ဒီမှာဗျာ.. ဘယ်လိုမှန်း
မသိပါဘူး။ သူ့မျက်နာ လှလှလေးက ရီဝေေ၀လေး၊ မျက်လုံး ဝိုင်းစက်စက်လေးတွေကလည်း ချစ်ကြည်နူး
နေတဲ့ ဟန်လေး.. အဲ့လိုလေး မော့ကြည့်လာတော့ကျနော် ရေလည်ဖီးလ်ဖြစ်သွားတယ်ဗျာ။
(အဲ့ဒီအကြည့်တွေကို ဒီနေ့ထိပြန်မြင်ယောင်နေမိပါသေးရဲ့)
ရမ္မက်နဲ့သံယောဇဉ်ပေါင်းထားတဲ့အကြည့်မျိုး။ အဲ့လို လေး တစ်ချက်
မော့ကြည့်ပီးတာနဲ့ ကျနော့်ဒုံးပျံကို မိုးပေါ်ထောင်သွားအောင် မတ်ထား လိုက်ရင်း ဟိုး အောက်ခြေ ကနေ
ထိပ်ဖျားထိ လျှာရဲရဲလေးကို ထုတ်ပီး စလျှက်တော့တာပဲ။
ကျနော်လည်း ရှီးး ကနဲ အသံတစ်ချက်ထွက်ပီး ငြီးလိုက်မိတယ်။ လူကို ကတုန်ကယင်ကြီးရယ်။
အသာအယာ တစ်ချက်ချင်း လျှက်တာ မဟုတ်ဘူးဗျ။ လျှာကိုဗျာ ဘယ်ညာ ယိမ်းပီး ဇတ်ဇတ်ဇတ်ဇတ်
အဲ့လိုလျှက်ရင်း ဖြေးဖြေးချင်း အရင်း ကနေ အဖျားထိတက်လာလိုက်ပြန်ဆင်းသွားလိုက်အဲ့လိုကြီး
လုပ်တာဗျ။ တက်သွားလိုက် ဆင်းလာလိုက်လုပ်နေတာ။ လူကို ဘုရားပွဲ ဈေးမှာ ရဟတ်စီး နေရ သလိုပဲ
... ဟီး။ ဒုံးပျံကို ထောင်ထား လျှက်ကနေ လက်ပြန်ကိုင်ပီး အောက်ကို စိုက်ကျ သွားအောင် ဆွဲထားရင်း
ခုနကလို ဇတ်ဇတ်ဇတ်ဇတ်နဲ့ ဒုံးပျံ အပေါ်ဖက်တစ်ခြမ်းကိုလည်း ထပ်လျှက်ပေးနေ ပြန်တယ်။
အဲ့ဒီလို အားရအောင် နှိပ်စက်ပီးတော့မှ ဒူးထောက်လျှက်ကနေ ခါးလေးကို
မတ်မတ်ကလေး ဖြစ်အောင်အနေအထားပြင်၊ ကျနော့်ဒုံးပျံထိပ်ဖူး ဒစ်ကို လျှာနဲ့ ဝိုက်ပီး ကစားပြန်တယ်။
လူကို ထူပူနေပီ ကောင်းလွန်းလို့ဗျာ ... ဟီး။ ပီးမှ နှုတ်ခမ်း နီရဲရဲလေးနဲ့ငုံပီး ဖြေးဖြေးချင်း စုပ်ယူ
ပစ်လိုက်တယ်။ အဲ့ဒီမှာ ကျနော်လည်း ကယောင်ကတမ်းနဲ့ ခြေဖျား ထောက်ပီး ကော့တက်နေပီ။ တိုက်စစ်
အဖွင့်ခံထားရ တာက လည်း တစ်နေရာထဲ မကဘူးလေ။ သူ့လက်တစ်ဖက်က ကျနော့်ရင်ဘတ်ကို
မမီမကမ်းနဲ့လှမ်းပွတ်နေသလို၊ ကျန်တဲ့လက်တစ်ဖက်က ကျနော့် ဂွေး တွဲလဲကို ဖွဖွလေး ဆုပ်ပီး
ပွတ်သပ်ကစားလိုက်၊ ကျနော့်တင်ပါးတွေကို ပွတ်လိုက်( ချမ်းကို ဖင်အကိုင်ခံနေရတယ်ဆိုပီး မရယ်နဲ့ဗျ
တော်တော်ဇိမ်ရှိတာဟီး ) ၊ ပါးစပ်ထဲ ကျနော့်ဒုံးပျံကိုထည့်ထားရင်း ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ်ကလည်း
လုပ်နေတော့ကာ ဘယ်လောက်ဇိမ်ရှိနေမလဲ စဉ်းစားသာ ကြည့်ကြပေတော့ ဆရာတို့ရေ။
ခဏလောက်နေတော့ ကျနော်မခံနိုင်တော့ဘူး ... ဗျ။ သူ့ပါးစပ်ထဲက
ပေါက်ကွဲတော့မတတ်ဖြစ်လာတဲ့ ကျနော့်ဒုံးပျံကြီးကို ကိုယ်ကို ရို့ပီး အတင်း ဆွဲထုတ်ပစ်လိုက်မိတယ်။
ကြာကြာ ခံနေရင် ကျနော်ပီးသွားတော့မှာ လေ။ အဲ့ဒီမှာ ကျနော့်ကို သောင်းကျန်း ချင်တိုင်း
သောင်းကျန်းနေတဲ့ မမလေးက မျက်နာလေးကို ရှုံ့မဲ့မဲ့လေး လုပ်ရင်း မော့ကြည့်လာတယ်။ ... ဘာလဲကွာ!
သူများဖြင့် စုပ်လို့မှ မဝသေးတာ ကြီး.. တဲ့။ ညောင်နာနာ ညစ်ကျယ်ကျယ်လေသံလေးနဲ့ ဆူဆောင့်ဆောင့်
အော်လာတယ်။ ဘယ်လိုဟာလေး မှန်း မသိဘူးဗျာ ချစ်စရာလေး။ ကျနော်လည်း ဒူးထောက်နေတဲ့ သူ့ကို
အတင်း ဆွဲထူရင်း ... မောင် မေ့ကို မလုပ်လိုက်ရပဲ ပီးတော့မယ်.. ဟ! ... နောက်မှအဝစုပ်တော့
လိမ္မာတယ် ငါ့အချစ်ကလေး ... နော်... လို့ချော့ရင်း နှုတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေးကို ပြွတ်ကနဲ တစ်ချက်
နမ်းလိုက်ရင်း နားရွက်နားကပ်တိုးတိုးလေး ... အရမ်း ချစ်ချင်ပီကွာ ... လို့ခပ်ချွဲချွဲလေး ပြောလိုက်တယ်။
မေ က အင်း..ချစ်ကွာ ချစ်ကွာ လို့ ပြန်ပြောရင်း နှုတ်ခမ်းကို တင်းတင်း ကိုက်ရင်း
ကျနော့်ကို ကျောပေး တစ်ဖက်လှည့်၊ အုတ်ရေကန်ကို လက်လှမ်း ထောက်ရင်း တင်ပါးကို အနောက်ပစ်
ကော့ပေး ထားလာတယ်။ ဒေါ့ဂီ လို လေးဖက်ထောက်တာတောင် မဟုတ်သေးဘူး၊ ကိုယ်ကို
အသာလေးကိုင်း မတ်တပ်ရပ် အုတ်ကန်ကိုလက်ထောက်ပီး ဖင်ကော့ထားပေးတာကို သူ့ဖင်တုံး
ဝါဝါ၀င်းဝင်း အိအိကြီးတွေက အားရစရာကြီးဗျာ။ ကျနော်လည်း အသာလေး တိုးကပ်၊ ဒူးလေးကွေး၊
တင်ပါးကြီး ၂ခြမ်းကို အသာလေး ဆွဲဟလိုက်ပီး အဖုတ်အိအိဖောင်းဖောင်းလေး အဝမှာ ဒုံးပျံကိုတေ့လို့
ကော့ပီး သွင်းလိုက်တယ်။ အာ့! လို့တော့ တစ်ချက်အော်သံထွက်လာတယ်။ ကြပ်တယ်ဗျာ။
တင်းကြပ်ကြပ်စီးပိုင်ပိုင်ကြီး။ ဒါပေမယ့် ဒုတိယအချက်မှာ အဆုံးထိဝင်သွားအောင် ထပ်ပီး အားနဲ့
ကော့သွင်း လိုက်တယ်။ အိစက်ချောမွှတ်နေတဲ့ တင်ပါး တွေနဲ့ ကျနော့်ဆီးခုံနဲ့ထိကပ်သွားပီ။
ဆံပင်ရှည်တွေကို နောက်စေ့နားမယ် ခေါက်ပီး ကလစ်နဲ့ညှပ်ထားတော့
ဝင်းမွှတ်မွှတ်လေး ပေါ်နေတဲ့ သူ့ဂုတ်ပိုးလေးကို ကျနော့်နှုတ်ခမ်းနဲ့ အနောက်ကနေ ဖိကပ်နမ်းရင်း
လက်နှစ်ဖက်က နို့ကြီး၂လုံးကို အားရပါးရ လှမ်းဆွဲနှိုက်ရင်း တစ်ချက်ချင်း တစ်ချက်ချင်း ဆောင့်နေမိတယ်။
ရေချိုးခန်းထဲမှာ တင်ပါးကိုဆီးခုံနဲ့ရိုက်ခတ်မိသံဖောက်ဖောက်ရယ်၊ အာ့ ဆိုတဲ့ မေ့ အော်သံလေးရယ်၊
ကျနော့် နှာမှုတ်သံတရှူးရှူးရယ်က အချက်ကျကျ ဆူညံနေတယ်။ အချက်၃-၄၀ ဆယ်လောက် အဲ့လို
ပုံမှန်လေး ကပ်ဆောင့်နေရင်း ကနေ ခုနက အစုပ်ခံထားရလို့ ပီးချင်သလိုလို ဖြစ်လာတဲ့ ဖီလင်ကို
ဖျောက်လို့ရသွားတယ်ဗျ။ ပီးချင်တယ်ဆိုတဲ့ စိတ်ကိုထိန်းလို့ရသွားပီဆိုပါတော့။
“မေ.. မောင်ခပ်ကြမ်းကြမ်း လုပ်ချင်ပီ.. လုပ်ရမလားဟင်”
“အင်း.. သဘောကွာ”
ခွင့်ပြုချက် ရသွားတာနဲ့ သူ့ကျောပေါ် မှီထားရင်း ကပ်တွန်းလေး ဆောင့်နေတဲ့
ကျနော် ကိုယ်ကို ပြန်မတ်လိုက်တယ်။ နို့၂လုံးကို လှမ်းဆွဲထားတဲ့လက်၂ဖက်ကို မေ့ခါးကျင်ကျင်လေး
ဆီကို ပြောင်းကိုင်လိုက်တယ်။ ပီးတာနဲ့ တဖြောင်းဖြောင်း မြည်အောင် အားနဲ့ပိတ်ပိတ်ဆောင့်တော့
တာပဲ။ ၁၀ချက်လောက် ဆက်တိုက် ဆောင့်ပစ်အလိုက်မှာ ကျော ပေးထားတဲ့ မေ့ဆီက အာခေါင်ခြစ်ပီး
အော်တဲ့အသံထွက်လာတယ်။ လှိုဏ်သံပါနေတဲ့ ရေချိုးခန်းဆိုတော့ အသံက အကျယ်ကြီးရယ်။
“မေ.. ဘာဖြစ်တာလဲ .. အရမ်းဆောင့်တာ အောင့်သလားဟင်”
“ကျွတ်! ဘာလဲကွာ.. ကောင်းလို့အော်တာ ကောင်းလွန်းလို့ .. ဘာတွေ လာ
မေးနေမှန်း မသိဘူး ဒါများ သူ့ကိုသူဆရာကြီး တဲ့ တောက်!”
ဆောင့်တာရပ်ပီး စိုးရိမ်တကြီး လှမ်းမေးမိတဲ့ ကျနော့်ကို ရမ္မက်လွှမ်းတဲ့ ဒေါသ
သံလေးနဲ့အဲ့လို အော်ငေါက်ရင်း တောက်ပါ ခေါက်လာတယ်။ ကျောပေးထားလို့ မျက်နာ အမူအရာကို
မမြင်ရပေမယ့်အံလေး တင်းတင်းကြိတ်ရင်း မချိတင်ကဲလေး ဖြစ်နေမယ်ဆိုတာ သိပါတယ်။
(ကိုယ့်ကိုယ်ကိုလည်း .. တော်တော်ဒူတဲ့ ... ငါပါလား ... လို့ .. ခုပြန်စဉ်းစားရင်း ပြုံးနေမိတယ်ဗျ)
အဲ့ဒီနောက်တော့ သူ့ဖာသူ အာခေါင်ခြစ်ပီး အော်ရုံမက ဘာပဲ အသံထွက်ထွက် အသေကို
ဗျင်းတော့တာပေါ့။ သူတင် အော်တာလား ဆိုတော့ ကျနော်ပါ မာန်သွင်းရင်း အော်မိတော့တာဗျို့။
ဘယ်လောက်တောင်ကြမ်း ပစ်လိုက်လည်း ဆိုရင် သူ့ခေါင်းက ညှပ်ထားတဲ့ ကလစ်ပါ
ပြုတ်ကျ၊ အဖျားလိပ်ထားတဲ့ ဆံပင်ရှည်နက်နက်လေးတွေ ကပိုကရို ပြေကျလာပီး ရေကန်ထဲက
ရေတွေနဲ့ထိပီး စိုရွှဲ ၊ မေ့ ပါးစပ်က ... အမေ့! .. သေပါပီ.. မောင်ရယ် ကြမ်းလိုက်တာကွယ်.. အားး
မောင်ရေ..မောင်ရေ ... အဲ့လိုတွေ ဗလုံးဗထွေး အော်ဟစ်ဆူညံသွားတဲ့ အထိဆောင့်ဆောင့်ပီး
ကြမ်းပစ်လိုက်တာဗျာ။ မေ့ ဖင်ဖွေးဖွေးကြီး၂ခြမ်းကြားထဲ ကျနော့်ဒုံးပျံက အရည်တွေ ပန်းထုတ်ပီး
ပီးသွားချိန်မှာ မေ့ ကိုယ်လုံးလေး တဆတ်ဆတ်တုန်နေရှာပီး မတ်တပ်တောင် မရပ်နိုင်ရှာတော့ပဲ
အုတ်ကန်ဘောင်ကို တတောင်ဆစ်နဲ့ထောက်ပီး တအင်းအင်းငြီးရင်း ပျော့ခွေ သွားရှာတယ်။ တဆစ်ဆစ်နဲ့
အရည်တွေ ကုန်အောင် ပန်းထုတ်ပီးမှ အားရ ကျေနပ်သွားတဲ့ ကျနော် သူ့ဖင်ကြားထဲက ဒုံးပျံကို
ပလွှတ်ကနဲ ဆွဲထုတ်ရင်း ခွေကျခါနီး နေတဲ့ မေ့ကို ဆွဲပွေ့ရင်း ဖက်ထား လိုက်ရတယ်။
သူ့အဖုတ်လေးနဲ့ ကျနော့်ဒုံးပျံကို သွက်သွက်ကလေး သန့်ရှင်းရေးလုပ်
ဆေးကြောပစ်လိုက်ပီးမှ မွှေးပွတဘက်နဲ့ ရေစိုသွားတဲ့ သူ့ဆံပင်ရှည်လေးတွေနဲ့ ကိုယ်လုံးလေးကို
သုတ်ပေး၊ ကျနော့်ကိုယ်ကိုလည်းသုတ်သက်ပစ်လိုက်တယ်။ မေ့ ကိုယ်လုံး အိထွေးထွေး လေးကို စွေ့ကနဲ
ကောက်ချီမ လိုက်ပီး အိပ်ခန်းထဲကို ကျနော်လည်း ဖင်တုံးလုံး၊ သူလည်း ဖင်တုံးလုံး အနေအထား အတိုင်း
ဝင်သွားရင်း ကုတင်ပေါ်ကို အသာအယာ ချထား ပေးလိုက်တယ်။
မိုးက တဝေါဝေါ ရွာနေတုံး ဆိုတော့ ရာသီဥတုက အေးလာပီဗျ။ ကျနော်ကိုယ်တိုင်
တီရှပ်တစ်ထည်နဲ့ ပုဆိုးတစ်ထည်ကောက်စွပ်လိုက်သလို၊ သူ့ကိုလည်း အိမ်နေရင်း ဝတ်နေကြ
ရှပ်လက်ရှည်လေး တစ်ထည်နဲ့၊ ဘောင်းဘီပွပွ ဒူးဆစ်လောက်တစ်ထည်ကောက်ကပ်
ဝတ်ပေးလိုက်တယ်။ အဲ့ဒီအချိန်ထိဘာ စကား တစ်ခွန်းမှ မဆိုပဲ ကျနော်လုပ်ပေးသမျှကို ကလေး
ပေါက်စနလေးလို ငြိမ်ငြိမ်လေး ခံနေရှာတယ်။ အားလုံး ပီးသွားမှ ၂ယောက်စလုံး ကုတင်ပေါ်မှာ
လှဲအိပ်ရင်း ခပ်တင်းတင်းလေး ဖက်ထားရင်း မှိန်းနေ လိုက်ကြတယ်။ ၂ချီလောက် ဆက်တိုက်
ဆွဲလိုက်ရတော့ နည်းနည်းတော့ ပင်ပန်းပီပေါ့ဗျာ။ တိုတိုပြောရရင် ဖက်ထားရင်း တစ်ရေး အိပ်ပျော်သွား
လိုက်တာ ညနေစောင်း သမီးလေး တအီအီလုပ်သံကြားမှ ၂ယောက်လုံးနိုးလာ တယ်ဗျ။ အဲ့ဒီတော့မှ
လူးလှဲ ထကြရင်း သူက ကပိုကရိုနဲ့ ကလေးကို ပြေးချော့၊ ကျနော်လည်း မျက်နာလေး ဘာလေး သစ်၊
မှောင်နေပီဆိုတော့ မီးခလုတ်တွေ ဘာတွေဖွင့်၊ နေ့ခင်းက ချက်ပြုတ်ထားပီး မစားဖြစ်ခဲ့တဲ့ ထမင်းတွေ
ဟင်းတွေ ကို ပြန်နွေး ပြုပီး ဒါနဲ့ ဗိုက်ကလည်း တကြုတ်ကြုတ်မြည်ပီး ဆာလာ တော့ကာ ထမင်း ပွဲ
တစ်ခါထဲ ပြင်တော့တာပေါ့။
မေ က ကလေးပွေ့ထားရင်း ချော့နေရာက ကျနော်ရှိတဲ့ မီးဖိုခန်းထဲ ဝင်လာရင်း
ပြုံးစိစိနဲ့ ချစ်မဝတဲ့အကြည့်တွေနဲ့ လာ လာ ကြည့်နေတယ်ဗျ။ ကျနော်လည်း ထမင်းတွေ ဟင်းတွေ ခူးခပ်
နေရင်းက မေနဲ့ကလေးကို ကြည့်ရင်း ခံစားချက်က တစ်မျိုးပဲ။ ဘယ်လို ပြောရမလဲ ကိုယ့်ကိုယကို
အိမ်ထောင်ကျ၊ ကလေးတွေ ဘာတွေ ရလို့၊ ဘဝတစ်ခုမှာ အခြေချနေ သလိုလိုဘာလိုလိုကြီးရယ်။
ထမင်းပွဲ ပူပူနွေးနွေးလေး ပြင်ပီးတော့ စားတော့မလားလို့ မေ့ကို လှမ်းမေးတော့မေက ... ငါးမိနစ်လောက်
စောင့်ဦး.. မေ ရေပြေးချိုးမယ်.. မောင်.. သမီးလေး ခဏပွေ့ထားနော်.. ခဏလေး ... ဆိုပီး လှစ်ကနဲ
အခန်းထဲ ပြေးဝင်သွားတယ်။ အီနေတဲ့ သမီးလေးကို အရင် ချော့ရင်း ထမင်းခွံ့နေရာက ထမီရင်လျားနဲ့
ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားတဲ့ မေ က တယ်တော်တဲ့ဖေဖေ လို့အော်ပီး နောက်သွားတော့ ကျနော့်မယ်ရှိန်းတိန်း
ဖိန်းတိန်းကြီး ဖြစ်သွား သေးတယ်။
ရေမိုးချိုး ပီးတဲ့ မေ တစ်ယောက် သနပ်ခါး ရေကျဲလေး ပွတ်၊ မွှေးတေးတေး
ကိုယ်နံ့လေးနဲ့ ကျနော်နဲ့သမီးလေး ရှိတဲ့ ထမင်းစားပွဲနား ပြန်ရောက်လာတော့ ဘာမပြော ညာမပြောနဲ့
ကျနော့်ကို ချစ်လိုက်တာ ငါ့ကောင်လေးရာလို့ တိုးတိုးလေး ကပ်ပြောရင်း ဖက်နမ်းတာ ခံလိုက်ရသေး
တယ်။ ကျနော်လည်း မီးရောင်အောက်မှာ ရေမိုးချိုးပီးစ ကြည်လင်နေတဲ့ မေ့ မျက်နာဖူးဖူးလေး
(နဖူးပေါ်က ဆံနွယ်စ တွေကို ဘီးကုတ်အဝါလေးနဲ့ အပြောင်သိမ်းထားတယ်) ကို ငေးကြည့်ရင်း မေ က
အရမ်းချောတယ်ကွယ် လို့သတိလက်လွှတ်လှမ်းပြော လိုက်မိသေးတယ်။ ... အို! ချောမှာပေါ့
မောင့်ချစ်သူပဲဟာ ... လို့.. နောက်တီး
နောက်တောက်ပြန်ပြောလာရင်း ... မောင်သက်တို့ တော့ ကလေး တစ်ယောက်အမေ ကိုမှ
ကြွေရသလားကွယ် ... လို့ပြောရင်း တခစ်ခစ်နဲ့ရယ်နေပြန်သေးတယ်။
အဲ့ဒီညက ထမင်းဝိုင်းလေးကို ကျနော်တသက်မမေ့ဘူးဗျ။ သမီးလေးကို ရင်ခွင်ထဲ
ထည့်ထားရင်း ချော့မော့ပီး ထမင်းခွံ့နေတဲ့ ကျနော့်ကို .. လာလာ ဖေဖေလည်း လိမ္မာတယ် ပါးစပ်ဟ ဆိုတဲ့
ခပ်ရွှင်ရွှင်လေသံကလေးနဲ့ မေ တစ်ယောက် ထမင်း လှမ်းလှမ်း ခွံ့ကျွေးခဲ့တာကိုး ဗျာ။ ဘဝမှာ စားဖူး
ခဲ့သမျှ ထမင်း အနပ်ပေါင်း များစွာမှာ ကျနော်အမြိန်ယှက်ဆုံးနဲ့ မမေ့နိုင်ဆုံး ထမင်းပွဲလေး ထင်ပါရဲ့။
တကယ်တမ်း တော့ ကျနော်ဟာ ကိုယ်မပိုင်တဲ့ ကမ္ဘာလေးတစ်ခုမှာ အချိုအချောင် ဝင်ကစွပ်လုပ်ရင်း
ပျော်နေမိခဲ့တဲ့ ငမိုက်သား တစ်ကောင်ပေါ့ ညီအကိုတို့ရာ။ ဒါပေမယ့် အဲ့ဒီအချိန်တုံးကတော့ ကိုယ့်ဘဝကို
ကိုယ်
မေ့လျော့ပီး အင်မတန် ကြည်နူး ပျော်ရွှင်နေမိခဲ့တာပေါ့။
ခုထိမှတ်မိနေတာလေး တစ်ခု ရှိသေးတယ်ဗျ။ စားသောက်ပီးတော့ ဧည့်ခန်းထဲမှာ
သမီးလေးကိုထိန်းရင်း စာအုပ်ကိုယ်စီနဲ့စာဖတ်လိုက်(ကျနော်တို့က ဝါသနာတူသူငယ်ချင်းတွေ
မဟုတ်လား) စကားစမြည်လေး လှမ်းပြော လိုက်နဲ့ တကယ့်လင်မယား စုံတွဲတစ်တွဲ လိုပါပဲ။ သမီးလေး
အိပ်ပျော်သွားတော့အခန်းထဲပို့ပီး သိပ်ထား လိုက်ခဲ့တယ်။ ဧည့်ခန်း ထဲက ဆက်တီခုံမှာ ကျနော်က ထိုင်၊
သူက ကျနော့်ပေါင်ပေါ် ခေါင်းအုံးရင်း အိပ်၊ နှစ်ယောက်သား ရုပ်မြင်သံကြားက လာနေတဲ့ ဇာတ်ကား
တစ်ခုကိုတူတူမော့ဖြစ်ကြသေးတယ်။ ကျနော်တို့ချာတိတ်ဘဝက ၂ယောက်လုံး ကြိုက်ခဲ့တဲ့
Terminator2: ဇာတ်ကား လာနေ တာကိုး။ အဲ့ဒီမှာ ရယ်ရတာက ဇာတ်ကား လာတဲ့အချိန်ဆို
၂ယောက်သား စိတ်ဝင်တစား ကြည့်နေ ကြပီး ကြော်ငြာထိုးပီဆို မေ က ဘာလုပ်တယ်မှတ်သလဲ?
ကျနော့်ပုဆိုးကို ဆွဲဖြေပီး လိင်တံကို ဆော့လိုက် စုပ်လိုက်လုပ်နေတာဗျာ ... အဟီး။ ဟိုကောင်က
တောင်လာ ပါပီဆိုမှ ဇာတ်ကား ပြန်လာပီဆို ... အင့်! ဆိုပီး ပါးစပ်ထဲက ဆွဲချွတ်ပီး သူ့ဖာသူ ဇာတ်ကားကို
ဆက်မော့နေပြန်တယ်။ ကြော်ငြာ ပြန်လာတယ်နော်၊ ပုဆိုး ဆွဲချွတ်ပီး ရန်ရှာ ပြန်တယ်။ လူကို ဘယ်နှယ့်
ဖီလင်မှန်း မသိပါဘူးဗျာ။ တောင်လိုက် ပျော့လိုက် တောင်လိုက် ပျော့လိုက်နဲ့ စဉ်းစားသာ ကြည့်ကြပါတော့
ညီအကိုတို့ရာ။
။...................။...................။................။
ကိုင်း အခုပြောပြခဲ့တဲ့အခြေနေ အတိုင်းဆို ခင်ဗျားတို့မောင်ချမ်းကို ဘ၀ သာယာ စိုပြေနေပီပေါ့။
တကယ်လည်း ပျော်နေခဲ့တာကိုး။ တချို့ အိမ်ထောင်ကျသွားတဲ့ စုံတွဲတွေ ပြောဖူးတယ် ညားခါစ
ကာလတွေဆို တစ်ရက်တစ်ရက် အချိန်တွေ ဘယ်လိုကုန်သွားမှန်းမသိလိုက်ကြဘူးတဲ့။ အဲ့ဒါ
ဟုတ်လောက်တယ်ဗျ။ ခုကျနော ်အိမ်ထောင်ကျတာတောင်မဟုတ်သေးဘူး။ အချိန်တွေဘယ်လို
ကုန်လို့ကုန်သွားမှန်း မသိဖြစ်နေခဲ့တာပေါ့။
ဟိုအရင် ကျနော့်ညီအကိုတွေ ပြောဖူးသလို ကြောင်ခံတွင်းပျက်နဲ့ဇရက်တောင်ပံကျိုး
လို့ပဲ ပြောပြော.. ခွေးငတ်နဲ့ဖိနပ်ပြတ်(ဒါကတော့ သိပ်မနိပ်ဘူး ထင်တယ်.. ဟီး) လို့ပဲဆိုဆို
အရူးအမူးတွေ ဖြစ်ခဲ့ ကြရတာ ပေါ့လေ။ ကျနော်တို့၂ယောက်စလုံး ရဲ့ မျက်နာမှာ အပြုံးပန်းတွေ
ဝေဆာနေတာ အမြဲတမ်းပဲ။ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်လည်း အရိပ်တကြည့်ကြည့်လုပ်နေကြတာ
တချိန်လုံးပဲ။ မနက်ဆို အစောကြီး အလိုလို နိုးနေကြပီး အိပ်ယာထဲမှာ တင်းတင်း ဖက်ထားကြရင်း တီးတိုး
သဖန်းပိုးနဲ့ငယ်ဘ၀ လေးတွေ စမြုံ့ပြန်ရင်း တခွိခွိနဲ့မြူးတူးလို့။ သူပြန်ပြောပြ တာတွေက (ဟုတ်လား
မဟုတ်လား တော့ မသေချာပါဘူး) ငယ်ငယ်က ကျနော်အရက်မူး လာတိုင်း သူတို့မေးသမျှ တဟီးဟီးနဲ့
ကျနော့်ရည်းစားတွေနဲ့ဘယ်လိုအိပ်တာ ဘယ်လိုလုပ်တာတွေ အကုန်လျှောက်လျှက်ပြောတာတွေ
နားထောင်ရင်း ဖီလင်တက်ဖူးသတဲ့။
သူတို့မိန်းကလေး ၃ယောက်ထဲမှာ မေနဲ့နောက်ထပ်ကောင်မလေး တစ်ယောက်က
အဲ့ဒီအချိန်တုံးက ရည်းစားတောင်မထားဖူးသေးတဲ့အချိန်ကိုး။ မူးကြောင်ရူးကြောင်နဲ့ ကျနော်တိုးတိုး
တိုးတိုး ပြောပြတတ်တဲ့ ရင်သိမ့်တုန်စွန့်စားခန်းလေး တွေကို ကျနော့်ဘေး ဘယ်ညာမှာ ပူးပူး ကပ်ကပ်
လေးတွေ နားထောင်ရင်း အောက်က အရည်တွေ စိုရွှဲလို့တဲ့။ (ဒါမျိုးကို မေထုန်လေး မှီဝဲတယ်
ခေါ်မလားမသိဘူး . ဟီး) အော စာရေးဆရာ ဖြစ်လာမယ့် ကျနော်မောင်ချမ်း ကလည်း သာမန်အချိန်သာ
သောက်ရှက်ကြီးတာ မူးများ နေပီလားဆို အဲ့လို စွန့်စားခန်း တွေကို လေသံအနိမ့်အမြှင့် အတိုးအကျယ်၊
တခါတလေ အမူအရာလေး တွေတောင်ပါလိုက်သေးတယ်(တေးသရုပ်ဖော်ပေါ့လေ) အဲ့လို အပီအပြင်ကို
လျှောက်ပြောတော့တာလေ။ သူတစိမ်း မိန်းကလေးတွေ ကိုတော့ ဘယ်ပြောရဲမလဲဗျာ။ အဲ့ဒီကောင်တွေ
ကတော့ သူငယ်ချင်း အရင်းတွေ ဆိုတော့ ယောကျ်ား/မိန်းမ ရယ်လို့ခွဲခြားမှုမှ မရှိတာ.. တစ်ယောက်နဲ့
တစ်ယောက်ခေါ်တာတောင်ဟေ့ရောင်ဘာညာ မင်းနဲ့ငါနဲ့ပြောနေကြကိုး။
ကျနော်က အဲ့လို တေးသရုပ်ဖော် အညှီအဟောက်တွေ ပြောပီး မူးမူးနဲ့ ပုံပြင်လေး
ကတော့ ဒါပါပဲကွယ်လို့ အဆုံးသတ်ပီး ငါတော့ မရတော့ဘူး အိပ်ပီဆိုပီး မှောက်သွားတတ်တယ်။ ကျနော့်
ဇာတ်လမ်းတွေ နားထောင်ထားတဲ့ သူတို့တွေကတော့ အောက်ခံဘောင်းဘီလေးတွေ တစိုစိုနဲ့
ငုတ်တုတ်လေးတွေ ကျန်ခဲ့ကြတာတဲ့. ဟီ.. ဟိ(ကျနော်သူတို့ အဲ့ဒါတွေ နားထောင်ပီး ဖီးလ်
တက်နေမှန်း ရိပ်ကို မရိပ်မိခဲ့တာဗျ) အဲ့ဒီတုံးက ကျန်တဲ့ကောင်မလေး၂ယောက်က အိမ်တစ်လုံး
တူတူငှားထား
ပီး မေ လည်း တခါတလေ လာ အိပ်တတ်သလို၊ ကျနော်လည်း ခုလို မူးပီဆို အိမ်မပြန်နိုင်တော့ဘူး သူတို့
ဧည့်ခန်းမှာပဲ သင်ဖျူးဖျာလေး ခင်းပီး အိပ်တော့တာဗျ။ တခါတလေဆို အရက်မူးမူးနဲ့ပူတယ်ဟေ့ ဆိုပီး
အင်းကျီတုံးလုံးချွတ်၊ ဂျင်းပန်ပါ ချွတ်ပီး ဘောင်းဘီတို လေးနဲ့ကွေးကွေးလေး ထိုးအိပ်ချင်အိပ်နေတတ်
တာမျိုးလေ။
အဲ့လိုမှောက်သွားတဲ့ ကျနော့်ကို ဘေးကနေထိုင်ပီး ငါတော့ သူ့ဇာတ်လမ်းတွေနားထောင်ပီး
ဟိ တက်လာတယ်.. အေး ငါလည်းတူတူပဲ.. သေနာလေး ပြောချင်တာတွေ ပြောပီး ထိုးအိပ်သွားတယ်..
မထူးဘူးဟာ ဒီမအေဘေးလေးကို ငါတို့ ဘောင်းဘီဆွဲချွတ်ပီး တက်အုပ်ပစ်ရင်ကောင်းမလား ဘာညာနဲ့
ထိုင်ကြည့်ပီး ပြောနေကြတာ .. ဆို .. ဟီး .. ဟီး (မိန်းမတွေလည်း နှာဗူးထ တတ်မှန်း ခုမှသိတာနော့်)
သူတို့က လူများနေလို့သာ ဝမ်းဘိုင်ဝမ်း ဆို တကယ်တက်အုပ်မအုပ်ပြောမရဘူး ရယ်အဟိ။ သူအဲ့လို
ပြောလာမှ အဲ့ဒီအဖြစ်အပျက်တွေကို သေချာပြန်တွေးကြည့်မိသေးတယ်ဗျ။ ကျနော်အရက်သောက်ပီ
ဆိုအမြည်းလေး ဘာလေးတွေ ကြော်လှော်ပေးပီး ဘေးကနေ တပြုံးပြုံးနဲ့ မီးထိုး ပေးခဲ့ကြတာ ဒင်းတို့က
အညှီအဟောက်ဇာတ်လမ်းတွေ နားထောင်ပီး ဖီးလ်တက်ချင်လို့ကိုး။ တော်တော်ဆိုးတဲ့ဟာလေးတွေ။
ကျနော့်လွယ်အိတ်ထဲက ရတနာဝင်းထိန်စာအုပ်တွေ၊ ကွန်ဒုံး တွေလည်း ခဏ ခဏ အခိုးခံရတယ်။
ပထမတော့ ကိုယ့်ဖာကိုယ်ဘယ်လို ပျောက်သွားမှန်း မသိဘူး။
နောက်နေ့ သူတို့နဲ့ ပြန်တွေ့မှ ကိုကျားကြီး! အာရာဖတ်! ကိုအောင်ဒင်! အဲ့လိုတွေ
ခေါ်ခေါ်ပီး နောက်ပြောင်လာမှ(အဲ့ဒါတွေက အောစာအုပ်ထဲက နာမည်တွေ လေ) ဒီကောင်တွေ
ခိုးထားမှန်း ရိပ်မိတော့တာ။ ကွန်ဒုံးတွေ ကိုလည်း ဖောက်ပီး လျှောက်တိုင်းကြည့်ပီးရင်
လာမေးကြသေးတာ ... ဟဲ့! နင့်ဟာက အဲ့လောက်တောင်ရှည်သလားတဲ့.. ဘာလဲဟဆိုတော့.. နင့်
ဟိုရာဘာ အစွပ်လေ အဲ့ဒါ ငါတို့ဖောက်ပီး ဆွဲထုတ်ကြည့်တာ အရှည်ကြီးပဲ ... ဟီးဟီး တဲ့.. (အလိပ်
လိုက်ကြီးကို ဆွဲဖြေ ပစ်လိုက်တာ နေမယ်) တကယ့်ကောင်တွေ ဗျာ။
တခေါက်သား ၃ ယောက်လုံး ကျနော်နဲ့အရက်သောက်ချင်တယ်ဆိုလို့(အဲ့ဒီတုံးက
ဒင်းတို့က အူရိုင်းလေးတွေ) သူတို့အိမ်မှာ သေချာ စီစဉ်ပီး လေးယောက်သား သောက်ကြရော ဆိုပါတော့
မူးလည်း တော်တော်မူးလာကြရော ဘာထရစ်တယ်ထင်သလဲ။ ယောကျ်ား သုတ်ရည်ဆိုတာ မမြင်ဖူးဘူး
မြင်ဖူးချင်တယ်.. ရော့ဒီမှာ ပလတ်စတစ်ခွက်.. အခန်းထဲဝင်ပီး
ဂွေသွားလှိမ့်ပီး ထည့်လာခဲ့.. ငါတို့လေ့လာချင်တယ်တဲ့.. စိတ်လေ လိုက်တာဗျာ။
အာ! အဓိပ္ပါယ်မရှိတာကြီး.. တော်ပါ ... လို့ ငြင်းတော့ သောက်ရမ်းမူးနေတဲ့အဲ့ကောင်
တွေက သောင်းကျန်းတော့တာပဲ.. နင့်ဖာသာ သွားထုတ်လာမလား ငါတို့ ကိုယ်တိုင်ထုတ်ပေး ရမလား ...
တဲ့ ... အမငီးဂျာ မူးမူးနဲ့ ဆောင့်ကြောင့်လေးထိုင် လက်အုပ်ကလေး ချီပီး ရှိခိုးဦးတင်
တောင်းပန်လိုက်ရတာ.. မလုပ်ကြပါနဲ့ ငါအရက်မူးရင် အဲ့လိုလုပ်လို့မရလို့ပါ ... တောင်းပန်ပါတယ်... ပေါ့
.. ဟား .. ဟား။ တကယ်လုပ်မယ့်ရုပ်တွေဗျ။ ကျနော့်ကို ဆွဲလား ရမ်းလား တွေတောင် လုပ်နေကြပီ။
အဲ့ဒီညက ကျနော့်ခင်ဗျာ ဘောင်းဘီရှည်တောင်ချွတ်မအိပ်ရဲခဲ့ဘူး ခါးပတ်ကိုတင်းတင်း ပတ်ပီး
မှောက်အိပ်ခဲ့ရတာ ... ဟီး။
နောက်ပိုင်း သူတို့တွေ လည်း ဘဲကိုယ်စီရသွားတော့မှသာ အဲ့လိုကြီး
တအားလုံးထွေးလို့မသင့်တော့တာမို့ ကိုယ်ရှိန်သတ်လိုက်ကြတယ်ဆိုပါတော့လေ။ ဒါတောင်
သူတို့အိမ်သွားလည်လို့ ဘဲကိုယ်စီနဲ့ ချက်ပြုတ်စားသောက် ကြည်နူးနေတာ တွေ့ရင် မကြားတကြားနဲ့
ဆွဲပီးပီလား လို့ကျနော်က အသာလေး ကပ်စ လိုက်ရင်.. ကောင်းတော့ကောင်းပါတယ် နင့်
လောက်တော့ ဖီးလ်မလာဘူးဟ ... ဆိုပီး ပြန်ပက်လာလို့(သူတို့ဘဲတွေ ကြားသွားရင် ခက်ရချေရဲ့ဆိုပီး)
မသာမလေးတွေ ပေါက်ကရ လျှောက်ပြော မနေနဲ့လို့ ဟန့်ရသေးတယ်။ အံ့သြစရာ ကောင်းတာက
၃ကောင်စလုံး ပထမဆုံ းထားတဲ့ ရည်းစားဦးတွေ နဲ့ပဲ အိမ်ထောင်ပြု ကုန်ကြတာဗျ။ ကျနော်နဲ့သာ
နေချင်သလိုနေ ၊ပြောချင်သလိုပြော လုပ်တာ ပွေပွေ ရှုပ်ရှုပ်တော့ တစ်ယောက်မှ မဟုတ်ရှာဘူး။ မေ
ကလွှဲပီး ကျန်တဲ့ကောင်တွေ သူတို့အိမ်ထောင်ရေး အဆင်ပြေလို့ ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်ပါပဲ။
အဲ့လို အတိတ်က ရယ်စရာလေးတွေ မနက်စောစောစီးစီး အိပ်ယာထဲမှာ
ဖက်ထားကြရင်း စမြုံ့ပြန် တဟိဟိနဲ့ သဘောတွေကျ နေရာကနေ ရုတ်တရက်ထပီး မေ က ကျနော့်
ရင်ဘတ်ကို လက်သီးဆုပ်ကလေးတွေနဲ့ထ ထုတတ်သေးတယ်။
... ဟမ်! ဘာ ... ထဖြစ်တာတုံး ဆိုတော့.. နင့်ရည်းစားတွေကို နင်အုပ်တာ ပြန်သတိရလာ ... လို့ ငါ
မနာလိုလို့လေ တဲ့ ဝူးမန်းနိုက်ဇာ .. အိုင်တွေ့ခြေဆေး တဲ့ကောင်..နင်ဟာ ဖာခေါင်းပဲ တဲ့။ စူပုတ်နေတဲ့
မျက်နာလေးကို ကြည့်ပီး ကျနော်က အို! နောက်မလုပ်တော့ပါဘူးကွယ်ဒါတွေက အတိတ်က
ဇာတ်လမ်းတွေ ခုဆို သက်ကျားအိုကြီး ဖြစ်နေပါပီဘာညာ ဆိုပီး ပါးလေးပွတ် အတင်း ဆွဲဖက်ပီး
ချော့ရသေးတယ်။
၅မိနစ်လောက်နေမှ ဦးကျောက်လုံး အပြုံးမျိုး ပြုံးရင်း နောက်ဆုံးတော့ ဘယ်လောက်
ပွေပွေ ငါ့လက်ထဲ ရောက်တာပဲ မဟုတ်လား ငှဲငှဲ ဆိုပီး.. ပြောင်ချော်ချော်မျက်နာလေးနဲ့ ...
ရောင်နီလာတော့မယ် .. လင်းဆွဲလေး မောင်ရေ ... ဆိုပီး စိန်ခေါ်လာတော့တာပေါ့။ ကျနော်ကလည်း
မငြင်းပါဘူး။ ဘယ်အချိန်ကြည့်ကြည့် လုပ်ချင်စရာ ကိုယ်လုံး ကိုယ်ပေါက်ပိုင်ရှင် ချောချောလေးပါ ဆိုနေ
ဘယ်ငြင်းမလဲနော့် အဟဲ။
ထုံးစံအတိုင်း အိပ်ယာက ထလာ ကြပီဆို ရေမိုးချိုး မနက်စာ တူတူစား၊ သူ့ကို
အလုပ်လိုက်ပို့၊ ပြန်လာပီး ကလေးထိန်းရင်း ထမင်းဟင်း ချက်ပြုတ် အိမ်ထောင်မှုထိန်းသိမ်းပေါ့။ မေ က
နေ့လည်စာကို သူ့အလုပ်မှာပဲ စားတော့ တနေကုန်အိမ်မှာ ကျနော်တစ်ယောက်ထဲရယ်။ စာဖတ်လိုက်
ခြံထဲ ဟိုလုပ်ဒီလုပ် လုပ်လိုက်၊ သမီးလေးကိုထိန်းလိုက်နဲ့ အချိန်ဖြုန်း ရတော့တာ။ ညနေစောင်းမှ
ရေမိုးချိုး သမီးလေးပါ ခေါ်ပီး မေ့ကို သွားကြို။ (မေ က ကျနော့်ကို မြင်တာနဲ့ မျက်နာလေးကို ဝင်း
သွားတတ်တယ်)
ကားပေါ်ရောက်တာနဲ့ ဘာမှပြောမနေဘူး ရေမိုးချိုးပီး ကာစ ကျနော့်ကို အလစ်ချောင်းပီး ရွှတ်ကနဲ
အရင်ဖက်နမ်းပစ်တတ်တယ်။ အို! ငါ့ကောင်လေးက ရုပ်အတော်သန့်မှန်း ငါ့ဆိုင်က ကောင်မလေးတွေ
ဝိုင်းဝိုင်း ရှိုးမှပဲ သတိထား မိတော့တယ် ... ဟာဟ.. လို့လည်း မထိတထိစ တတ်သေးတယ်.. လေ။
သေချာတာက မေ တစ်ယောက်ကျနော်အနားမှာ ရှိနေတာကို အင်မတန်ကြည်နူးပီး ပျော်ရွှင်
နေခဲ့တယ်ဗျ။
ကျနော်ကကော? ပျော်လွန်းလို့အမျှော်လင့်ကြီး မျှော်လင့်မိခဲ့တာပေါ့။ ဒီစာကို
ဖတ်နေတဲ့ ခင်ဗျားတို့ကော ကျနော်တို့သူငယ်ချင်း ချစ်သူ၂ယောက်ရဲ့ ဘဝလေးကို ဘေးကနေ ကြည့်ပီး
မပျော်ကြဘူးလားဗျာ?
ဟဲဟဲ ကိုယ့်ဆရာတွေ ကလည်း ဟိုဖက်မယ်ပြောထား လိုက်ကြတာ စုံစိနေတာပဲ။
ဇာတ်သိမ်း ကိုတောင် ကြိုသိနေကြသေးတယ်။ ကိုတွတ်ကလည်း မဟုတ်တရုတ် တွေဗျာ ဆရာကြီးနဲ့
ကျနော့်ကို သွားနှိုင်းပီး ပြောထားလိုက်တာ မတော် ကျနော်ချေးစိမ်း ပန်းနေပါဦးမယ်ငါ့ အကိုရာ .. ဟီး။
စကားမစပ်အိမ်ထောင်ကျ ဘာပြုညာပြု မှတော့ ဒီထဲ လာပီး ကိုယ်တွေ့တွေ ဘာတွေ ရေးနေမလားဗျာ။
မိန်းမနဲ့ကွိုင်ပူကုန်မှာပေါ့။ ကျနော်အရင်ကလည်း ပြောခဲ့ဖူးပါတယ်။ နောက်နောင် မိန်းမ
ယူဖြစ်လို့ကတော့ ဒါမျိုးတွေကိုထာဝရ စွန့်ခွါတော့မယ်လ ို့။ ခက်တာက မိန်းမက ဒီတသက်ရမယ့်ပုံ
မပေါ်ချေဘူး ညီအကိုတို့ရေ။ ဒီတော့ကာ တသက်လုံး ဖတ်ဖို့သာ ပြင်ထားပေတော့။ ကိုယ်တွေ့
အဖြစ်အပျက်တွေ ကုန်သွားရင်တောင် တသက်လုံး ဟိုနားဒီနား လျှောက်ဖတ်ထားခဲ့တဲ့
ဘုတ်အုပ်ကလေး နည်းနည်းပါးပါးကို အခြေခံပီး မဟုတ်တရုတ်အောဇာတ်လမ်းတွေ လျှောက်ရေးဦးမှာ...
ဟီး ဟီး။ တောက်တီး တောက်တဲ့ရေဇလုံတို့ဘာတို့ပေါ့ဗျာ။
ကျနော့်ဇာတ်လမ်းကိုဆက်ရရင်တရားဝင်အိမ်ယာ မထူထောင်ပဲ အိမ်ထောင်
ကျနေတယ်လို့တောင်ပြောရမလားပဲ။ အမယ် လင်မယား ရန်ဖြစ်သလို၊ ရန်တွေ ဘာတွေ ဖြစ်ကြသေးတာ
ဆရာ။ မေ က အတော်ရီရတဲ့ကောင်၊ ကျနော်နဲ့အဲ့လိုဖြစ်ပီး ကြိုက်သွားတာနဲ့ ကျနော်မြင်ကာစက လို
မဟုတ်တော့ဘူး။ တချိန်လုံး သူ့ကိုသူမလှလှအောင် ရှိုးထုတ်တော့တာဗျ။ မောင် .. ငါ့ကို
ငြီးငွေ့သွားမှာစိုးလို့... ဆိုပီး အမျိုးမျိုး ကို ဒီဇိုင်းတွေ ပြောင်း၊ အိမ်မှ၂ယောက်ထဲ ရှိတဲ့အချိန် ကျနော်
စိတ်မထ ထအောင်ဆိုပီး မပေါ့်တပေါ် ဆက်ဆီဖြစ်တဲ့ အဝတ်ကလေးတွေ ဝတ်ပြ၊ အဲ့ဒါ အပြင် ဟိုဟာ
လုပ်တဲ့နေရာမှာလည်း အမျိုးမျိုးကိုတီထွင်ဆန်းသစ်နေတော့တာ လေ။
ဥပမာလေးတွေ ပေးရရင် သူအလုပ်က ပြန်လာ ရေမိုးချိုး နေတုံး ကျနော်က ထမင်းပွဲလေး
ဘာလေး ပြင်နေတုံး ဆိုပါတော့.. အဲ့ဒီမယ် ရေချိုးရာက တက်လာတဲ့သူက ရေလဲထမီရင်ခေါင်းလျား၊
ဘီးဆံပတ်လေးနဲ့ကော့တော့တော့လေး အနောက်ကနေ လာဖက်ပီး ပွတ်သီး ပွတ်သပ်လာလုပ်၊
ကျနော်က . ဟဲ့ကောင်! ရေပြောင်အောင်သုတ်ပီး အဝတ်အစား
သွားဝတ်ချေ အအေးမိနေမယ်... လို့ ငေါက်နေတာကို ဂရုမစိုက်ပဲ အတင်းနှိုက်ပီး ကျနော့် ဒုံးပျံကို ဆော့ဖို့
ကြိုးစားတယ်။ ကျနော်က ဟိုယိမ်း ဒီယိမ်း လုပ်ပီး ရှောင်ရင်း ထမင်း အရင်စားမယ်ဆို.. ကျွတ်! ဒီကောင်
ပြောရခက်တာလို့ ငေါက်လိုက်ရင်.. မမှီ့တမှီနဲ့ခြေဖျားထောက် ကျနော့်နားရွက်နား ကပ်ပီး..
“ထမင်းမစားသေးဘူး မောင့် ဂေါက်တံကြီး ကိုအရင်စားဦးမယ်လေ ..” တဲ့
အဲ့လိုကို ပြောချ ပစ်တာဗျာ။ လူကိုနားရွက်တွေ ဘာတွေ ထူပူတက်သွားတာ။
(တမင်သက်သက် ကျနော်စိတ်လှုပ်ရှားအောင် ခပ်ကြမ်းကြမ်းတွေ ပြောပစ်တာဗျာ) ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့
ကျနော်ရုန်းနေလျှက်နဲ့ကို ပုဆိုးကို ဆွဲဖြေချပီး အတင်းစုပ်ပေးတော့တာဗျ။ ကိုယ်က မကြံစည်သေးပဲနဲ့
ရုတ်တရက် အလစ်ငိုက် အဲ့လိုအလုပ်ခံရတာ ရင်တဖိုဖိုကြီးနော်။ ခုနက လို အပြောခံလိုက်ရလို့ ရှိန်းကနဲ
ထူပူသွားတဲ့အရှိန်နဲ့ဘာမှန်း မသိခင်မှာ သူက ဒူးလေးထောက်ပီး တပြွတ်ပြွတ်စုပ်နေတာ ၄-၅ -၁၀
ချက်လောက်ရှိနေပီ။ ခြေဖျားထောက် ပီး အလိုလိုကို ကော့ထားပေး နေမိပီ။
ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ ထမီရင်ခေါင်းလျား၊ ဘီးဆံပတ်ကလေးနဲ့ မျက်နာမှာ ရေစို
လက်လက်ကလေး ဖြစ်နေဆဲ အိမ်ထောင်ရှင်မ ချောချောလေးက ပြုံးစိစိနဲ့ ဒုံးပျံကို စုပ်လိုက် လျှာကစား
လိုက်လုပ်နေတာဗျာ။ ဘယ်ရမလဲဗျာ ချက်ချင်း တဟင်းဟင်းနဲ့ အဖျားတက်သလိုလိင်ဆိပ်
တက်လာတာပေါ့။ ကျနော့်ဒုံးပျံသောက်ရမ်းတောင်မတ်လာပီဆိုမှ ကုလားထိုင်ပေါ် ထိုင်ခိုင်း၊ ကျနော့်
အပေါ်တက်ခွပီး တက်အုပ်တော့တာဗျ။ သူ့ကိုဘာမှကို မလုပ်ပေးလိုက်ရတာ။ အလုပ်ကနေ
ပြန်လာကထဲက စိတ်ကူးလေး တယဉ်ယဉ်လုပ်လာတာ နေမှာပေါ့။ အိမ်ရောက်ရင် ဟိုကောင့်ကို
ငါဘယ်လို ဗျင်းပစ်မယ်ဆိုပီး ကြိုတွေးလာပုံ ရတယ်။ သူ့အဖုတ်က ကျနော်ဘာမှမလုပ်ပဲ နဲ့ကို ပူနွေးပီး
စိုအိနေတာ။
ထိုင်နေတဲ့ ကျနော့်ကို မျက်နာချင်းဆိုင်တက်ခွပီး တက်ထည့်၊ ရင်ခေါင်းလျားထားတဲ့
ထမီကို ချွတ်ပီး ဖင်တုံးလုံး လေးနဲ့ အမယ် ဆံပင်သေချာပြန်ပြင်ပီး ခပ်တင်းတင်း ပတ်ချည်လိုက်သေးတာ၊
သေချာအောင်ပေါ့လေ။ ပီးမှ ကျနော့်တင်းတင်းဖက် မျက်နာကို သူ့နို့အိအိကြီးတွေ အပ်(အမှန်က နို့နဲ့
ပွတ်တာ မျက်နာ တစ်ပြင်လုံး ကို) ပီး အသေ ဆောင့်တော့တာ၊ ရေလည်ကြမ်းတာ ဆရာတို့ရေ၊
ကျနော်ဆိုရင် ပါးစပ်ကနေ တဟားး ဟားးး နဲ့အကျယ်ကြီး အသံထွက်အော်နေမိတာ။ ဆောင့်တယ်၊
ဖိကြိတ်ပီး ပွတ်တယ်၊ မုန့်ကြိတ်ဆုံ မွှေသလို မွှေတယ်၊ နှဲ့တယ်၊ ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ် မြင်းစီးတယ်
ဆက်တိုက်ကိုအုပ်နေတာများ အအားကိုမပေးတာ။ လုပ်နေရင်း နဲ့လည်း ကျနော့်နှုတ်ခမ်းကို ငုံ့ငုံ့ပီး
စုပ်နမ်းလိုက်၊ မောင် မေ့ ကို ချစ်လားဟင် မောင်မေ့ကိုချစ်လားဟင် . ဆိုပီး ခဏခဏ
(မောဟိုက်နေတဲ့ အသံနဲ့) အော်အော်ပီး မေးသေးတာဗျ။ အဲ့လိုတက်ကြမ်းပီဆို သူကြာကြာ မခံဘူးရယ်။
ခဏပဲ ကြာတယ် ဖြစ်လာပီ.. ဖြစ်လာပီ.. အားး မောင်ရာ ချစ်လိုက်တာ . လို့ ဆက်တိုက်အော်ရင်း
ဒွန့်ဒွန့်ဒွန့်ဒွန့်ဖြစ်ရင်း ပီးသွား ပါလေရော။
ကျနော်က တန်းလန်းကြီး အဖုတ်ထဲ ဒုံးပျံမာတောင့်တောင့်တပ်လျှက်ကြီး
ဖြစ်နေကော။ သူက ကျနော့်ကို ဖက်ရင်း ပျော့ခွေ သွားတာကိုး။ ကိုင်း မထူးပါဘူးကွာ ဆိုပီး အဖုတ်နဲ့ဒုံးပျံ
တပ်လျှက်ကို မချွတ်ပဲ ထိုင်ရာကထ သူ့ကိုယ်လုံးလေး ကိုပါ ဖင်အောက်ကနေ သိုင်းမ ပွေ့ချီရင်း
အိပ်ခန်းထဲကို ခေါ်သွား လိုက်တယ်။ ကုတင်စောင်းပေါ် အသာလေး ပက်လက်တင်ပီး အသားကုန်
ဆောင့်ပီး တဖန်းဖန်းနဲ့ အုပ်ပေးတော့တာပေါ့။ ကြာလာ လေလေ ကျနော်က ငါ့ကိုလာ စ သွားတာ
ဒီတစ်ခါ ငါ ကြမ်းတယ်ကွာ ဆိုတဲ့ ပုံစံနဲ့ တဒိုင်းဒိုင်း မြည်အောင် ပစ်ကျုံးတော့ကာ ခုနက ပီးသွားတဲ့
အရှိန်လေးနဲ့ မှိန်းနေတဲ့ မေ တစ်ယောက်အမေ့.. ကြမ်းလိုက်တာ.. အို.. အာ ..မောင်.. ကျွတ်ကျွတ်..
အဲ့လိုတွေ အသံပြန်ထွက်လာပီး အလူးအလှိမ့်ခံရတော့တာပေါ့။
အပိုင်း ( ၃ ) ဇာတ်သိမ်းပိုင်း ကိုဆက်လက်အားပေးကြပါ
ချစ်ခြင်းများစွာဖြင့်
+++