ဂျိူကာ (စ/ဆုံး) / ဂ်ဳိကာ (စ/ဆံုး)

 ဂျိူကာ (စ/ဆုံး)

အင်းစက်စာပေ....
ဘူးခါးသီးရေးသည်။

"ဟူးးးးပူလိုက်တာနော် ဆောင်းတွင်းတဲ့ လခွီးထဲမှပဲ''
ဆောင်းရာသီရဲ့နေ့လည်ခင်းကအရမ်းပူတယ်ဗျာ။ဆောင်းတွင်းသာ
ပြောတယ် ပူအိုက်စပ်လို့။ကျနော်ကဆယ်တန်း။ အိမ်မှာဆိုစာမလုပ်
လို့ဆိုပြီး အဖိုးအအဖိုးအိမ်ပို့လိုက်လို့ ခုလိုအပူဒဏ်ကိုခံစားနေရတာ
ပေါ့ဗျာ။ခုကျနော် နေ့လည်နားချိန်ရတုန်းလေးအိပ်နေတာဗျ။နေရာက
အဖိုးလေးအိမ်အပေါ်ထပ်မှာ။ပျဉ်ကာသွပ်မိုးနှစ်ထပ်အိမ်ကြီးရဲ့
အပေါ်ထပ်အခန်းလေးတစ်ခန်းမှာပေါ့ဗျာ။အဖိုးလေးကစစ်ထွက်။
သိပ်စည်းကမ်းကြီးတာ။ဦးလေးတွေက ကျူရှင်သင်တဲ့သူတွေ။ဂိုက်လည်းသင်တယ်။ကျနော့်ကအဖိုးအပါအဝင်ဦးလေး
နှစ်ယောက်စလုံးကိုကြောက်ရတော့ စာလုပ်ရတာပေါ့။အဖွားလေးကလည်း ဒုကျောင်းအုပ်ဆရာမဦးလေးတွေကလည်း
နာမည်ကြီးဂိုက် ဆရာတွေ။တပည့်တွေစာမရရင် စိတ်မထင်ရင်
မထင်သလို ထရိုက်ထိုးကြိတ်တတ်တဲ့သူတွေ။မိဘအများစုကတော့ ဦးလေးတို့စာသင်ပုံကိုကြိုက်ကြတယ်ဗျ။အိမ်မှာနေချင်သလို
နေခဲ့ရတဲ့ကျနော် အဖိုးလေးအိမ်ရောက်တော့ အပိုးကျိုးပြီး စာကိုထိထိမိမိလုပ်ရတော့တာပေါ့။အရာအားလုံးကို
အချိန်အတိအကျနဲ့ကိုလုပ်ရတယ်။ကျောင်းတောင်
တစ်ပတ်လေးရက်ပဲတက်ရတယ်။စာနဲ့ပတ်သတ်ရင် အလျော့မပေးတဲ့
သူတို့မိသားစုထဲမှာမလှုပ်သာမလူးသာဖြစ်နေတော့တာပေါ့။
ညဆို၁၂နာရီအိပ် မနက်ဆို ၆နာရီထ စာကျက် စာပြန်ကျောင်းသွား
ကျောင်းပြန်လာ ကျူရှင်သွား အိမ်ရောက်ရင် ခဏနားရေမိုးချိုးပြီး
စာလုပ် ထမင်းစားချိန်စား။စားပြီးလည်း၁၅မိနစ် နားပြီးတာနဲ့စာ
ကျက် စာလုပ်ရတာ၁၂နာရီထိုးတဲ့အထိပါပဲ။အမြဲစက်ရုပ်တစ်ရုပ်လို
နေထိုင်နေရတယ်။စရောက်ရောက်ခြင်း၃ရက်ကဆို ညအိပ်တိုင်း
အိပ်မပျော်ဘူး။ကိုယ့်အိမ်လောက်ဘယ်နေရာမှမကောင်းဘူးဆိုတာသိ
သွားတာကိုးး။ဒါပေမယ့်ဒီလိုဖြစ်အောင်လုပ်ခဲ့တာလည်းကျနော်
ကိုယ်တိုင်ပါပဲလေ။ဘယ်သူမပြုမိမိမှုပေါ့။အပေါ်မှာပြောခဲ့သလို
ကျနော် စာမလုပ်ဘူးဆိုပြီးအဖိုးလေးအပို့ခံရတဲ့အကြောင်းအရင်းက
ဒီလိုဗျ။ကျောင်းမှာက ဆယ်တန်းဆို စာသင်ချိန်
အပြည့်သင်လေ့မရှိဘူးလေ။သူများကျောင်းတွေတော့သိဘူး။
ကျနော်တို့ကျောင်းကတော့ တစ်နေ့၇ချိန်မှာ ငါးချိန်လောက်ပဲသင်
တယ်။ကျူရှင်ကိုယ်စီတက်ကြတာဆိုတော့ စာတွေအတန်းထဲပြန်သင်
လည်း ပြန်နွေးရုံပဲလေ။ဆရာမတွေကဝင်လာပြီး သင်တာတော့သင်ပါ
တယ်။သင်ရင်းသူ့ကျူရှင်ကကျောင်းသား/သူတွေကို အခြားသူတွေနဲ့
ယှဉ်ပြိုင်ခိုင်းပြီးအချိန်ကုန်လေ့ရှိတာများတယ်။ကျနော်စာရပေမယ့်
အတန်းထဲသူတို့ကျောင်းသားတွေကိုသာပိုပြီးအမွှန်းတင်တတ်တဲ့
ဆရာမတွေကိုအမြင်ကတ်လို့ စာမေးရင် ကဘောက်တိကဘောက်ချာ
ဖြေတယ်။လပတ်တွေဖြေရင် စာတွေပေါက်ကရတွေဖြေပစ်တယ်။
ဉာဏ်ကောင်းရဲ့သားနဲ့ စာကောင်းကောင်းမလုပ်ဘူး။မဖြစ်တော့ဘူး
ဆိုပြီး အဖိုးလေးအိမ်ပို့လိုက်တော့တာပါပဲ။အဖိုးလေးအိမ်မှာနေရတာ
အားလုံးအချိန်အတိုင်းအတာနဲ့လုပ်ရတာကလွဲလို့ အားလုံး
အဆင်ပြေပါတယ်။အစပိုင်းမို့အထိုင်မကျတာလေးပဲရှိတယ်။
ညတိုင်းစာကျက်ရင်း ဦးလေးတွေသောက်နေရင်ဘေးကနေအမြည်း
ထိုင်စားတယ်။ညအိမ်ချိန်ဆိုမအိပ်ဘဲ အိပ်ရှေ့လက်ဖက်ရည်ဆိုင်က
စားပွဲထိုးလေးတွေနဲ့ဘောလုံးကန်တယ်။မနက်ဆို လေးနာရီဒေါင်ဆို
ကုလားဘုရားကျောင်းကခေါင်းလောင်းထိုးသံနဲ့နိုးပြီးစာကျက်တယ်။
ညဆို မအိပ် မနက်ဆိုအစောထတဲ့ကျနော် ကျောင်းရောက်ရင်
အိပ်တယ် ငိုက်တယ် ဟီးးးးးး။အစပိုင်းတော့ဆရာမတွေက အစပိုင်း
တော့ဒဏ်ပေးတတ်ပေမယ့် နောက်ပိုင်းတော့ပြောမရလို့မပြောတော့
ဘဲကျနော့်ကိုလွှတ်ပေးထားကြတယ်။လုံးဝကြောက်ရတဲ့အတန်းချုပ်
တစ်ချိန်ပဲကျနော်စာလိုက်သင်တယ် ဟဲဟဲ။သူကအရိုက်ကြမ်းသလို
အဖွားလေးနဲ့လည်းသိတယ်လေ။အဲ့တော့ပြန်ချွန်ရင်ကျနော်နာမှာကိုး။
အကျဉ်းအကြပ်ထဲရောက်ရင်တောင်ကြံဖန်ပျော်တတ်တဲ့ကျနော့်
အတွက်အရာအားလုံးကအေးဆေးဖြစ်လာတယ်။ကျောင်းမှာစာပေးစာယူ လုပ်တယ်။စာပေးစာယူဆိုတာက
အတွဲတစ်တွဲကို ဆရာမတွေ အခြားသူတွေမသိအောင်ကပ်တိုးလေး
စာအသယ်အပို့လုပ်ပေးရတာမျိုးပေါ့။ကျနော်ကနဂိုကတည်းက
ဒါမျိုးဝါသနာပါတဲ့သူဆိုတော့လုပ်တာပေါ့။အဲ့အတွက် မုန့်စားဖို့
ဘာညာမပူရဘူးလေ။အမေတို့ပေးတဲ့မုန့်ဖိုးကိုအကုန်စုပြီး
စာပို့သမားလုပ်ပြီးမုန့်ဖိုးရှာတယ်။ပိုက်ဆံယူတာတော့ဟုတ်ဘူးဗျ။
ကျနော့်စားချင်တာဝယ်ကျွေးခိုင်းတာမျိုးပါ။တစ်နေ့တစ်နေ့
အလုပ်ဖြစ်သားဗျ။အပေါင်းအသင်းကလည်းဆန့်တယ်လေ။Aခန်းကနေ Fခန်းအထိအချောဆုံးကနေ ရုပ်အဆိုးဆုံးအထိ
ကျနော်မသိတဲ့သူမရှိဘူး။ကျောင်းရဲ့ဇိုးကနေ လိမ္မာဆုံးအတော်ဆုံး
ကျောင်းသားအထိလည်းသိတယ်။ကျနော့်ကိုသူငယ်ချင်းတွေ
ကတော့ခေါ်တယ် ဂျိုကာတဲ့။ငယ်ငယ်ကကျောင်းကပွဲမှာ ဂျိုကာလို
ဝတ်စားပြီးဖျော်ဖြေခဲ့ရဖူးတာကနေ အစွဲပြုပြီးခေါ်ကြတာပဲ။
ရုပ်ကချောပေမယ့်ပြောင်စပ်စပ်နဲ့မို့လည်းပါတာပေါ့။ခု တစ်ကျောင်း
လုံးမသိတဲ့သူမရှိ အားလုံးလူဝင်ဆန့်နေတော့သူတို့ပေးတဲ့နာမည်က
ကျနော်နဲ့လိုက်ဖက်နေတယ်ဗျ။ကျနော်ကလည်းနဂိုကတည်းက
လူပျော်မို့ အမြဲစနောက်ပြီးနေတတ်တယ်လေ။အဲ့ ကျနော့်နာမည်
ပြောရအုန်းမယ်။ ကျနော့်နာမည်ကကျော်သက်နောင်။အဲ့လိုနဲ့
အဖိုးလေးအိမ်ရောက်ရင်စက်ရုပ်ဖြစ်သွားလိုက် ကျောင်းရောက်ရင် နေချင်သလိုနေလိုက်နဲ့ကျနော့်ဘဝထဲ သူဝင်လာတယ်။သူဆိုတာက ယွန်းနဒီအောင်ပါ။ကျနော့်ညီမဝမ်းကွဲလေး။ရွာသူလေးပေါ့ဗျာ။ကျနော့်အိမ်နဲ့နည်းနည်းဝေးတဲ့ကြီးဒေါ်အိမ်မှာနေတာ။ကျနော့်အိမ်နဲ့
ဝေးပေမယ့် ခုနေတဲ့အဖိုးလေးတို့အိမ်နဲ့ကျတော့ ၁၅မိနစ်လောက်
လမ်းလျှောက်ရင်ရောက်တဲ့အကွာအဝေးလောက်ပဲရှိမယ်ကြီးတော်က
အပျိုကြီးမို့ ခေါ်မွေးစားရင်းကျောင်းထားပေးထားတာ။သူ့အမေက
ကျနော့်အဒေါ်အရင်းပါပဲ။အဖိုးတို့အဖွားတို့သဘောမတူတဲ့
ယောက်ျားကိုယူလို့ဆိုပြီးပစ်ထားခံရတာ။ခု နှစ်တွေရောက်မှ ယောက်ျားဆုံးလို့ကူရာကယ်ရာမဲ့နေတဲ့ဒေါ်လေးကိုအဖိုးနဲ့အဖွားကပြန်ခေါ်တာ။အမေတို့လည်းအဖိုးနဲ့အဖွားစကားကိုမလွန်ဆန်နိုင်ကြလို့ ညီမကိုတိတ်တိတ်ပဲထောက်ပံ့ခဲ့ကြရတာ။ဒေါ်လေးယောက်ျားဆုံးမှပဲ
အဖိုးတို့အဖွားတို့ဆန္ဓအရ အရင်လိုပြန်ခေါ်ခွင့်ရကြတာ။ဒေါ်လေးက
ဆင်းရဲတော့ကလေးအားလုံးကိုကျောင်းမထားနိုင်ဘူး။မနှစ်ကမှ ကြီးတော်ကယွန်းကိုခေါ်လာပြီးမွေးစားကာကျောင်းထားပေးတာ။
အစကကျနော်ရှိတဲ့ကျောင်းကိုထားချင်ပေမယ့် သူတို့ရွာကခွဲတမ်းက
 အဖွားလေးရှိတဲ့ကျောင်းကိုပဲရလို့ဆိုပြီးအဖွားလေးတို့ ကျောင်းကိုပဲ
တက်ရတယ်။အဲ့တော့ ယွန်းက အဖွားလေးနဲ့ကျောင်းတူတူသွားလေ့
ပြန်လာလေ့ရှိတယ်။ကြီးတော်ကကျောင်းလိုက်မပို့ဘဲ အဖွားဆီပဲ
တမ်းပို့တာကိုး။သူကလည်းစျေးထဲမှာအထည်ဆိုင်ဖွင့်ထားတော့
အလုပ်ကခပ်များများ။ယွန်းကကျနော့်ထက်နှစ်နှစ်နီးပါးငယ်ပြီး
ကိုးတန်းတက်နေတာဗျ။မောင်နှမဝမ်းကွဲဆိုတာသိပေမယ့်သူစိမ်းလို
ဖြစ်နေတယ်။သူများထက်ပိုပြီးချောမောလှပတဲ့ယွန်းကိုကျနော်
စွဲလမ်းမိတယ်။သူကလည်းအကိုမရှိတော့ကျနော့်ကိုအကိုအရင်းလိုပဲ
သတ်မှတ်ပြီးချစ်ပါတယ်။ကျနော်နဲ့ပူးပူးကပ်ကပ်လည်းနေတယ်။
အဲ့တော့သူ့အပေါ်ကျနော်ညွှတ်မိတာပေါ့။အစကတော့ ငါ့ညီမလေးပဲ
လို့ တွေးပေမယ့်နောက်ပိုင်းတော့ သူ့အပေါ်စွဲလမ်းစိတ်ကပြင်းထန်
လာတယ်။သူ့ကိုတစ်နေ့မတွေ့ရရင်မနေနိုင်ဘူးဖြစ်လာရတယ်။
ကျောင်းမှာတောင်စော်မကြောင်တဲ့ကျနော်ယွန်းကိုချစ်မိလာတယ်။ယွန်းကကျနော့်အတွက်အချစ်ဦးလေးပေါ့ဗျာ။သူကလည်း ကျနော်က
သူ့အတွက်အချစ်ဦးပါတဲ့။ကျောင်းမသွားတဲ့နေ့တွေမှာကျနော်က
နေ့လည်ဆိုတစ်ရေးအိပ်ခွင့်ရတယ်ဗျ။ဆောင်းတွင်းနေ့လည်ကြီးမှာ
နေကပူပူနဲ့အိမ်ပေါ်ထပ်မှာအိပ်ရတာအပြုတ်ခံရသလိုပါပဲ။အဲ့လိုအိပ်နေတုန်းတစ်နေ့မှာကိုယ်နံ့သင်းသင်းလေးတစ်ခုကကျနော့်နှာခေါင်းထဲရောက်လာတယ်။ဘယ်သူလဲဆိုတာကျနော်သိတာပေါ့ဗျာ။ယွန်းလေ ကျနော့်ရင်ခွင်ထဲမှာလာအိပ်နေတာ။ကျနော်လည်း
ကိုယ်ကြိတ်ကြွေနေတဲ့ညီမဝမ်းကွဲလေးက ကိုယ့်ရင်ခွင်ထဲလာအိပ်
နေတော့ ပျော်သွားတာပေါ့။အဖိုးလေးကအောက်ထပ်ကဆိုင်မှာ။
အဖွားလေးကလည်းပြန်မလာသေးဘူး။ဦးလေးတွေကလည်း
နေ့ဘက်ဆိုမရှိ။အိမ်ကအပေါ်ထပ်မှာကျနော်နဲ့ယွန်းနှစ်ယောက်တည်း။
ကျနော်မျက်လုံးလေးအသာဖွင့်ကြည့်တော့ယွန်းကကျနော့်ရင်ခွင်ထဲမှာအသက်ရှူသံ ငြင်ငြင်သာသာလေးနဲ့အိပ်ပျော်နေတာဗျ။
ချစ်ဖို့ကောင်းတဲ့ယွန်းကကျနော့်ဘယ်ဘက်လက်မောင်းကို
ခေါင်းအုန်း ခါးကိုဖက်ပြီးအိပ်နေတာဗျ။ကျနော်လည်း
ယွန်းရဲ့နှဖူးလေးကိုရွှတ်ဆိုနမ်းလိုက်တယ်။ငြိမ်ငြိမ်လေးပဲ
ယွန်းကိုဖက်ကာဆက်အိပ်နေမိတယ်။အဲ့နေ့ကတည်းကစပြီး
ကျောင်းမသွားတဲ့နေ့တွေဆိုယွန်းကိုကျနော်မျှော်နေတော့တာပဲ။
တစ်ပတ်တစ်ခါတော့အဲ့လိုအမြဲလာလာအိပ်တယ်။သူလာတိုင်းကျနော်
အိပ်ပျော်နေလည်း ကျနော့်ပါးကိုနမ်းပြီးရင်ခွင်ထဲဝင်အိပ်တော့တာပဲ။
ဖိုမအထိအတွေ့မရှိတဲ့ကျနော် သိသမျှမှတ်သမျှနဲ့ ယွန်းကိုစမ်းသပ်
မိတယ်။အဲ့ခေတ်က စာအုပ်ခေတ် VCDခေတ်လေ။ကျောင်းမှာ
ယောက်ျားလေးတွေစုဝေးပြီးအုံနေပြီဆို ဒါပဲ။Mp4နဲ့အောကား
ကြည့်ရင်ကြည့် မဟုတ်ရင်အောစာအုပ်ဖတ်နေကြတာပဲ။အဲ့ထဲကျနော်
လည်းအပါအဝင်ပေါ့။ကျနော်ကအဖိုးလေးအိမ်မှာလူမရှိရင်ဦးလေး
တွေ ဖွက်ထားတဲ့အခွေတွေယူကြည့်ရတာကလည်းတစ်လုပ်။အမြဲ
စာပဲလုပ်နေရတဲ့ကျနော်အာ့လေးကထွက်ပေါက်ဖြစ်လာတာပေါ့။
ပီမိုးနင်းစာအုပ်တွေ ဆရာဝန်တင်ရွှေစာအုပ်တွေလည်းဖတ်ဖြစ်တယ်။
အဲ့တော့စမ်းသပ်ချင်လာတယ်။စမ်းသပ်ဖို့ကလည်းယွန်းပဲရှိတာ။
တစ်စတစ်စနဲ့ သွားမှရမယ်လို့တွေးမိပြီးယွန်းအိပ်နေပြီဆိုယွန်းနို့လေး
တွေကိုမသိမသာကိုင်တယ်။နှုတ်ခမ်းလေးကိုနမ်းတယ်။အဖုတ်လေး
ကိုကိုင်တယ်။ကိုင်ဖို့အရေးကိုယွန်းအခြေအနေကြည့်ရတယ်လေ။ သူနိုးသွားပြီးရနေတဲ့အခွင့်အရေးမရတော့မှာစိုးတာကိုး။ကိုင်တာက
လည်းအဝတ်ပေါ်ကပါ။ကိုင်လို့ရသလောက်လေးနဲ့ကြေနပ်ခဲ့ရတယ်။
နောက်တော့ ယွန်းကကျနော်ကိုင်ရင်နမ်းရင် အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်
နေလားမသိဘူးဗျ။သူလည်းမသိမသာလေးတုန့်ပြန်လာတယ်။
ကျနော်သဘောပေါက်လိုက်တာက ကျနော်အကိုင်အတွယ်မှာယွန်း
ပါလာတယ်ဆိုတာပဲသူအိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေပေမယ့်နိုးနေတာ
ကျနော်သိတာပေါ့။ကျနော်လည်းရဲလာသလို သူလည်းလူးလွန့်
လာတယ်။နမ်းရင်ကျနော်လျှာကိုမထိတထိလေးပြန်ပွတ်လာတယ်။အဖုတ်ကိုင်နို့ကိုင်ရင် သူ့ဖုတ်ကအရည်စို့လာတယ်။ဖီးတက်
လာတယ်ပေါ့ဗျာ။အဲ့တော့ကျနော်လည်း ပိုရဲလာပြီးနှုတ်ခမ်းကို
ခပ်ပြင်းပြင်းစုပ် နို့နဲ့အဖုတ်ကို အဝတ်အောက်လက်လျိုပြီးကိုင်တော့
တာပဲ။လိမ္မော်သီးအကြီးစားတစ်ခြမ်းဖြတ်တင်ထားသလောက်
ရှိမယ့်ယွန်းနို့လေးတွေကိုကိုင်ရတာအိစက်ညက်ညောနေတာပဲဗျာ။ညှစ်လိုက်နယ်လိုက်လိုက်ပေးလေအောက်ကပိပိ အဖုတ်က
အရည်ထွက်လေပဲ။အစကတော့တစ်ဖက်ပဲကိုင်တာ။နောက်တော့
တစ်ဖက်တည်းကြီးလာလို့ အလိုင်းမင်းလေးပြန်ချိန်ပေးရတာပေါ့ဗျာ
 ဟီးဟီး။နို့ကိုင်ပြီးအဖုတ်ကိုင်ပြီဆို အရည်ရွဲနေတဲ့အဖုတ်လေးကို
ကိုင်ရတော့တာပဲ။အုပ်ကိုင်ပြီးညှစ်တယ်။အစိလေးကိုကစားတယ်။ကျနော် ကလိတော့ယွန်း ပြီးမြောက်ခြင်းကိုအခါခါရောက်ရတယ်။
တဆင့်တိုးပြီး ကျနော့်ငပဲ လီးကိုလည်းသူ့လက်ထဲထည့်လိုက်တယ်။သူ့လက်လေးကိုင်ပြီးဂွင်းထုပြတော့သူအထာပေါက်ပြီးထုပေးတယ်။မောင်နှမနှစ်ယောက်အိပ်ချင်ဆောင်မဆောင်တော့ဘဲပွင့်လင်းလာကြတယ်။အရသာကိုသိသွားပြီးစွဲလမ်းကြပြီကိုး။ကျနော် နေ့လည်ပိုင်း
အိပ်ခွင့်ရတဲ့အချိန်လေးမှာကျနော်အမြဲတစ်ခါပြီးသလို ယွန်းကတော့ နှစ်ခါသုံးခါလောက်ပြီးတယ်။သူတွန့်တက်ပြီဆိုပြီးသွားတာ
သိလိုက်ပြီ။တပတ်တစ်ခါကနေ နှစ်ရက်ခြားသုံးရက်ခြားကိုင်တွယ်
ပြီးဖျော်ဖြေဖြစ်လာတယ်။ကျနော်ကဒီဇင်ဘာမှာကျောင်းကို
လုံးဝမသွားတော့ဘူးလေ။အဲ့တော့တွေ့ဖြစ်တာပေါ့။သူကျောင်းသွားဖို့
အိမ်ကိုဝင်လာရင် အလစ်စောင့်ပြီး အဖုတ်နှိုက်နို့နှိုက် အချိန်မရရင်
နှုတ်ခမ်းတော့နမ်းကြတာပေါ့။သူ ကျနော့်ဆီလာအိပ်ပြီဆို ပင်တီကို
အမြဲချွတ်လာခိုင်းတယ်။ဘော်လီချိတ်ကိုဖြုတ်အကျီလှန်တင်ပြီး
နို့စို့တယ်။ထဘီလေးလှန်တင်ပြီး အဖုတ်လေးကိုစုပ်ယက်ပေးတယ်တဲ့
အဆင့်အထိတက်နိုင်ခဲ့တယ်။သူ့ကိုတော့လီးမစုပ်ခိုင်းသေးဘူး။
တစ်ရက်ကျနော်အိပ်နေတုန်း ပုဆိုးလှန်ပြီးလီးကုန်းစုပ်ပေးနေတယ်။
ကျနော်လည်းအဲ့နေ့မတိုင်ခင်ညက စာမေးပွဲကြောင့်ပင်ပမ်းပြီး
ဆောင်းတွင်းနေ့လည်ပိုင်း အိမ်ပေါ်မှာပူပူနဲ့အိပ်နေတာ။အိမ်မက်လိုလို
ဘာလိုလိုနဲ့ဗျ။လီးကမတရားတောင်ပြီးတဇတ်ဇတ်တုန်လာတယ်။ကျနော့်နိုးလာတော့ယွန်းက ကျနော့်ပေါင်ကြားမှာ မျက်နှာအပ်ပြီး
သေချာစုပ်ပေးနေတာ။ဖြည်းဖြည်းလေးဆိုပေမယ့်အရမ်း
ကောင်းတယ်ဗျာ။တိမ်ပေါ်ရောက်သွားသလိုပါပဲ။
"အင်းးးရှီးးအူးးးကောင်းလိုက်တာယွန်းရယ်
ဘယ်တုန်းကရောက်နေတာလဲ အီးး''
"ပြွတ်ပြွတ် ပြွတ် ပလွတ် ''
"ရောက်တာကြာပြီ ကောင်းလားကိုကို''
"အင်းကောင်းတယ် အရမ်းကောင်းတယ် ရှီးးး ''
လီးဒစ်ကိုငုံပြီးချိုချဉ်စုပ်သလိုစုပ်တယ်။လျှာနဲ့ပတ်ပြီးယက်တယ်။
လီးချောင်းကိုယက်ပြီးဘောကိုပါတဘောက်ဘောက်နဲ့စုပ်တယ်။
"အားးးမရတော့ဘူးး ယွန်းးရှီးးရှီးးးးဖယ်ဖယ် ယွန်း ဖယ် အားးးး
ယွန်း ထွက် ထွက် ထွက်ကုန်ပြီ အူး အီးးးဟားးးး''
စာမေးပွဲရှိလို့ တစ်ပတ်လောက် ဂွင်းလည်းမထုဖြစ်တော့ လရည်
စုထားသလိုဖြစ်ပြီး ယွန်းပါးစပ်ထဲငေါက်ကနဲ ငေါက်ကနဲပန်းတာ။
ယွန်းမျိုချပေမယ့် သူ့ပါးစပ်ထဲကလျှံကျလာတယ်။ကျလာတဲ့လရည်
တွေလည်းအလွတ်မပေး။လီးပေါ်စီးကျနေတော့ လီးတစ်ချောင်းလုံး
လိုက်ယက်ပေးတယ်။ဘောတွေလည်းစုပ်ပေးတယ်။ဒီကောင်မလေး
ဘယ်ကဘယ်လိုတက်လာပါလိမ့်။ကျနော်တောင်သူ့ကိုလီးစုပ်ဖို့
သင်ပေးမယ်လို့ကြံထားတုန်းရှိသေးတယ်။သူကတတ်မြောက်နေပြီ။
ပထမဆုံးဆိုပေမယ့်တော်တော်လေးကျွမ်းကျင်နေပြီ။ယွန်းက
ကျနော့်လီးပျော့ကျသွားတဲ့အထိစုပ်ကာသန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးသည်။
ကျနော်ပေါ်တွားသွားကာတက်လာပြီးနှုတ်ခမ်းကိုနမ်းသည်။
ညှီစို့စို့နဲ့ကျနော့်လရည်နံ့ရလို့ တချက်ပျို့မလိုဖြစ်သွားပေမယ့်
ယွန်းတောင်မရွံမရှာမျိုချသေးတာပဲ ငါ့လရည်နံ့ပဲဘာဖြစ်လဲဆိုပြီး
ယွန်းရဲ့အနမ်းပြင်းပြင်းတွေကိုတုန့်ပြန်လိုက်တယ်။
"ကိုကို ယွန်းစုပ်ပေးတာ ကောင်းလားဟင်''
"အင်း အရမ်းကောင်းတယ် ''
"ကြိုက်လား''
"ကြိုက်တာပေါ့ နောက်နေ့လည်းစုပ်ပေးနော်''
"အွန်း ကိုကို လီးနဲ့လဥကြီးကစုပ်လို့ကောင်းတယ် စုပ်မှာ စုပ်အုန်းမှာ''
"ဒါနဲ့ ယွန်းကဘယ်ကဘယ်လိုလီးစုပ်တက်တာလဲ ကိုကိုတောင်
သင်ပေးမလို့စဉ်းစားနေတာ''
"ဟိဟိ အာ့ အောစာအုပ်ဖတ်လို့သိတာကိုကိုရ ''
"ဟင် အောစာအုပ်ကိုယွန်းကဘယ်ကရလဲသူငယ်ချင်းတွေဆီကလား''
"ဘယ်ကလာ ကိုကိုကလဲ ဖွားလေးဆီကရတာ''
"ဟင် ဖွားလေးဆီက''
"ဟုတ်တယ်''
"ဘယ်လို''
"ဒီလို ဖွားလေးက ယွန်းတို့အတန်းချုပ်ပြီးတော့ ဒုကျောင်းအုပ်လေ
ကိုကိုကလည်း ဖွားလေးကကျောင်းသားတွေဆီကသိမ်းထားတာ''
"ဟင် ဟုတ်လား ကိုကိုတော့မတွေ့ပါဘူး''
" ကျောင်းမှာသိမ်းတာလေကိုကိုကလည်း ရုံးခန်းထဲမှာ ဖွားလေးရဲ့
ဘီရိုရှိတယ် အဲ့မှာသိမ်းတာ ယွန်းလည်းဖွားလေးဖိုင်တစ်ခုယူခိုင်းလို့
ရှာရင်းတွေ့တာ ကိုကိုရ ဖွားလေးက ယွန်းကိုသော့ပေးပေးထားတော့
ယူယူဖတ်နေတာပေါ့ ဟိဟိ ''
"ဟာ အာ့များ ကိုကိုကျတော့ပေးမဖတ်ဘူး''
"ယွန်းလည်း အဲ့စာအုပ်တွေတွေ့တာ တစ်ပတ်ပဲရှိသေးတယ်ကိုကိုရ''
"အော် အာ့ဆို ကိုကိုတို့စာမေးပွဲစတဲ့နေ့ကပေါ့''
"အင်းဟုတ်တယ် တနလ်ာနေ့က''
"ခုရောပါလာသေးလား''
"အင်းပါတယ် မနေ့ကယူထားတဲ့စာအုပ်ရှိသေးတယ် မနေ့က
အဲ့စာအုပ်ဖတ်ပြီး အဲ့ထဲကအတိုင်းခုနကစုပ်ကြည့်လိုက်တာ
ကိုကိုကြိုက်တယ်ဆိုတော့ ယွန်းပျော်လိုက်တာ ယွန်းကကိုကို မကြိုက်မှာစိုးနေတာ''
"ချစ်လိုက်တာယွန်းရယ် ကိုကို့ကိုအဲ့လောက်ချစ်လား''
"ချစ်တာပေါ့ကိုကိုရ ပိုတောင်ပိုသေးတယ်''
"ကိုကိုလည်းယွန်းကိုချစ်တယ် ကိုကိုနဲ့ယွန်း တစ်သက်လုံးချစ်သွား
ကြမယ်နော်''
"ဟုတ် အခြားသူတွေတော့သိလို့ဖြစ်သေးဘူးနော်ကိုကို''
"အင်း ကိုကိုသိတာပေါ့ယွန်းရယ် ကဲပါ အာ့တွေမစဉ်းစားနဲ့အုန်း
ခု ကိုကိုနဲ့ယွန်းပျော်ပျော်ပဲနေကြတာပေါ့''
"ဟုတ်ကဲ့ကိုကို''
"ကိုကို့ကို အဲ့စာအုပ်လေးပေးဖတ်အုန်းလေ''
"ပြီးမှယူပေးမယ်ခုတော့ ယွန်းကိုနမ်းပေးအုန်း''
"နမ်းပေးမှာပေါ့ ''
"တစ်ကိုယ်လုံးနော် ကိုကို ခိခိ''
"နမ်းမှာ တစ်ကိုယ်လုံးနမ်းမှာ''
"အဖုတ်လေးရော''
"နမ်းမှာ''
"ရေမဆေးရသေးဘူးနော် ကျောင်းမှာ ရှူးပေါက်ပြီးမဆေးရသေးဘူး''
"မဆေးလည်းနမ်းမယ်ကွာ''
"အာ့ဆိုလည်းနမ်းပေး ယွန်းအဖုတ်လေးက ကိုကို့လျှာကြီးကို
လွမ်းနေပြီ ဟိဟိ''
"ကိုကိုကလည်းတစ်ပတ်လောက်ငတ်နေတာနော် ယက်ပစ်မှာ''
ကျနော်နဲ့ယွန်း ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းဖြစ်ပြီးကတည်းက တစ်ယောက်နဲ့
တစ်ယောက်မရှက်ကြတော့ပါ။မမြင်ဖူးတဲ့နေရာလည်းမရှိသလောက်
ပါပဲ။မလိုးရသေးတာပဲရှိတယ်။ကျန်တာတွေကတော့ အားလုံး
တစ်ကယ့်ချစ်သူရည်းစားလင်မယားတွေလိုပါပဲ။
"ပြွတ်ပြွတ် ပြု ပလွတ် ပလပ်ပလပ် ပလပ်ပလပ် ''
"အ ကိုကို အင်းးးယက် ယက် အီးးးး အစိလေးကိုစုပ် ရှီးးးးးး''
တစ်နေ့ကုန်ချွေးအောင်းထားတဲ့ယွန်းစပ်ပတ်နံ့လေးကသိပ်မပြင်းပါ။
ကျနော့်စိတ်ကိုပိုကြွစေသေးသည်။ပါးစပ်ထဲစပ်ပတ်လေးငုံပြီး
တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပလိုက်သည်။ယွန်းက ဖင်လေးအတင်းကော့ပေး
လာပြီး ညီးညူနေသည်။ယက်လေ အရည်ကထွက်လေ ထွက်လေ
ယက်လေနဲ့ ယွန်းပြီးတော့ကျနော့်မျက်နှာကိုစောက်ရည်နဲ့ပန်းတာ
မျက်နှာတစ်ခုလုံးရွဲနေရော။ယွန်းနှစ်ခါပြီးအောင်ယက်ပြီးတော့
ကျနော်လည်းလျှာညောင်း ယွန်းလည်းမျော့နေပြီ။အဝတ်တွေပြန်ဝတ်
ပြီး ဖက်အိပ်လိုက်ကြသည်။ဆောင်းနွေအပူရှိန်ကိုလည်းမမူပါ။
အိုက်လို့ချွေးတွေထွက်နေလည်းဖက်အိပ်နေကြသည်။ကျနော်နိုးလာ
တော့ယွန်းမရှိတော့။အိမ်ပြန်သွားပြီ။ကျနော်လည်း ယွန်း လီးစုပ်ပေး
သွားတာကိုပြန်စဉ်းစားပြီးစားမြုံပြန်ကာနှပ်နေလိုက်သည်။နောက်ပိုင်း
တော့ ကျနော်နဲ့ယွန်း သူလည်းစာတွေကျက်လာရ ကျနော်လည်း
စာတွေပိုလုပ်ရလို့ သိပ်မတွေ့ဖြစ်ကြဘူးဗျ။တွေ့ရရင်လည်းခဏသာ
မို့ နမ်းရုံလောက်သာတတ်နိုင်ခဲ့သည်။စုပ်ဖို့ယက်ဖို့တောင် ဖွားလေး
အလစ်မှာ ယွန်းကလီးငုံစုပ်ရုံ ကျနော်က အဖုတ်လေးနှစ်ခါလောက်
ယက်ရုံလောက်ပဲလုပ်လိုက်ရသည်။သူကကိုးတန်းဆိုတော့ စာမေးပွဲ
အရင်ဖြေရတယ်။စာမေးပွဲပြီးတော့ သူ့အမေနေမကောင်းလို့
ဆေးရုံတက်ရတာနဲ့ သွားပြုစုရ ရွာလိုက်သွားရနဲ့ရှုပ်နေလို့မတွေ့ဖြစ်။
ကျနော်လည်းငတ်တော့တာပေါ့။ဒါပေမယ့်ကျနော်နဲ့ယွန်းရဲ့အချစ်
ဇာတ်လမ်းကဒီလောက်နဲ့အပြီးမသတ်ဘူးဗျ။ကျနော်ဆယ်တန်းဖြေပြီး
တော့ အိမ်မှာမှောက်လိုက်လှန်လိုက် သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ဂိမ်းဆော့
လိုက်နဲ့ဖြတ်သန်းလာခဲ့တယ်။တစ်ဦးတည်းသောသားဆိုတော့
အဖေနဲ့အမေက ဘာမှမခိုင်းဘူးဗျ။ခိုင်းရအောင်လည်းသူတို့အလုပ်
တွေက ကျနော်မလုပ်ပေးနိုင် နားမလည်သေးတာလည်းပါတော့
ကျနော် ဝေလေလေပေါ့။ယွန်းကိုလွမ်းတဲ့စိတ်လေးကြောင့်လည်း
ကျနော်ဝေလေလေဖြစ်နေတာပေါ့ဒါပေမယ့်လည်းသက်ြန်အထိပါပဲ။
သက်ြန်ပြီးတော့ ဦးလေးတွေက ကျနော့်ကို သူတို့ကျုရှင်တွေမှာ
ဂိုက်လိုက်လုပ်ခိုင်းတယ်။ကျနော့်အခြေအနေကိုလည်းသိနေလို့
ကျနော့်ဂိုက်လုပ်ခိုင်းတာဗျ။စာမေးပွဲဖြေပြီးကတည်းက သုံးဘာသာ
ကျိန်းသေတယ်လို့တောင်ပြောထားကြတာလေ။အစပိုင်းတော့
ကျနော်က မျက်နှာပြောင်မို့ အမေတို့ရော အဖိုးအဖွားနဲ့ဆရာမတွေ
ကပါဖြစ်ပါ့မလားလို့ဦးလေးတွေကိုပြောသေးတယ်။ဦးလေးတွေက
ဒီကောင်လတ်လျားလတ်လျားနဲ့ပျက်စီးမယ် စာသင်ခိုင်းတာသူလည်း
ကုသိုလ်ရတယ်။ ပျက်လည်းမပျက်စီးတော့ဘူးဆိုပြီးပြောပြီးအစမ်း
သင်ခိုင်းတယ်။ကျနော်လည်းအလကားနေမယ့်တူတူ ကုသိုလ်လည်းရ
ပိုက်ဆံလည်းရ ယွန်းကိုလည်းအလွမ်းပြေဆိုပြီးသင်ဖြစ်တယ်။
ကျောင်းသားတွေက ကျနော်သင်တဲ့အချိန်ဆို ပျော်ကြပြီး စာတောင်ပိုလုပ်ကြလို့ ကျနော့်ကိုအသိအမှတ်ပြုပြီး
စာသင်ဖို့ခွင့်ပြုကြတယ်ဆိုပါတော့ဗျာ။ဆရာဂျိုကာဆိုပြီး နာမည်
ရလာတယ်ပေါ့ဗျာ။ကျနော်ကဦးလေးတွေလို ခပ်တည်တည်ကြီး
မနေဘဲ စနောက်ပြောင်ပြီး သင်ပေးတယ်။စာအရင်ရတဲ့သူကိုမုန့်ဝိုင်း
ဝယ်ကျွေးကြေးတွေဘာတွေလုပ် ဟာသတွေပြောပြီး စာသင်တာ။
အဂ်လိပ်နဲ့သခ်ျာကိုအဓိကသင်ရတယ်။ဘိုင်အိုဆို စာဝိုင်းကျက်
ပုံဆွဲပြပေးရတယ်။စာတွေလည်းစစ်ပေးရတယ်။ယွန်းကိုလွမ်းတဲ့စိတ်
လေးနည်းနည်းတော့သက်သာပေမယ့် သတိတော့ရမြဲရဆဲပါပဲ။
သူ့နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေး ဖြူဖွေးဥပြီးအိစက်နေတဲ့နို့လုံးလုံးလေး
အဖုတ်ဝိုင်းဝိုင်းဖောင်းဖောင်းလေးတို့ကိုလည်းသတိရတယ်။
သတိရပေမယ့် သူကသူ့အမေနေမကောင်းလို့ ပြုစုနေရတော့
ပြန်မလာနိုင်သေး။သူဆယ်တန်းတက်ဖို့က နောက်လဝက်ဆိုပဲတက်ရ
တော့မယ်။ခုထိဆယ်တန်းစာကိုစလုံးရေမစရသေး။မကြာပါဘူး။
ကျနော်သတိရပြီးတွေးနေတုန်းယွန်းပြန်ရောက်လာတယ်။
ကျနော် ကျူရှင်သွားဖို့ရေချိုးပြီးအဝတ်လဲနေတုန်းနောက်ကနေ
ကျနော့်ကိုလာဖက်တယ်။
"လွမ်းလိုက်တာကိုကိုရယ်''
"ဟင် ယွန်း ယွန်းလေးပြန်လာပြီ''
ကျနော်ဝမ်းသာပြီးကိုယ်လုံးကိုချက်ချင်းလှည့်ကာယွန်းကိုဖက်လိုက်
သည်။
"အွန်းးး ကိုကို''
"ဒေါ်လေးရော နေကောင်းပြီလား''
"အင်း ကိုကို သက်သာပြီ ခုမမကြီးလည်းပြန်ရောက်လာလို့ ယွန်းကို
ကျူရှင်တက်ရအောင်ဆိုပြီးလွှတ်လိုက်တာ ''
"တစ်ယောက်တည်းလာတာလား ယွန်းလေးပိန်တောင်ပိန်သွားတယ်''
"ဟုတ်ဘူး အောက်ထပ်မှာ အမေလည်းပါလာတယ် ကိုကို့အိမ်ကို
အရင်ဝင်လာတာ ကြီးကြီးအိမ်ပြီးမှသွားကြမှာ ပိန်တာတော့
နည်းနည်းပိန်သွားတယ်''
"ဒါနဲ့ ကျူရှင်က ဘယ်မှာတက်မှာလဲ''
"ကိုကိုသင်နေတဲ့ကျူရှင်မှာလေ ကိုကိုကျူရှင်သင်နေတယ်ဆို''
"ဂိုက်လုပ်ပေးနေတာပါယွန်းရ ဦးလေးတို့ကသင်ခိုင်းလို့ ကိုကိုလည်း
ပျင်းတာနဲ့ ဝင်သင်ပေးနေတာ မုန့်ဖိုးလေးဘာလေးရတာပေါ့''
"အာ့လည်းပါတယ် ယွန်းကသူများထက်စာတွေနောက်ကျနေပြီလေ
ခုနကအမေနဲ့မေလေးတို့ပြောနေရင်း ယွန်းကို ကိုကိုနဲ့သင်ဖို့တိုင်ပင်
နေကြတယ် မေလေးက သမီးကိုကို ကိုသင်ခိုင်းတဲ့ ဦးလေးတို့ဆို သူတို့ကအချိန်တွေပြည့်နေလောက်မှာတဲ့''
"ကိုကိုသင်ပေးရမယ်ပေါ့ ''
"အင်းပေါ့ ဘာလဲ ကိုကိုကယွန်းကိုမသင်ပေးချင်ဘူးလား''
"ဟုတ်ပါဘူးကွ ကိုကိုနဲ့ပဲသင်လို့ပြောမလို့ ကိုကိုက ကိုယ်ဖိရင်ဖိသင်
ပေးမှာလို့ ဟားဟား ''
"ဟွန့် နှာဘူးရီး''
"ဟားးး ချစ်လို့ပါယွန်းလေးရာ ဘာလဲ မချစ်ရဘူးလား''
"ချစ်ပါရှင် ချစ်ပါ ဒါပေမယ့် ယွန်းကိုစာသင်ရင် ဦးဦးတို့လို
 မဆူမငေါက်ရဘူးနော် ''
"ငေါက်ပါဘူး ကိုကိုကအချစ်ပဲကြမ်းမှာ ''
"ႁပြတ္ႁပြတ္ႁပြတ္ ''
"အင့် ကို အုအု''
မတွေ့ရတာ၂လလောက်ကြာပြီဆိုတော့ ချစ်စိတ်လွမ်းစိတ်လေးတွေ
ဖိတ်လျှံလာပြီး ယွန်းခါးလေးကိုဖက် နှုတ်ခမ်းလေးကိုစုပ်နမ်းလိုက်
သည်။ယွန်းကကျနော့်ဂုတ်ကိုဖက်ကာအနမ်းကိုတုန့်ပြန်လာသည်။
ခပ်မြှင်းမြှင်းလေးနဲ့ရှည်ကြာကြာလေးစုပ်နမ်းကာနှုတ်ခမ်းလေး
ကိုလွှတ်ပေးလိုက်သည်။နှစ်ယောက်သားရင်မောစွာကြည့်နေကြရင်း
နှုတ်ခမ်းခြင်းပြန်ထိကပ်သွားပြန်သည်။
"ချစ်တယ်ယွန်းရယ် ''
"ယွန်းလည်းကိုကို့ကိုချစ်တယ်''
"ပြွတ်ပလွတ် ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် ပလပ်ပလပ်ပလပ်ပြွတ် ''
"သားရေ သား ယွန်းယွန်း''
"ဗျာ အမေ ''
"ရှင် မေလေး''
ကျနော်နဲ့ယွန်း အမေ့အော်သံကြားလို့ လူခြင်းခွာပြီး ကျနော်ကအကျီ
ဝတ် ယွန်းကအဝတ်တွေပြန်သပ်ချကာ အိပ်ယာပေါ်ကအဝတ်တွေ
စောင်တွေကိုခေါက်နေသလိုလုပ်လိုက်သည်။
"ဒီမောင်နှမ ဘာတွေ စကားကောင်းနေတုန်း ဟော့ သားကလည်း
အမေပြောတယ် အခန်းထဲ သန့်သန့်ရှင်းရှင်းနေဆို ညီမလေးက
သိမ်းဆည်းနေရပြီ ''
"ရပါတယ်မေလေးရ ကိုကိုနဲ့စကားပြောရင်း သမီးလုပ်ပေးနေတာပါ''
"သမီးလေးကလိမ္မာပါ့ သား ယွန်းယွန်းကို သား ဂိုက်လုပ်ပေးလိုက်
သား ညီမလေးက သူများထက်စာတွေနောက်ကျနေပြီ သားဦးလေး
တွေကလည်း အချိန်တွေပြည့်နေမှာ သား သင်ပေးလိုက်ပါကွာ''
"ခုပဲ အာ့ပြောနေတာအမေရ သား ယွန်းယွန်းကိုသင်ပေးမှာပါ
ခုတောင် ကျူရှင်သွားရင် တစ်ခါတည်းခေါ်သွားမလားစဉ်းစားနေတာ
တစ်ခါတည်းအပ်ပေးမလို့လေ''
"နေပါအုန်းသားရဲ့ ယွန်းလေး နှစ်ရက်လောက်နားပါစေအုန်း
သူ့ခမျာ မအေနေမကောင်းလို့ပြုစုနေရရှာတာ သူလည်းပိန်ပြီး
အားပြတ်နေပြီ။နားပါစေအုန်း သား လိုအပ်တဲ့စာအုပ်တွေပဲအရင်
ဝယ်ပေးထားလိုက်ပေါ့ ကဲ လာကြလာကြ အောက်မှာမိငယ်နဲ့အကြီးမ
သားကို စကားပြောဖို့စောင့်နေတယ်''
"ဟုတ် အမေ''
"ဟုတ် မေလေး''
ကျနော်တို့ အမေ အခန်းထဲကထွက်သွားတော့မှ ဟူးဆို သက်ပြင်းချ
ကြပြီး တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ကြည့်ကာရီလိုက်ကြသည်။
ကံကောင်းလို့မိတော့မလို့လေ။ဟန်ဆောင်ကောင်းပြီး နားပါးလို့။
နို့မို့ဆို ကျနော်တို့တည်ဆောက်ထားတဲ့အချစ်အိမ်လေးပျက်စီး
သွားမှာ။အောက်ထပ်ကိုဆင်းပြီး ဒေါ်လေးငယ်နဲ့မမကြီးတို့ကို
နှုတ်ဆက်ကာယွန်းကျူရှင်တက်ဖို့ ကျနော်ဂိုက်လုပ်ဖို့ကိစ္စတွေပြောကြ
သည်။ကျနော်ကျူရှင်ချိန်နီးတော့ ဆိုင်ကယ်နဲ့ကျူရှင်ကိုသွားသည်။
အမေတို့ကတော့ စကားကောင်းနေကြပြီးကျန်ရစ်ခဲ့သည်။မသွားခင်
ယွန်းကိုအိမ်အပြင်ခေါ်ပြီးနှုတ်ဆက်အနမ်းလေးနမ်းလိုက်သေးသည်။
ဒီလိုနဲ့ ယွန်းနဲ့ကျနော့်ရဲ့အချစ်ဇာတ်လမ်းလေး ခြောက်သွေ့နေရာက
နေ ပြန်လည်စိုပြေလာတယ်ပေါ့ဗျာ။ကျူရှင်မှာလည်းဆရာ ဆရာမ
တွေ ဦးလေးတွေကသင် ကျနော်ကလည်း အိမ်မှာထပ်သင်တော့
ယွန်း သူများတွေနဲ့တန်းတူပြန်လိုက်လာနိုင်တယ်။မနှစ်ကလိုတော့
ခဏခဏ စုပ်လိုက်ယက်လိုက်မလုပ်နိုင်ပေမယ့် စိတ်ထလာကြရင်
လုပ်ပေးဖြစ်ကြတယ်။သူ့ကိုလည်းကျနော့်တုန်းကလိုပဲ အချိန်ဇယား
နဲ့စာလုပ်ဖို့ လုပ်ပေးပြီးသင်ရတာပေါ့။ဦးလေးတွေလိုတော့မတင်းကြပ်
ဘူးဗျ။သူကအရမ်းဖိအားပေးလို့မရဘူး။ကျနော်လောက်ဉာဏ်
မကောင်းပေမယ့် ကျက်အားတော့ကောင်းတယ်ဗျ။သူကကြီးကြီး
အိမ်မှာနေတာဆိုတော့ကျနော်လည်းလိုက်နေပြီးအနီးကပ်ကိုသင်ပေး
ဖြစ်တာပေါ့။ကြီးကြီးကတော့သူ့ဆိုင်နဲ့သူအလုပ်ရှုပ်နေလို့ကျနော်တို့ကို
ဂရုမစိုက်နိုင်ပါဘူးဗျာ။ကျနော်တို့အပေါ်ထပ်ကို တစ်ခါတစ်လေက
လွဲပြီးမလာ။ စာသင်တာအနှောက်အယှက်ဖြစ်မှာစိုးလို့တဲ့လေ။အဲ့တော့ကျနော်တို့ပိုလွတ်လပ်တာပေါ့ဗျာ။အပေါ်ထပ်မှာကျနော်နဲ့
ယွန်း စာသင်ရင်း နမ်းကြစုပ်ကြယက်ကြတာသူမသိဘူးဗျ။
ဆယ်တန်းအောင်စာရင်းထွက်တော့ကျနော်သုံးဘာသာဂုဏ်ထူးပါ
တယ်။အခြားဘာသာတွေလည်းဂုဏ်ထူးမှတ်နား ကပ်ပြုတ်တော့
အမှတ်ပေါင်းက အလန်းကြီး။ဦးလေးတွေကတော့သူတို့မှန်းတဲ့တိုင်း
ဖြစ်လာလို့ ဝမ်းသာကြသလိုအားလုံးကလည်းဆုဝိုင်းချကြတယ်။အဖေကလည်း ကျနော်လိုချင်နေတဲ့စူပါဖို့လ်ဆိုင်ကယ်ကြီး
ဝယ်ပေးတယ်။ကျူရှင်မှာလည်းနာမည်ကြီးပေါ့ဗျာ။စူပါဖို့လ်ကြီးနဲ့
ဆရာဂျိုကာ လန်းတယ်ဆိုကြီးပဲ။ကျနော့်ဆိုင်ကယ်နောက်မှာ
အမြဲပါလာတဲ့သူကတော့ ကျနော့်ချစ်သူ ယွန်းလေးပေါ့ဗျာ။
ယွန်းကိုကျောင်းရော ကျူရှင်ပါအကြိုအပို့လုပ်ပေးရတော့ ကျနော့်
စူပါဖို့လ်နောက်ကယွန်းလေးပါတာမဆန်းပါဘူး။ကျနော်တို့ကို
မောင်နှမဆိုတာသိပေမယ့် ကျနော်တို့ကတော့ ချစ်သူတွေဆိုတာ
ဘယ်သူမှမသိကြဘူးလေ။ယွန်းကချစ်မွှေးပါပြီးဘဲကြည်တယ်။
သူတို့ကျောင်းမှာ ယွန်းကအလှပန်းလေးတစ်ပွင့်ပေါ့ဗျာ။စာပေးခံရ
ရည်းစားစကားအပြောခံရနဲ့ဗျ။ကျူရှင်မှာတော့ကျနော့်ညီမမှန်း
သူတို့ဆရာ့တူမမှန်းသိနေကြလို့မစရဲကြ။ယွန်းကလည်းစိတ်မဝင်စား။
သူချစ်တဲ့အချစ်ဦးကိုကို ကျနော်ကသူ့နားမှာကျောင်းတက်ချိန်ကလွဲ
ပြီးတစ်ချိန်လုံးရှိနေတာလေ။သူစာပေးခံရတိုင်း ကျနော့်ကိုပြောတယ်
ပြတယ်။ကျနော့်နဲ့တူတူဖတ်ပြီး တူတူရီကြတယ်။ထွက်ပေါက်လေး
ပေါ့ဗျာ။နောက်ပြီးယွန်းက စာတွေကျက်ရလို့ပူထူပြီဆို ထွက်ပေါက်
ရှာတယ်။ဘာလုပ်လဲဆို ကျနော့်ကိုလာဆွပြီး လီးစုပ်ပါလေရော။
"အာ ယွန်းလေး ဒီတစ်ပုဒ်ရအောင်ကျက်အုန်းလေကွာ အူးးးရှီးးးး''
"ကျက်တော့ဘူး ပူထူနေပြီ ရေခဲချောင်းစားအုန်းမယ်''
"ကဲ စားစား အဲ့ စုပ်စုပ် ကောင်းတာကွာ ''
"ပြွတ်ပြွတ် အွတ် အု ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် ပလွပ်ပြွတ်ပြွတ်''
"တော်ပြီကွာ ယွန်းလေး ဟိတ် အပေါ်တက် ကိုကိုအလှည့်''
"အင်း ယက်ပေး ယွန်းလည်းအယက်ခံချင်နေပြီ''
အဲ့လို ကျနော်နဲ့ယွန်း ညဘက်စာလုပ်ရင်း ထူပူပြီဆို စုပ်ကြယက်ကြနဲ့
လိုးတဲ့အဆင့်ကိုရောက်လာတယ်။စုပ်ကြယက်ကြတဲ့အဆင့်လေးနဲ့
တန့်ထားခဲ့တာ အကြောင်းရှိတယ်ဗျ။
ကျနော် ယွန်းကိုလိုးချင်နေတာ တစ်ပိုင်းကိုသေလို့။ဒါပေမယ့်
လိုးလိုက်လို့ဗိုက်ကြီးသွားရင် ကွိုင်လေ။နောက်တော့ သူငယ်ချင်း
တစ်ယောက်က သူ့ဆော်ကို ကိုင်ပြီးရင် easy to တိုက်တယ်လို့
ပြောတယ်။အဲ့ကောင်ပြောတာနဲ့ကျနော်လည်း easy toကို လူမသိ
သူမသိဝယ်ရတယ်။ ဝယ်ပြီးလို့ လိုးဖို့ကျတော့လည်း အခြေအနေက
မပေးဘူးဗျ။ကျနော်ကလည်းကျူရှင်မှာဂိုက်လုပ်ရ ယွန်းကလည်း
ကျောင်းနဲ့ကျူရှင် စာတွေကြားပတ်ချာလည်နေတော့သူ့ကို
သနားတာနဲ့ကျနော်လည်း ဖြစ်ချင်တာလေးကိုလက်လျော့
ထားလိုက်တယ်။ဆေးကဒ်လေးကိုသိမ်းထားလိုက်တယ်။
ကြုံလာရင်သုံးဖို့တော့ အမြဲဆောင်ထားလိုက်တယ်။အခွင့်အရေးကို
စောင့်နေတဲ့ကျနော့်အတွက် အခွင့်အရေးကရလာပါတယ်။အဲ့နေ့က
နှစ်ဝက်အစမ်းစာမေးပွဲဖြေပြီးတဲ့နေ့။ကြီးကြီးက သူ့သူငယ်ချင်းဆုံး
လို့ ညအိပ်သွားကူလုပ်ပေးနေတယ်။စာမေးပွဲပြီးထားတော့ သူနဲ့ကျူရှင်ကသင်ထားတဲ့စာတွေပဲ ပြန်နွေးပြီး စောစောနားခိုင်း
လိုက်တာပေါ့။ကျနော် သေးပေါက်ဖို့အောက်ဆင်းလာတော့ သူပါလိုက်လာတယ်။သေးပေါက်ကြပြီးအပေါ်ပြန်တက်တော့ သူက ကျနော့်လက်မောင်းကိုဖက်တွယ်ပြီးလိုက်လာတယ်။ကျနော့်ကို သူခေါ်လိုက်တဲ့စကားတစ်ခွန်းက သူနဲ့ကျနော် သာမန် စုပ်ယက်ပြီး
ကိုယ်လက်ဖျော်ဖြေနေရာကနေနောက်တစ်ဆင့်ကိုစတင်စေတယ်ဗျ။
"ယောကျာ်း ဒီညကြီးကြီး မရှိဘူး မိန်းမနဲ့အတူအိပ်နော်''
"ဟင် ယွန်း ယွန်းလေး ကိုကို့ကို ဘယ်လိုခေါ်လိုက်တယ်''
"ယောကျာ်းလေ ဘာလဲခေါ်ရဘူးလား''
"ဟုတ်ပါဘူးကွာ ပြန်ခေါ်ကြည့် ပြန်ခေါ်ကြည့် ''
"ယောကျာ်း ဟိဟိ''
"ဗျာ မိန်းမရေ လာ အိပ်စို့''
"အို့ ကိုကို''
ကျနော် ယွန်းကိုယ်လုံးလေးကိုပွေ့ချီကာ သူ့အိပ်ခန်းလေးကို
ခြေလှမ်းကျဲကြီးတွေကိုသွားတယ်။သူပြောမှ ကြီးကြီးအိမ်မှာမရှိတာ
သတိရပြီး အကွက်ပဲဟဆိုပြီး အခွင့်အရေးကိုလက်တွေ့
အသုံးချလိုက်တယ်။ယွန်းကိုအိပ်ယာခင်းလေးပေါ်အသာချပေးပြီး
ယွန်းပေါ် ချစ်စိတ်အပြည့်နဲ့အုပ်မိုးကာကြည့်နေလိုက်သည်။
"ယွန်းလေး''
"ရှင်''
"ချစ်တယ်ကွာ''
"ယွန်းလည်းချစ်တယ်''
"ဒီညက ကိုကိုနဲ့ယွန်းတို့ရဲ့မဂ်လာဦးညပဲ''
"ဟုတ်ကိုကို''
"ကိုကို့ကို ယွန်းရဲ့အပျိုစင်ပန်းလေး ပေးခူးမှာလား''
"အင်းး ယွန်းကကိုကို့အတွက်ပါ ကိုကို့ကိုချစ်တယ်''
"ကိုကိုလည်းချစ်တယ်ကွာ''
ကျနော် ယွန်းနှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကိုကုန်းစုပ်လိုက်သည်။အခွင့်အရေး
ကိုစောင့်နေရတာကြာပြီ။ရမယ့်ရတော့လည်း အေးအေးဆေးဆေး
သက်သက်သာသာပဲ ဘာမှအားမထုတ်လိုက်ရဘူး။ကျနော်ရော
ယွန်းပါ အတွေ့အကြုံမရှိသေးတဲ့ လိုးတဲ့ကိစ္စကိုလုပ်ကြရတော့မည်။
ယွန်းနှုတ်ခမ်းလေးကိုအချိန်တော်တော်ကြာစုပ်ရင်းနို့လေးတွေကို
နယ်ပေးသည်။ညနေကတည်းက အတွင်းခံတွေမဝတ်ထားတဲ့ယွန်းကို
အဝတ်ချွတ်ရတာမြန်သည်။ခဏအတွင်းနှစ်ယောက်စလုံး
ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်သွားကြသည်။ယွန်းပေါင်တံလေးကိုကိုင်ကာအပေါ်
သို့အသာလေးပင့်တင်လိုက်သည်။စိတ်ထနေလို့ထင်တယ် ။ယွန်းအဖုတ်လေးကအရည်လေးတွေစို့နေသည်။စည်းခုံပေါ်ကအမွှေး
စုစုလေးကိုတစ်ချက်နမ်း အဖုတ်လေးကို ကစ်ပေးကာလျှာနဲ့ပင့်ယက်
လိုက်သည်။အခါတိုင်းလည်းယက်ခံနေရပေမယ့် ဒီညကအလိုးခံရ
တော့မှာဆိုတဲ့စိတ်ကြောင့်ထင်တယ် ယွန်းအဖုတ်မှာအရည်တွေ
ပိုရျွှဲနေတယ်။ထွက်သမျှအရည်ကိုကျနော်လည်းထိုးယက်ကာ
မျိုချပစ်ပြီးအစိလေးကိုကစားပေးတော့ယွန်းထွန့်ထွန့်လူးနေသည်။
"အဟင့် ကိုကို အင်းးးး ရှီးးးးကိုကို ကောင်းလိုက်တာ အီးးး''
နှစ်ခါလောက်ခါးလေးကော့ကော့တက်လာဆတ်ခနဲ ဆတ်ခနဲဖြစ်သွား
တော့ ယွန်းပြီးပြီဆိုတာသိလိုက်သည်။ကျနော်ကုန်းထပြီးယွန်း
ပေါင်ကြားမှာဒူးထောက်လိုက်သည်။မာတောင်ပြူးတစ်နေတဲ့ကျနော့်
ဒစ်ကို အဖုတ်မြောင်းကြားမှာပွတ်ဆွဲပေးလိုက်သည်။မထိဘူးတဲ့
အရသာဆိုတော့နှစ်ယောက်စလုံးဖိန်းတိန်းရှိန်းတိန်ဖြစ်လာကြသည်။
ဒစ်ခေါင်းနဲ့အစိလေးကိုထိုးပေးတော့ ယွန်းအဖုတ်လေးက အရည်
တွေစိမ့်ကျလာသည်။ကျနော်လည်းဒီလောက်ဆို နှူးနှပ်တာ
ရလောက်ပြီလို့ ထင်မိပြီးအပေါက်ဝလေးမှာဒစ်ကိုတေ့လိုက်သည်။
ယွန်းရဲ့နံဘေးတစ်ဖက်စီမှာလက်ထောက်ထားကတော့လက်လေးက
ကျနော့်လက်ကိုလာကိုင်သည်။
"ဗြစ် ဗြစ်ဗြစ် ''
"အင့် အင့်အင့် အအ ကို ကိုကို နာတယ်''
ယွန်းမျက်နှာလေးမဲ့သွားလို့ ကျနော်ခဏရပ်လိုက်သည်။သူအနာပြေ
လောက်မှတစ်ခါထပ်ထည့်သည်။ထည့်လိုက် ယွန်းမျက်နှာလေးမဲ့ရင်
ရပ်လိုက်နဲ့ဖိသွင်းသည်။အပျိုစင်အဖုတ်မို့သွင်းရတာတော်တော်
ခက်သည်။ကျနော့်ကောင်ကလည်းတုတ်တော့ ပိုဆိုးတာပေါ့ဗျာ။
ယွန်းလေးနာသွားမှာစိုးလို့ ဖြည်းဖြည်းခြင်းပဲသွင်းရသည်။
ဒစ်ခေါင်းဝင်တော့ ကျနော်တော်တော်ချွေးထွက်နေပြီ။ယွန်းလည်း
နာလို့စုတ်တသတ်သတ်နဲ့ဖြစ်နေသည်။
"အီးး ကို ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ် အား ကျွတ်ကျွတ် ကိုကိုနာတယ်''
"ဗလစ်ဗလွတ်ဗြစ်ဗြစ်''
ယွန်းကနာလို့အတင်းညှစ်ထားတော့သွင်းမရ။မျက်လုံးမှိတ်ပြီး
အသက်အောင့်ထားသည်။
"အဟင့် နာတယ် ကိုကို အဟင့် ဟင့် တော်ပြီ အ ကိုကို နာတယ်''
"ယွန်းလေး ကိုကို့ကို ကြည့် စိတ်ကိုလျော့ မညှစ်ထားနဲ့နော် ကိုကို့ကို
ချစ်တယ်မှတ်လား လျော့ထား အသက်ကိုမှန်မှန်ရှူ ''
သိသလောက်မှတ်သလောက်နဲ့ယွန်းကိုပြောရသည်။အဲ့တော့မှ ယွန်း
ကျနော်ပြောသလိုလိုက်လုပ်သည်။ကျနော်လည်းဆက်လုပ်သည်။
"အ ကိုကို ဖြည်းဖြည်း အီးးရှီးးး''
ဖြည်းဖြည်းခြင်းသွင်းလိုက်ရပ်လိုက်နဲ့တော်တော်လေးကြာမှဒစ်ထိပ်ကအမှေးပါးကိုထောက်မိသည်။ဝင်သလောက်ကိုပဲတစ်ချက်ခြင်း
သွင်းထုတ်လုပ်ပေးသည်။အရည်တွေလိုက်လာတော့ နည်းနည်းချောင်
လာပြီးလုပ်လို့ကောင်းလာသည်။ယွန်းနို့လေးတွေကိုစို့ပေးပြီးအာရုံလွှဲ
ကာအောက်ကလှုပ်ရှားသည်။အမှေးပါးထောက်ရုံသွင်းလိုက်
ပြန်ထုတ်လိုက်နဲ့လိုးရင်း အဝနားလီးထုတ်ပြီးခဏရပ်ကာ
ယွန်းနှုတ်ခမ်းလေးကိုစုပ်နမ်းသည်။
"ဟင့် ကိုကို လုပ်လေ ဘာလို့ရပ်နေတာလဲ''
"ယွန်းလေးနာမှာစိုးလို့ပါ ကောင်းလာပြီလား''
"အင်း''
"အာ့ဆိုဆက်လုပ်မယ်နော်''
ယွန်းပုခုံးကြားလက်လျိုပြီးချုပ်ကိုင်ကာလိုးသည်။သုံးလေးချက်
ဆောင့်ပြီးတော့ အမှေးပါးလေးကိုထိုးဖောက်လိုက်တော့သည်။
"ဗြွတ် ဗလစ် ဗြွတ်ဗြစ်ဗြိဗြိ ဖောက် ဘွတ် ဘလွတ်ဒုတ်''
"အွန်းးးအူးးးဝူးးအုအု အီးးး ကိုကို နာလိုက်တာ အဟင့်အဟင့် အား''
"အမှေးပါးပေါက်သွားတာပါယွန်းရ ခဏနေရင်ကောင်းသွားမှာ''
ကျနော်လည်းယွန်းနှုတ်ခမ်းလေးကိုစုပ်ကာမလွှတ်တော့ဘဲဖိဖိပြီး
လိုးလိုက်တော့သည်။ယွန်းနာလို့ တအုအုအော်ပေမယ့် မလွှတ်တော့
အချက်၂၀လောက်ဆက်တိုက်လိုးပေးတော့ ယွန်းငြိမ်သွားပြီး
ဖင်လေးကော့ပေးလာသည်။သူကောင်းလာပြီ။အရည်တွေထပ်လိုက်
လာလို့ အသံဗလံတွေလည်းဆူညံနေပြီ။
"ဗြွတ် ဗလွတ် ဗြွတ်ဖတ်ဖတ်ဖတ်ဖတ်ဖတ်ဖတ်ဖတ်ဖတ်''
"ယွန်းလေး ကောင်းလာပြီလား ''
"အင်းးကိုကို ကောင်းလာပြီ အီးးးရှီးးးကျဉ်တယ် အ အ ကို''
ယွန်းကောင်းလာသလို ကျနော်လည်းကောင်းလာသည်။ကျဉ်းကြပ်
နေတဲ့ယွန်းအဖုတ်လေးကိုလိုးရတာ တထုတ်ထုတ်နဲ့ အီစိမ့်နေသည်။
နှုတ်ခမ်းလေးစုပ်ကာပစ်ပစ်ဆောင့်လိုက် အရှိန်လျော့လိုးကာနို့လေး
တွေကိုစို့ပေးသည်။
"ကိုကို ကိုကို အင်းး ဟင်းးးမြန်မြန်လေး မြန်မြန်လေး အားးးရှီးး
လုပ်လုပ် အင်းးကောင်းတယ် ဆောင့်ဆောင့်''
ယွန်းပြောချင်တာတွေပြောပြီး ခါးလေးကော့ကော့ပေးလာကာ
ခြေတွေကုတ် တစ်ကိုယ်လုံးတစ်ဇတ်ဇတ်တုန်ကာဖင်လေးကော့ကာ
ပြီးသွားသည်။
"အီးးးးဟီးးးကိုကို ကိုကို အငြးးးးပှီးတော့မယြ အားးးးရှီးးးးးး''
"အိုးးးညှစ်တယ်ကွာ အားးး ကိုကိုလည်းပြီးပြီ ပြီးပြီ အားးး''
ကျနော့်လီးကိုအတင်းညှစ်ဆွဲတော့ကျနော်လည်းမခံနိုင်ဘဲ
ယွန်းအဖုတ်လေးထဲလရည်တွေတဗျဉ်းဗျဉ်းပန်းထည့်လိုက်ရသည်။
နှစ်ယောက်သားတင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဖက်ကာငြိမ်ကျသွားတော့သည်။
ယွန်း ကျနော့်ပါးကိုတစ်ရွတ်ရွတ်နမ်းကာ နှုတ်ခမ်းကိုလာစုပ်သည်။
"ကိုကို ချစ်တယ် အရမ်းချစ်တယ် ဘယ်တော့မှမခွဲဘူးနော်ကိုကို''
"အင်း ဘယ်တော့မှမခွဲဘူး အမြဲချစ်နေမှာ''
ကျနော်နဲ့ယွန်း လိုးလိုက် နားလိုက်နဲ့ ညတစ်နာရီထိုးမှအိပ်ကြသည်။
မနက်လင်းတော့ယွန်းတော်တော်နဲ့မထ ကျနော့်ရင်ခွင်ထဲတိုးကာ
ကွေးကွေးလေးအိပ်နေသည်။ချစ်ဖို့ကောင်းတဲ့ ချစ်သူလေး ခုမယားလေးပေါ့ဗျာ။သူ့ကိုကြည့်ပြီးအသဲယားတာနဲ့ ပေါင်လေး
အတင်းဆွဲကားကာလီးတေ့ပြီးလိုးသွင်းလိုက်သည်။အရည်တွေရှိသေး
တော့ အသံဗလံတွေညံပြီးဝင်သွားသည်။ညကလိုးထားပေမယ့်
အဖုတ်လေးကြပ်သပ်ပြီးနွေးနေသည်။
"ဘု ဘလစ် ဘွတ် ဗြစ် ဘွတ်ဘွတ် ဒုတ် ''
"အ အင်းးးးးကိုကို နာတယ် အ ရှီးးးးးးအမေ့ အ နာတယ်လို့ အီးးးး''
"လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာယွန်းလေးရာ ကိုကို့မိန်းမစပ်ပတ်လေးက
လိုးရတာအီစိမ့်နေတာပဲကွာ အီးးးးး''
"ဟင့် ကိုကိုနော် နာတယ်လို့ ညကအကြာကြီးလိုးထားတာကို အ
ကို ကိုကို အီးးးး''
"ကြိုက်ဘူးလား ကိုကိုလိုးတာ''
"ကြိုက်တယ် ဒါပေမယ့် ခုနာနေတယ်လို့ အီးးးရှီးးးး''
"ကိုကိုပြီးတော့မယ် အားးးရှီးးးးကောင်းလိုက်တာ ညှစ်ညှစ်''
"ဖန်းဖန်းဖန်းဖန်းဖန်းဖန်း ဘွတ် ပလွတ်ပြွတ် ဘွတ်ဖန်းဖန်းဖန်းဖန်း''
"အားးးကိုကိုရေ အားးသေပြီ အားးဆောင့်ဆောင့် ကိုကိုလီးကြီး
အီးးးးရှီးးးးးအားးးးပြီးပြီ ပြီးပြီ ''
ယွန်းလေးနာလို့ငြင်းပေမယ့် ကျနော့်လီးရဲ့အထိအတွေ့ကိုသာယာပြီး ဖင်လေးအတင်းကော့ပေးလာကာလီးကိုညှစ်ပေးသည်။ကျနော်လည်း
ယွန်းလေးနာတယ်ဆိုလို့ စိတ်ကိုလွှတ်ကာခပ်မြန်မြန်ပဲဆောင့်လိုးပြီး
သားအိမ်ဝလီးစိုက်ကာလရည်တဖျောဖျောပန်းထည့်လိုက်သည်။ခဏနားကာကျူရှင်ရှိလို့ နှစ်ယောက်စလုံးကျူရှင်သွားဖို့ပြင်ဆင်
ကြသည်။မနက်စာ စားပြီးတော့easy toတစ်လုံးနဲ့အကိုက်အခဲ
ပျောက်ဆေး အရောင်ကျဆေးတိုက်ပြီးကျူရှင်သွားကြသည်။
သူလမ်းလျှောက်တိုင်းအဖုတ်လေးကနာနေလို့ မဲ့ရှုံရှုံလေးနဲ့ကျနော့်ကို
မျက်စောင်းလေးထိုးမျက်နှာလေးစူပုတ်ပြီး ကျနော့်ကိုဆွဲဆွဲ
ဆိတ်သည်။တစ်နေကုန်စာသင်ပြီး အိမ်ပြန်ရောက်တော့ မနေ့ညက
သူ့အခန်းလေးထဲမှာအပြတ်လိုးထားတာသတိရပြီးလီးကတောင်လာ
ပြန်သည်။ကြီးကြီးပြန်လာလို့ မလိုးရဲဘဲအသာငြိမ်နေလိုက်ရသည်။
စာသင်ရင်းလီးကမတရားတောင်နေလို့ ယွန်းကိုစုပ်ခိုင်းရသည်။
လိုးချင်ပေမယ့် ယွန်းကိုလည်း အနားပေးရင်း စိတ်ကိုလျော့ထားရ
သည်။ယွန်းလည်းတော်တော်လေးနာကျင်နေလို့အကိုက်အခဲ
ပျောက်ဆေးသောက်နေရသည်။နှစ်ရက်လောက်နေတော့
မနေနိုင်တော့ပါ။ယွန်းကလည်းပွတ်သီးပွတ်သပ်လုပ်လာတာနဲ့
 စာသင်ရင်းကုတင်ပေါ်ဆွဲတင်ကာစကပ်လှန်လိုးတော့သည်။
ဟိုနေ့ညကလို အသံကျယ်ကျယ်နဲ့အားရပါးရမလိုးရဲပါ။စုပ်ယက်
ပွတ်သပ်ပြီးကျိတ်လိုးလေးပဲလိုးရသည်။အဲ့လိုနဲ့ ကျနော်နဲ့ယွန်း
ကြီးကြီးလစ်ရင် လွတ်လွတ်လပ်လပ်လိုးကြ စာသင်ကြရင်း
နေလာကြသည်။easy toနဲ့မရတော့ တားဆေးကဒ်ဝယ်ပေးထားပြီး
လိုးဖြစ်ကြသည်။ယွန်းကတစ်ကယ့်အထန်မလေးပါ။နားပြီးပြန်လိုးတဲ့
နေ့ကစပြီးညတိုင်းလိုလိုကိစ္စဖြစ်နေသည်။ကျနော်မစတောင် သူက
လီးလာကိုင်ကုန်းစုပ်ပြီးဆွတော့တာ။ကျနော်ကလည်းညတိုင်းလိုလို
ဘုတာပေါ့။ကြီးကြီးမရှိတဲ့အချိန်မျိုးဆိုပိုဆိုးသည်။ဒီလိုနဲ့
ကျနော်လည်းနည်းပညာတက္ကသိုလ်တက်သူလည်းစာတွေများလာတော့နှစ်ရက်သုံးရက်နေမှလိုးဖြစ်သည်။သူ့စာကိုယ့်စာတွေ
ရှုပ်လာတော့ အဲ့ဘက်သိပ်မလှည့်ဖြစ်တော့။ဆယ်တန်းစာမေးပွဲဖြေ
ပြီးတော့မှ အဝလိုးရသည်။ကျနေဲာ့်စာမေးပွဲပြီးတော့ လူကြီးတွေကို
ခွင့်တောင်းပြီးသူငယ်ချင်းတွေနဲ့ခရီးသွားကြသည်။မိန်းကလေးတွေ
လည်းပါလို့ယွန်းကိုပါထည့်လိုက်ဖို့ပြောတော့စိတ်ချလက်ချနဲ့ခွင့်ပေးသည်။မောင်နှမလို့သိထားတော့ ကားပေါ်မှာအတူထိုင်ရုံကလွဲပြီးဘာမှ
လုပ်မရ။တည်းခိုခန်းမှာလည်း မိန်းကလေးတစ်ခန်း ယောက်ျားလေး
တစ်ခန်းအိပ်ရတာကိုး။လူလစ်ရင်ခိုးနမ်းကြ စုပ်ကြယက်ကြပေါ့။
ပြန်လာတော့မှ ငါတို့မောင်နှမ အမျိုးအိမ်မှာနေခဲ့မယ်ဆိုပြီး
လမ်းမှာဆင်းနေကာ တည်းခိုခန်းမှာ အဝလိုးရတော့သည်။
နှစ်ရက်လောက်အခန်းထဲကမထွက်ဘဲလိုးပြီးမှ အိမ်ပြန်ခဲ့ကြသည်။
ပြန်ရောက်တော့ သူကကြီးကြီးနဲ့စျေးလိုက်ရောင်း ကျနော်က
ကျူရှင်သင်နဲ့သိပ်တောင်မတွေ့ဖြစ်။ကြီးကြီးအိမ်တော့ကျနော်က
ရောက်ဖြစ်သည်။ညလည်းတစ်ခါတစ်လေသွားအိပ်သည်။အိပ်ရင်
ကြီးကြီးကိုအိပ်ဆေးတိုက်ပြီးကျနော်နဲ့ယွန်းလိုးကြသည်။တစ်နှစ်
လောက်တော့ကျနော်နဲ့ယွန်းရဲ့အချစ်ဇာတ်လမ်းမှာအနှောက်အယှက်
မရှိပါ။ယွန်း ဆယ်တန်းအောင်တော့ သင်တန်းတွေတက် တက္ကသိုလ်
တက်ဖို့စောင့်ရင်း အချစ်ဇာတ်လမ်းကိုဆက်ခဲ့ကြသည်။တစ်နေ့တော့
ကျနော်တို့ကိုလူမိသွားခဲ့သည်။မိတာက ယွန်းအမကြီး မမကြီး။
အဲ့နေ့ကမမကြီးစျေးဝယ်ဖို့ လာရင်း ကြီးကြီးအိမ်ကိုဝင်လာတာ။ကျနော်နဲ့ယွန်း လိုးနေတာကိုပက်ပင်းမိတာဗျ။ယွန်း အဲ့နေ့က
နေမကောင်းဘူးလို့ပြောပြီးကျောင်းလည်းမတက်ဘူးဗျ။
ကျနော်လည်းကျောင်းမတက်ဘဲအတန်းလစ်ပြီးကြီးကြီးအိမ်မှာယွန်းနဲ့
လာလိုးနေတာ။လိုးချင်ဇောကြီးပြီးခြံတံခါးကိုသော့မခတ်မိတာ
ကျနော့်အမှား။ယွန်းကိုတစ်ချီလိုးပြီးနောက်တစ်ချီစဖို့ဖင်ကုန်းခိုင်းကာ
အဖုတ်ထဲလီးသွင်းနေချိန်မှာအခန်းဝကနေ မမကြီးအသံကြားရတာပဲ။
"ဟင် နင် နင် နင်တို့တွေ ဟာ အမယ်လေး ဘာတွေဖြစ်ကုန်ကြတာလဲ
နင်တို့ ခွေးဇာတ်ခင်းနေကြတယ်ပေါ့လေ''
"ဟင် မမကြီး''
"ဟာ မမ''
"အလတ်မ နင်ဟာ ''
ရုတ်တရက်ကြီးရောက်လာတဲ့မမကြီးကိုနှစ်ယောက်စလုံး
လိုးလျက်သားကြောင်ပြီးကြည့်နေကြသည်။ပြီးမှယွန်းအဖုတ်ထဲဝင်
နေတဲ့လီးကိုဆွဲထုတ်ကာအဝတ်တွေအတင်းဝတ်ရသည်။ယွန်းလည်း
ဂါဝန်ကိုဝတ်ပြီးတစ်ရှုံ့ရှုံ့ငိုနေသည်။ကျနော်လည်းခေါင်းငိုက်စိုက်ကျ
 ဘာလုပ်လို့ဘာကိုင်ရမှန်းမသိဖြစ်နေသည်။
"မိုက်လိုက်ကြတာဟယ် နင်တို့တွေ ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲ မောင်နှမခြင်း ဒီလိုမလုပ်ရဘူးဆိုတာမသိကြဘူးလား ဟမ် ငါ အမေနဲ့ကြီးကြီးတို့ကိုဘယ်လိုပြန်ပြောရမလဲ မိယွန်း ညီး ညီး
သိပ်မိုက်တယ် ဂျိုကာ မင်းကအကြီးလေ ညီမကိုထိန်းသိမ်း
စောင့်ရှောက်ရမယ့်အစားဒီလိုလုပ်တာကောင်းလား ဟင် ငါစိတ်ညစ်တယ် သေသာသေလိုက်ချင်တယ် လူ့အသိုင်းအဝိုင်းထဲ
ဘယ်လိုမျက်နှာပြရမလဲ သူများတံတွေးခွက်မှာနင်တို့ကြောင့်
အားလုံးပက်လက်မျောရတော့မယ် ဟဲ့ ပြောကြလေ
ဘာငြိမ်နေကြတာလဲ ဘယ်ကဘယ်လိုဖြစ်ကြတာလဲ''
"ဟို ဟို ဒီလိုပါမမ ကျနော် ယွန်းကိုချစ်လွန်းလို့ လက်ပွန်းတသီး
နေရာကနေ ယွန်းနဲ့ကျနော်ဒီလိုအခြေအနေအထိရောက်လာကြတာပါ''
"ဘာ တော် တော် မောင်နှမချင်းတွေလေ ချစ်လို့ယူလို့ရမလားဟဲ့''
"မသိဘူးမမရာ ကျနော်သိတာ ကျနော် ယွန်းကိုချစ်တယ် ယွန်းလည်း
ကျနော့်ကိုချစ်တယ် ကျနော်တို့ချစ်ခြင်းကိုမခွဲပါနဲ့ဗျာ''
"ဟုတ်ပါတယ်မမကြီးရယ် သမီးနဲ့ကိုကို့ကိုမခွဲပါနဲ့နော် သမီး ကိုကိုနဲ့
မခွဲနိုင်ဘူး ဟင့် ဟင့်ဟင့် ''
"ဟဲ့ နင်တို့ရူးနေကြလား မောင်နှမချင်းယူလို့မရဘူးလေ မဖြစ်ဘူး
မဖြစ်ဘူး ငါ အမေနဲ့ကြီးကြီးတို့ကိုပြောပြီး အမြန်ထိန်းရမယ်
နင်တို့ကိုအတူထားလို့မရဘူး မိယွန်းကိုယောက်ျားပေးစားရမယ်
ဟဲ့မိယွန်း နင့်အဝတ်တွေခုထည့်အိမ်ပြန်မယ်''
"မလုပ်ပါနဲ့မမရယ် ကျနော် တောင်းပန်ပါတယ် ကျနော်တို့ကို
မခွဲပါနဲ့ဗျာ ''
ကျနော် မမကြီးကိုခြေသလုံးဖက်ကာ အတင်းတောင်းပန်သည်။
ယွန်းလည်းမမကြီးကိုခြေသလုံးလာထက်ပြီးငိုယိုတောင်းပန်သည်။
"မရဘူး မရဘူး ဂျိုကာ မင်းကိုမမကြီး မေးမယ် မင်း ယွန်းကို
တကယ်ချစ်လား ''
"ချစ်တာပေါ့မမရယ် ယွန်းကကျနော့်အတွက်အချစ်ဦးပါ ''
"အေး တကယ်ချစ်တယ်ဆို ယွန်းကို လူတကာက မေးငေါ့ လူကြားထဲ
တိုးလို့မရတဲ့ဘဝမျိုးမှာထားမလား သာသာယာယာနဲ့နေရတဲ့ဘဝမျိုး
မှာထားမလား မင်းစဉ်းစား မင်းတို့နှစ်ယောက်စလုံးကောင်းဖို့အတွက်
အမျိုးတွေအားလုံးလူကြားထဲမသိပ်ငယ်စေဖို့အတွက် စဉ်းစား''
"ယွန်းဘဝလေးသာယာနေတာကိုမြင်ချင်ပါတယ်မမ''
"အေး တကယ်ချစ်တဲ့သူဆိုတာ စွန့်လွတ်အနစ်နာခံရတယ်ကွ
ခု မင်းနဲ့ယွန်းဖြစ်နေကြတာ ငါအပါအဝင် အခြားဘယ်သူသိသေးလဲ''
"ဘယ်သူမှမသိပါဘူးမမ''
"အေး မသိစေနဲ့ အမေတို့တောင်မသိစေနဲ့ ငါလည်းမပြောဘူး
ငါနောက်လထဲ ဘန်ကောက်ပြန်ရင် မိယွန်းကိုခေါ်သွားမယ် မိယွန်းကို
ကျောင်းထုတ်ပြီး  အရင်ကတည်းကသူ့ကိုကြိုက်နေတဲ့သူနဲ့
ပေးစားမယ် နင်တို့ကိစ္စကို လူကြီးတွေမသိစေနဲ့တော့''
"ဒါ ဒါဆို သမီးတို့က တစ်သက်လုံးခွဲနေရတော့မှာလားမမကြီးရယ်
ဟင့်ဟင့် ကိုကို ဟင့် ကိုကို ယွန်းကိုခွဲနိုင်လို့လား ယွန်းကိုမချစ်ဖူးလား
အီးးးဟီးးးးးယွန်းကိုချစ်တယ်ဆို ကိုကို''
"ချစ်တာပေါ့ယွန်းရယ် အရမ်းချစ်တာပေါ့ ချစ်လွန်းလို့မမပြောတာကို
ကိုကို လက်ခံလိုက်တာပါယွန်းရယ်''
ကျနော်နဲ့ယွန်း တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ဖက်ကာအချိန်အကြာကြီး
ငိုနေမိသည်။ယွန်းကို မခေါ်သွားခင် ကျနော်နဲ့ယွန်းကို တလလောက်
လွတ်လွတ်လပ်လပ်ပေးနေဖို့မမကိုခွင့်တောင်းသည်။မမကလည်း
ကျနော်တို့ကို မဟုတ်တာတွေမကြံဖို့ ခိုးမပြေးဖို့ကတိတွေအထပ်ထပ်
တောင်းပြီး ကျနော်တို့တောင်းဆိုတာကိုလိုက်လျောသည်။မမကြီးက
အိမ်မပြန်တော့ဘဲကြီးကြီးအိမ်မှာနေခဲ့ပြီးယွန်းကိုချော့မော့ဖြောင်းဖြနေသည်။ကြီးကြီးပြန်မလာခင် ကျနော်အိမ်ပြန်ပြီးတစ်ယောက်ထဲ
အခန်းထဲငိုနေမိသည်။ကျနော်နဲ့ယွန်း အချစ်ဇာတ်လမ်းမှာအတူနေရဖို့ တလလောက်ပဲကျန်တော့တာမို့ ရတဲ့အချိန်လေးပျော်ပျော်နေကြမယ်
ဆိုပြီး နောက်နေ့ကစပြီးယွန်းကိုခေါ်ကာလျှောက်လည်သည်။ကြီးကြီး
ကိုလည်း ယွန်း ဘန်ကောက်လိုက်သွားဖို့ ပတ်စပို့တွေ ဘာတွေလုပ်ရ
မယ်ဆိုပြီး မမကြီးကပါပြောပေးသည်။ကျနော်နဲ့ယွန်း ကြီးကြီးအိမ်မှာ
အချိန်ရတိုင်းလိုးလိုက် ဟိုနားဒီနားလည်လိုက်နဲ့ ချစ်သူဘဝကို
ပျော်ပျော်ပဲဖြတ်သန်းခဲ့ကြသည်။ယွန်းက ကျနော့်အလိုကိုအကုန်
လိုက်သည်။ကျနော်လိုးချင်နေတဲ့သူ့ဖင်ပေါက်လေးကိုလည်းလိုးခွင့်
ပေးသည်။ယွန်းက ကျနော့်ရင်သွေးလေးရအောင်ယူမယ်ဆိုလို့
လိုးတိုင်းဖင်ထဲ ပါးစပ်ထဲပန်းမထည့်ဘဲ အဖုတ်ထဲ လီးတစ်ဆုံးနှစ်ကာ
သားအိမ်ထဲလကည်အပြည့်ဖြည့်ပေးရသည်။တားဆေးလုံးဝကို
မသောက်တော့။မမကြီးပြောတဲ့ယွန်းကိုဟိုတုန်းကတည်းက
ကြိုက်နေတယ်ဆိုတဲ့သူရောက်လာပြီးအတင်းလာတင်တောင်းတော့
ပိုဆိုးသည်။လူကြီးတွေအားလုံးကယွန်းဘဝလေးကောင်းစားမှာ
ဆိုပြီးသဘောတူကြသည်။ငယ်သေးပေမယ့်အိမ်ထောင်ကျပြီး
ဘဝလေးတည်ငြိမ်ရင်ကောင်းတာပဲဆိုပြီးစေ့စပ်ပေးကြသည်။ဟိုလူက ယွန်းထက်၁၀နှစ်ကျော်ကြီးသည်။လူပျိုကြီး။ယွန်းကိုအသေရရအရှင်ရရကြိုက်တာ။ကျနော့်နဲ့ယွန်းလည်း လူကြီးတွေလစ်တာနဲ့ လိုးကြပြီး ကလေးရအောင်လုပ်ကြသည်။ဟိုလူကတော့ ယွန်းလိုအချောအလှကိုရတော့မယ်ဆိုပြီး
ဝမ်းသာနေသည်။ချက်ခြင်းပဲမဂ်လာပွဲဆက်လုပ်စေသည်။ကျနော့်ကို
လည်းယောက်ဖ ယောက်ဖနဲ့ကိုပါးစပ်ဖျားကမချ။မမကြီးကတော့
ကျနော်နဲ့ယွန်း တစ်မှိုင်မှိုင်တစ်တွေတွေနဲ့ လူကြီးတွေမသိအောင်ငိုနေ
ကြတာတွေတွေ့ပြီးသနားနေသည်။နှစ်ယောက်သား အမြဲလိုလို
တပူးပူးတတွဲတွဲနေကြပြီး အချိန်ရတိုင်းကိုလိုးတာလည်းသူသိသည်။
ဘယ်လောက်ထိလဲဆို မဂ်လာဆောင်ခါနီး အလှပြင်ဆိုင်ကနေ
ခန်းမအသွားကားပေါ်မှာတောင် လိုးဖြစ်သည်။အဝတ်အစားတွေ
မတွန့်ကြေအောင်တော့ဂရုစိူက်ရတာပေါ့။မဂ်လာခန်းမထဲရောက်တော့
ဟိုလူ့လက်ထဲ ကျနော့်ချစ်သူလေးယွန်းကိုအပ်လိုက်ရတော့ ကျနော့်
အသဲတွေဓားနဲ့မွှန်းခံရသလို့ခံစားရသည်။ပွဲကျင်းပနေတာကိုမကြည့်
နိုင်တော့ဘဲ အိမ်သာထဲသွားငိုနေမိသည်။ညရောက်တော့ ဟိုလူက
အပေါင်းအသင်းတွေနဲ့မူးနေတာအခွင့်ကောင်းယူပြီး ယွန်းနဲ့ကျနော်
လိုးကြသည်။သူရောက်လာတော့ ကျနော့် ဘီရိုထဲဝင်ပုန်း
နေလိုက်သည်။ယိုင်ထိုးယိုင်ထိုးနဲ့ အခန်းထဲဝင်လာပြီးယွန်းကို
ထဘီလှန်ကာတစ်ဖုန်းဖုန်းလိုးပြီးတစ်ခေါခေါနဲ့အိပ်ပျော်သွားသည်။
လီးသေးတဲ့အပြင် ၅မိနစ်မကြာတော့ ကျနော်နဲ့လိုးနေကြ ယွန်းက
အယားတောင်မပြေ။အဲ့လူကိုဘေးမှာထားပြီးကျနော်နဲ့ယွန်း တညလုံး
မိုးအလင်းလိုးသည်။ယွန်းအိပ်ပျော်နေတုန်း ကျနော်အသာလစ်ထွက်
ကာ တည်းခိုခန်းမှာသွားအိပ်သည်။နှစ်ရက်လောက်ကြာမှအိမ်ပြန်
သည်။အားလုံးကတော့ ကျနော်သိပ်ချစ်တဲ့ညီမလေးအိမ်ထောင်ပြုလို့
စိတ်ညစ်ပြီးလျှောက်သွားတယ်ပဲထင်ကြတာပေါ့။ကျနော့်လိုးချက်
ကြောင့် ယွန်း ပမ်းဖျားတောင်ဖျားသွားသည်။ဟိုလူကတော့ သူမူးပြီး
လိုးလိုက်လို့ ယွန်းဖျားသွားတယ်ထင်လို့လားမသိ။ယွန်းနားကိုကပ်ပြီး
ပြာယာခတ်ကာပြုစုနေတော့သည်။ယွန်းနေပြန်ကောင်းပြီးတပတ်
လောက်ကြာတော့ ယွန်းကိုဘန်ကောက်ခေါ်သွားကာကျနော်နဲ့ယွန်းကို
အပြီးတိုင်ခွဲခွာစေတော့သည်။မသွားခင်တော့ ယွန်းကိုနှုတ်ဆက်လိုး
လေးလိုးလိုက်ရသည်။ကျနော်လည်းစိတ်ညစ်ကာပေတေ
လေလွင့်နေမိသည်။စာမေးပွဲလည်းတစ်နှစ်ကျသည်။နောက်တော့
စိတ်ကိုပြန်စုစည်းကာကျောင်းပြီးအောင်တက်သည်။ယွန်းလည်း
နှစ်နှစ်တစ်ခါပြန်လာတယ်လို့တော့ကြားရသည်။ကျနော့်သတင်းတွေ
ကြားရလို့သူလာတိုင်းကျနော့်ဆီလာပေမယ့် ကျနော်ကပတ်ရှောင်နေ
မိသည်။ဒါပေမယ့်ကျနော်ကျောင်းမပြီးခင်ယွန်းနဲ့တစ်ခါ
တွေ့လိုက်ရသည်။ကလေးနှစ်ယောက်ရနေပြီးတည်ငြိမ်တဲ့အိမ်ရှင်မ
အသွင်ကိုဆောင်နေပါပြီ။အချိန်ဆိုတာ လူတစ်ယောက်ကိုပြောင်းလဲ
စေနိုင်တာပါပဲ။ကျနော်ကို့တွေ့တော့ သူငိုသည်။ကျနော့်ကို
ဘဝမှာကောင်းအောင်နေဖို့ သူ့အတွက်နဲ့ဘဝမနစ်မွန်းစေဖို့
ပြောသည်။ကျနော်လည်းသူ့ကိုဆွဲဖက်ကာငိုမိသည်။ချစ်ဦးသူရဲ့
အရင်ကအငွေ့အသက်လေးတွေပြန်ရပြီး စိတ်ထဲလန်းဆန်းလာသလို
ခံစားရသည်။သမီးအကြီးမလေးကကျနော့်သမီးဆိုတာပြောပြသည်။
ကျနော်နဲ့တူတဲ့သမီးလေးကိုကြည့်ပြီး ကျနော်မျက်ရည်ကျမိသည်။အဲ့ကတည်းက ကျနော်လည်းမဆိုးမပေတော့ဘဲ ကောင်းကောင်မွန်မွန်
နေထိုင်ခဲ့သည်။သဘော်တက်ဖို့အကြောင်းဖန်လာတော့
သဘော်တက်ဖြစ်သည်။ဘဝကိုပင်လယ်ထဲမှာရွက်လွှင့်ရင်းကမ္ဘာအနှံ့
ပတ်ပလိုက်သည်။မိန်းမမယူဘဲတစ်ကိုယ်တည်းလူပျိုကြီးလုပ်ကာ
သဘော်ပေါ်မှာပဲအချိန်ကုန်ခဲ့သည်။အမေတို့က အသက်ကြီးပြီမို့
ကျနော့်ကိုမြန်မာပြည်ကိုအပြီးပြန်လာခိုင်းသည်။ကျနော်လည်း
အသက်၃၅ဖြစ်နေပါပြီ။ငွေလည်းတော်တော်များများစုနိုင်ပြီမို့
အေးအေးဆေးဆေးပဲ ကော်ဖီဘားဆိုင်ဖွင့်ကာနေတော့မယ်လို့တွေး
လာခဲ့သည်။အမေနဲ့အဖေကတော့ကျနော့်ကိုလာကြိုရင်း ကားပေါ်မှာ
မြန်မာနိုင်ငံမှာပဲနေဖို့ ပြောလာသည်။ကျနော်လည်းအပြီးပြန်လာတာ
ဖြစ်ကြောင်းပြောရသည်။အိမ်ရောက်လို့ ကားပေါ်မှဆင်းတော့ ရင်းနှီးခဲ့ဖူးတဲ့ကိုယ်သင်းနံ့လေးနဲ့အတူကျနော့်ခါးကိုနောက်ကဖက်တာ
ခံလိုက်ရသည်။ယွန်းလားပေါ့ စိတ်ထဲထင်မိသည်။ဖက်လာတဲ့
လက်ကလေးကိုငုံ့ကြည့်တော့ လက်နုနုလေး။
"ဖေဖေ''
"ဟင် ဘယ် ဘယ်လို''
ကျနော်တစ်ပတ်လှည့်ကာကြည့်လိုက်တော့ ကျနော်နဲ့ရုပ်ခြင်းချွတ်စွပ်
တူပြီး ယွန်းလိုကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်နဲ့ကောင်မလေးဖြစ်နေသည်။
ဒါ ဒါဆိုသမီးပေါ့။ကျနော်နဲ့ယွန်းရဲ့သမီးလေး။ဘန်ကောက်မှာနေနေတဲ့
သူတွေကဘယ်ကဘယ်လိုရောက်လာကြလဲပေါ့။တွေးနေတုန်းနောက်
ကနေယွန်းရဲ့အသံကြားရသည်။
"ကိုကို''
"ယွန်းးး''
ယွန်း ကျနော့်ကိုအတင်းဖက်လာသည်။ကျနော်လည်းသမီးနဲ့ယွန်းကို
ပြန်ကာအကြာကြီးရပ်နေမိသည်။အမေသတိပေးတော့မှ သတိရပြီး
အိမ်ထဲဝင်ကြသည်။
"ကဲ သားတို့သမီးတို့ အိမ်ထဲဝင်ကြ အထဲရောက်မှအလွမ်းသယ်ကြ''
ကျနော်အိမ်ကိုလုံးဝပြန်မလာတဲ့သုံးနှစ်မှာ ပြောင်းလဲခြင်းတွေဖြစ်ပေါ်
ခဲ့သည်။ခရီးရောက်မဆိုက်ပဲ ယွန်းတို့ မိသားစုဘန်ကောက်မှာ
ဘေးကြုံတွေ့ပြီး ယွန်းယောက်ျားနဲ့သားအငယ်လေးသေဆုံးရပုံ။
ယွန်း မြန်မာပြည်ပြန်လာပုံတွေပြောပြသည်။ထူးခြားတာတစ်ခုက
အမေနဲ့အဖေအပြင် ကြီးကြီးရောယွန်းအမေပါ ကျနော်နဲ့ယွန်း
အကြောင်းသိသွားတာတွေပါပဲ။ဒါကလည်းမမကြီးအားလုံးပြောပြလို့
ဖြစ်ကြောင်းအမေတို့ကလည်းရှင်းပြတော့ကျနော်အံ့သြရသည်။
မမကြီးပြောပြလို့ သမီးလေး ယွန်းစန္ဒီကျော်က ကျနော့်သမီးဖြစ်တယ်
ဆိုတာလည်း သိသွားကြသည်တဲ့။စပြောပြောခြင်းအံ့သြကြပေမယ့်
ကျနော့်နဲ့ယွန်းရဲ့ ဘဝကံအကြောင်းတရားကြောင့်ပဲဟုဆိုကာယွန်းနဲ့
သမီးကိုလက်ခံကာကျနော်ပြန်လာရင်မိသားစုပေါင်းစည်းပေးဖို့
ရည်ရွယ်ထားခဲ့တယ်လို့ပြောလာသည်။ကျနော်လည်း တခဏအတွင်း
အမေတို့ပြောနေတဲ့အဖြစ်အပျက်တွေကိုနားထောင်ရင် ဝမ်းနည်းဝမ်းသာဖြစ်ရသည်။
"ဒါဆို သားနဲ့ယွန်းကိုသဘောတူတယ်ပေါ့နော် အမေ ဟင် အဖေ
ပြောကြပါအုန်း''
"မင်းတို့ကို သဘောမတူလို့ကောရမလားကွ တေလေနေတဲ့မင်းဘဝ
လည်းတည်ငြိမ် သမီးနဲ့မြေးတို့ဘဝလည်းအေးချမ်းရမယ့်ကိစ္စပဲ
ငါတို့ကသဘောတူရတော့မှာပေါ့ကွာ နောက်ကိစ္စကနောက်မှရှင်း
ခု မင်းတို့ယူကြတော့ ''
"ဒီတစ်သက်ငါမြေးမချီရတော့ဘူးထင်တာ ခု ချီမယ့်ချီရတော့
ငါ့မြေးက အပျိုမတောင်ဖြစ်နေပြီ ''
"အမေကသေးသေးလေးချီချင်လို့လား သားကြိုးစားပေးပါ့မယ် ဟီး''
"အို ကိုကိုကလည်း''
"ဟားဟားဟားဟား ''
"ကဲ ယွန်းနဲ့သမီး ဖေဖေတို့မိသားစုဖိုးဖိုးဖွားဖွားကို
ကန်တော့ကြရအောင် ''
နောက်ဆုံးတော့လည်း ကျနော့်ဘဝလေးက သာယာစိုပြေစွာနဲ့ပဲ
ပျော်ပျော်ရွင်ရွင်နေသွားကြတယ်ပေါ့ဗျာ။

ပြီးပါပြီ
ဘူးခါးသီ
+++
ဂ်ိဴကာ (စ/ဆုံး)
အင္းစက္စာေပ....
ဘူးခါးသီးေရးသည္။

"ဟူးးးးပူလိုက္တာေနာ္ ေဆာင္းတြင္းတဲ့ လခြီးထဲမွပဲ''
ေဆာင္းရာသီရဲ့ေန႔လည္ခင္းကအရမ္းပူတယ္ဗ်ာ။ေဆာင္းတြင္းသာ
ေျပာတယ္ ပူအိုက္စပ္လို႔။က်ေနာ္ကဆယ္တန္း။ အိမ္မွာဆိုစာမလုပ္
လို႔ဆိုၿပီး အဖိုးအအဖိုးအိမ္ပို႔လိုက္လို႔ ခုလိုအပူဒဏ္ကိုခံစားေနရတာ
ေပါ့ဗ်ာ။ခုက်ေနာ္ ေန႔လည္နားခ်ိန္ရတုန္းေလးအိပ္ေနတာဗ်။ေနရာက
အဖိုးေလးအိမ္အေပၚထပ္မွာ။ပ်ဥ္ကာသြပ္မိုးႏွစ္ထပ္အိမ္ႀကီးရဲ့
အေပၚထပ္အခန္းေလးတစ္ခန္းမွာေပါ့ဗ်ာ။အဖိုးေလးကစစ္ထြက္။
သိပ္စည္းကမ္းႀကီးတာ။ဦးေလးေတြက က်ဴရွင္သင္တဲ့သူေတြ။ဂိုက္လည္းသင္တယ္။က်ေနာ့္ကအဖိုးအပါအဝင္ဦးေလး
ႏွစ္ေယာက္စလုံးကိုေၾကာက္ရေတာ့ စာလုပ္ရတာေပါ့။အဖြားေလးကလည္း ဒုေက်ာင္းအုပ္ဆရာမဦးေလးေတြကလည္း
နာမည္ႀကီးဂိုက္ ဆရာေတြ။တပည့္ေတြစာမရရင္ စိတ္မထင္ရင္
မထင္သလို ထရိုက္ထိုးႀကိတ္တတ္တဲ့သူေတြ။မိဘအမ်ားစုကေတာ့ ဦးေလးတို႔စာသင္ပုံကိုႀကိဳက္ၾကတယ္ဗ်။အိမ္မွာေနခ်င္သလို
ေနခဲ့ရတဲ့က်ေနာ္ အဖိုးေလးအိမ္ေရာက္ေတာ့ အပိုးက်ိဳးၿပီး စာကိုထိထိမိမိလုပ္ရေတာ့တာေပါ့။အရာအားလုံးကို
အခ်ိန္အတိအက်နဲ႔ကိုလုပ္ရတယ္။ေက်ာင္းေတာင္
တစ္ပတ္ေလးရက္ပဲတက္ရတယ္။စာနဲ႔ပတ္သတ္ရင္ အေလ်ာ့မေပးတဲ့
သူတို႔မိသားစုထဲမွာမလႈပ္သာမလူးသာျဖစ္ေနေတာ့တာေပါ့။
ညဆို၁၂နာရီအိပ္ မနက္ဆို ၆နာရီထ စာက်က္ စာျပန္ေက်ာင္းသြား
ေက်ာင္းျပန္လာ က်ဴရွင္သြား အိမ္ေရာက္ရင္ ခဏနားေရမိုးခ်ိဳးၿပီး
စာလုပ္ ထမင္းစားခ်ိန္စား။စားၿပီးလည္း၁၅မိနစ္ နားၿပီးတာနဲ႔စာ
က်က္ စာလုပ္ရတာ၁၂နာရီထိုးတဲ့အထိပါပဲ။အျမဲစက္႐ုပ္တစ္႐ုပ္လို
ေနထိုင္ေနရတယ္။စေရာက္ေရာက္ျခင္း၃ရက္ကဆို ညအိပ္တိုင္း
အိပ္မေပ်ာ္ဘူး။ကိုယ့္အိမ္ေလာက္ဘယ္ေနရာမွမေကာင္းဘူးဆိုတာသိ
သြားတာကိုးး။ဒါေပမယ့္ဒီလိုျဖစ္ေအာင္လုပ္ခဲ့တာလည္းက်ေနာ္
ကိုယ္တိုင္ပါပဲေလ။ဘယ္သူမျပဳမိမိမႈေပါ့။အေပၚမွာေျပာခဲ့သလို
က်ေနာ္ စာမလုပ္ဘူးဆိုၿပီးအဖိုးေလးအပို႔ခံရတဲ့အေၾကာင္းအရင္းက
ဒီလိုဗ်။ေက်ာင္းမွာက ဆယ္တန္းဆို စာသင္ခ်ိန္
အျပည့္သင္ေလ့မရွိဘူးေလ။သူမ်ားေက်ာင္းေတြေတာ့သိဘူး။
က်ေနာ္တို႔ေက်ာင္းကေတာ့ တစ္ေန႔၇ခ်ိန္မွာ ငါးခ်ိန္ေလာက္ပဲသင္
တယ္။က်ဴရွင္ကိုယ္စီတက္ၾကတာဆိုေတာ့ စာေတြအတန္းထဲျပန္သင္
လည္း ျပန္ေႏြး႐ုံပဲေလ။ဆရာမေတြကဝင္လာၿပီး သင္တာေတာ့သင္ပါ
တယ္။သင္ရင္းသူ႔က်ဴရွင္ကေက်ာင္းသား/သူေတြကို အျခားသူေတြနဲ႔
ယွဥ္ၿပိဳင္ခိုင္းၿပီးအခ်ိန္ကုန္ေလ့ရွိတာမ်ားတယ္။က်ေနာ္စာရေပမယ့္
အတန္းထဲသူတို႔ေက်ာင္းသားေတြကိုသာပိုၿပီးအမႊန္းတင္တတ္တဲ့
ဆရာမေတြကိုအျမင္ကတ္လို႔ စာေမးရင္ ကေဘာက္တိကေဘာက္ခ်ာ
ေျဖတယ္။လပတ္ေတြေျဖရင္ စာေတြေပါက္ကရေတြေျဖပစ္တယ္။
ဉာဏ္ေကာင္းရဲ့သားနဲ႔ စာေကာင္းေကာင္းမလုပ္ဘူး။မျဖစ္ေတာ့ဘူး
ဆိုၿပီး အဖိုးေလးအိမ္ပို႔လိုက္ေတာ့တာပါပဲ။အဖိုးေလးအိမ္မွာေနရတာ
အားလုံးအခ်ိန္အတိုင္းအတာနဲ႔လုပ္ရတာကလြဲလို႔ အားလုံး
အဆင္ေျပပါတယ္။အစပိုင္းမို႔အထိုင္မက်တာေလးပဲရွိတယ္။
ညတိုင္းစာက်က္ရင္း ဦးေလးေတြေသာက္ေနရင္ေဘးကေနအျမည္း
ထိုင္စားတယ္။ညအိမ္ခ်ိန္ဆိုမအိပ္ဘဲ အိပ္ေရွ႕လက္ဖက္ရည္ဆိုင္က
စားပြဲထိုးေလးေတြနဲ႔ေဘာလုံးကန္တယ္။မနက္ဆို ေလးနာရီေဒါင္ဆို
ကုလားဘုရားေက်ာင္းကေခါင္းေလာင္းထိုးသံနဲ႔နိုးၿပီးစာက်က္တယ္။
ညဆို မအိပ္ မနက္ဆိုအေစာထတဲ့က်ေနာ္ ေက်ာင္းေရာက္ရင္
အိပ္တယ္ ငိုက္တယ္ ဟီးးးးးး။အစပိုင္းေတာ့ဆရာမေတြက အစပိုင္း
ေတာ့ဒဏ္ေပးတတ္ေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ေျပာမရလို႔မေျပာေတာ့
ဘဲက်ေနာ့္ကိုလႊတ္ေပးထားၾကတယ္။လုံးဝေၾကာက္ရတဲ့အတန္းခ်ဳပ္
တစ္ခ်ိန္ပဲက်ေနာ္စာလိုက္သင္တယ္ ဟဲဟဲ။သူကအရိုက္ၾကမ္းသလို
အဖြားေလးနဲ႔လည္းသိတယ္ေလ။အဲ့ေတာ့ျပန္ခၽြန္ရင္က်ေနာ္နာမွာကိုး။
အက်ဥ္းအၾကပ္ထဲေရာက္ရင္ေတာင္ႀကံဖန္ေပ်ာ္တတ္တဲ့က်ေနာ့္
အတြက္အရာအားလုံးကေအးေဆးျဖစ္လာတယ္။ေက်ာင္းမွာစာေပးစာယူ လုပ္တယ္။စာေပးစာယူဆိုတာက
အတြဲတစ္တြဲကို ဆရာမေတြ အျခားသူေတြမသိေအာင္ကပ္တိုးေလး
စာအသယ္အပို႔လုပ္ေပးရတာမ်ိဳးေပါ့။က်ေနာ္ကနဂိုကတည္းက
ဒါမ်ိဳးဝါသနာပါတဲ့သူဆိုေတာ့လုပ္တာေပါ့။အဲ့အတြက္ မုန္႔စားဖို႔
ဘာညာမပူရဘူးေလ။အေမတို႔ေပးတဲ့မုန္႔ဖိုးကိုအကုန္စုၿပီး
စာပို႔သမားလုပ္ၿပီးမုန္႔ဖိုးရွာတယ္။ပိုက္ဆံယူတာေတာ့ဟုတ္ဘူးဗ်။
က်ေနာ့္စားခ်င္တာဝယ္ေကၽြးခိုင္းတာမ်ိဳးပါ။တစ္ေန႔တစ္ေန႔
အလုပ္ျဖစ္သားဗ်။အေပါင္းအသင္းကလည္းဆန္႔တယ္ေလ။Aခန္းကေန Fခန္းအထိအေခ်ာဆုံးကေန ႐ုပ္အဆိုးဆုံးအထိ
က်ေနာ္မသိတဲ့သူမရွိဘူး။ေက်ာင္းရဲ့ဇိုးကေန လိမၼာဆုံးအေတာ္ဆုံး
ေက်ာင္းသားအထိလည္းသိတယ္။က်ေနာ့္ကိုသူငယ္ခ်င္းေတြ
ကေတာ့ေခၚတယ္ ဂ်ိဳကာတဲ့။ငယ္ငယ္ကေက်ာင္းကပြဲမွာ ဂ်ိဳကာလို
ဝတ္စားၿပီးေဖ်ာ္ေျဖခဲ့ရဖူးတာကေန အစြဲျပဳၿပီးေခၚၾကတာပဲ။
႐ုပ္ကေခ်ာေပမယ့္ေျပာင္စပ္စပ္နဲ႔မို႔လည္းပါတာေပါ့။ခု တစ္ေက်ာင္း
လုံးမသိတဲ့သူမရွိ အားလုံးလူဝင္ဆန္႔ေနေတာ့သူတို႔ေပးတဲ့နာမည္က
က်ေနာ္နဲ႔လိုက္ဖက္ေနတယ္ဗ်။က်ေနာ္ကလည္းနဂိုကတည္းက
လူေပ်ာ္မို႔ အျမဲစေနာက္ၿပီးေနတတ္တယ္ေလ။အဲ့ က်ေနာ့္နာမည္
ေျပာရအုန္းမယ္။ က်ေနာ့္နာမည္ကေက်ာ္သက္ေနာင္။အဲ့လိုနဲ႔
အဖိုးေလးအိမ္ေရာက္ရင္စက္႐ုပ္ျဖစ္သြားလိုက္ ေက်ာင္းေရာက္ရင္ ေနခ်င္သလိုေနလိုက္နဲ႔က်ေနာ့္ဘဝထဲ သူဝင္လာတယ္။သူဆိုတာက ယြန္းနဒီေအာင္ပါ။က်ေနာ့္ညီမဝမ္းကြဲေလး။ရြာသူေလးေပါ့ဗ်ာ။က်ေနာ့္အိမ္နဲ႔နည္းနည္းေဝးတဲ့ႀကီးေဒၚအိမ္မွာေနတာ။က်ေနာ့္အိမ္နဲ႔
ေဝးေပမယ့္ ခုေနတဲ့အဖိုးေလးတို႔အိမ္နဲ႔က်ေတာ့ ၁၅မိနစ္ေလာက္
လမ္းေလၽွာက္ရင္ေရာက္တဲ့အကြာအေဝးေလာက္ပဲရွိမယ္ႀကီးေတာ္က
အပ်ိဳႀကီးမို႔ ေခၚေမြးစားရင္းေက်ာင္းထားေပးထားတာ။သူ႔အေမက
က်ေနာ့္အေဒၚအရင္းပါပဲ။အဖိုးတို႔အဖြားတို႔သေဘာမတူတဲ့
ေယာက္်ားကိုယူလို႔ဆိုၿပီးပစ္ထားခံရတာ။ခု ႏွစ္ေတြေရာက္မွ ေယာက္်ားဆုံးလို႔ကူရာကယ္ရာမဲ့ေနတဲ့ေဒၚေလးကိုအဖိုးနဲ႔အဖြားကျပန္ေခၚတာ။အေမတို႔လည္းအဖိုးနဲ႔အဖြားစကားကိုမလြန္ဆန္နိုင္ၾကလို႔ ညီမကိုတိတ္တိတ္ပဲေထာက္ပံ့ခဲ့ၾကရတာ။ေဒၚေလးေယာက္်ားဆုံးမွပဲ
အဖိုးတို႔အဖြားတို႔ဆႏၶအရ အရင္လိုျပန္ေခၚခြင့္ရၾကတာ။ေဒၚေလးက
ဆင္းရဲေတာ့ကေလးအားလုံးကိုေက်ာင္းမထားနိုင္ဘူး။မႏွစ္ကမွ ႀကီးေတာ္ကယြန္းကိုေခၚလာၿပီးေမြးစားကာေက်ာင္းထားေပးတာ။
အစကက်ေနာ္ရွိတဲ့ေက်ာင္းကိုထားခ်င္ေပမယ့္ သူတို႔ရြာကခြဲတမ္းက
 အဖြားေလးရွိတဲ့ေက်ာင္းကိုပဲရလို႔ဆိုၿပီးအဖြားေလးတို႔ ေက်ာင္းကိုပဲ
တက္ရတယ္။အဲ့ေတာ့ ယြန္းက အဖြားေလးနဲ႔ေက်ာင္းတူတူသြားေလ့
ျပန္လာေလ့ရွိတယ္။ႀကီးေတာ္ကေက်ာင္းလိုက္မပို႔ဘဲ အဖြားဆီပဲ
တမ္းပို႔တာကိုး။သူကလည္းေစ်းထဲမွာအထည္ဆိုင္ဖြင့္ထားေတာ့
အလုပ္ကခပ္မ်ားမ်ား။ယြန္းကက်ေနာ့္ထက္ႏွစ္ႏွစ္နီးပါးငယ္ၿပီး
ကိုးတန္းတက္ေနတာဗ်။ေမာင္ႏွမဝမ္းကြဲဆိုတာသိေပမယ့္သူစိမ္းလို
ျဖစ္ေနတယ္။သူမ်ားထက္ပိုၿပီးေခ်ာေမာလွပတဲ့ယြန္းကိုက်ေနာ္
စြဲလမ္းမိတယ္။သူကလည္းအကိုမရွိေတာ့က်ေနာ့္ကိုအကိုအရင္းလိုပဲ
သတ္မွတ္ၿပီးခ်စ္ပါတယ္။က်ေနာ္နဲ႔ပူးပူးကပ္ကပ္လည္းေနတယ္။
အဲ့ေတာ့သူ႔အေပၚက်ေနာ္ညႊတ္မိတာေပါ့။အစကေတာ့ ငါ့ညီမေလးပဲ
လို႔ ေတြးေပမယ့္ေနာက္ပိုင္းေတာ့ သူ႔အေပၚစြဲလမ္းစိတ္ကျပင္းထန္
လာတယ္။သူ႔ကိုတစ္ေန႔မေတြ႕ရရင္မေနနိုင္ဘူးျဖစ္လာရတယ္။
ေက်ာင္းမွာေတာင္ေစာ္မေၾကာင္တဲ့က်ေနာ္ယြန္းကိုခ်စ္မိလာတယ္။ယြန္းကက်ေနာ့္အတြက္အခ်စ္ဦးေလးေပါ့ဗ်ာ။သူကလည္း က်ေနာ္က
သူ႔အတြက္အခ်စ္ဦးပါတဲ့။ေက်ာင္းမသြားတဲ့ေန႔ေတြမွာက်ေနာ္က
ေန႔လည္ဆိုတစ္ေရးအိပ္ခြင့္ရတယ္ဗ်။ေဆာင္းတြင္းေန႔လည္ႀကီးမွာ
ေနကပူပူနဲ႔အိမ္ေပၚထပ္မွာအိပ္ရတာအျပဳတ္ခံရသလိုပါပဲ။အဲ့လိုအိပ္ေနတုန္းတစ္ေန႔မွာကိုယ္နံ့သင္းသင္းေလးတစ္ခုကက်ေနာ့္ႏွာေခါင္းထဲေရာက္လာတယ္။ဘယ္သူလဲဆိုတာက်ေနာ္သိတာေပါ့ဗ်ာ။ယြန္းေလ က်ေနာ့္ရင္ခြင္ထဲမွာလာအိပ္ေနတာ။က်ေနာ္လည္း
ကိုယ္ႀကိတ္ေႂကြေနတဲ့ညီမဝမ္းကြဲေလးက ကိုယ့္ရင္ခြင္ထဲလာအိပ္
ေနေတာ့ ေပ်ာ္သြားတာေပါ့။အဖိုးေလးကေအာက္ထပ္ကဆိုင္မွာ။
အဖြားေလးကလည္းျပန္မလာေသးဘူး။ဦးေလးေတြကလည္း
ေန႔ဘက္ဆိုမရွိ။အိမ္ကအေပၚထပ္မွာက်ေနာ္နဲ႔ယြန္းႏွစ္ေယာက္တည္း။
က်ေနာ္မ်က္လုံးေလးအသာဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ယြန္းကက်ေနာ့္ရင္ခြင္ထဲမွာအသက္ရႉသံ ျငင္ျငင္သာသာေလးနဲ႔အိပ္ေပ်ာ္ေနတာဗ်။
ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ယြန္းကက်ေနာ့္ဘယ္ဘက္လက္ေမာင္းကို
ေခါင္းအုန္း ခါးကိုဖက္ၿပီးအိပ္ေနတာဗ်။က်ေနာ္လည္း
ယြန္းရဲ့ႏွဖူးေလးကိုရႊတ္ဆိုနမ္းလိုက္တယ္။ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးပဲ
ယြန္းကိုဖက္ကာဆက္အိပ္ေနမိတယ္။အဲ့ေန႔ကတည္းကစၿပီး
ေက်ာင္းမသြားတဲ့ေန႔ေတြဆိုယြန္းကိုက်ေနာ္ေမၽွာ္ေနေတာ့တာပဲ။
တစ္ပတ္တစ္ခါေတာ့အဲ့လိုအျမဲလာလာအိပ္တယ္။သူလာတိုင္းက်ေနာ္
အိပ္ေပ်ာ္ေနလည္း က်ေနာ့္ပါးကိုနမ္းၿပီးရင္ခြင္ထဲဝင္အိပ္ေတာ့တာပဲ။
ဖိုမအထိအေတြ႕မရွိတဲ့က်ေနာ္ သိသမၽွမွတ္သမၽွနဲ႔ ယြန္းကိုစမ္းသပ္
မိတယ္။အဲ့ေခတ္က စာအုပ္ေခတ္ VCDေခတ္ေလ။ေက်ာင္းမွာ
ေယာက္်ားေလးေတြစုေဝးၿပီးအုံေနၿပီဆို ဒါပဲ။Mp4နဲ႔ေအာကား
ၾကည့္ရင္ၾကည့္ မဟုတ္ရင္ေအာစာအုပ္ဖတ္ေနၾကတာပဲ။အဲ့ထဲက်ေနာ္
လည္းအပါအဝင္ေပါ့။က်ေနာ္ကအဖိုးေလးအိမ္မွာလူမရွိရင္ဦးေလး
ေတြ ဖြက္ထားတဲ့အေခြေတြယူၾကည့္ရတာကလည္းတစ္လုပ္။အျမဲ
စာပဲလုပ္ေနရတဲ့က်ေနာ္အာ့ေလးကထြက္ေပါက္ျဖစ္လာတာေပါ့။
ပီမိုးနင္းစာအုပ္ေတြ ဆရာဝန္တင္ေရႊစာအုပ္ေတြလည္းဖတ္ျဖစ္တယ္။
အဲ့ေတာ့စမ္းသပ္ခ်င္လာတယ္။စမ္းသပ္ဖို႔ကလည္းယြန္းပဲရွိတာ။
တစ္စတစ္စနဲ႔ သြားမွရမယ္လို႔ေတြးမိၿပီးယြန္းအိပ္ေနၿပီဆိုယြန္းနို႔ေလး
ေတြကိုမသိမသာကိုင္တယ္။ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုနမ္းတယ္။အဖုတ္ေလး
ကိုကိုင္တယ္။ကိုင္ဖို႔အေရးကိုယြန္းအေျခအေနၾကည့္ရတယ္ေလ။ သူနိုးသြားၿပီးရေနတဲ့အခြင့္အေရးမရေတာ့မွာစိုးတာကိုး။ကိုင္တာက
လည္းအဝတ္ေပၚကပါ။ကိုင္လို႔ရသေလာက္ေလးနဲ႔ေၾကနပ္ခဲ့ရတယ္။
ေနာက္ေတာ့ ယြန္းကက်ေနာ္ကိုင္ရင္နမ္းရင္ အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္
ေနလားမသိဘူးဗ်။သူလည္းမသိမသာေလးတုန္႔ျပန္လာတယ္။
က်ေနာ္သေဘာေပါက္လိုက္တာက က်ေနာ္အကိုင္အတြယ္မွာယြန္း
ပါလာတယ္ဆိုတာပဲသူအိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနေပမယ့္နိုးေနတာ
က်ေနာ္သိတာေပါ့။က်ေနာ္လည္းရဲလာသလို သူလည္းလူးလြန္႔
လာတယ္။နမ္းရင္က်ေနာ္လၽွာကိုမထိတထိေလးျပန္ပြတ္လာတယ္။အဖုတ္ကိုင္နို႔ကိုင္ရင္ သူ႔ဖုတ္ကအရည္စို႔လာတယ္။ဖီးတက္
လာတယ္ေပါ့ဗ်ာ။အဲ့ေတာ့က်ေနာ္လည္း ပိုရဲလာၿပီးႏႈတ္ခမ္းကို
ခပ္ျပင္းျပင္းစုပ္ နို႔နဲ႔အဖုတ္ကို အဝတ္ေအာက္လက္လ်ိဳၿပီးကိုင္ေတာ့
တာပဲ။လိေမၼာ္သီးအႀကီးစားတစ္ျခမ္းျဖတ္တင္ထားသေလာက္
ရွိမယ့္ယြန္းနို႔ေလးေတြကိုကိုင္ရတာအိစက္ညက္ေညာေနတာပဲဗ်ာ။ညႇစ္လိုက္နယ္လိုက္လိုက္ေပးေလေအာက္ကပိပိ အဖုတ္က
အရည္ထြက္ေလပဲ။အစကေတာ့တစ္ဖက္ပဲကိုင္တာ။ေနာက္ေတာ့
တစ္ဖက္တည္းႀကီးလာလို႔ အလိုင္းမင္းေလးျပန္ခ်ိန္ေပးရတာေပါ့ဗ်ာ
 ဟီးဟီး။နို႔ကိုင္ၿပီးအဖုတ္ကိုင္ၿပီဆို အရည္ရြဲေနတဲ့အဖုတ္ေလးကို
ကိုင္ရေတာ့တာပဲ။အုပ္ကိုင္ၿပီးညႇစ္တယ္။အစိေလးကိုကစားတယ္။က်ေနာ္ ကလိေတာ့ယြန္း ၿပီးေျမာက္ျခင္းကိုအခါခါေရာက္ရတယ္။
တဆင့္တိုးၿပီး က်ေနာ့္ငပဲ လီးကိုလည္းသူ႔လက္ထဲထည့္လိုက္တယ္။သူ႔လက္ေလးကိုင္ၿပီးဂြင္းထုျပေတာ့သူအထာေပါက္ၿပီးထုေပးတယ္။ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္အိပ္ခ်င္ေဆာင္မေဆာင္ေတာ့ဘဲပြင့္လင္းလာၾကတယ္။အရသာကိုသိသြားၿပီးစြဲလမ္းၾကၿပီကိုး။က်ေနာ္ ေန႔လည္ပိုင္း
အိပ္ခြင့္ရတဲ့အခ်ိန္ေလးမွာက်ေနာ္အျမဲတစ္ခါၿပီးသလို ယြန္းကေတာ့ ႏွစ္ခါသုံးခါေလာက္ၿပီးတယ္။သူတြန္႔တက္ၿပီဆိုၿပီးသြားတာ
သိလိုက္ၿပီ။တပတ္တစ္ခါကေန ႏွစ္ရက္ျခားသုံးရက္ျခားကိုင္တြယ္
ၿပီးေဖ်ာ္ေျဖျဖစ္လာတယ္။က်ေနာ္ကဒီဇင္ဘာမွာေက်ာင္းကို
လုံးဝမသြားေတာ့ဘူးေလ။အဲ့ေတာ့ေတြ႕ျဖစ္တာေပါ့။သူေက်ာင္းသြားဖို႔
အိမ္ကိုဝင္လာရင္ အလစ္ေစာင့္ၿပီး အဖုတ္ႏွိုက္နို႔ႏွိုက္ အခ်ိန္မရရင္
ႏႈတ္ခမ္းေတာ့နမ္းၾကတာေပါ့။သူ က်ေနာ့္ဆီလာအိပ္ၿပီဆို ပင္တီကို
အျမဲခၽြတ္လာခိုင္းတယ္။ေဘာ္လီခ်ိတ္ကိုျဖဳတ္အက်ီလွန္တင္ၿပီး
နို႔စို႔တယ္။ထဘီေလးလွန္တင္ၿပီး အဖုတ္ေလးကိုစုပ္ယက္ေပးတယ္တဲ့
အဆင့္အထိတက္နိုင္ခဲ့တယ္။သူ႔ကိုေတာ့လီးမစုပ္ခိုင္းေသးဘူး။
တစ္ရက္က်ေနာ္အိပ္ေနတုန္း ပုဆိုးလွန္ၿပီးလီးကုန္းစုပ္ေပးေနတယ္။
က်ေနာ္လည္းအဲ့ေန႔မတိုင္ခင္ညက စာေမးပြဲေၾကာင့္ပင္ပမ္းၿပီး
ေဆာင္းတြင္းေန႔လည္ပိုင္း အိမ္ေပၚမွာပူပူနဲ႔အိပ္ေနတာ။အိမ္မက္လိုလို
ဘာလိုလိုနဲ႔ဗ်။လီးကမတရားေတာင္ၿပီးတဇတ္ဇတ္တုန္လာတယ္။က်ေနာ့္နိုးလာေတာ့ယြန္းက က်ေနာ့္ေပါင္ၾကားမွာ မ်က္ႏွာအပ္ၿပီး
ေသခ်ာစုပ္ေပးေနတာ။ျဖည္းျဖည္းေလးဆိုေပမယ့္အရမ္း
ေကာင္းတယ္ဗ်ာ။တိမ္ေပၚေရာက္သြားသလိုပါပဲ။
"အင္းးးရွီးးအူးးးေကာင္းလိုက္တာယြန္းရယ္
ဘယ္တုန္းကေရာက္ေနတာလဲ အီးး''
"ႁပြတ္ႁပြတ္ ႁပြတ္ ပလြတ္ ''
"ေရာက္တာၾကာၿပီ ေကာင္းလားကိုကို''
"အင္းေကာင္းတယ္ အရမ္းေကာင္းတယ္ ရွီးးး ''
လီးဒစ္ကိုငုံၿပီးခ်ိဳခ်ဥ္စုပ္သလိုစုပ္တယ္။လၽွာနဲ႔ပတ္ၿပီးယက္တယ္။
လီးေခ်ာင္းကိုယက္ၿပီးေဘာကိုပါတေဘာက္ေဘာက္နဲ႔စုပ္တယ္။
"အားးးမရေတာ့ဘူးး ယြန္းးရွီးးရွီးးးးဖယ္ဖယ္ ယြန္း ဖယ္ အားးးး
ယြန္း ထြက္ ထြက္ ထြက္ကုန္ၿပီ အူး အီးးးဟားးးး''
စာေမးပြဲရွိလို႔ တစ္ပတ္ေလာက္ ဂြင္းလည္းမထုျဖစ္ေတာ့ လရည္
စုထားသလိုျဖစ္ၿပီး ယြန္းပါးစပ္ထဲေငါက္ကနဲ ေငါက္ကနဲပန္းတာ။
ယြန္းမ်ိဳခ်ေပမယ့္ သူ႔ပါးစပ္ထဲကလၽွံက်လာတယ္။က်လာတဲ့လရည္
ေတြလည္းအလြတ္မေပး။လီးေပၚစီးက်ေနေတာ့ လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံး
လိုက္ယက္ေပးတယ္။ေဘာေတြလည္းစုပ္ေပးတယ္။ဒီေကာင္မေလး
ဘယ္ကဘယ္လိုတက္လာပါလိမ့္။က်ေနာ္ေတာင္သူ႔ကိုလီးစုပ္ဖို႔
သင္ေပးမယ္လို႔ႀကံထားတုန္းရွိေသးတယ္။သူကတတ္ေျမာက္ေနၿပီ။
ပထမဆုံးဆိုေပမယ့္ေတာ္ေတာ္ေလးကၽြမ္းက်င္ေနၿပီ။ယြန္းက
က်ေနာ့္လီးေပ်ာ့က်သြားတဲ့အထိစုပ္ကာသန္႔ရွင္းေရးလုပ္ေပးသည္။
က်ေနာ္ေပၚတြားသြားကာတက္လာၿပီးႏႈတ္ခမ္းကိုနမ္းသည္။
ညႇီစို႔စို႔နဲ႔က်ေနာ့္လရည္နံ့ရလို႔ တခ်က္ပ်ိဳ႕မလိုျဖစ္သြားေပမယ့္
ယြန္းေတာင္မရြံမရွာမ်ိဳခ်ေသးတာပဲ ငါ့လရည္နံ့ပဲဘာျဖစ္လဲဆိုၿပီး
ယြန္းရဲ့အနမ္းျပင္းျပင္းေတြကိုတုန္႔ျပန္လိုက္တယ္။
"ကိုကို ယြန္းစုပ္ေပးတာ ေကာင္းလားဟင္''
"အင္း အရမ္းေကာင္းတယ္ ''
"ႀကိဳက္လား''
"ႀကိဳက္တာေပါ့ ေနာက္ေန႔လည္းစုပ္ေပးေနာ္''
"အြန္း ကိုကို လီးနဲ႔လဥႀကီးကစုပ္လို႔ေကာင္းတယ္ စုပ္မွာ စုပ္အုန္းမွာ''
"ဒါနဲ႔ ယြန္းကဘယ္ကဘယ္လိုလီးစုပ္တက္တာလဲ ကိုကိုေတာင္
သင္ေပးမလို႔စဥ္းစားေနတာ''
"ဟိဟိ အာ့ ေအာစာအုပ္ဖတ္လို႔သိတာကိုကိုရ ''
"ဟင္ ေအာစာအုပ္ကိုယြန္းကဘယ္ကရလဲသူငယ္ခ်င္းေတြဆီကလား''
"ဘယ္ကလာ ကိုကိုကလဲ ဖြားေလးဆီကရတာ''
"ဟင္ ဖြားေလးဆီက''
"ဟုတ္တယ္''
"ဘယ္လို''
"ဒီလို ဖြားေလးက ယြန္းတို႔အတန္းခ်ဳပ္ၿပီးေတာ့ ဒုေက်ာင္းအုပ္ေလ
ကိုကိုကလည္း ဖြားေလးကေက်ာင္းသားေတြဆီကသိမ္းထားတာ''
"ဟင္ ဟုတ္လား ကိုကိုေတာ့မေတြ႕ပါဘူး''
" ေက်ာင္းမွာသိမ္းတာေလကိုကိုကလည္း ႐ုံးခန္းထဲမွာ ဖြားေလးရဲ့
ဘီရိုရွိတယ္ အဲ့မွာသိမ္းတာ ယြန္းလည္းဖြားေလးဖိုင္တစ္ခုယူခိုင္းလို႔
ရွာရင္းေတြ႕တာ ကိုကိုရ ဖြားေလးက ယြန္းကိုေသာ့ေပးေပးထားေတာ့
ယူယူဖတ္ေနတာေပါ့ ဟိဟိ ''
"ဟာ အာ့မ်ား ကိုကိုက်ေတာ့ေပးမဖတ္ဘူး''
"ယြန္းလည္း အဲ့စာအုပ္ေတြေတြ႕တာ တစ္ပတ္ပဲရွိေသးတယ္ကိုကိုရ''
"ေအာ္ အာ့ဆို ကိုကိုတို႔စာေမးပြဲစတဲ့ေန႔ကေပါ့''
"အင္းဟုတ္တယ္ တနလ္ာေန႔က''
"ခုေရာပါလာေသးလား''
"အင္းပါတယ္ မေန႔ကယူထားတဲ့စာအုပ္ရွိေသးတယ္ မေန႔က
အဲ့စာအုပ္ဖတ္ၿပီး အဲ့ထဲကအတိုင္းခုနကစုပ္ၾကည့္လိုက္တာ
ကိုကိုႀကိဳက္တယ္ဆိုေတာ့ ယြန္းေပ်ာ္လိုက္တာ ယြန္းကကိုကို မႀကိဳက္မွာစိုးေနတာ''
"ခ်စ္လိုက္တာယြန္းရယ္ ကိုကို႔ကိုအဲ့ေလာက္ခ်စ္လား''
"ခ်စ္တာေပါ့ကိုကိုရ ပိုေတာင္ပိုေသးတယ္''
"ကိုကိုလည္းယြန္းကိုခ်စ္တယ္ ကိုကိုနဲ႔ယြန္း တစ္သက္လုံးခ်စ္သြား
ၾကမယ္ေနာ္''
"ဟုတ္ အျခားသူေတြေတာ့သိလို႔ျဖစ္ေသးဘူးေနာ္ကိုကို''
"အင္း ကိုကိုသိတာေပါ့ယြန္းရယ္ ကဲပါ အာ့ေတြမစဥ္းစားနဲ႔အုန္း
ခု ကိုကိုနဲ႔ယြန္းေပ်ာ္ေပ်ာ္ပဲေနၾကတာေပါ့''
"ဟုတ္ကဲ့ကိုကို''
"ကိုကို႔ကို အဲ့စာအုပ္ေလးေပးဖတ္အုန္းေလ''
"ၿပီးမွယူေပးမယ္ခုေတာ့ ယြန္းကိုနမ္းေပးအုန္း''
"နမ္းေပးမွာေပါ့ ''
"တစ္ကိုယ္လုံးေနာ္ ကိုကို ခိခိ''
"နမ္းမွာ တစ္ကိုယ္လုံးနမ္းမွာ''
"အဖုတ္ေလးေရာ''
"နမ္းမွာ''
"ေရမေဆးရေသးဘူးေနာ္ ေက်ာင္းမွာ ရႉးေပါက္ၿပီးမေဆးရေသးဘူး''
"မေဆးလည္းနမ္းမယ္ကြာ''
"အာ့ဆိုလည္းနမ္းေပး ယြန္းအဖုတ္ေလးက ကိုကို႔လၽွာႀကီးကို
လြမ္းေနၿပီ ဟိဟိ''
"ကိုကိုကလည္းတစ္ပတ္ေလာက္ငတ္ေနတာေနာ္ ယက္ပစ္မွာ''
က်ေနာ္နဲ႔ယြန္း ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းျဖစ္ၿပီးကတည္းက တစ္ေယာက္နဲ႔
တစ္ေယာက္မရွက္ၾကေတာ့ပါ။မျမင္ဖူးတဲ့ေနရာလည္းမရွိသေလာက္
ပါပဲ။မလိုးရေသးတာပဲရွိတယ္။က်န္တာေတြကေတာ့ အားလုံး
တစ္ကယ့္ခ်စ္သူရည္းစားလင္မယားေတြလိုပါပဲ။
"ႁပြတ္ႁပြတ္ ျပဳ ပလြတ္ ပလပ္ပလပ္ ပလပ္ပလပ္ ''
"အ ကိုကို အင္းးးယက္ ယက္ အီးးးး အစိေလးကိုစုပ္ ရွီးးးးးး''
တစ္ေန႔ကုန္ေခၽြးေအာင္းထားတဲ့ယြန္းစပ္ပတ္နံ့ေလးကသိပ္မျပင္းပါ။
က်ေနာ့္စိတ္ကိုပိုႂကြေစေသးသည္။ပါးစပ္ထဲစပ္ပတ္ေလးငုံၿပီး
တႁပြတ္ႁပြတ္စုပ္ပလိုက္သည္။ယြန္းက ဖင္ေလးအတင္းေကာ့ေပး
လာၿပီး ညီးညဴေနသည္။ယက္ေလ အရည္ကထြက္ေလ ထြက္ေလ
ယက္ေလနဲ႔ ယြန္းၿပီးေတာ့က်ေနာ့္မ်က္ႏွာကိုေစာက္ရည္နဲ႔ပန္းတာ
မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးရြဲေနေရာ။ယြန္းႏွစ္ခါၿပီးေအာင္ယက္ၿပီးေတာ့
က်ေနာ္လည္းလၽွာေညာင္း ယြန္းလည္းေမ်ာ့ေနၿပီ။အဝတ္ေတြျပန္ဝတ္
ၿပီး ဖက္အိပ္လိုက္ၾကသည္။ေဆာင္းေႏြအပူရွိန္ကိုလည္းမမူပါ။
အိုက္လို႔ေခၽြးေတြထြက္ေနလည္းဖက္အိပ္ေနၾကသည္။က်ေနာ္နိုးလာ
ေတာ့ယြန္းမရွိေတာ့။အိမ္ျပန္သြားၿပီ။က်ေနာ္လည္း ယြန္း လီးစုပ္ေပး
သြားတာကိုျပန္စဥ္းစားၿပီးစားျမဳံျပန္ကာႏွပ္ေနလိုက္သည္။ေနာက္ပိုင္း
ေတာ့ က်ေနာ္နဲ႔ယြန္း သူလည္းစာေတြက်က္လာရ က်ေနာ္လည္း
စာေတြပိုလုပ္ရလို႔ သိပ္မေတြ႕ျဖစ္ၾကဘူးဗ်။ေတြ႕ရရင္လည္းခဏသာ
မို႔ နမ္း႐ုံေလာက္သာတတ္နိုင္ခဲ့သည္။စုပ္ဖို႔ယက္ဖို႔ေတာင္ ဖြားေလး
အလစ္မွာ ယြန္းကလီးငုံစုပ္႐ုံ က်ေနာ္က အဖုတ္ေလးႏွစ္ခါေလာက္
ယက္႐ုံေလာက္ပဲလုပ္လိုက္ရသည္။သူကကိုးတန္းဆိုေတာ့ စာေမးပြဲ
အရင္ေျဖရတယ္။စာေမးပြဲၿပီးေတာ့ သူ႔အေမေနမေကာင္းလို႔
ေဆး႐ုံတက္ရတာနဲ႔ သြားျပဳစုရ ရြာလိုက္သြားရနဲ႔ရႈပ္ေနလို႔မေတြ႕ျဖစ္။
က်ေနာ္လည္းငတ္ေတာ့တာေပါ့။ဒါေပမယ့္က်ေနာ္နဲ႔ယြန္းရဲ့အခ်စ္
ဇာတ္လမ္းကဒီေလာက္နဲ႔အၿပီးမသတ္ဘူးဗ်။က်ေနာ္ဆယ္တန္းေျဖၿပီး
ေတာ့ အိမ္မွာေမွာက္လိုက္လွန္လိုက္ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ဂိမ္းေဆာ့
လိုက္နဲ႔ျဖတ္သန္းလာခဲ့တယ္။တစ္ဦးတည္းေသာသားဆိုေတာ့
အေဖနဲ႔အေမက ဘာမွမခိုင္းဘူးဗ်။ခိုင္းရေအာင္လည္းသူတို႔အလုပ္
ေတြက က်ေနာ္မလုပ္ေပးနိုင္ နားမလည္ေသးတာလည္းပါေတာ့
က်ေနာ္ ေဝေလေလေပါ့။ယြန္းကိုလြမ္းတဲ့စိတ္ေလးေၾကာင့္လည္း
က်ေနာ္ေဝေလေလျဖစ္ေနတာေပါ့ဒါေပမယ့္လည္းသက္ျန္အထိပါပဲ။
သက္ျန္ၿပီးေတာ့ ဦးေလးေတြက က်ေနာ့္ကို သူတို႔က်ဳရွင္ေတြမွာ
ဂိုက္လိုက္လုပ္ခိုင္းတယ္။က်ေနာ့္အေျခအေနကိုလည္းသိေနလို႔
က်ေနာ့္ဂိုက္လုပ္ခိုင္းတာဗ်။စာေမးပြဲေျဖၿပီးကတည္းက သုံးဘာသာ
က်ိန္းေသတယ္လို႔ေတာင္ေျပာထားၾကတာေလ။အစပိုင္းေတာ့
က်ေနာ္က မ်က္ႏွာေျပာင္မို႔ အေမတို႔ေရာ အဖိုးအဖြားနဲ႔ဆရာမေတြ
ကပါျဖစ္ပါ့မလားလို႔ဦးေလးေတြကိုေျပာေသးတယ္။ဦးေလးေတြက
ဒီေကာင္လတ္လ်ားလတ္လ်ားနဲ႔ပ်က္စီးမယ္ စာသင္ခိုင္းတာသူလည္း
ကုသိုလ္ရတယ္။ ပ်က္လည္းမပ်က္စီးေတာ့ဘူးဆိုၿပီးေျပာၿပီးအစမ္း
သင္ခိုင္းတယ္။က်ေနာ္လည္းအလကားေနမယ့္တူတူ ကုသိုလ္လည္းရ
ပိုက္ဆံလည္းရ ယြန္းကိုလည္းအလြမ္းေျပဆိုၿပီးသင္ျဖစ္တယ္။
ေက်ာင္းသားေတြက က်ေနာ္သင္တဲ့အခ်ိန္ဆို ေပ်ာ္ၾကၿပီး စာေတာင္ပိုလုပ္ၾကလို႔ က်ေနာ့္ကိုအသိအမွတ္ျပဳၿပီး
စာသင္ဖို႔ခြင့္ျပဳၾကတယ္ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ။ဆရာဂ်ိဳကာဆိုၿပီး နာမည္
ရလာတယ္ေပါ့ဗ်ာ။က်ေနာ္ကဦးေလးေတြလို ခပ္တည္တည္ႀကီး
မေနဘဲ စေနာက္ေျပာင္ၿပီး သင္ေပးတယ္။စာအရင္ရတဲ့သူကိုမုန္႔ဝိုင္း
ဝယ္ေကၽြးေၾကးေတြဘာေတြလုပ္ ဟာသေတြေျပာၿပီး စာသင္တာ။
အဂ္လိပ္နဲ႔သခ္်ာကိုအဓိကသင္ရတယ္။ဘိုင္အိုဆို စာဝိုင္းက်က္
ပုံဆြဲျပေပးရတယ္။စာေတြလည္းစစ္ေပးရတယ္။ယြန္းကိုလြမ္းတဲ့စိတ္
ေလးနည္းနည္းေတာ့သက္သာေပမယ့္ သတိေတာ့ရျမဲရဆဲပါပဲ။
သူ႔ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလး ျဖဴေဖြးဥၿပီးအိစက္ေနတဲ့နို႔လုံးလုံးေလး
အဖုတ္ဝိုင္းဝိုင္းေဖာင္းေဖာင္းေလးတို႔ကိုလည္းသတိရတယ္။
သတိရေပမယ့္ သူကသူ႔အေမေနမေကာင္းလို႔ ျပဳစုေနရေတာ့
ျပန္မလာနိုင္ေသး။သူဆယ္တန္းတက္ဖို႔က ေနာက္လဝက္ဆိုပဲတက္ရ
ေတာ့မယ္။ခုထိဆယ္တန္းစာကိုစလုံးေရမစရေသး။မၾကာပါဘူး။
က်ေနာ္သတိရၿပီးေတြးေနတုန္းယြန္းျပန္ေရာက္လာတယ္။
က်ေနာ္ က်ဴရွင္သြားဖို႔ေရခ်ိဳးၿပီးအဝတ္လဲေနတုန္းေနာက္ကေန
က်ေနာ့္ကိုလာဖက္တယ္။
"လြမ္းလိုက္တာကိုကိုရယ္''
"ဟင္ ယြန္း ယြန္းေလးျပန္လာၿပီ''
က်ေနာ္ဝမ္းသာၿပီးကိုယ္လုံးကိုခ်က္ခ်င္းလွည့္ကာယြန္းကိုဖက္လိုက္
သည္။
"အြန္းးး ကိုကို''
"ေဒၚေလးေရာ ေနေကာင္းၿပီလား''
"အင္း ကိုကို သက္သာၿပီ ခုမမႀကီးလည္းျပန္ေရာက္လာလို႔ ယြန္းကို
က်ဴရွင္တက္ရေအာင္ဆိုၿပီးလႊတ္လိုက္တာ ''
"တစ္ေယာက္တည္းလာတာလား ယြန္းေလးပိန္ေတာင္ပိန္သြားတယ္''
"ဟုတ္ဘူး ေအာက္ထပ္မွာ အေမလည္းပါလာတယ္ ကိုကို႔အိမ္ကို
အရင္ဝင္လာတာ ႀကီးႀကီးအိမ္ၿပီးမွသြားၾကမွာ ပိန္တာေတာ့
နည္းနည္းပိန္သြားတယ္''
"ဒါနဲ႔ က်ဴရွင္က ဘယ္မွာတက္မွာလဲ''
"ကိုကိုသင္ေနတဲ့က်ဴရွင္မွာေလ ကိုကိုက်ဴရွင္သင္ေနတယ္ဆို''
"ဂိုက္လုပ္ေပးေနတာပါယြန္းရ ဦးေလးတို႔ကသင္ခိုင္းလို႔ ကိုကိုလည္း
ပ်င္းတာနဲ႔ ဝင္သင္ေပးေနတာ မုန္႔ဖိုးေလးဘာေလးရတာေပါ့''
"အာ့လည္းပါတယ္ ယြန္းကသူမ်ားထက္စာေတြေနာက္က်ေနၿပီေလ
ခုနကအေမနဲ႔ေမေလးတို႔ေျပာေနရင္း ယြန္းကို ကိုကိုနဲ႔သင္ဖို႔တိုင္ပင္
ေနၾကတယ္ ေမေလးက သမီးကိုကို ကိုသင္ခိုင္းတဲ့ ဦးေလးတို႔ဆို သူတို႔ကအခ်ိန္ေတြျပည့္ေနေလာက္မွာတဲ့''
"ကိုကိုသင္ေပးရမယ္ေပါ့ ''
"အင္းေပါ့ ဘာလဲ ကိုကိုကယြန္းကိုမသင္ေပးခ်င္ဘူးလား''
"ဟုတ္ပါဘူးကြ ကိုကိုနဲ႔ပဲသင္လို႔ေျပာမလို႔ ကိုကိုက ကိုယ္ဖိရင္ဖိသင္
ေပးမွာလို႔ ဟားဟား ''
"ဟြန္႔ ႏွာဘူးရီး''
"ဟားးး ခ်စ္လို႔ပါယြန္းေလးရာ ဘာလဲ မခ်စ္ရဘူးလား''
"ခ်စ္ပါရွင္ ခ်စ္ပါ ဒါေပမယ့္ ယြန္းကိုစာသင္ရင္ ဦးဦးတို႔လို
 မဆူမေငါက္ရဘူးေနာ္ ''
"ေငါက္ပါဘူး ကိုကိုကအခ်စ္ပဲၾကမ္းမွာ ''
"ႁျပတ္ႁျပတ္ႁျပတ္ ''
"အင့္ ကို အုအု''
မေတြ႕ရတာ၂လေလာက္ၾကာၿပီဆိုေတာ့ ခ်စ္စိတ္လြမ္းစိတ္ေလးေတြ
ဖိတ္လၽွံလာၿပီး ယြန္းခါးေလးကိုဖက္ ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုစုပ္နမ္းလိုက္
သည္။ယြန္းကက်ေနာ့္ဂုတ္ကိုဖက္ကာအနမ္းကိုတုန္႔ျပန္လာသည္။
ခပ္ျမႇင္းျမႇင္းေလးနဲ႔ရွည္ၾကာၾကာေလးစုပ္နမ္းကာႏႈတ္ခမ္းေလး
ကိုလႊတ္ေပးလိုက္သည္။ႏွစ္ေယာက္သားရင္ေမာစြာၾကည့္ေနၾကရင္း
ႏႈတ္ခမ္းျခင္းျပန္ထိကပ္သြားျပန္သည္။
"ခ်စ္တယ္ယြန္းရယ္ ''
"ယြန္းလည္းကိုကို႔ကိုခ်စ္တယ္''
"ႁပြတ္ပလြတ္ ႁပြတ္ႁပြတ္ႁပြတ္ ပလပ္ပလပ္ပလပ္ႁပြတ္ ''
"သားေရ သား ယြန္းယြန္း''
"ဗ်ာ အေမ ''
"ရွင္ ေမေလး''
က်ေနာ္နဲ႔ယြန္း အေမ့ေအာ္သံၾကားလို႔ လူျခင္းခြာၿပီး က်ေနာ္ကအက်ီ
ဝတ္ ယြန္းကအဝတ္ေတြျပန္သပ္ခ်ကာ အိပ္ယာေပၚကအဝတ္ေတြ
ေစာင္ေတြကိုေခါက္ေနသလိုလုပ္လိုက္သည္။
"ဒီေမာင္ႏွမ ဘာေတြ စကားေကာင္းေနတုန္း ေဟာ့ သားကလည္း
အေမေျပာတယ္ အခန္းထဲ သန္႔သန္႔ရွင္းရွင္းေနဆို ညီမေလးက
သိမ္းဆည္းေနရၿပီ ''
"ရပါတယ္ေမေလးရ ကိုကိုနဲ႔စကားေျပာရင္း သမီးလုပ္ေပးေနတာပါ''
"သမီးေလးကလိမၼာပါ့ သား ယြန္းယြန္းကို သား ဂိုက္လုပ္ေပးလိုက္
သား ညီမေလးက သူမ်ားထက္စာေတြေနာက္က်ေနၿပီ သားဦးေလး
ေတြကလည္း အခ်ိန္ေတြျပည့္ေနမွာ သား သင္ေပးလိုက္ပါကြာ''
"ခုပဲ အာ့ေျပာေနတာအေမရ သား ယြန္းယြန္းကိုသင္ေပးမွာပါ
ခုေတာင္ က်ဴရွင္သြားရင္ တစ္ခါတည္းေခၚသြားမလားစဥ္းစားေနတာ
တစ္ခါတည္းအပ္ေပးမလို႔ေလ''
"ေနပါအုန္းသားရဲ့ ယြန္းေလး ႏွစ္ရက္ေလာက္နားပါေစအုန္း
သူ႔ခမ်ာ မေအေနမေကာင္းလို႔ျပဳစုေနရရွာတာ သူလည္းပိန္ၿပီး
အားျပတ္ေနၿပီ။နားပါေစအုန္း သား လိုအပ္တဲ့စာအုပ္ေတြပဲအရင္
ဝယ္ေပးထားလိုက္ေပါ့ ကဲ လာၾကလာၾက ေအာက္မွာမိငယ္နဲ႔အႀကီးမ
သားကို စကားေျပာဖို႔ေစာင့္ေနတယ္''
"ဟုတ္ အေမ''
"ဟုတ္ ေမေလး''
က်ေနာ္တို႔ အေမ အခန္းထဲကထြက္သြားေတာ့မွ ဟူးဆို သက္ျပင္းခ်
ၾကၿပီး တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ၾကည့္ကာရီလိုက္ၾကသည္။
ကံေကာင္းလို႔မိေတာ့မလို႔ေလ။ဟန္ေဆာင္ေကာင္းၿပီး နားပါးလို႔။
နို႔မို႔ဆို က်ေနာ္တို႔တည္ေဆာက္ထားတဲ့အခ်စ္အိမ္ေလးပ်က္စီး
သြားမွာ။ေအာက္ထပ္ကိုဆင္းၿပီး ေဒၚေလးငယ္နဲ႔မမႀကီးတို႔ကို
ႏႈတ္ဆက္ကာယြန္းက်ဴရွင္တက္ဖို႔ က်ေနာ္ဂိုက္လုပ္ဖို႔ကိစၥေတြေျပာၾက
သည္။က်ေနာ္က်ဴရွင္ခ်ိန္နီးေတာ့ ဆိုင္ကယ္နဲ႔က်ဴရွင္ကိုသြားသည္။
အေမတို႔ကေတာ့ စကားေကာင္းေနၾကၿပီးက်န္ရစ္ခဲ့သည္။မသြားခင္
ယြန္းကိုအိမ္အျပင္ေခၚၿပီးႏႈတ္ဆက္အနမ္းေလးနမ္းလိုက္ေသးသည္။
ဒီလိုနဲ႔ ယြန္းနဲ႔က်ေနာ့္ရဲ့အခ်စ္ဇာတ္လမ္းေလး ေျခာက္ေသြ႕ေနရာက
ေန ျပန္လည္စိုေျပလာတယ္ေပါ့ဗ်ာ။က်ဴရွင္မွာလည္းဆရာ ဆရာမ
ေတြ ဦးေလးေတြကသင္ က်ေနာ္ကလည္း အိမ္မွာထပ္သင္ေတာ့
ယြန္း သူမ်ားေတြနဲ႔တန္းတူျပန္လိုက္လာနိုင္တယ္။မႏွစ္ကလိုေတာ့
ခဏခဏ စုပ္လိုက္ယက္လိုက္မလုပ္နိုင္ေပမယ့္ စိတ္ထလာၾကရင္
လုပ္ေပးျဖစ္ၾကတယ္။သူ႔ကိုလည္းက်ေနာ့္တုန္းကလိုပဲ အခ်ိန္ဇယား
နဲ႔စာလုပ္ဖို႔ လုပ္ေပးၿပီးသင္ရတာေပါ့။ဦးေလးေတြလိုေတာ့မတင္းၾကပ္
ဘူးဗ်။သူကအရမ္းဖိအားေပးလို႔မရဘူး။က်ေနာ္ေလာက္ဉာဏ္
မေကာင္းေပမယ့္ က်က္အားေတာ့ေကာင္းတယ္ဗ်။သူကႀကီးႀကီး
အိမ္မွာေနတာဆိုေတာ့က်ေနာ္လည္းလိုက္ေနၿပီးအနီးကပ္ကိုသင္ေပး
ျဖစ္တာေပါ့။ႀကီးႀကီးကေတာ့သူ႔ဆိုင္နဲ႔သူအလုပ္ရႈပ္ေနလို႔က်ေနာ္တို႔ကို
ဂ႐ုမစိုက္နိုင္ပါဘူးဗ်ာ။က်ေနာ္တို႔အေပၚထပ္ကို တစ္ခါတစ္ေလက
လြဲၿပီးမလာ။ စာသင္တာအေႏွာက္အယွက္ျဖစ္မွာစိုးလို႔တဲ့ေလ။အဲ့ေတာ့က်ေနာ္တို႔ပိုလြတ္လပ္တာေပါ့ဗ်ာ။အေပၚထပ္မွာက်ေနာ္နဲ႔
ယြန္း စာသင္ရင္း နမ္းၾကစုပ္ၾကယက္ၾကတာသူမသိဘူးဗ်။
ဆယ္တန္းေအာင္စာရင္းထြက္ေတာ့က်ေနာ္သုံးဘာသာဂုဏ္ထူးပါ
တယ္။အျခားဘာသာေတြလည္းဂုဏ္ထူးမွတ္နား ကပ္ျပဳတ္ေတာ့
အမွတ္ေပါင္းက အလန္းႀကီး။ဦးေလးေတြကေတာ့သူတို႔မွန္းတဲ့တိုင္း
ျဖစ္လာလို႔ ဝမ္းသာၾကသလိုအားလုံးကလည္းဆုဝိုင္းခ်ၾကတယ္။အေဖကလည္း က်ေနာ္လိုခ်င္ေနတဲ့စူပါဖို႔လ္ဆိုင္ကယ္ႀကီး
ဝယ္ေပးတယ္။က်ဴရွင္မွာလည္းနာမည္ႀကီးေပါ့ဗ်ာ။စူပါဖို႔လ္ႀကီးနဲ႔
ဆရာဂ်ိဳကာ လန္းတယ္ဆိုႀကီးပဲ။က်ေနာ့္ဆိုင္ကယ္ေနာက္မွာ
အျမဲပါလာတဲ့သူကေတာ့ က်ေနာ့္ခ်စ္သူ ယြန္းေလးေပါ့ဗ်ာ။
ယြန္းကိုေက်ာင္းေရာ က်ဴရွင္ပါအႀကိဳအပို႔လုပ္ေပးရေတာ့ က်ေနာ့္
စူပါဖို႔လ္ေနာက္ကယြန္းေလးပါတာမဆန္းပါဘူး။က်ေနာ္တို႔ကို
ေမာင္ႏွမဆိုတာသိေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ ခ်စ္သူေတြဆိုတာ
ဘယ္သူမွမသိၾကဘူးေလ။ယြန္းကခ်စ္ေမႊးပါၿပီးဘဲၾကည္တယ္။
သူတို႔ေက်ာင္းမွာ ယြန္းကအလွပန္းေလးတစ္ပြင့္ေပါ့ဗ်ာ။စာေပးခံရ
ရည္းစားစကားအေျပာခံရနဲ႔ဗ်။က်ဴရွင္မွာေတာ့က်ေနာ့္ညီမမွန္း
သူတို႔ဆရာ့တူမမွန္းသိေနၾကလို႔မစရဲၾက။ယြန္းကလည္းစိတ္မဝင္စား။
သူခ်စ္တဲ့အခ်စ္ဦးကိုကို က်ေနာ္ကသူ႔နားမွာေက်ာင္းတက္ခ်ိန္ကလြဲ
ၿပီးတစ္ခ်ိန္လုံးရွိေနတာေလ။သူစာေပးခံရတိုင္း က်ေနာ့္ကိုေျပာတယ္
ျပတယ္။က်ေနာ့္နဲ႔တူတူဖတ္ၿပီး တူတူရီၾကတယ္။ထြက္ေပါက္ေလး
ေပါ့ဗ်ာ။ေနာက္ၿပီးယြန္းက စာေတြက်က္ရလို႔ပူထူၿပီဆို ထြက္ေပါက္
ရွာတယ္။ဘာလုပ္လဲဆို က်ေနာ့္ကိုလာဆြၿပီး လီးစုပ္ပါေလေရာ။
"အာ ယြန္းေလး ဒီတစ္ပုဒ္ရေအာင္က်က္အုန္းေလကြာ အူးးးရွီးးးး''
"က်က္ေတာ့ဘူး ပူထူေနၿပီ ေရခဲေခ်ာင္းစားအုန္းမယ္''
"ကဲ စားစား အဲ့ စုပ္စုပ္ ေကာင္းတာကြာ ''
"ႁပြတ္ႁပြတ္ အြတ္ အု ႁပြတ္ႁပြတ္ႁပြတ္ ပလြပ္ႁပြတ္ႁပြတ္''
"ေတာ္ၿပီကြာ ယြန္းေလး ဟိတ္ အေပၚတက္ ကိုကိုအလွည့္''
"အင္း ယက္ေပး ယြန္းလည္းအယက္ခံခ်င္ေနၿပီ''
အဲ့လို က်ေနာ္နဲ႔ယြန္း ညဘက္စာလုပ္ရင္း ထူပူၿပီဆို စုပ္ၾကယက္ၾကနဲ႔
လိုးတဲ့အဆင့္ကိုေရာက္လာတယ္။စုပ္ၾကယက္ၾကတဲ့အဆင့္ေလးနဲ႔
တန္႔ထားခဲ့တာ အေၾကာင္းရွိတယ္ဗ်။
က်ေနာ္ ယြန္းကိုလိုးခ်င္ေနတာ တစ္ပိုင္းကိုေသလို႔။ဒါေပမယ့္
လိုးလိုက္လို႔ဗိုက္ႀကီးသြားရင္ ကြိဳင္ေလ။ေနာက္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္း
တစ္ေယာက္က သူ႔ေဆာ္ကို ကိုင္ၿပီးရင္ easy to တိုက္တယ္လို႔
ေျပာတယ္။အဲ့ေကာင္ေျပာတာနဲ႔က်ေနာ္လည္း easy toကို လူမသိ
သူမသိဝယ္ရတယ္။ ဝယ္ၿပီးလို႔ လိုးဖို႔က်ေတာ့လည္း အေျခအေနက
မေပးဘူးဗ်။က်ေနာ္ကလည္းက်ဴရွင္မွာဂိုက္လုပ္ရ ယြန္းကလည္း
ေက်ာင္းနဲ႔က်ဴရွင္ စာေတြၾကားပတ္ခ်ာလည္ေနေတာ့သူ႔ကို
သနားတာနဲ႔က်ေနာ္လည္း ျဖစ္ခ်င္တာေလးကိုလက္ေလ်ာ့
ထားလိုက္တယ္။ေဆးကဒ္ေလးကိုသိမ္းထားလိုက္တယ္။
ၾကဳံလာရင္သုံးဖို႔ေတာ့ အျမဲေဆာင္ထားလိုက္တယ္။အခြင့္အေရးကို
ေစာင့္ေနတဲ့က်ေနာ့္အတြက္ အခြင့္အေရးကရလာပါတယ္။အဲ့ေန႔က
ႏွစ္ဝက္အစမ္းစာေမးပြဲေျဖၿပီးတဲ့ေန႔။ႀကီးႀကီးက သူ႔သူငယ္ခ်င္းဆုံး
လို႔ ညအိပ္သြားကူလုပ္ေပးေနတယ္။စာေမးပြဲၿပီးထားေတာ့ သူနဲ႔က်ဴရွင္ကသင္ထားတဲ့စာေတြပဲ ျပန္ေႏြးၿပီး ေစာေစာနားခိုင္း
လိုက္တာေပါ့။က်ေနာ္ ေသးေပါက္ဖို႔ေအာက္ဆင္းလာေတာ့ သူပါလိုက္လာတယ္။ေသးေပါက္ၾကၿပီးအေပၚျပန္တက္ေတာ့ သူက က်ေနာ့္လက္ေမာင္းကိုဖက္တြယ္ၿပီးလိုက္လာတယ္။က်ေနာ့္ကို သူေခၚလိုက္တဲ့စကားတစ္ခြန္းက သူနဲ႔က်ေနာ္ သာမန္ စုပ္ယက္ၿပီး
ကိုယ္လက္ေဖ်ာ္ေျဖေနရာကေနေနာက္တစ္ဆင့္ကိုစတင္ေစတယ္ဗ်။
"ေယာက်ာ္း ဒီညႀကီးႀကီး မရွိဘူး မိန္းမနဲ႔အတူအိပ္ေနာ္''
"ဟင္ ယြန္း ယြန္းေလး ကိုကို႔ကို ဘယ္လိုေခၚလိုက္တယ္''
"ေယာက်ာ္းေလ ဘာလဲေခၚရဘူးလား''
"ဟုတ္ပါဘူးကြာ ျပန္ေခၚၾကည့္ ျပန္ေခၚၾကည့္ ''
"ေယာက်ာ္း ဟိဟိ''
"ဗ်ာ မိန္းမေရ လာ အိပ္စို႔''
"အို႔ ကိုကို''
က်ေနာ္ ယြန္းကိုယ္လုံးေလးကိုေပြ႕ခ်ီကာ သူ႔အိပ္ခန္းေလးကို
ေျခလွမ္းက်ဲႀကီးေတြကိုသြားတယ္။သူေျပာမွ ႀကီးႀကီးအိမ္မွာမရွိတာ
သတိရၿပီး အကြက္ပဲဟဆိုၿပီး အခြင့္အေရးကိုလက္ေတြ႕
အသုံးခ်လိုက္တယ္။ယြန္းကိုအိပ္ယာခင္းေလးေပၚအသာခ်ေပးၿပီး
ယြန္းေပၚ ခ်စ္စိတ္အျပည့္နဲ႔အုပ္မိုးကာၾကည့္ေနလိုက္သည္။
"ယြန္းေလး''
"ရွင္''
"ခ်စ္တယ္ကြာ''
"ယြန္းလည္းခ်စ္တယ္''
"ဒီညက ကိုကိုနဲ႔ယြန္းတို႔ရဲ့မဂ္လာဦးညပဲ''
"ဟုတ္ကိုကို''
"ကိုကို႔ကို ယြန္းရဲ့အပ်ိဳစင္ပန္းေလး ေပးခူးမွာလား''
"အင္းး ယြန္းကကိုကို႔အတြက္ပါ ကိုကို႔ကိုခ်စ္တယ္''
"ကိုကိုလည္းခ်စ္တယ္ကြာ''
က်ေနာ္ ယြန္းႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးကိုကုန္းစုပ္လိုက္သည္။အခြင့္အေရး
ကိုေစာင့္ေနရတာၾကာၿပီ။ရမယ့္ရေတာ့လည္း ေအးေအးေဆးေဆး
သက္သက္သာသာပဲ ဘာမွအားမထုတ္လိုက္ရဘူး။က်ေနာ္ေရာ
ယြန္းပါ အေတြ႕အၾကဳံမရွိေသးတဲ့ လိုးတဲ့ကိစၥကိုလုပ္ၾကရေတာ့မည္။
ယြန္းႏႈတ္ခမ္းေလးကိုအခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာစုပ္ရင္းနို႔ေလးေတြကို
နယ္ေပးသည္။ညေနကတည္းက အတြင္းခံေတြမဝတ္ထားတဲ့ယြန္းကို
အဝတ္ခၽြတ္ရတာျမန္သည္။ခဏအတြင္းႏွစ္ေယာက္စလုံး
ကိုယ္လုံးတီးျဖစ္သြားၾကသည္။ယြန္းေပါင္တံေလးကိုကိုင္ကာအေပၚ
သို႔အသာေလးပင့္တင္လိုက္သည္။စိတ္ထေနလို႔ထင္တယ္ ။ယြန္းအဖုတ္ေလးကအရည္ေလးေတြစို႔ေနသည္။စည္းခုံေပၚကအေမႊး
စုစုေလးကိုတစ္ခ်က္နမ္း အဖုတ္ေလးကို ကစ္ေပးကာလၽွာနဲ႔ပင့္ယက္
လိုက္သည္။အခါတိုင္းလည္းယက္ခံေနရေပမယ့္ ဒီညကအလိုးခံရ
ေတာ့မွာဆိုတဲ့စိတ္ေၾကာင့္ထင္တယ္ ယြန္းအဖုတ္မွာအရည္ေတြ
ပိုရၽႊဲေနတယ္။ထြက္သမၽွအရည္ကိုက်ေနာ္လည္းထိုးယက္ကာ
မ်ိဳခ်ပစ္ၿပီးအစိေလးကိုကစားေပးေတာ့ယြန္းထြန္႔ထြန္႔လူးေနသည္။
"အဟင့္ ကိုကို အင္းးးး ရွီးးးးကိုကို ေကာင္းလိုက္တာ အီးးး''
ႏွစ္ခါေလာက္ခါးေလးေကာ့ေကာ့တက္လာဆတ္ခနဲ ဆတ္ခနဲျဖစ္သြား
ေတာ့ ယြန္းၿပီးၿပီဆိုတာသိလိုက္သည္။က်ေနာ္ကုန္းထၿပီးယြန္း
ေပါင္ၾကားမွာဒူးေထာက္လိုက္သည္။မာေတာင္ျပဴးတစ္ေနတဲ့က်ေနာ့္
ဒစ္ကို အဖုတ္ေျမာင္းၾကားမွာပြတ္ဆြဲေပးလိုက္သည္။မထိဘူးတဲ့
အရသာဆိုေတာ့ႏွစ္ေယာက္စလုံးဖိန္းတိန္းရွိန္းတိန္ျဖစ္လာၾကသည္။
ဒစ္ေခါင္းနဲ႔အစိေလးကိုထိုးေပးေတာ့ ယြန္းအဖုတ္ေလးက အရည္
ေတြစိမ့္က်လာသည္။က်ေနာ္လည္းဒီေလာက္ဆို ႏႉးႏွပ္တာ
ရေလာက္ၿပီလို႔ ထင္မိၿပီးအေပါက္ဝေလးမွာဒစ္ကိုေတ့လိုက္သည္။
ယြန္းရဲ့နံေဘးတစ္ဖက္စီမွာလက္ေထာက္ထားကေတာ့လက္ေလးက
က်ေနာ့္လက္ကိုလာကိုင္သည္။
"ျဗစ္ ျဗစ္ျဗစ္ ''
"အင့္ အင့္အင့္ အအ ကို ကိုကို နာတယ္''
ယြန္းမ်က္ႏွာေလးမဲ့သြားလို႔ က်ေနာ္ခဏရပ္လိုက္သည္။သူအနာေျပ
ေလာက္မွတစ္ခါထပ္ထည့္သည္။ထည့္လိုက္ ယြန္းမ်က္ႏွာေလးမဲ့ရင္
ရပ္လိုက္နဲ႔ဖိသြင္းသည္။အပ်ိဳစင္အဖုတ္မို႔သြင္းရတာေတာ္ေတာ္
ခက္သည္။က်ေနာ့္ေကာင္ကလည္းတုတ္ေတာ့ ပိုဆိုးတာေပါ့ဗ်ာ။
ယြန္းေလးနာသြားမွာစိုးလို႔ ျဖည္းျဖည္းျခင္းပဲသြင္းရသည္။
ဒစ္ေခါင္းဝင္ေတာ့ က်ေနာ္ေတာ္ေတာ္ေခၽြးထြက္ေနၿပီ။ယြန္းလည္း
နာလို႔စုတ္တသတ္သတ္နဲ႔ျဖစ္ေနသည္။
"အီးး ကို ကၽြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္ အား ကၽြတ္ကၽြတ္ ကိုကိုနာတယ္''
"ဗလစ္ဗလြတ္ျဗစ္ျဗစ္''
ယြန္းကနာလို႔အတင္းညႇစ္ထားေတာ့သြင္းမရ။မ်က္လုံးမွိတ္ၿပီး
အသက္ေအာင့္ထားသည္။
"အဟင့္ နာတယ္ ကိုကို အဟင့္ ဟင့္ ေတာ္ၿပီ အ ကိုကို နာတယ္''
"ယြန္းေလး ကိုကို႔ကို ၾကည့္ စိတ္ကိုေလ်ာ့ မညႇစ္ထားနဲ႔ေနာ္ ကိုကို႔ကို
ခ်စ္တယ္မွတ္လား ေလ်ာ့ထား အသက္ကိုမွန္မွန္ရႉ ''
သိသေလာက္မွတ္သေလာက္နဲ႔ယြန္းကိုေျပာရသည္။အဲ့ေတာ့မွ ယြန္း
က်ေနာ္ေျပာသလိုလိုက္လုပ္သည္။က်ေနာ္လည္းဆက္လုပ္သည္။
"အ ကိုကို ျဖည္းျဖည္း အီးးရွီးးး''
ျဖည္းျဖည္းျခင္းသြင္းလိုက္ရပ္လိုက္နဲ႔ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာမွဒစ္ထိပ္ကအေမွးပါးကိုေထာက္မိသည္။ဝင္သေလာက္ကိုပဲတစ္ခ်က္ျခင္း
သြင္းထုတ္လုပ္ေပးသည္။အရည္ေတြလိုက္လာေတာ့ နည္းနည္းေခ်ာင္
လာၿပီးလုပ္လို႔ေကာင္းလာသည္။ယြန္းနို႔ေလးေတြကိုစို႔ေပးၿပီးအာ႐ုံလႊဲ
ကာေအာက္ကလႈပ္ရွားသည္။အေမွးပါးေထာက္႐ုံသြင္းလိုက္
ျပန္ထုတ္လိုက္နဲ႔လိုးရင္း အဝနားလီးထုတ္ၿပီးခဏရပ္ကာ
ယြန္းႏႈတ္ခမ္းေလးကိုစုပ္နမ္းသည္။
"ဟင့္ ကိုကို လုပ္ေလ ဘာလို႔ရပ္ေနတာလဲ''
"ယြန္းေလးနာမွာစိုးလို႔ပါ ေကာင္းလာၿပီလား''
"အင္း''
"အာ့ဆိုဆက္လုပ္မယ္ေနာ္''
ယြန္းပုခုံးၾကားလက္လ်ိဳၿပီးခ်ဳပ္ကိုင္ကာလိုးသည္။သုံးေလးခ်က္
ေဆာင့္ၿပီးေတာ့ အေမွးပါးေလးကိုထိုးေဖာက္လိုက္ေတာ့သည္။
"ႁဗြတ္ ဗလစ္ ႁဗြတ္ျဗစ္ၿဗိၿဗိ ေဖာက္ ဘြတ္ ဘလြတ္ဒုတ္''
"အြန္းးးအူးးးဝူးးအုအု အီးးး ကိုကို နာလိုက္တာ အဟင့္အဟင့္ အား''
"အေမွးပါးေပါက္သြားတာပါယြန္းရ ခဏေနရင္ေကာင္းသြားမွာ''
က်ေနာ္လည္းယြန္းႏႈတ္ခမ္းေလးကိုစုပ္ကာမလႊတ္ေတာ့ဘဲဖိဖိၿပီး
လိုးလိုက္ေတာ့သည္။ယြန္းနာလို႔ တအုအုေအာ္ေပမယ့္ မလႊတ္ေတာ့
အခ်က္၂၀ေလာက္ဆက္တိုက္လိုးေပးေတာ့ ယြန္းၿငိမ္သြားၿပီး
ဖင္ေလးေကာ့ေပးလာသည္။သူေကာင္းလာၿပီ။အရည္ေတြထပ္လိုက္
လာလို႔ အသံဗလံေတြလည္းဆူညံေနၿပီ။
"ႁဗြတ္ ဗလြတ္ ႁဗြတ္ဖတ္ဖတ္ဖတ္ဖတ္ဖတ္ဖတ္ဖတ္ဖတ္''
"ယြန္းေလး ေကာင္းလာၿပီလား ''
"အင္းးကိုကို ေကာင္းလာၿပီ အီးးးရွီးးးက်ဥ္တယ္ အ အ ကို''
ယြန္းေကာင္းလာသလို က်ေနာ္လည္းေကာင္းလာသည္။က်ဥ္းၾကပ္
ေနတဲ့ယြန္းအဖုတ္ေလးကိုလိုးရတာ တထုတ္ထုတ္နဲ႔ အီစိမ့္ေနသည္။
ႏႈတ္ခမ္းေလးစုပ္ကာပစ္ပစ္ေဆာင့္လိုက္ အရွိန္ေလ်ာ့လိုးကာနို႔ေလး
ေတြကိုစို႔ေပးသည္။
"ကိုကို ကိုကို အင္းး ဟင္းးးျမန္ျမန္ေလး ျမန္ျမန္ေလး အားးးရွီးး
လုပ္လုပ္ အင္းးေကာင္းတယ္ ေဆာင့္ေဆာင့္''
ယြန္းေျပာခ်င္တာေတြေျပာၿပီး ခါးေလးေကာ့ေကာ့ေပးလာကာ
ေျခေတြကုတ္ တစ္ကိုယ္လုံးတစ္ဇတ္ဇတ္တုန္ကာဖင္ေလးေကာ့ကာ
ၿပီးသြားသည္။
"အီးးးးဟီးးးကိုကို ကိုကို အျငးးးးပွီးေတာ့မၾယ အားးးးရွီးးးးးး''
"အိုးးးညႇစ္တယ္ကြာ အားးး ကိုကိုလည္းၿပီးၿပီ ၿပီးၿပီ အားးး''
က်ေနာ့္လီးကိုအတင္းညႇစ္ဆြဲေတာ့က်ေနာ္လည္းမခံနိုင္ဘဲ
ယြန္းအဖုတ္ေလးထဲလရည္ေတြတဗ်ဥ္းဗ်ဥ္းပန္းထည့္လိုက္ရသည္။
ႏွစ္ေယာက္သားတင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ဖက္ကာၿငိမ္က်သြားေတာ့သည္။
ယြန္း က်ေနာ့္ပါးကိုတစ္ရြတ္ရြတ္နမ္းကာ ႏႈတ္ခမ္းကိုလာစုပ္သည္။
"ကိုကို ခ်စ္တယ္ အရမ္းခ်စ္တယ္ ဘယ္ေတာ့မွမခြဲဘူးေနာ္ကိုကို''
"အင္း ဘယ္ေတာ့မွမခြဲဘူး အျမဲခ်စ္ေနမွာ''
က်ေနာ္နဲ႔ယြန္း လိုးလိုက္ နားလိုက္နဲ႔ ညတစ္နာရီထိုးမွအိပ္ၾကသည္။
မနက္လင္းေတာ့ယြန္းေတာ္ေတာ္နဲ႔မထ က်ေနာ့္ရင္ခြင္ထဲတိုးကာ
ေကြးေကြးေလးအိပ္ေနသည္။ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ ခ်စ္သူေလး ခုမယားေလးေပါ့ဗ်ာ။သူ႔ကိုၾကည့္ၿပီးအသဲယားတာနဲ႔ ေပါင္ေလး
အတင္းဆြဲကားကာလီးေတ့ၿပီးလိုးသြင္းလိုက္သည္။အရည္ေတြရွိေသး
ေတာ့ အသံဗလံေတြညံၿပီးဝင္သြားသည္။ညကလိုးထားေပမယ့္
အဖုတ္ေလးၾကပ္သပ္ၿပီးေႏြးေနသည္။
"ဘု ဘလစ္ ဘြတ္ ျဗစ္ ဘြတ္ဘြတ္ ဒုတ္ ''
"အ အင္းးးးးကိုကို နာတယ္ အ ရွီးးးးးးအေမ့ အ နာတယ္လို႔ အီးးးး''
"လိုးလို႔ေကာင္းလိုက္တာယြန္းေလးရာ ကိုကို႔မိန္းမစပ္ပတ္ေလးက
လိုးရတာအီစိမ့္ေနတာပဲကြာ အီးးးးး''
"ဟင့္ ကိုကိုေနာ္ နာတယ္လို႔ ညကအၾကာႀကီးလိုးထားတာကို အ
ကို ကိုကို အီးးးး''
"ႀကိဳက္ဘူးလား ကိုကိုလိုးတာ''
"ႀကိဳက္တယ္ ဒါေပမယ့္ ခုနာေနတယ္လို႔ အီးးးရွီးးးး''
"ကိုကိုၿပီးေတာ့မယ္ အားးးရွီးးးးေကာင္းလိုက္တာ ညႇစ္ညႇစ္''
"ဖန္းဖန္းဖန္းဖန္းဖန္းဖန္း ဘြတ္ ပလြတ္ႁပြတ္ ဘြတ္ဖန္းဖန္းဖန္းဖန္း''
"အားးးကိုကိုေရ အားးေသၿပီ အားးေဆာင့္ေဆာင့္ ကိုကိုလီးႀကီး
အီးးးးရွီးးးးးအားးးးၿပီးၿပီ ၿပီးၿပီ ''
ယြန္းေလးနာလို႔ျငင္းေပမယ့္ က်ေနာ့္လီးရဲ့အထိအေတြ႕ကိုသာယာၿပီး ဖင္ေလးအတင္းေကာ့ေပးလာကာလီးကိုညႇစ္ေပးသည္။က်ေနာ္လည္း
ယြန္းေလးနာတယ္ဆိုလို႔ စိတ္ကိုလႊတ္ကာခပ္ျမန္ျမန္ပဲေဆာင့္လိုးၿပီး
သားအိမ္ဝလီးစိုက္ကာလရည္တေဖ်ာေဖ်ာပန္းထည့္လိုက္သည္။ခဏနားကာက်ဴရွင္ရွိလို႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံးက်ဴရွင္သြားဖို႔ျပင္ဆင္
ၾကသည္။မနက္စာ စားၿပီးေတာ့easy toတစ္လုံးနဲ႔အကိုက္အခဲ
ေပ်ာက္ေဆး အေရာင္က်ေဆးတိုက္ၿပီးက်ဴရွင္သြားၾကသည္။
သူလမ္းေလၽွာက္တိုင္းအဖုတ္ေလးကနာေနလို႔ မဲ့ရႈံရႈံေလးနဲ႔က်ေနာ့္ကို
မ်က္ေစာင္းေလးထိုးမ်က္ႏွာေလးစူပုတ္ၿပီး က်ေနာ့္ကိုဆြဲဆြဲ
ဆိတ္သည္။တစ္ေနကုန္စာသင္ၿပီး အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ မေန႔ညက
သူ႔အခန္းေလးထဲမွာအျပတ္လိုးထားတာသတိရၿပီးလီးကေတာင္လာ
ျပန္သည္။ႀကီးႀကီးျပန္လာလို႔ မလိုးရဲဘဲအသာၿငိမ္ေနလိုက္ရသည္။
စာသင္ရင္းလီးကမတရားေတာင္ေနလို႔ ယြန္းကိုစုပ္ခိုင္းရသည္။
လိုးခ်င္ေပမယ့္ ယြန္းကိုလည္း အနားေပးရင္း စိတ္ကိုေလ်ာ့ထားရ
သည္။ယြန္းလည္းေတာ္ေတာ္ေလးနာက်င္ေနလို႔အကိုက္အခဲ
ေပ်ာက္ေဆးေသာက္ေနရသည္။ႏွစ္ရက္ေလာက္ေနေတာ့
မေနနိုင္ေတာ့ပါ။ယြန္းကလည္းပြတ္သီးပြတ္သပ္လုပ္လာတာနဲ႔
 စာသင္ရင္းကုတင္ေပၚဆြဲတင္ကာစကပ္လွန္လိုးေတာ့သည္။
ဟိုေန႔ညကလို အသံက်ယ္က်ယ္နဲ႔အားရပါးရမလိုးရဲပါ။စုပ္ယက္
ပြတ္သပ္ၿပီးက်ိတ္လိုးေလးပဲလိုးရသည္။အဲ့လိုနဲ႔ က်ေနာ္နဲ႔ယြန္း
ႀကီးႀကီးလစ္ရင္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္လိုးၾက စာသင္ၾကရင္း
ေနလာၾကသည္။easy toနဲ႔မရေတာ့ တားေဆးကဒ္ဝယ္ေပးထားၿပီး
လိုးျဖစ္ၾကသည္။ယြန္းကတစ္ကယ့္အထန္မေလးပါ။နားၿပီးျပန္လိုးတဲ့
ေန႔ကစၿပီးညတိုင္းလိုလိုကိစၥျဖစ္ေနသည္။က်ေနာ္မစေတာင္ သူက
လီးလာကိုင္ကုန္းစုပ္ၿပီးဆြေတာ့တာ။က်ေနာ္ကလည္းညတိုင္းလိုလို
ဘုတာေပါ့။ႀကီးႀကီးမရွိတဲ့အခ်ိန္မ်ိဳးဆိုပိုဆိုးသည္။ဒီလိုနဲ႔
က်ေနာ္လည္းနည္းပညာတကၠသိုလ္တက္သူလည္းစာေတြမ်ားလာေတာ့ႏွစ္ရက္သုံးရက္ေနမွလိုးျဖစ္သည္။သူ႔စာကိုယ့္စာေတြ
ရႈပ္လာေတာ့ အဲ့ဘက္သိပ္မလွည့္ျဖစ္ေတာ့။ဆယ္တန္းစာေမးပြဲေျဖ
ၿပီးေတာ့မွ အဝလိုးရသည္။က်ေနဲာ့္စာေမးပြဲၿပီးေတာ့ လူႀကီးေတြကို
ခြင့္ေတာင္းၿပီးသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ခရီးသြားၾကသည္။မိန္းကေလးေတြ
လည္းပါလို႔ယြန္းကိုပါထည့္လိုက္ဖို႔ေျပာေတာ့စိတ္ခ်လက္ခ်နဲ႔ခြင့္ေပးသည္။ေမာင္ႏွမလို႔သိထားေတာ့ ကားေပၚမွာအတူထိုင္႐ုံကလြဲၿပီးဘာမွ
လုပ္မရ။တည္းခိုခန္းမွာလည္း မိန္းကေလးတစ္ခန္း ေယာက္်ားေလး
တစ္ခန္းအိပ္ရတာကိုး။လူလစ္ရင္ခိုးနမ္းၾက စုပ္ၾကယက္ၾကေပါ့။
ျပန္လာေတာ့မွ ငါတို႔ေမာင္ႏွမ အမ်ိဳးအိမ္မွာေနခဲ့မယ္ဆိုၿပီး
လမ္းမွာဆင္းေနကာ တည္းခိုခန္းမွာ အဝလိုးရေတာ့သည္။
ႏွစ္ရက္ေလာက္အခန္းထဲကမထြက္ဘဲလိုးၿပီးမွ အိမ္ျပန္ခဲ့ၾကသည္။
ျပန္ေရာက္ေတာ့ သူကႀကီးႀကီးနဲ႔ေစ်းလိုက္ေရာင္း က်ေနာ္က
က်ဴရွင္သင္နဲ႔သိပ္ေတာင္မေတြ႕ျဖစ္။ႀကီးႀကီးအိမ္ေတာ့က်ေနာ္က
ေရာက္ျဖစ္သည္။ညလည္းတစ္ခါတစ္ေလသြားအိပ္သည္။အိပ္ရင္
ႀကီးႀကီးကိုအိပ္ေဆးတိုက္ၿပီးက်ေနာ္နဲ႔ယြန္းလိုးၾကသည္။တစ္ႏွစ္
ေလာက္ေတာ့က်ေနာ္နဲ႔ယြန္းရဲ့အခ်စ္ဇာတ္လမ္းမွာအေႏွာက္အယွက္
မရွိပါ။ယြန္း ဆယ္တန္းေအာင္ေတာ့ သင္တန္းေတြတက္ တကၠသိုလ္
တက္ဖို႔ေစာင့္ရင္း အခ်စ္ဇာတ္လမ္းကိုဆက္ခဲ့ၾကသည္။တစ္ေန႔ေတာ့
က်ေနာ္တို႔ကိုလူမိသြားခဲ့သည္။မိတာက ယြန္းအမႀကီး မမႀကီး။
အဲ့ေန႔ကမမႀကီးေစ်းဝယ္ဖို႔ လာရင္း ႀကီးႀကီးအိမ္ကိုဝင္လာတာ။က်ေနာ္နဲ႔ယြန္း လိုးေနတာကိုပက္ပင္းမိတာဗ်။ယြန္း အဲ့ေန႔က
ေနမေကာင္းဘူးလို႔ေျပာၿပီးေက်ာင္းလည္းမတက္ဘူးဗ်။
က်ေနာ္လည္းေက်ာင္းမတက္ဘဲအတန္းလစ္ၿပီးႀကီးႀကီးအိမ္မွာယြန္းနဲ႔
လာလိုးေနတာ။လိုးခ်င္ေဇာႀကီးၿပီးၿခံတံခါးကိုေသာ့မခတ္မိတာ
က်ေနာ့္အမွား။ယြန္းကိုတစ္ခ်ီလိုးၿပီးေနာက္တစ္ခ်ီစဖို႔ဖင္ကုန္းခိုင္းကာ
အဖုတ္ထဲလီးသြင္းေနခ်ိန္မွာအခန္းဝကေန မမႀကီးအသံၾကားရတာပဲ။
"ဟင္ နင္ နင္ နင္တို႔ေတြ ဟာ အမယ္ေလး ဘာေတြျဖစ္ကုန္ၾကတာလဲ
နင္တို႔ ေခြးဇာတ္ခင္းေနၾကတယ္ေပါ့ေလ''
"ဟင္ မမႀကီး''
"ဟာ မမ''
"အလတ္မ နင္ဟာ ''
႐ုတ္တရက္ႀကီးေရာက္လာတဲ့မမႀကီးကိုႏွစ္ေယာက္စလုံး
လိုးလ်က္သားေၾကာင္ၿပီးၾကည့္ေနၾကသည္။ၿပီးမွယြန္းအဖုတ္ထဲဝင္
ေနတဲ့လီးကိုဆြဲထုတ္ကာအဝတ္ေတြအတင္းဝတ္ရသည္။ယြန္းလည္း
ဂါဝန္ကိုဝတ္ၿပီးတစ္ရႈံ႔ရႈံ႔ငိုေနသည္။က်ေနာ္လည္းေခါင္းငိုက္စိုက္က်
 ဘာလုပ္လို႔ဘာကိုင္ရမွန္းမသိျဖစ္ေနသည္။
"မိုက္လိုက္ၾကတာဟယ္ နင္တို႔ေတြ ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ ေမာင္ႏွမျခင္း ဒီလိုမလုပ္ရဘူးဆိုတာမသိၾကဘူးလား ဟမ္ ငါ အေမနဲ႔ႀကီးႀကီးတို႔ကိုဘယ္လိုျပန္ေျပာရမလဲ မိယြန္း ညီး ညီး
သိပ္မိုက္တယ္ ဂ်ိဳကာ မင္းကအႀကီးေလ ညီမကိုထိန္းသိမ္း
ေစာင့္ေရွာက္ရမယ့္အစားဒီလိုလုပ္တာေကာင္းလား ဟင္ ငါစိတ္ညစ္တယ္ ေသသာေသလိုက္ခ်င္တယ္ လူ႔အသိုင္းအဝိုင္းထဲ
ဘယ္လိုမ်က္ႏွာျပရမလဲ သူမ်ားတံေတြးခြက္မွာနင္တို႔ေၾကာင့္
အားလုံးပက္လက္ေမ်ာရေတာ့မယ္ ဟဲ့ ေျပာၾကေလ
ဘာၿငိမ္ေနၾကတာလဲ ဘယ္ကဘယ္လိုျဖစ္ၾကတာလဲ''
"ဟို ဟို ဒီလိုပါမမ က်ေနာ္ ယြန္းကိုခ်စ္လြန္းလို႔ လက္ပြန္းတသီး
ေနရာကေန ယြန္းနဲ႔က်ေနာ္ဒီလိုအေျခအေနအထိေရာက္လာၾကတာပါ''
"ဘာ ေတာ္ ေတာ္ ေမာင္ႏွမခ်င္းေတြေလ ခ်စ္လို႔ယူလို႔ရမလားဟဲ့''
"မသိဘူးမမရာ က်ေနာ္သိတာ က်ေနာ္ ယြန္းကိုခ်စ္တယ္ ယြန္းလည္း
က်ေနာ့္ကိုခ်စ္တယ္ က်ေနာ္တို႔ခ်စ္ျခင္းကိုမခြဲပါနဲ႔ဗ်ာ''
"ဟုတ္ပါတယ္မမႀကီးရယ္ သမီးနဲ႔ကိုကို႔ကိုမခြဲပါနဲ႔ေနာ္ သမီး ကိုကိုနဲ႔
မခြဲနိုင္ဘူး ဟင့္ ဟင့္ဟင့္ ''
"ဟဲ့ နင္တို႔႐ူးေနၾကလား ေမာင္ႏွမခ်င္းယူလို႔မရဘူးေလ မျဖစ္ဘူး
မျဖစ္ဘူး ငါ အေမနဲ႔ႀကီးႀကီးတို႔ကိုေျပာၿပီး အျမန္ထိန္းရမယ္
နင္တို႔ကိုအတူထားလို႔မရဘူး မိယြန္းကိုေယာက္်ားေပးစားရမယ္
ဟဲ့မိယြန္း နင့္အဝတ္ေတြခုထည့္အိမ္ျပန္မယ္''
"မလုပ္ပါနဲ႔မမရယ္ က်ေနာ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ က်ေနာ္တို႔ကို
မခြဲပါနဲ႔ဗ်ာ ''
က်ေနာ္ မမႀကီးကိုေျခသလုံးဖက္ကာ အတင္းေတာင္းပန္သည္။
ယြန္းလည္းမမႀကီးကိုေျခသလုံးလာထက္ၿပီးငိုယိုေတာင္းပန္သည္။
"မရဘူး မရဘူး ဂ်ိဳကာ မင္းကိုမမႀကီး ေမးမယ္ မင္း ယြန္းကို
တကယ္ခ်စ္လား ''
"ခ်စ္တာေပါ့မမရယ္ ယြန္းကက်ေနာ့္အတြက္အခ်စ္ဦးပါ ''
"ေအး တကယ္ခ်စ္တယ္ဆို ယြန္းကို လူတကာက ေမးေငါ့ လူၾကားထဲ
တိုးလို႔မရတဲ့ဘဝမ်ိဳးမွာထားမလား သာသာယာယာနဲ႔ေနရတဲ့ဘဝမ်ိဳး
မွာထားမလား မင္းစဥ္းစား မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံးေကာင္းဖို႔အတြက္
အမ်ိဳးေတြအားလုံးလူၾကားထဲမသိပ္ငယ္ေစဖို႔အတြက္ စဥ္းစား''
"ယြန္းဘဝေလးသာယာေနတာကိုျမင္ခ်င္ပါတယ္မမ''
"ေအး တကယ္ခ်စ္တဲ့သူဆိုတာ စြန္႔လြတ္အနစ္နာခံရတယ္ကြ
ခု မင္းနဲ႔ယြန္းျဖစ္ေနၾကတာ ငါအပါအဝင္ အျခားဘယ္သူသိေသးလဲ''
"ဘယ္သူမွမသိပါဘူးမမ''
"ေအး မသိေစနဲ႔ အေမတို႔ေတာင္မသိေစနဲ႔ ငါလည္းမေျပာဘူး
ငါေနာက္လထဲ ဘန္ေကာက္ျပန္ရင္ မိယြန္းကိုေခၚသြားမယ္ မိယြန္းကို
ေက်ာင္းထုတ္ၿပီး  အရင္ကတည္းကသူ႔ကိုႀကိဳက္ေနတဲ့သူနဲ႔
ေပးစားမယ္ နင္တို႔ကိစၥကို လူႀကီးေတြမသိေစနဲ႔ေတာ့''
"ဒါ ဒါဆို သမီးတို႔က တစ္သက္လုံးခြဲေနရေတာ့မွာလားမမႀကီးရယ္
ဟင့္ဟင့္ ကိုကို ဟင့္ ကိုကို ယြန္းကိုခြဲနိုင္လို႔လား ယြန္းကိုမခ်စ္ဖူးလား
အီးးးဟီးးးးးယြန္းကိုခ်စ္တယ္ဆို ကိုကို''
"ခ်စ္တာေပါ့ယြန္းရယ္ အရမ္းခ်စ္တာေပါ့ ခ်စ္လြန္းလို႔မမေျပာတာကို
ကိုကို လက္ခံလိုက္တာပါယြန္းရယ္''
က်ေနာ္နဲ႔ယြန္း တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ဖက္ကာအခ်ိန္အၾကာႀကီး
ငိုေနမိသည္။ယြန္းကို မေခၚသြားခင္ က်ေနာ္နဲ႔ယြန္းကို တလေလာက္
လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေပးေနဖို႔မမကိုခြင့္ေတာင္းသည္။မမကလည္း
က်ေနာ္တို႔ကို မဟုတ္တာေတြမႀကံဖို႔ ခိုးမေျပးဖို႔ကတိေတြအထပ္ထပ္
ေတာင္းၿပီး က်ေနာ္တို႔ေတာင္းဆိုတာကိုလိုက္ေလ်ာသည္။မမႀကီးက
အိမ္မျပန္ေတာ့ဘဲႀကီးႀကီးအိမ္မွာေနခဲ့ၿပီးယြန္းကိုေခ်ာ့ေမာ့ေျဖာင္းျဖေနသည္။ႀကီးႀကီးျပန္မလာခင္ က်ေနာ္အိမ္ျပန္ၿပီးတစ္ေယာက္ထဲ
အခန္းထဲငိုေနမိသည္။က်ေနာ္နဲ႔ယြန္း အခ်စ္ဇာတ္လမ္းမွာအတူေနရဖို႔ တလေလာက္ပဲက်န္ေတာ့တာမို႔ ရတဲ့အခ်ိန္ေလးေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနၾကမယ္
ဆိုၿပီး ေနာက္ေန႔ကစၿပီးယြန္းကိုေခၚကာေလၽွာက္လည္သည္။ႀကီးႀကီး
ကိုလည္း ယြန္း ဘန္ေကာက္လိုက္သြားဖို႔ ပတ္စပို႔ေတြ ဘာေတြလုပ္ရ
မယ္ဆိုၿပီး မမႀကီးကပါေျပာေပးသည္။က်ေနာ္နဲ႔ယြန္း ႀကီးႀကီးအိမ္မွာ
အခ်ိန္ရတိုင္းလိုးလိုက္ ဟိုနားဒီနားလည္လိုက္နဲ႔ ခ်စ္သူဘဝကို
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပဲျဖတ္သန္းခဲ့ၾကသည္။ယြန္းက က်ေနာ့္အလိုကိုအကုန္
လိုက္သည္။က်ေနာ္လိုးခ်င္ေနတဲ့သူ႔ဖင္ေပါက္ေလးကိုလည္းလိုးခြင့္
ေပးသည္။ယြန္းက က်ေနာ့္ရင္ေသြးေလးရေအာင္ယူမယ္ဆိုလို႔
လိုးတိုင္းဖင္ထဲ ပါးစပ္ထဲပန္းမထည့္ဘဲ အဖုတ္ထဲ လီးတစ္ဆုံးႏွစ္ကာ
သားအိမ္ထဲလကည္အျပည့္ျဖည့္ေပးရသည္။တားေဆးလုံးဝကို
မေသာက္ေတာ့။မမႀကီးေျပာတဲ့ယြန္းကိုဟိုတုန္းကတည္းက
ႀကိဳက္ေနတယ္ဆိုတဲ့သူေရာက္လာၿပီးအတင္းလာတင္ေတာင္းေတာ့
ပိုဆိုးသည္။လူႀကီးေတြအားလုံးကယြန္းဘဝေလးေကာင္းစားမွာ
ဆိုၿပီးသေဘာတူၾကသည္။ငယ္ေသးေပမယ့္အိမ္ေထာင္က်ၿပီး
ဘဝေလးတည္ၿငိမ္ရင္ေကာင္းတာပဲဆိုၿပီးေစ့စပ္ေပးၾကသည္။ဟိုလူက ယြန္းထက္၁၀ႏွစ္ေက်ာ္ႀကီးသည္။လူပ်ိဳႀကီး။ယြန္းကိုအေသရရအရွင္ရရႀကိဳက္တာ။က်ေနာ့္နဲ႔ယြန္းလည္း လူႀကီးေတြလစ္တာနဲ႔ လိုးၾကၿပီး ကေလးရေအာင္လုပ္ၾကသည္။ဟိုလူကေတာ့ ယြန္းလိုအေခ်ာအလွကိုရေတာ့မယ္ဆိုၿပီး
ဝမ္းသာေနသည္။ခ်က္ျခင္းပဲမဂ္လာပြဲဆက္လုပ္ေစသည္။က်ေနာ့္ကို
လည္းေယာက္ဖ ေယာက္ဖနဲ႔ကိုပါးစပ္ဖ်ားကမခ်။မမႀကီးကေတာ့
က်ေနာ္နဲ႔ယြန္း တစ္မွိုင္မွိုင္တစ္ေတြေတြနဲ႔ လူႀကီးေတြမသိေအာင္ငိုေန
ၾကတာေတြေတြ႕ၿပီးသနားေနသည္။ႏွစ္ေယာက္သား အျမဲလိုလို
တပူးပူးတတြဲတြဲေနၾကၿပီး အခ်ိန္ရတိုင္းကိုလိုးတာလည္းသူသိသည္။
ဘယ္ေလာက္ထိလဲဆို မဂ္လာေဆာင္ခါနီး အလွျပင္ဆိုင္ကေန
ခန္းမအသြားကားေပၚမွာေတာင္ လိုးျဖစ္သည္။အဝတ္အစားေတြ
မတြန္႔ေၾကေအာင္ေတာ့ဂ႐ုစိူက္ရတာေပါ့။မဂ္လာခန္းမထဲေရာက္ေတာ့
ဟိုလူ႔လက္ထဲ က်ေနာ့္ခ်စ္သူေလးယြန္းကိုအပ္လိုက္ရေတာ့ က်ေနာ့္
အသဲေတြဓားနဲ႔မႊန္းခံရသလို႔ခံစားရသည္။ပြဲက်င္းပေနတာကိုမၾကည့္
နိုင္ေတာ့ဘဲ အိမ္သာထဲသြားငိုေနမိသည္။ညေရာက္ေတာ့ ဟိုလူက
အေပါင္းအသင္းေတြနဲ႔မူးေနတာအခြင့္ေကာင္းယူၿပီး ယြန္းနဲ႔က်ေနာ္
လိုးၾကသည္။သူေရာက္လာေတာ့ က်ေနာ့္ ဘီရိုထဲဝင္ပုန္း
ေနလိုက္သည္။ယိုင္ထိုးယိုင္ထိုးနဲ႔ အခန္းထဲဝင္လာၿပီးယြန္းကို
ထဘီလွန္ကာတစ္ဖုန္းဖုန္းလိုးၿပီးတစ္ေခါေခါနဲ႔အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။
လီးေသးတဲ့အျပင္ ၅မိနစ္မၾကာေတာ့ က်ေနာ္နဲ႔လိုးေနၾက ယြန္းက
အယားေတာင္မေျပ။အဲ့လူကိုေဘးမွာထားၿပီးက်ေနာ္နဲ႔ယြန္း တညလုံး
မိုးအလင္းလိုးသည္။ယြန္းအိပ္ေပ်ာ္ေနတုန္း က်ေနာ္အသာလစ္ထြက္
ကာ တည္းခိုခန္းမွာသြားအိပ္သည္။ႏွစ္ရက္ေလာက္ၾကာမွအိမ္ျပန္
သည္။အားလုံးကေတာ့ က်ေနာ္သိပ္ခ်စ္တဲ့ညီမေလးအိမ္ေထာင္ျပဳလို႔
စိတ္ညစ္ၿပီးေလၽွာက္သြားတယ္ပဲထင္ၾကတာေပါ့။က်ေနာ့္လိုးခ်က္
ေၾကာင့္ ယြန္း ပမ္းဖ်ားေတာင္ဖ်ားသြားသည္။ဟိုလူကေတာ့ သူမူးၿပီး
လိုးလိုက္လို႔ ယြန္းဖ်ားသြားတယ္ထင္လို႔လားမသိ။ယြန္းနားကိုကပ္ၿပီး
ျပာယာခတ္ကာျပဳစုေနေတာ့သည္။ယြန္းေနျပန္ေကာင္းၿပီးတပတ္
ေလာက္ၾကာေတာ့ ယြန္းကိုဘန္ေကာက္ေခၚသြားကာက်ေနာ္နဲ႔ယြန္းကို
အၿပီးတိုင္ခြဲခြာေစေတာ့သည္။မသြားခင္ေတာ့ ယြန္းကိုႏႈတ္ဆက္လိုး
ေလးလိုးလိုက္ရသည္။က်ေနာ္လည္းစိတ္ညစ္ကာေပေတ
ေလလြင့္ေနမိသည္။စာေမးပြဲလည္းတစ္ႏွစ္က်သည္။ေနာက္ေတာ့
စိတ္ကိုျပန္စုစည္းကာေက်ာင္းၿပီးေအာင္တက္သည္။ယြန္းလည္း
ႏွစ္ႏွစ္တစ္ခါျပန္လာတယ္လို႔ေတာ့ၾကားရသည္။က်ေနာ့္သတင္းေတြ
ၾကားရလို႔သူလာတိုင္းက်ေနာ့္ဆီလာေပမယ့္ က်ေနာ္ကပတ္ေရွာင္ေန
မိသည္။ဒါေပမယ့္က်ေနာ္ေက်ာင္းမၿပီးခင္ယြန္းနဲ႔တစ္ခါ
ေတြ႕လိုက္ရသည္။ကေလးႏွစ္ေယာက္ရေနၿပီးတည္ၿငိမ္တဲ့အိမ္ရွင္မ
အသြင္ကိုေဆာင္ေနပါၿပီ။အခ်ိန္ဆိုတာ လူတစ္ေယာက္ကိုေျပာင္းလဲ
ေစနိုင္တာပါပဲ။က်ေနာ္ကို႔ေတြ႕ေတာ့ သူငိုသည္။က်ေနာ့္ကို
ဘဝမွာေကာင္းေအာင္ေနဖို႔ သူ႔အတြက္နဲ႔ဘဝမနစ္မြန္းေစဖို႔
ေျပာသည္။က်ေနာ္လည္းသူ႔ကိုဆြဲဖက္ကာငိုမိသည္။ခ်စ္ဦးသူရဲ့
အရင္ကအေငြ႕အသက္ေလးေတြျပန္ရၿပီး စိတ္ထဲလန္းဆန္းလာသလို
ခံစားရသည္။သမီးအႀကီးမေလးကက်ေနာ့္သမီးဆိုတာေျပာျပသည္။
က်ေနာ္နဲ႔တူတဲ့သမီးေလးကိုၾကည့္ၿပီး က်ေနာ္မ်က္ရည္က်မိသည္။အဲ့ကတည္းက က်ေနာ္လည္းမဆိုးမေပေတာ့ဘဲ ေကာင္းေကာင္မြန္မြန္
ေနထိုင္ခဲ့သည္။သေဘာ္တက္ဖို႔အေၾကာင္းဖန္လာေတာ့
သေဘာ္တက္ျဖစ္သည္။ဘဝကိုပင္လယ္ထဲမွာရြက္လႊင့္ရင္းကမၻာအႏွံ့
ပတ္ပလိုက္သည္။မိန္းမမယူဘဲတစ္ကိုယ္တည္းလူပ်ိဳႀကီးလုပ္ကာ
သေဘာ္ေပၚမွာပဲအခ်ိန္ကုန္ခဲ့သည္။အေမတို႔က အသက္ႀကီးၿပီမို႔
က်ေနာ့္ကိုျမန္မာျပည္ကိုအၿပီးျပန္လာခိုင္းသည္။က်ေနာ္လည္း
အသက္၃၅ျဖစ္ေနပါၿပီ။ေငြလည္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားစုနိုင္ၿပီမို႔
ေအးေအးေဆးေဆးပဲ ေကာ္ဖီဘားဆိုင္ဖြင့္ကာေနေတာ့မယ္လို႔ေတြး
လာခဲ့သည္။အေမနဲ႔အေဖကေတာ့က်ေနာ့္ကိုလာႀကိဳရင္း ကားေပၚမွာ
ျမန္မာနိုင္ငံမွာပဲေနဖို႔ ေျပာလာသည္။က်ေနာ္လည္းအၿပီးျပန္လာတာ
ျဖစ္ေၾကာင္းေျပာရသည္။အိမ္ေရာက္လို႔ ကားေပၚမွဆင္းေတာ့ ရင္းႏွီးခဲ့ဖူးတဲ့ကိုယ္သင္းနံ့ေလးနဲ႔အတူက်ေနာ့္ခါးကိုေနာက္ကဖက္တာ
ခံလိုက္ရသည္။ယြန္းလားေပါ့ စိတ္ထဲထင္မိသည္။ဖက္လာတဲ့
လက္ကေလးကိုငုံ႔ၾကည့္ေတာ့ လက္ႏုႏုေလး။
"ေဖေဖ''
"ဟင္ ဘယ္ ဘယ္လို''
က်ေနာ္တစ္ပတ္လွည့္ကာၾကည့္လိုက္ေတာ့ က်ေနာ္နဲ႔႐ုပ္ျခင္းခၽြတ္စြပ္
တူၿပီး ယြန္းလိုကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္နဲ႔ေကာင္မေလးျဖစ္ေနသည္။
ဒါ ဒါဆိုသမီးေပါ့။က်ေနာ္နဲ႔ယြန္းရဲ့သမီးေလး။ဘန္ေကာက္မွာေနေနတဲ့
သူေတြကဘယ္ကဘယ္လိုေရာက္လာၾကလဲေပါ့။ေတြးေနတုန္းေနာက္
ကေနယြန္းရဲ့အသံၾကားရသည္။
"ကိုကို''
"ယြန္းးး''
ယြန္း က်ေနာ့္ကိုအတင္းဖက္လာသည္။က်ေနာ္လည္းသမီးနဲ႔ယြန္းကို
ျပန္ကာအၾကာႀကီးရပ္ေနမိသည္။အေမသတိေပးေတာ့မွ သတိရၿပီး
အိမ္ထဲဝင္ၾကသည္။
"ကဲ သားတို႔သမီးတို႔ အိမ္ထဲဝင္ၾက အထဲေရာက္မွအလြမ္းသယ္ၾက''
က်ေနာ္အိမ္ကိုလုံးဝျပန္မလာတဲ့သုံးႏွစ္မွာ ေျပာင္းလဲျခင္းေတြျဖစ္ေပၚ
ခဲ့သည္။ခရီးေရာက္မဆိုက္ပဲ ယြန္းတို႔ မိသားစုဘန္ေကာက္မွာ
ေဘးၾကဳံေတြ႕ၿပီး ယြန္းေယာက္်ားနဲ႔သားအငယ္ေလးေသဆုံးရပုံ။
ယြန္း ျမန္မာျပည္ျပန္လာပုံေတြေျပာျပသည္။ထူးျခားတာတစ္ခုက
အေမနဲ႔အေဖအျပင္ ႀကီးႀကီးေရာယြန္းအေမပါ က်ေနာ္နဲ႔ယြန္း
အေၾကာင္းသိသြားတာေတြပါပဲ။ဒါကလည္းမမႀကီးအားလုံးေျပာျပလို႔
ျဖစ္ေၾကာင္းအေမတို႔ကလည္းရွင္းျပေတာ့က်ေနာ္အံ့ၾသရသည္။
မမႀကီးေျပာျပလို႔ သမီးေလး ယြန္းစႏၵီေက်ာ္က က်ေနာ့္သမီးျဖစ္တယ္
ဆိုတာလည္း သိသြားၾကသည္တဲ့။စေျပာေျပာျခင္းအံ့ၾသၾကေပမယ့္
က်ေနာ့္နဲ႔ယြန္းရဲ့ ဘဝကံအေၾကာင္းတရားေၾကာင့္ပဲဟုဆိုကာယြန္းနဲ႔
သမီးကိုလက္ခံကာက်ေနာ္ျပန္လာရင္မိသားစုေပါင္းစည္းေပးဖို႔
ရည္ရြယ္ထားခဲ့တယ္လို႔ေျပာလာသည္။က်ေနာ္လည္း တခဏအတြင္း
အေမတို႔ေျပာေနတဲ့အျဖစ္အပ်က္ေတြကိုနားေထာင္ရင္ ဝမ္းနည္းဝမ္းသာျဖစ္ရသည္။
"ဒါဆို သားနဲ႔ယြန္းကိုသေဘာတူတယ္ေပါ့ေနာ္ အေမ ဟင္ အေဖ
ေျပာၾကပါအုန္း''
"မင္းတို႔ကို သေဘာမတူလို႔ေကာရမလားကြ ေတေလေနတဲ့မင္းဘဝ
လည္းတည္ၿငိမ္ သမီးနဲ႔ေျမးတို႔ဘဝလည္းေအးခ်မ္းရမယ့္ကိစၥပဲ
ငါတို႔ကသေဘာတူရေတာ့မွာေပါ့ကြာ ေနာက္ကိစၥကေနာက္မွရွင္း
ခု မင္းတို႔ယူၾကေတာ့ ''
"ဒီတစ္သက္ငါေျမးမခ်ီရေတာ့ဘူးထင္တာ ခု ခ်ီမယ့္ခ်ီရေတာ့
ငါ့ေျမးက အပ်ိဳမေတာင္ျဖစ္ေနၿပီ ''
"အေမကေသးေသးေလးခ်ီခ်င္လို႔လား သားႀကိဳးစားေပးပါ့မယ္ ဟီး''
"အို ကိုကိုကလည္း''
"ဟားဟားဟားဟား ''
"ကဲ ယြန္းနဲ႔သမီး ေဖေဖတို႔မိသားစုဖိုးဖိုးဖြားဖြားကို
ကန္ေတာ့ၾကရေအာင္ ''
ေနာက္ဆုံးေတာ့လည္း က်ေနာ့္ဘဝေလးက သာယာစိုေျပစြာနဲ႔ပဲ
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရြင္ရြင္ေနသြားၾကတယ္ေပါ့ဗ်ာ။

ၿပီးပါၿပီ
ဘူးခါးသီ
+++