မွေးစားမမ
ထို့ကြောင့် သူတို့မိသားစုမှာလည်း ဖခင်ဘက်ကပိုင်ဆိုင်မှုနဲ့မိခင်ဘက်ကပိုင်ဆိုင်မှုတွေပေါင်းပြီး တိုးပွားလာခဲ့ကြ သည်။ သူတို့မိသားစုတွင် အဖေရောအမေပါ စိတ်ထားကောင်းကြပြီး နူးည့ံသိမ်မွေ့စွာနေထိုင်တတ်ကြသကဲ့သို့ သူရိန််စိုးနှင့်အမဖြစ်သူသီတာစိုးတို့ကိုလည်း ယဉ်ကျေးသိမ်မွေ့စွာနေထိုင်ကြရန် ငယ်ငယ်ထဲကဆုံးမလာခဲ့ကြသည်။
ရန်နိုင်စိုးရော သီတာစိုးပါ လိမ္မာကြသောသားသမီးများဖြစ်ကြသောကြောင့် မိဘများအနေနဲ့ကလည်း စိတ်ချမ်းသာခဲ့ကြရလေသည်။သူရိန်စိုးနဲ့သီတာစိုးတို့မှာ တနှစ်ကြီးတနှစ်ငယ်ကြသော မောင်နှမများဖြစ်ကြပြီး အခုသူရိန်စိုးက အသက် ၁၇ နှစ်အရွယ်နဲ့ ၁၀ တန်းအောင်ခဲ့ပြီး သီတာစိုးကမူ အသက် ၁၈ နှစ်ရှိနေပြီဖြစ်ပြီး ရန်ကုန်မြို့တွင် အမျိုးသမီးအဆောင်တခုမှာနေ ပြီး တက္ကသိုလ်ပထမနှစ် တက်ရောက်နေသည်။
ယခုမူ ရန်နိုင်စိုးကပါ တက္ကသိုလ်တက်ရောက်တော့မည်ဖြစ်သဖြင့် သူမကဲ့သို့ အဆောင်တွင်နေရတော့မည်ဟု ထင်မှတ်ထားခဲ့သည်။သို့သော် သူအဖေဦးစိုးဝင်းက ၃ လွှာရှိတိုက်ခန်းတခုကို ဝယ်ယူလိုက်ပြီးနောက်အိမ်ထောင်ပရိဘောဂပစ္စည်းများကိုပါဖြည့်ဆည်းထားခဲ့ကြောင်းကို သူရိန်စိုးတက္ကသိုလ်တက်ရန် တပတ်အလိုတွင်မှ အသိပေးလာခဲ့သည်။
သူ့အဖေ၏စိတ်ကူးမှာ သားဖြစ်သူရော သမီးဖြစ်သူကို တကွဲတပြားစီအဆောင်တွေမှာ မနေခိုင်းတော့ဘဲ အတူတကွနေထိုင်စေခြင်းဖြင့် တယောက်ကိုတယောက် ကြည့်ရှုစောင်မပြီးတယောက်အခက်အခဲကိုတယောက် ကူညီပေးစေအလို့ငှာ ထိုသို့စီစဉ်ခဲ့ရခြင်းဖြစ်သည်။ ထိုတိုက်ခန်းထဲတွင် အိပ်ခန်းနှစ်ခန်း ၊ ဧည့်ခန်းတခန်းနှင့် မီးဖိုခန်းနဲ့တွဲလျက် ထမင်းစားခန်းပါရှိပြီး ရေချိုးခန်း ကသက်သက်အိမ်သာကသက်သက် ဖြစ်သည်။ ဧည့်ခန်းထဲတွင် ၃၂ လက်မ LED တီဗွီတလုံးနှင့် EVDတလုံးပါ တပ်ဆင်ပေးထားပြီး skynet ရုပ်သံလိုင်းနဲ့လည်း ဆက်သွယ်တပ်ဆင်ပေးထားသည်။
အိပ်ခန်းတွေထဲမှာ အကျယ် ၅ ပေ နှင့် အရှည် ၆ ပေခွဲ အိပ်ကုတင်တလုံးစီပါရှိပြီး စာကြည့်ရန်စားပွဲနှင့်ကုလားထိုင်တလုံးစီလည်း ပါရှိသည်။ အဝတ်အစားထည့်ရန်အ တွက် ၄ ပေ ၆ ပေ ဘီရိုတလုံးစီကိုပါထည့်ပေးထားသည်။ မီးဖိုခန်းထဲတွင် လျှပ်စစ်ဖြင့်ချက်ပြုတ်ရသော ထမင်းပေါင်းအိုး ဟင်းအ်ိုး၊ ဒယ်အိုး ရေနွေးအိုး တို့ကို စုံလင်စွာဝယ်ပေးထားသည်။
ရေချိုးခန်းမှာ ရေပန်းဖြင့်ချိုးရမှာဖြစ်ပြီး အဝတ်လျှော်ရန်အတွက် လည်း အဆင်ပြေအောင်စီစဉ်ပေးထားသည်။သူရိန််စိုးအနေနဲ့ ရန်ကုန်မြို့သို့မကြာခဏဆိုသလို ရောက်ဖူးနေသဖြင့် အထူးအဆန်းဖြစ်မနေတော့ဘဲ အဝေးပြေးကားဂိတ်ကနေ သူ့အဖေဝယ်ပေးထားသောတိုက်ခန်းဆီသို့တက္ကဆီငှားပြီးစီးလာခဲ့သည်။ ထိုတိုက်ခန်းသို့ရောက်သောအခါလွန်ခဲ့သောတပတ်လောက်ထဲက အဆောင်ကနေပြောင့်းရွှေ့နေထိုင်နေသော အမဖြစ်သူသီတာစိုးက သူ့ကိုတံခါးဖွင့်ပေးပြီး သူပါလာသောပစ္စည်းများကိုလည်း ကူညီသယ်ပိုးပေးလေသည်။အမေဖြစ်သူထည့်ပးလိုက်သော ရေရှည်ခံစားစရာများကို အမဖြစ်သူသီတာစိုးက မီးဖိုခန်းတွင်သိမ်းဆည်းလိုက်သည်။
ပြီးနောက်သူ့ကို “သူရိ်န် နင်ခဏနားပြီး ရေချိုးလိုက်ပြီးရင် ညစာစားလို့ရအောင် လုပ်ထားလိုက်မယ်” ဟုပြောပြီးသူ့အနားကနေ ထွက်သွားသည်။သူ့ကိုကျောခိုင်းထွက်သွားသောအမဖြစ်သူ၏နောက်ပိုင်းအလှကိုကြည့်ရင်းသူ့စိတ်ထဲကနေ
“အင်းးးးးငါ့အမကတော်တော်ကိုလှလာတာပါလား”ဟု စဉ်းစားတွေးတောမိလိုက်သည်။
အမ ၁၀ တန်းတုန်းက သူကအမကိုသတိမထားမိသလို အမကလည်းသူမကျောင်းစာနဲ့သာအချိန်ကုန်ခဲ့ရသည်။ အမတက္ကသိုလ်တက်တော့ သူက ၁ဝတန်းဖြစ်သဖြင့် ကျောင်းစာနဲ့သာလုံးပမ်းနေရပြီး အမကလည်းကျောင်းရက်ရှည်ပိတ်ရက်တွေမှာသာ အိမ်ကိုပြန်လာသဖြင့် အနေဝေးနေခဲ့သလို ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ ထိုနေ့ကစပြီး ရန်နိုင်စိုးနဲ့သီတာစိုးတို့မောင်နှမနှစ်ယောက် တိုက်ခန်းတခုထဲတွင်အတူနေကြပြီး တက္ကသိုလ်တက်ပြီး ပညာသင်ခဲ့ကြသည်။ အရွယ်ရောက်လူပျိုယောကျင်္ားလေးနဲ့မိန်းကလေးတို့ တိုက်ခန်းတခုတွင်နှစ်ယောက်ထဲအတူတူမနေသင့်ကြသော်လည်း သူတို့ကမူမောင်နှမအရင်းခေါက်ခေါက်ကြီးဖြစ်နေသဖြင့် မည်သူတဦးတယောက်ကမျှ မသင့်တော်ဘူးဟု မထင်ကြပေ။ သူတို့နေသောတိုက်ခန်းနှင့် တက္ကသိုလ်မှာ သိပ်မဝေးလှဘဲ ၁၀ မိနစ် ၁၅ မိနစ်လမ်းလျှောက်ရရုံသာရှိသည်။ထို့ကြောင့် မနက်ဆိုလျှင် မောင်နှမနှစ်ယောက်အတူတကွလမ်းလျှောက်ပြီးကျောင်းကိုသွားကြသလို နေ့လည်စာကိုလည်းကျောင်းကကင်န်တီးန်တွင်သာ စားသောက်ကြပြီး ညနေပိုင်းကျောင်း ဆင်းချိန်မှာလည်း အိမ်ကိုတန်းပြန် မလာကြသေးဘဲ ကျောင်းဝင်းထဲက အရိပ်ကောင်းသောနေရာတွေမှာ အချိန်ဖြုန်းကြပြီး နေအေးသောအချိန်တွင်မှသာအိမ်သို့အတူတကွပြန်လာခဲ့ကြသည်။ သီတာစိုးရဲ့ဘေးမှာ အချိန်ပြည့်နီး ပါးရှိနေတတ်သော သူရိန်စိုးကြောင့် မည်သည့်ကျောင်းသားတဦးကမှ သီတာစိုးအနားချဉ်းကပ်ဖို့ အခွင့်အရေးမရခဲ့ချေ။
ထိုသို့ ၃ လခန့် ကြာအောင်နေလာကြပြီး ကျောင်း ပိတ်ရက်ဖြစ်သော စနေနေ့နေ့လည်တွင် သီတာစိုးက
ဟဲ့ သူရိန် နင်ရေချိုးတော့လေငါအဆာပြေစားဖို့ တခုခုလုပ်ထားလိုက်မယ် နင်ရေချိုးပြီးရင် စားကြရအောင်အေးပါ သူရိန်စိုးက အေးပါဟုနှုတ်ကပြောနေပေမယ့်လည်း လူကနေရာ ကမရွေ့သဖြင့် သီတာစိုးက
“ဟဲ့ ထတော့လေ” “မမကလဲဟာ ကျောင်းပိတ်ရက်ဘဲဟာ ငါပျင်းနေလို့ဟ”ဟု ပြောလိုက်သောအခါ သီတာစိုးကရန်နိုင်စိုးလက်ကိုဆွဲပြီ
“ထဆိုရင် ထစမ်းဟာ လာစမ်း ငါကိုယ်တိုင်နင့်ကိုရေချိုးပေးမယ်” ဟု ရယ်ရင်းမောရင်းပြောလိုက်သည်။
ထို့နောက် သီတာစိုးက သူမမောင်ရဲ့လက်ကိုဆွဲပြီးရေချိုးခန်းဆီသို့ ဦးဆောင်ပြီးသွား လိုက်သည်။ ရေချိုးခန်းထဲရောက်သောအခါ သူမကရန်နိုင်စိုး ဝတ်ထားသော တီရှပ်ကိုချွတ်ပေးလိုက်သဖြင့် ရန်နိုင်စိုးမှာအိမ်နေရင်းဝတ်ထားသော ပုဆိုးဟောင်းလေးနဲ့သာ ဖြစ်သွားသည်။ ထိုနောက် သီတာစိုးကရေပန်းကိုဖွင့်လိုက်ပြီး “နင်ချိုးထားနှင့်။ ငါနင်လဲဖို့ပုဆိုးနဲ့တဘက် သွားယူလိုက်ဦးမယ် ဟုပြောကာ ထွက်ခွာသွားသည်။သူကရေပန်းကထွက်လာသော ရေစက်တွေအောက်မှာ ဇိမ်ခံရေချိုးနေလိုက်ပြီး သူလဲရန်ပုဆိုး နဲ့တဘက်သွားယူပေးသော အမဖြစ်သူက ပြန်ရောက်လာကာ
“ဟဲ့ ခုထိဆပ်ပြာမတိုက်ရသေးဘူးလား သြော် ဒီကောင်လေးနဲ့တော့ ခက်တော့တာပါဘဲနော်”ဟု မြည်တွန်လိုက်ရင်း ရေပန်းခလုတ်ကိုပိတ်ကာ သူမကိုယ်တိုင်ဆက်ပြာတိုက်ပေးနေသည်။
သူရိန်စိုးစိတ်ထဲတွင် နူးည့ံနေသော သူ့အမလက်တွေက သူ့ခန္ဓာကိုယ်အနှံ့ပွတ်သပ်ပေးနေ သလိုဖြစ်နေသောကြောင့် စိတ်တွေယ်ိုင်လာသလို သူ့လီးက လည်း သိသိသာသာကြီးကိုထောင်မတ်လာသည်။ ထိုအခြေအနေကိုအမကရိပ်မိသွားပြီး
”ဟဲ့ သူရိန် ငါကနင့်အမအရင်းခေါက်ခေါက်ကြီးဆိုတာ သတိထားဦး တဏာရူးလေးရဲ့” ဟုပြောပြီး ရေပန်းခလုတ်ကိုပြန်ဖွင့်လိုက်ပြီး ရေချိုးခန်းအပြင် ကနေရပ်စောင့်နေသည်။
ခဏကြာစောင့်ပြီးမှ ရေပန်းခလုတ်ကို ပြန်ပိတ်ပြီး “တော်ပြီ ရော့ခေါင်းကိုသေချာသုတ်” ဟု တဘက်ကိုကမ်းပေးရင်း ပြောလိုက်သည်။ပြီးနောက် ပုဆိုးကိုကမ်းပေးပြီး “အဝတ်အစားလဲပြီးရင် လာခဲ့တော့ ငါပြင်ဆင်ထားလိုက်တော့မယ်” ဟုပြောကာ သူ့အနားကနေထွက်ခွာသွားသည်။အဝတ်အစားလဲပြီးနောက် မီးဖိုခန်းဘက်ထွက်လာသောသူ့ကို အမဖြစ်သူသီတာစိုးက အပြုံးလေးနဲ့ဆီးကြိုနေသည်။
သူကအမဖြစ်သူဘေးကခုံမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်တော့ အမက သူစားရန်အတွက် ထည့်ပေးသည်။ အမပုံစံက သူ့ကိုကလေးတယောက်သဖွယ် ပြုစုဂရုစိုက်ပေး
နေသဖြင့် ရှက်စိတ်နဲ့အတူ ကျေနပ်နေမိသည်။ ထို့နောက် စားသောက်ပြီးကြပြီး အမကဘေစင်တွင်ပန်းကန်ဆေးနေစဉ် သူကအမဖြစ်သူကိုူ နောက်ကျောဘက် ကနေသိုင်းဖက်လိုက်ရင်း”နင်က အရမ်းလှတာဘဲမမရာ”ဟု ပြောလိုက်သည်။
ထိုအခါအမက “ငါ့လာပြီးမြှောက်မပြောနဲ့”ဟု ပြုံးရွှင်နေသောမျက်နှာဖြင့် ကျေနပ်စွာတုံ့ပြန်သည်။”ငါတကယ်ပြောတာမမရ ငါလေနင့်ကိုအရမ်းချစ်တာဘဲ နင်ကငါ့ရဲ့ အချစ်ရဆုံးလူဖြစ်သွားပြီ ချစ်မမရဲ့”ဟု ပြောလိုက်သောအခါ အမကအ့ံသြသောလေသံဖြင့်အယ် နင်ငါ့ကိုဘယ်လိုခေါ်လိုက်တာလဲ”ချစ်လို့ ချစ်မမလို့ခေါ်တာလေ ဘာလဲ နင်ကမကြိုက်ဘူးလား?”
“ငါကမကြိုက်စရာအကြောင်းမရှိပါဘူးဟာ ဒါပေမယ့်လူတွေ့ရှေ့မှာတော့ အဲလိုမခေါ်မိစေနဲ့နော် အိမ်မှာတော့ နင်ကြိုက်သလိုခေါ်ပေါ့” “ဒါကြောင့်နင့်ကိုချစ်နေရတာဟ”ဟုပြောပြီး အမဖြစ်သူရဲ့ပါးကို နမ်းလိုက်သည်။
ဖြူဖွေးနူးည့ံသောအမရဲ့ပါးပြင်မှာ သူ့ရဲ့အနမ်းကြောင့် နီရဲသွားပြီး “ဟာ နင်ကလဲ”ဟု ရှက်စိတ်မွန်ကာ ပြောလာသည်။ သူကအမရဲ့ကျန်ရှိနေ သေးတဲ့ နောက်ပါးတဖက်ကိုပါ နမ်းလိုက်တော့ အမကသူ့ကိုလက်လျော့ထားသည့်လေသံလေးဖြင့်”ကဲ နမ်းလို့မပြီးတော့ဘူးလား””ပြီးသေးဘူး”ဟု ပြောပြီး အမနဖူးကိုဆက်လက်နမ်းလိုက်သည်။
ပြီးနောက် အမရဲ့ချွန်မြမြနှာခေါင်းလေးကို သွားနဲ့မနာကျင်ရအောင် ကိုက်လိုက်တော့ အမကမနေတတ်တော့သဖြင့် “ဖယ်တော့ဟာအဲလောက်နမ်းချင်နေရင်လဲ မိန်းမတယောက်သာယူထားလိုက်တော့ ” “မိန်းမမယူပါဘူးဟာ ငါ့မှာနင်ရှိနေတာဘဲ ဘယ်မိန်းမမှ မယူပါဘူး”
“ဟဲ့ ငါကနင့်အမလေ နင့်မယားမှမဟုတ်တာ” “ငါကတော့ နင့်ကိုငါ့မယားဖြစ်ချင်တာ”ဟုပြောပြီး အမကိုဖက်ထားသောလက်တွေက အမရဲ့ မို့မောက် ပြီးကျစ်လစ်စူဖြိုးလှသည့်နို့အစုံပေါ်ကိုရောက်သွားကာ ဆုပ်ကိုင် ဖျစ်ညစ်လိုက်သည်။
ရုတ်တရက်မို့ အမခမျာဘာမှမတတ်နိုင်ဘဲ နို့တွေကိုအကိုင်ခံလိုက်ရသည်။ ခဏအကြာတွင်မှ သတိပြန်ဝင်လာပြီး “ဒါဘာလုပ်နေတာလဲသူရိန်ဖယ်စမ်း
ငါ့ကိုအခုလွှတ်စမ်း” “မလွှတ်နိုင်ဘူးမမရာငါနင့်ကိုအရမ်းချစ်မိနေလို့ပါ” “ငါအဖေနဲ့ပြန်တိုင်မှာနော်” သူရိန်စိုးကအမဖြစ်သူကိုဘာမှပြန်မပြောတော့ ဘဲ အမဖြစ်သူရဲ့အကျႌရင်ဘတ်ကိုဆောင့်ဆွဲပြီး ဆုတ်ဖြဲပြစ်လိုက်သည်။
သီတာစိုးအကျႌမှာ မောင်ဖြစ်သူရဲ့ဆုတ်ဖြဲတာခံ လိုက်ရပြီး ရင်ဘတ်ဟင်းလင်းပွင့်သွားကာ ဘရာစီယာအနက်ရောင်လေးနဲ့ ရင်သားဖွေးဖွေးလေးတို့မှာ လှပစွာပေါ်ထွက်လာ သည်။ ဘေစင်အရှေ့ကမှန်ထဲကနေ အမရဲ့နို့တွေကိုကြည့်ပြီးဆုက်ကိုင်လိုက်တော့ အမကသူ့ဆီကနေရုန်းထွက်နေသည်။
ထို့ပြင့် သူ့လက်တွေကိုသူမနို့တွေဆီကနေ တွန်းထုတ်နေသဖြင့် သူကအမရဲ့နို့တွေကိုလွှတ်ပေးလိုက်လာ သူ့ပုဆိုးကိုချွတ်ပြစ် လိုက်ကာ တဆက်ထဲအမထမိန်ကိုပါ ဆတ်ခနဲ့ချွတ်ပြစ်လိုက်သည်။ အမမှာ သူမရဲ့ထမိန်ချွတ်ခံလိုက်ရသဖြင့် လူကထမိန်ကိုလိူက်ဖမ်းနေသောကြောင့် ခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းက ရှေ့သို့ ကုန်းသွားသည်။ အိမ်နေရင်းဖြစ်သဖြင့် ပင်တီမဝတ်ထားသောအမဖင်တွေမှာ ဖြူဖွေးပြီးစွင့်ကားမို့မောက်နေသည်။
သူကဖင်ကုန်းပြီးထမိန်ကိုပြန်လည်မယူနေသော အမနောက်မှာထိုင်ချလိုက်ပြီး ဖင်ကြားကအမစောက်ပတ်ကိုမျက်နှာကပ်ပြီး အန့ံရှူလိုက်သည်။ ပြီးနောက် အမဖင်တွေကိုလက်တွေနဲ့ဆုပ်ကိုဖြဲ ထားပြီး အမစောက်ပတ်ကိုစတင်ယက်ပေးလိုက်သည်။ မထင်မှတ်ထားသောအချိန်မှာ စောက်ပတ်အယက်ခံလိုက်ရသောကြောင့် အမခန္ဓာကိုယ်လေးကသူ့လျှာကပေးလိုက်တဲ့အရသာကြောင့် ရှေ့သို့ကုန်းနေရာကနေပြန်မထလာတော့ဘဲ ဘေစင်အပေါ်လက်ထောက်ပြီး ငြိမ်ခံပေးနေသည်သူကအမစောက်ပတ်အတွင်းထဲအထိ လျှာကိုထိုးသွင်းပြီး စောက်ပတ်အတွင်းသားနံရံတွေကိုပါ ယက်ပေးလိုက် စောက်စိလေးကိုစုတ်ပေးလိုက် လုပ်နေလိုက်သည်။ ထိုနောက်အမရဲ့ ခပ်ညိုညိုဖင်ပေါက်လေးကို လျှာနဲ့စက်ဝိုင်းပုံယက်ပေး လိုက်တော့ အမကတွန့်ခနဲဖြစ်သွားပြီး
“သူရိန် အဲဒါဖင်ပေါက်လေဟာရွံစရာကြီးပါ။ မလုပ်ပါနဲ့ဟာ” “နင့်ဖင်ကို ငါမရွံပါဘူးမမရာ နင့်ဖင်ရော စောက်ပတ်ရော ငါမရွံပါဘူး”
“အာ နင်ကလဲ ဘာတွေပြောနေတာလဲ” “နင်နဲ့ငါက လင်မယားတောင်ဖြစ်တော့မှာကို ရှက်နေသေးတာလားချစ်မမရယ်”
ဟု ပြောရင်း မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီးနောက် သူ့တံတွေးတွေနဲ့ ပေပွနေသည့်အပြင် စောက်ခေါင်းထဲကစီးကျနေသည့်စောက်ရည်တွေကြောင့် စိုရွဲနေသော အမရဲ့စောက်ပတ်ဖောင်းဖောင်း လေးအပေါ်မှာ သူ့လီးကိုတေ့ထောက်ထား လိုက်ရင်း “နင့်ကိုငါလိုးတော့မယ် အမရေ”ဟုပြောကာ သူ့လီးကိုအမရဲ့စောက်ပတ်ထဲ ထိုးသွင်းလိုက်သည်။
သူ့လီးရဲ့တိုးဝင်လာမှာကြောင့် အမရဲ့ကျောလေးကော့ တက်သွားပြီး ဖင်ကော့ပေးနေသလိုဖြစ်သောကြောင့် လီးကိိုုအဆုံးအထိထိုးသွင်းပြီးစတင်လိုးလိုက်သည်။အမဖြစ်သူရဲ့ဖင်လုံးကြီးတွေကိုကိုင်ပြီး တဖုန်းဖုန်းနဲ့ အားကုန်ဆောင့်လိုးနေချိန်မှာ သူ့လီးတံတလျှောက်က အမရဲ့စောက်ပတ်အတွင်းသားနံရံတွေနဲ့ ပွတ်တိုက်နေသောကြောင့် အမခန္ဓာကိုယ်လေးမှာတဆတ်ဆတ်တုန်နေပြီး သူ့ဆောင့်ချက်အတိုင်းအချိန်ကိုက်သူမဖင်တွေကိုကော့ပေးကာ ကောင်းကောင်းကြီးခံစားနေပေသည်။
ထို့နောက် သူ့လီးထဲကသုတ်ရည်တွေက အမစောက်ပတ်ထဲပန်းထုတ်မိလိုက်ပြီးနောက်အမရောသူပါချွေးသီးချွေးစက်တွေနဲ့ မောပန်းပြီးခြေကုန်လက်ပန်းကျသလိုဖြစ်သွားကြသည်။ ၁၅ မိနစ်ခန့် အမဖြစ်သူနဲ့ အတိုင်အဖောက်ညီညီလိုးခဲ့ကြသောကြောင့် ချက်ခြင်းစကားမပြောနိုင်ကြသေးဘဲ အမောဖြေနေကြရသေးသည်။
ပြီးနောက်တွင်မှ သူက “ချစ်မ ငါလိုးတာကောင်းလား?” ဟုမေးလိုက်သောအခါ အမကနီရဲနေသောမျက်နှာဖြင့် “အာ ဘာတွေလာပြောနေတာလဲ” “ရှက်မနေပါနဲ့ချစ်မရာ နင်အပျိုမဟုတ်တော့တာ ငါသိပြီးပြီ” “ဘာလဲ နင်ကငါ့ကိုအပျိုမဟုတ်တော့လို့ အထင်သေးတာလား” ဟု စိတ်ဆိုးသလိုမေးလိုက်သောအခါ သူကအမဖြစ်သူကို သူ့ရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းလိုက်ပြီး “နင်ဘာဘဲဖြစ်ခဲ့ဖြစ်ခဲ့ အခုအချိန်ကစပြီး နင်ကငါ့မယား ဖြစ်သွားပြီ။ တခြားဘယ်ယောက်ကျင်္ားနဲ့မှ မပတ်သတ်တော့ ရင် ရပြီ။ အရင်ဖြစ်ခဲ့တာတွေ ထားခဲ့လိုက်ပါတော့ဟာ”
ထိုအခါ အမကသူ့ကိုမျက်ရည်ဝဲနေသော မျက်လုံးအစုံနဲ့ကြည့်နေရင်း “ငါ့ကိုအဲလောက်တောင် ချစ်တာဘဲလားဟာ” ဟု ရီဝေစွာမေးလိုက်သည်။ သူကအမမျက်နှာလေးကိုငုံ့ကြည့်ပြီး အမနှုတ်ခမ်းလေးကိုတချက်မှနမ်းလိုက်ကာ ” ချစ်တာပေါ့ဟာ ငါနင့်ကိုချစ်ခဲ့တာကြာပါပြီ မပြောရဲခဲ့သလို ၊ ပြောဖို့လည်းမသင့်တော်လို့ ငြိမ်နေခဲ့ရတာပါ”
“အေးပါသူရိန်ရယ် လူတွေကြားထဲမှာတော့ ဟန်မပျက်စေနဲ့နော်။အိမ်ရောက်ရင်တော့ နင့်သဘောဘဲ” “ဘယ်လို !ငါ့သဘောဟုတ်လား ချစ်မ” “အင်းဟုတ်တယ်နင့်သဘောမောင့်သဘော” ဟုပြောရင်း မောင်နှမနှစ်ယောက်စလုံး သဘောကျကျေနပ်စွာဖြင့် တခစ်ခစ်ရယ်မောလိုက်ကြသည်။
( ပြီးပါပြီ )
xxx
Zawgyi
ေမြးစားမမ
၁၀ တန္းစာေမးပြဲေအာင္ျမင္ေသာ ေၾကာင့္ သူေရာသူ႔မိသားစုကပါ အတိုင္းမသိဝမ္းသာ ေနၾကသည္။နယ္ၿမိဳ႕ေလးတခုေနၾကေသာမိသားစုျဖစ္ၾကေပမယ့္ သူရိန္စိုူးအေဖဦးစိုးဝင္းတို႔မိသားစုမွာ ေဆြစဥ္မ်ိဳးစက္ခ်မ္းသာလာၾကသူမ်ားျဖစ္ၾကသည့္အျပင္ မိခင္ဘက္ကလည္း လယ္ဧကေပါင္းရာနဲ႔ခ်ီၿပီပိုင္ဆိုင္ၾကေသာ လယ္ပိုင္ရွင္မ်ားျဖစ္ၾကသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ သူတို႔မိသားစုမွာလည္း ဖခင္ဘက္ကပိုင္ဆိုင္မႈနဲ႔မိခင္ဘက္ကပိုင္ဆိုင္မႈေတြေပါင္းၿပီး တိုးပြားလာခဲ့ၾက သည္။ သူတို႔မိသားစုတြင္ အေဖေရာအေမပါ စိတ္ထားေကာင္းၾကၿပီး ႏူးည့ံသိမ္ေမြ႕စြာေနထိုင္တတ္ၾကသကဲ့သို႔ သူရိန္္စိုးႏွင့္အမျဖစ္သူသီတာစိုးတို႔ကိုလည္း ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕စြာေနထိုင္ၾကရန္ ငယ္ငယ္ထဲကဆုံးမလာခဲ့ၾကသည္။
ရန္နိုင္စိုးေရာ သီတာစိုးပါ လိမၼာၾကေသာသားသမီးမ်ားျဖစ္ၾကေသာေၾကာင့္ မိဘမ်ားအေနနဲ႔ကလည္း စိတ္ခ်မ္းသာခဲ့ၾကရေလသည္။သူရိန္စိုးနဲ႔သီတာစိုးတို႔မွာ တႏွစ္ႀကီးတႏွစ္ငယ္ၾကေသာ ေမာင္ႏွမမ်ားျဖစ္ၾကၿပီး အခုသူရိန္စိုးက အသက္ ၁၇ ႏွစ္အရြယ္နဲ႔ ၁၀ တန္းေအာင္ခဲ့ၿပီး သီတာစိုးကမူ အသက္ ၁၈ ႏွစ္ရွိေနၿပီျဖစ္ၿပီး ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ အမ်ိဳးသမီးအေဆာင္တခုမွာေန ၿပီး တကၠသိုလ္ပထမႏွစ္ တက္ေရာက္ေနသည္။
ယခုမူ ရန္နိုင္စိုးကပါ တကၠသိုလ္တက္ေရာက္ေတာ့မည္ျဖစ္သျဖင့္ သူမကဲ့သို႔ အေဆာင္တြင္ေနရေတာ့မည္ဟု ထင္မွတ္ထားခဲ့သည္။သို႔ေသာ္ သူအေဖဦးစိုးဝင္းက ၃ လႊာရွိတိုက္ခန္းတခုကို ဝယ္ယူလိုက္ၿပီးေနာက္အိမ္ေထာင္ပရိေဘာဂပစၥည္းမ်ားကိုပါျဖည့္ဆည္းထားခဲ့ေၾကာင္းကို သူရိန္စိုးတကၠသိုလ္တက္ရန္ တပတ္အလိုတြင္မွ အသိေပးလာခဲ့သည္။
သူ႔အေဖ၏စိတ္ကူးမွာ သားျဖစ္သူေရာ သမီးျဖစ္သူကို တကြဲတျပားစီအေဆာင္ေတြမွာ မေနခိုင္းေတာ့ဘဲ အတူတကြေနထိုင္ေစျခင္းျဖင့္ တေယာက္ကိုတေယာက္ ၾကည့္ရႈေစာင္မၿပီးတေယာက္အခက္အခဲကိုတေယာက္ ကူညီေပးေစအလို႔ငွာ ထိုသို႔စီစဥ္ခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုတိုက္ခန္းထဲတြင္ အိပ္ခန္းႏွစ္ခန္း ၊ ဧည့္ခန္းတခန္းႏွင့္ မီးဖိုခန္းနဲ႔တြဲလ်က္ ထမင္းစားခန္းပါရွိၿပီး ေရခ်ိဳးခန္း ကသက္သက္အိမ္သာကသက္သက္ ျဖစ္သည္။ ဧည့္ခန္းထဲတြင္ ၃၂ လက္မ LED တီဗြီတလုံးႏွင့္ EVDတလုံးပါ တပ္ဆင္ေပးထားၿပီး skynet ႐ုပ္သံလိုင္းနဲ႔လည္း ဆက္သြယ္တပ္ဆင္ေပးထားသည္။
အိပ္ခန္းေတြထဲမွာ အက်ယ္ ၅ ေပ ႏွင့္ အရွည္ ၆ ေပခြဲ အိပ္ကုတင္တလုံးစီပါရွိၿပီး စာၾကည့္ရန္စားပြဲႏွင့္ကုလားထိုင္တလုံးစီလည္း ပါရွိသည္။ အဝတ္အစားထည့္ရန္အ တြက္ ၄ ေပ ၆ ေပ ဘီရိုတလုံးစီကိုပါထည့္ေပးထားသည္။ မီးဖိုခန္းထဲတြင္ လၽွပ္စစ္ျဖင့္ခ်က္ျပဳတ္ရေသာ ထမင္းေပါင္းအိုး ဟင္းအ္ိုး၊ ဒယ္အိုး ေရေႏြးအိုး တို႔ကို စုံလင္စြာဝယ္ေပးထားသည္။
ေရခ်ိဳးခန္းမွာ ေရပန္းျဖင့္ခ်ိဳးရမွာျဖစ္ၿပီး အဝတ္ေလၽွာ္ရန္အတြက္ လည္း အဆင္ေျပေအာင္စီစဥ္ေပးထားသည္။သူရိန္္စိုးအေနနဲ႔ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႔မၾကာခဏဆိုသလို ေရာက္ဖူးေနသျဖင့္ အထူးအဆန္းျဖစ္မေနေတာ့ဘဲ အေဝးေျပးကားဂိတ္ကေန သူ႔အေဖဝယ္ေပးထားေသာတိုက္ခန္းဆီသို႔တကၠဆီငွားၿပီးစီးလာခဲ့သည္။ ထိုတိုက္ခန္းသို႔ေရာက္ေသာအခါလြန္ခဲ့ေသာတပတ္ေလာက္ထဲက အေဆာင္ကေနေျပာင့္းေရႊ႕ေနထိုင္ေနေသာ အမျဖစ္သူသီတာစိုးက သူ႔ကိုတံခါးဖြင့္ေပးၿပီး သူပါလာေသာပစၥည္းမ်ားကိုလည္း ကူညီသယ္ပိုးေပးေလသည္။အေမျဖစ္သူထည့္ပးလိုက္ေသာ ေရရွည္ခံစားစရာမ်ားကို အမျဖစ္သူသီတာစိုးက မီးဖိုခန္းတြင္သိမ္းဆည္းလိုက္သည္။
ၿပီးေနာက္သူ႔ကို “သူရိ္န္ နင္ခဏနားၿပီး ေရခ်ိဳးလိုက္ၿပီးရင္ ညစာစားလို႔ရေအာင္ လုပ္ထားလိုက္မယ္” ဟုေျပာၿပီးသူ႔အနားကေန ထြက္သြားသည္။သူ႔ကိုေက်ာခိုင္းထြက္သြားေသာအမျဖစ္သူ၏ေနာက္ပိုင္းအလွကိုၾကည့္ရင္းသူ႔စိတ္ထဲကေန
“အင္းးးးးငါ့အမကေတာ္ေတာ္ကိုလွလာတာပါလား”ဟု စဥ္းစားေတြးေတာမိလိုက္သည္။
အမ ၁၀ တန္းတုန္းက သူကအမကိုသတိမထားမိသလို အမကလည္းသူမေက်ာင္းစာနဲ႔သာအခ်ိန္ကုန္ခဲ့ရသည္။ အမတကၠသိုလ္တက္ေတာ့ သူက ၁ဝတန္းျဖစ္သျဖင့္ ေက်ာင္းစာနဲ႔သာလုံးပမ္းေနရၿပီး အမကလည္းေက်ာင္းရက္ရွည္ပိတ္ရက္ေတြမွာသာ အိမ္ကိုျပန္လာသျဖင့္ အေနေဝးေနခဲ့သလို ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ထိုေန႔ကစၿပီး ရန္နိုင္စိုးနဲ႔သီတာစိုးတို႔ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ တိုက္ခန္းတခုထဲတြင္အတူေနၾကၿပီး တကၠသိုလ္တက္ၿပီး ပညာသင္ခဲ့ၾကသည္။ အရြယ္ေရာက္လူပ်ိဳေယာက်ၤားေလးနဲ႔မိန္းကေလးတို႔ တိုက္ခန္းတခုတြင္ႏွစ္ေယာက္ထဲအတူတူမေနသင့္ၾကေသာ္လည္း သူတို႔ကမူေမာင္ႏွမအရင္းေခါက္ေခါက္ႀကီးျဖစ္ေနသျဖင့္ မည္သူတဦးတေယာက္ကမၽွ မသင့္ေတာ္ဘူးဟု မထင္ၾကေပ။ သူတို႔ေနေသာတိုက္ခန္းႏွင့္ တကၠသိုလ္မွာ သိပ္မေဝးလွဘဲ ၁၀ မိနစ္ ၁၅ မိနစ္လမ္းေလၽွာက္ရ႐ုံသာရွိသည္။ထို႔ေၾကာင့္ မနက္ဆိုလၽွင္ ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္အတူတကြလမ္းေလၽွာက္ၿပီးေက်ာင္းကိုသြားၾကသလို ေန႔လည္စာကိုလည္းေက်ာင္းကကင္န္တီးန္တြင္သာ စားေသာက္ၾကၿပီး ညေနပိုင္းေက်ာင္း ဆင္းခ်ိန္မွာလည္း အိမ္ကိုတန္းျပန္ မလာၾကေသးဘဲ ေက်ာင္းဝင္းထဲက အရိပ္ေကာင္းေသာေနရာေတြမွာ အခ်ိန္ျဖဳန္းၾကၿပီး ေနေအးေသာအခ်ိန္တြင္မွသာအိမ္သို႔အတူတကြျပန္လာခဲ့ၾကသည္။ သီတာစိုးရဲ့ေဘးမွာ အခ်ိန္ျပည့္နီး ပါးရွိေနတတ္ေသာ သူရိန္စိုးေၾကာင့္ မည္သည့္ေက်ာင္းသားတဦးကမွ သီတာစိုးအနားခ်ဥ္းကပ္ဖို႔ အခြင့္အေရးမရခဲ့ေခ်။
ထိုသို႔ ၃ လခန့္ ၾကာေအာင္ေနလာၾကၿပီး ေက်ာင္း ပိတ္ရက္ျဖစ္ေသာ စေနေန႔ေန႔လည္တြင္ သီတာစိုးက
ဟဲ့ သူရိန္ နင္ေရခ်ိဳးေတာ့ေလငါအဆာေျပစားဖို႔ တခုခုလုပ္ထားလိုက္မယ္ နင္ေရခ်ိဳးၿပီးရင္ စားၾကရေအာင္ေအးပါ သူရိန္စိုးက ေအးပါဟုႏႈတ္ကေျပာေနေပမယ့္လည္း လူကေနရာ ကမေရြ႕သျဖင့္ သီတာစိုးက
“ဟဲ့ ထေတာ့ေလ” “မမကလဲဟာ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ဘဲဟာ ငါပ်င္းေနလို႔ဟ”ဟု ေျပာလိုက္ေသာအခါ သီတာစိုးကရန္နိုင္စိုးလက္ကိုဆြဲၿပီ
“ထဆိုရင္ ထစမ္းဟာ လာစမ္း ငါကိုယ္တိုင္နင့္ကိုေရခ်ိဳးေပးမယ္” ဟု ရယ္ရင္းေမာရင္းေျပာလိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္ သီတာစိုးက သူမေမာင္ရဲ့လက္ကိုဆြဲၿပီးေရခ်ိဳးခန္းဆီသို႔ ဦးေဆာင္ၿပီးသြား လိုက္သည္။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲေရာက္ေသာအခါ သူမကရန္နိုင္စိုး ဝတ္ထားေသာ တီရွပ္ကိုခၽြတ္ေပးလိုက္သျဖင့္ ရန္နိုင္စိုးမွာအိမ္ေနရင္းဝတ္ထားေသာ ပုဆိုးေဟာင္းေလးနဲ႔သာ ျဖစ္သြားသည္။ ထိုေနာက္ သီတာစိုးကေရပန္းကိုဖြင့္လိုက္ၿပီး “နင္ခ်ိဳးထားႏွင့္။ ငါနင္လဲဖို႔ပုဆိုးနဲ႔တဘက္ သြားယူလိုက္ဦးမယ္ ဟုေျပာကာ ထြက္ခြာသြားသည္။သူကေရပန္းကထြက္လာေသာ ေရစက္ေတြေအာက္မွာ ဇိမ္ခံေရခ်ိဳးေနလိုက္ၿပီး သူလဲရန္ပုဆိုး နဲ႔တဘက္သြားယူေပးေသာ အမျဖစ္သူက ျပန္ေရာက္လာကာ
“ဟဲ့ ခုထိဆပ္ျပာမတိုက္ရေသးဘူးလား ေၾသာ္ ဒီေကာင္ေလးနဲ႔ေတာ့ ခက္ေတာ့တာပါဘဲေနာ္”ဟု ျမည္တြန္လိုက္ရင္း ေရပန္းခလုတ္ကိုပိတ္ကာ သူမကိုယ္တိုင္ဆက္ျပာတိုက္ေပးေနသည္။
သူရိန္စိုးစိတ္ထဲတြင္ ႏူးည့ံေနေသာ သူ႔အမလက္ေတြက သူ႔ခႏၶာကိုယ္အႏွံ့ပြတ္သပ္ေပးေန သလိုျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ စိတ္ေတြယ္ိုင္လာသလို သူ႔လီးက လည္း သိသိသာသာႀကီးကိုေထာင္မတ္လာသည္။ ထိုအေျခအေနကိုအမကရိပ္မိသြားၿပီး
”ဟဲ့ သူရိန္ ငါကနင့္အမအရင္းေခါက္ေခါက္ႀကီးဆိုတာ သတိထားဦး တဏာ႐ူးေလးရဲ့” ဟုေျပာၿပီး ေရပန္းခလုတ္ကိုျပန္ဖြင့္လိုက္ၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းအျပင္ ကေနရပ္ေစာင့္ေနသည္။
ခဏၾကာေစာင့္ၿပီးမွ ေရပန္းခလုတ္ကို ျပန္ပိတ္ၿပီး “ေတာ္ၿပီ ေရာ့ေခါင္းကိုေသခ်ာသုတ္” ဟု တဘက္ကိုကမ္းေပးရင္း ေျပာလိုက္သည္။ၿပီးေနာက္ ပုဆိုးကိုကမ္းေပးၿပီး “အဝတ္အစားလဲၿပီးရင္ လာခဲ့ေတာ့ ငါျပင္ဆင္ထားလိုက္ေတာ့မယ္” ဟုေျပာကာ သူ႔အနားကေနထြက္ခြာသြားသည္။အဝတ္အစားလဲၿပီးေနာက္ မီးဖိုခန္းဘက္ထြက္လာေသာသူ႔ကို အမျဖစ္သူသီတာစိုးက အျပဳံးေလးနဲ႔ဆီးႀကိဳေနသည္။
သူကအမျဖစ္သူေဘးကခုံမွာ ဝင္ထိုင္လိုက္ေတာ့ အမက သူစားရန္အတြက္ ထည့္ေပးသည္။ အမပုံစံက သူ႔ကိုကေလးတေယာက္သဖြယ္ ျပဳစုဂ႐ုစိုက္ေပး
ေနသျဖင့္ ရွက္စိတ္နဲ႔အတူ ေက်နပ္ေနမိသည္။ ထို႔ေနာက္ စားေသာက္ၿပီးၾကၿပီး အမကေဘစင္တြင္ပန္းကန္ေဆးေနစဥ္ သူကအမျဖစ္သူကိုူ ေနာက္ေက်ာဘက္ ကေနသိုင္းဖက္လိုက္ရင္း”နင္က အရမ္းလွတာဘဲမမရာ”ဟု ေျပာလိုက္သည္။
ထိုအခါအမက “ငါ့လာၿပီးေျမႇာက္မေျပာနဲ႔”ဟု ျပဳံးရႊင္ေနေသာမ်က္ႏွာျဖင့္ ေက်နပ္စြာတုံ႔ျပန္သည္။”ငါတကယ္ေျပာတာမမရ ငါေလနင့္ကိုအရမ္းခ်စ္တာဘဲ နင္ကငါ့ရဲ့ အခ်စ္ရဆုံးလူျဖစ္သြားၿပီ ခ်စ္မမရဲ့”ဟု ေျပာလိုက္ေသာအခါ အမကအ့ံၾသေသာေလသံျဖင့္အယ္ နင္ငါ့ကိုဘယ္လိုေခၚလိုက္တာလဲ”ခ်စ္လို႔ ခ်စ္မမလို႔ေခၚတာေလ ဘာလဲ နင္ကမႀကိဳက္ဘူးလား?”
“ငါကမႀကိဳက္စရာအေၾကာင္းမရွိပါဘူးဟာ ဒါေပမယ့္လူေတြ႕ေရွ႕မွာေတာ့ အဲလိုမေခၚမိေစနဲ႔ေနာ္ အိမ္မွာေတာ့ နင္ႀကိဳက္သလိုေခၚေပါ့” “ဒါေၾကာင့္နင့္ကိုခ်စ္ေနရတာဟ”ဟုေျပာၿပီး အမျဖစ္သူရဲ့ပါးကို နမ္းလိုက္သည္။
ျဖဴေဖြးႏူးည့ံေသာအမရဲ့ပါးျပင္မွာ သူ႔ရဲ့အနမ္းေၾကာင့္ နီရဲသြားၿပီး “ဟာ နင္ကလဲ”ဟု ရွက္စိတ္မြန္ကာ ေျပာလာသည္။ သူကအမရဲ့က်န္ရွိေန ေသးတဲ့ ေနာက္ပါးတဖက္ကိုပါ နမ္းလိုက္ေတာ့ အမကသူ႔ကိုလက္ေလ်ာ့ထားသည့္ေလသံေလးျဖင့္”ကဲ နမ္းလို႔မၿပီးေတာ့ဘူးလား””ၿပီးေသးဘူး”ဟု ေျပာၿပီး အမနဖူးကိုဆက္လက္နမ္းလိုက္သည္။
ၿပီးေနာက္ အမရဲ့ခၽြန္ျမျမႏွာေခါင္းေလးကို သြားနဲ႔မနာက်င္ရေအာင္ ကိုက္လိုက္ေတာ့ အမကမေနတတ္ေတာ့သျဖင့္ “ဖယ္ေတာ့ဟာအဲေလာက္နမ္းခ်င္ေနရင္လဲ မိန္းမတေယာက္သာယူထားလိုက္ေတာ့ ” “မိန္းမမယူပါဘူးဟာ ငါ့မွာနင္ရွိေနတာဘဲ ဘယ္မိန္းမမွ မယူပါဘူး”
“ဟဲ့ ငါကနင့္အမေလ နင့္မယားမွမဟုတ္တာ” “ငါကေတာ့ နင့္ကိုငါ့မယားျဖစ္ခ်င္တာ”ဟုေျပာၿပီး အမကိုဖက္ထားေသာလက္ေတြက အမရဲ့ မို႔ေမာက္ ၿပီးက်စ္လစ္စူၿဖိဳးလွသည့္နို႔အစုံေပၚကိုေရာက္သြားကာ ဆုပ္ကိုင္ ဖ်စ္ညစ္လိုက္သည္။
႐ုတ္တရက္မို႔ အမခမ်ာဘာမွမတတ္နိုင္ဘဲ နို႔ေတြကိုအကိုင္ခံလိုက္ရသည္။ ခဏအၾကာတြင္မွ သတိျပန္ဝင္လာၿပီး “ဒါဘာလုပ္ေနတာလဲသူရိန္ဖယ္စမ္း
ငါ့ကိုအခုလႊတ္စမ္း” “မလႊတ္နိုင္ဘူးမမရာငါနင့္ကိုအရမ္းခ်စ္မိေနလို႔ပါ” “ငါအေဖနဲ႔ျပန္တိုင္မွာေနာ္” သူရိန္စိုးကအမျဖစ္သူကိုဘာမွျပန္မေျပာေတာ့ ဘဲ အမျဖစ္သူရဲ့အက်ႌရင္ဘတ္ကိုေဆာင့္ဆြဲၿပီး ဆုတ္ျဖဲျပစ္လိုက္သည္။
သီတာစိုးအက်ႌမွာ ေမာင္ျဖစ္သူရဲ့ဆုတ္ျဖဲတာခံ လိုက္ရၿပီး ရင္ဘတ္ဟင္းလင္းပြင့္သြားကာ ဘရာစီယာအနက္ေရာင္ေလးနဲ႔ ရင္သားေဖြးေဖြးေလးတို႔မွာ လွပစြာေပၚထြက္လာ သည္။ ေဘစင္အေရွ႕ကမွန္ထဲကေန အမရဲ့နို႔ေတြကိုၾကည့္ၿပီးဆုက္ကိုင္လိုက္ေတာ့ အမကသူ႔ဆီကေန႐ုန္းထြက္ေနသည္။
ထို႔ျပင့္ သူ႔လက္ေတြကိုသူမနို႔ေတြဆီကေန တြန္းထုတ္ေနသျဖင့္ သူကအမရဲ့နို႔ေတြကိုလႊတ္ေပးလိုက္လာ သူ႔ပုဆိုးကိုခၽြတ္ျပစ္ လိုက္ကာ တဆက္ထဲအမထမိန္ကိုပါ ဆတ္ခနဲ႔ခၽြတ္ျပစ္လိုက္သည္။ အမမွာ သူမရဲ့ထမိန္ခၽြတ္ခံလိုက္ရသျဖင့္ လူကထမိန္ကိုလိူက္ဖမ္းေနေသာေၾကာင့္ ခႏၶာကိုယ္အေပၚပိုင္းက ေရွ႕သို႔ ကုန္းသြားသည္။ အိမ္ေနရင္းျဖစ္သျဖင့္ ပင္တီမဝတ္ထားေသာအမဖင္ေတြမွာ ျဖဴေဖြးၿပီးစြင့္ကားမို႔ေမာက္ေနသည္။
သူကဖင္ကုန္းၿပီးထမိန္ကိုျပန္လည္မယူေနေသာ အမေနာက္မွာထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး ဖင္ၾကားကအမေစာက္ပတ္ကိုမ်က္ႏွာကပ္ၿပီး အန႔ံရႉလိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ အမဖင္ေတြကိုလက္ေတြနဲ႔ဆုပ္ကိုျဖဲ ထားၿပီး အမေစာက္ပတ္ကိုစတင္ယက္ေပးလိုက္သည္။ မထင္မွတ္ထားေသာအခ်ိန္မွာ ေစာက္ပတ္အယက္ခံလိုက္ရေသာေၾကာင့္ အမခႏၶာကိုယ္ေလးကသူ႔လၽွာကေပးလိုက္တဲ့အရသာေၾကာင့္ ေရွ႕သို႔ကုန္းေနရာကေနျပန္မထလာေတာ့ဘဲ ေဘစင္အေပၚလက္ေထာက္ၿပီး ၿငိမ္ခံေပးေနသည္သူကအမေစာက္ပတ္အတြင္းထဲအထိ လၽွာကိုထိုးသြင္းၿပီး ေစာက္ပတ္အတြင္းသားနံရံေတြကိုပါ ယက္ေပးလိုက္ ေစာက္စိေလးကိုစုတ္ေပးလိုက္ လုပ္ေနလိုက္သည္။ ထိုေနာက္အမရဲ့ ခပ္ညိဳညိဳဖင္ေပါက္ေလးကို လၽွာနဲ႔စက္ဝိုင္းပုံယက္ေပး လိုက္ေတာ့ အမကတြန့္ခနဲျဖစ္သြားၿပီး
“သူရိန္ အဲဒါဖင္ေပါက္ေလဟာရြံစရာႀကီးပါ။ မလုပ္ပါနဲ႔ဟာ” “နင့္ဖင္ကို ငါမရြံပါဘူးမမရာ နင့္ဖင္ေရာ ေစာက္ပတ္ေရာ ငါမရြံပါဘူး”
“အာ နင္ကလဲ ဘာေတြေျပာေနတာလဲ” “နင္နဲ႔ငါက လင္မယားေတာင္ျဖစ္ေတာ့မွာကို ရွက္ေနေသးတာလားခ်စ္မမရယ္”
ဟု ေျပာရင္း မတ္တပ္ရပ္လိုက္ၿပီးေနာက္ သူ႔တံေတြးေတြနဲ႔ ေပပြေနသည့္အျပင္ ေစာက္ေခါင္းထဲကစီးက်ေနသည့္ေစာက္ရည္ေတြေၾကာင့္ စိုရြဲေနေသာ အမရဲ့ေစာက္ပတ္ေဖာင္းေဖာင္း ေလးအေပၚမွာ သူ႔လီးကိုေတ့ေထာက္ထား လိုက္ရင္း “နင့္ကိုငါလိုးေတာ့မယ္ အမေရ”ဟုေျပာကာ သူ႔လီးကိုအမရဲ့ေစာက္ပတ္ထဲ ထိုးသြင္းလိုက္သည္။
သူ႔လီးရဲ့တိုးဝင္လာမွာေၾကာင့္ အမရဲ့ေက်ာေလးေကာ့ တက္သြားၿပီး ဖင္ေကာ့ေပးေနသလိုျဖစ္ေသာေၾကာင့္ လီးကိိုုအဆုံးအထိထိုးသြင္းၿပီးစတင္လိုးလိုက္သည္။အမျဖစ္သူရဲ့ဖင္လုံးႀကီးေတြကိုကိုင္ၿပီး တဖုန္းဖုန္းနဲ႔ အားကုန္ေဆာင့္လိုးေနခ်ိန္မွာ သူ႔လီးတံတေလၽွာက္က အမရဲ့ေစာက္ပတ္အတြင္းသားနံရံေတြနဲ႔ ပြတ္တိုက္ေနေသာေၾကာင့္ အမခႏၶာကိုယ္ေလးမွာတဆတ္ဆတ္တုန္ေနၿပီး သူ႔ေဆာင့္ခ်က္အတိုင္းအခ်ိန္ကိုက္သူမဖင္ေတြကိုေကာ့ေပးကာ ေကာင္းေကာင္းႀကီးခံစားေနေပသည္။
ထို႔ေနာက္ သူ႔လီးထဲကသုတ္ရည္ေတြက အမေစာက္ပတ္ထဲပန္းထုတ္မိလိုက္ၿပီးေနာက္အမေရာသူပါေခၽြးသီးေခၽြးစက္ေတြနဲ႔ ေမာပန္းၿပီးေျခကုန္လက္ပန္းက်သလိုျဖစ္သြားၾကသည္။ ၁၅ မိနစ္ခန့္ အမျဖစ္သူနဲ႔ အတိုင္အေဖာက္ညီညီလိုးခဲ့ၾကေသာေၾကာင့္ ခ်က္ျခင္းစကားမေျပာနိုင္ၾကေသးဘဲ အေမာေျဖေနၾကရေသးသည္။
ၿပီးေနာက္တြင္မွ သူက “ခ်စ္မ ငါလိုးတာေကာင္းလား?” ဟုေမးလိုက္ေသာအခါ အမကနီရဲေနေသာမ်က္ႏွာျဖင့္ “အာ ဘာေတြလာေျပာေနတာလဲ” “ရွက္မေနပါနဲ႔ခ်စ္မရာ နင္အပ်ိဳမဟုတ္ေတာ့တာ ငါသိၿပီးၿပီ” “ဘာလဲ နင္ကငါ့ကိုအပ်ိဳမဟုတ္ေတာ့လို႔ အထင္ေသးတာလား” ဟု စိတ္ဆိုးသလိုေမးလိုက္ေသာအခါ သူကအမျဖစ္သူကို သူ႔ရင္ခြင္ထဲဆြဲသြင္းလိုက္ၿပီး “နင္ဘာဘဲျဖစ္ခဲ့ျဖစ္ခဲ့ အခုအခ်ိန္ကစၿပီး နင္ကငါ့မယား ျဖစ္သြားၿပီ။ တျခားဘယ္ေယာက္က်ၤားနဲ႔မွ မပတ္သတ္ေတာ့ ရင္ ရၿပီ။ အရင္ျဖစ္ခဲ့တာေတြ ထားခဲ့လိုက္ပါေတာ့ဟာ”
ထိုအခါ အမကသူ႔ကိုမ်က္ရည္ဝဲေနေသာ မ်က္လုံးအစုံနဲ႔ၾကည့္ေနရင္း “ငါ့ကိုအဲေလာက္ေတာင္ ခ်စ္တာဘဲလားဟာ” ဟု ရီေဝစြာေမးလိုက္သည္။ သူကအမမ်က္ႏွာေလးကိုငုံ႔ၾကည့္ၿပီး အမႏႈတ္ခမ္းေလးကိုတခ်က္မွနမ္းလိုက္ကာ ” ခ်စ္တာေပါ့ဟာ ငါနင့္ကိုခ်စ္ခဲ့တာၾကာပါၿပီ မေျပာရဲခဲ့သလို ၊ ေျပာဖို႔လည္းမသင့္ေတာ္လို႔ ၿငိမ္ေနခဲ့ရတာပါ”
“ေအးပါသူရိန္ရယ္ လူေတြၾကားထဲမွာေတာ့ ဟန္မပ်က္ေစနဲ႔ေနာ္။အိမ္ေရာက္ရင္ေတာ့ နင့္သေဘာဘဲ” “ဘယ္လို !ငါ့သေဘာဟုတ္လား ခ်စ္မ” “အင္းဟုတ္တယ္နင့္သေဘာေမာင့္သေဘာ” ဟုေျပာရင္း ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္စလုံး သေဘာက်ေက်နပ္စြာျဖင့္ တခစ္ခစ္ရယ္ေမာလိုက္ၾကသည္။( ၿပီးပါၿပီ )
No comments:
Post a Comment